Άγχος στην δουλειά.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Μου αρέσει η δουλειά μου αλλά έχει πολλές ευθύνες και άγχος. Το σκέφτομαι αυτό που λες αλλά δεν θέλω να μην το παλέψω πρώτα.

---

Πρόσεχε να μην συμβιβαστείς με την κατάσταση που επικρατεί, αν περάσουν μήνες θα συνηθίσεις να ζεις με το άγχος, θα προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον και θα είναι δυσκολότερο να το αφήσεις και να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή. Αν κατάλαβα καλά το άγχος έχει να κάνει με την δουλειά και όχι με τους συναδέλφους -εργοδότη και την έλλειψη γνώσης προϋπηρεσίας για να εκπαιδευτείς στο γραφείο.
Αν είσαι άνθρωπος που θέλει να τα κάνει όλα σωστά και έχει άγχος για την απόδοση του αυτό δεν παλεύεται. Βρέθηκα και εγώ σε παρόμοια κατάσταση αλλά σε ένα μήνα έφυγα, για να μην αρρωστήσω , δεν μου ταίριαζε να έχω ευθύνες , τον συνάδελφο που βρήκα εκεί ενώ είχε λιγότερη εμπειρία και γνώσεις απο εμένα δεν τον ενδιέφερε αν θα κάνει κάποιο λάθος... περνούσαν οι ώρες και οι μέρες για να πάρει τον μισθό του.
Να το παλέψεις αλλά μην αρχίσεις τα φάρμακα για να ανταπεξέλθεις στις εργασιακές υποχρεώσεις!
Για αρχή όρισε προθεσμία για πόσες μέρες ακόμα θα δόσεις χρόνο να προσαρμοστείς.
Αν τελικά αποφασίσεις να σταματήσεις , καλό θα είναι να βρεις πρώτα κάτι άλλο να κάνεις πριν φύγεις !( Μονο αν έχεις ένα χρόνο στην εργασία σου έχεις την υποχρέωση να ενημερώσεις τον εργοδότη ένα μήνα νωρίτερα).

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Πρόσεχε να μην συμβιβαστείς με την κατάσταση που επικρατεί, αν περάσουν μήνες θα συνηθίσεις να ζεις με το άγχος, θα προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον και θα είναι δυσκολότερο να το αφήσεις και να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή. Αν κατάλαβα καλά το άγχος έχει να κάνει με την δουλειά και όχι με τους συναδέλφους -εργοδότη και την έλλειψη γνώσης προϋπηρεσίας για να εκπαιδευτείς στο γραφείο.
Αν είσαι άνθρωπος που θέλει να τα κάνει όλα σωστά και έχει άγχος για την απόδοση του αυτό δεν παλεύεται. Βρέθηκα και εγώ σε παρόμοια κατάσταση αλλά σε ένα μήνα έφυγα, για να μην αρρωστήσω , δεν μου ταίριαζε να έχω ευθύνες , τον συνάδελφο που βρήκα εκεί ενώ είχε λιγότερη εμπειρία και γνώσεις απο εμένα δεν τον ενδιέφερε αν θα κάνει κάποιο λάθος... περνούσαν οι ώρες και οι μέρες για να πάρει τον μισθό του.
Να το παλέψεις αλλά μην αρχίσεις τα φάρμακα για να ανταπεξέλθεις στις εργασιακές υποχρεώσεις!
Για αρχή όρισε προθεσμία για πόσες μέρες ακόμα θα δόσεις χρόνο να προσαρμοστείς.
Αν τελικά αποφασίσεις να σταματήσεις , καλό θα είναι να βρεις πρώτα κάτι άλλο να κάνεις πριν φύγεις !( Μονο αν έχεις ένα χρόνο στην εργασία σου έχεις την υποχρέωση να ενημερώσεις τον εργοδότη ένα μήνα νωρίτερα).

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. Δεν έχω παράπονο ούτε από την εργοδοσία ούτε από τους συναδέλφους μου. Θα δούμε τι θα γίνει!

Oταν εχω να διαχειριστω θεσεις ευθυνης που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,η αν ειμαι μονος μου και μου τυχει κατι που δεν εχω την απαραιτητη εμπειρια να το αντιμετωπισω,με πιανει η αγχωδης διαταραχη.:confused:

Καλησπέρα και εγώ παλαιότερα που δούλευα είχα πολύ άγχος και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ και όλο μου την έλεγαν με αποτέλεσμα να φοβάμαι την δουλειά και όλο να την αποφεύγω!

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Oταν εχω να διαχειριστω θεσεις ευθυνης που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,η αν ειμαι μονος μου και μου τυχει κατι που δεν εχω την απαραιτητη εμπειρια να το αντιμετωπισω,με πιανει η αγχωδης διαταραχη.:confused:

---

Και μένα μια από τα ίδια....

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Καλησπέρα και εγώ παλαιότερα που δούλευα είχα πολύ άγχος και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ και όλο μου την έλεγαν με αποτέλεσμα να φοβάμαι την δουλειά και όλο να την αποφεύγω!

---

Και εγώ το έχω αυτό. Δηλαδή ότι αποφεύγω κάποια πράγματα στη δουλειά. Θα δούμε.

Σε αρκετές δουλειές σε πετάνε έτσι με το καλημέρα,χωρίς καμία εκπαίδευση η περίοδο προσαρμογής,πρέπει μόνος σου να αποκτήσεις εμπειρία και αυτό θα γίνει μέσα από λάθη σαφώς,απλώς δεν θα πρέπει να καθόμαστε και να τα ακούμε συνέχεια χωρίς να αντιδράμε,πρέπει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Σε αρκετές δουλειές σε πετάνε έτσι με το καλημέρα,χωρίς καμία εκπαίδευση η περίοδο προσαρμογής,πρέπει μόνος σου να αποκτήσεις εμπειρία και αυτό θα γίνει μέσα από λάθη σαφώς,απλώς δεν θα πρέπει να καθόμαστε και να τα ακούμε συνέχεια χωρίς να αντιδράμε,πρέπει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας.

---

Η περίοδος προσαρμογής κρατάει για λίγες μέρες, μετά αν παραμείνει το άγχος κάτι δεν πάει καλά, όταν είσαι καινούργιος δεν μπορείς να αντιδράσεις, πρέπει να σκεφτείς μήπως δεν σου ταιριάζει η δουλειά. Κάποιες θέσεις έχουν άγχος επειδή έτσι είναι το αντικείμενο της εργασίας. Αν το άγχος, σου το προκαλεί κάποιος συνάδελφος τότε μπορείς να το συζητήσεις μαζί του και μετά να το αναφέρεις στον ανώτερο 'αν υπάρχει'' γιατί αν είναι ο εργοδότης τότε δεν θα αλλάξει τίποτα και να σταματήσει για λίγο θα επανέλθει τις επόμενες μέρες.
Αν θέλουμε την συγκεκριμένη δουλειά τότε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας και να δουλεύουμε με τον ρυθμό που μπορούμε, να βάλουμε όρια και να μην επιτρέπουμε να παρεμβαίνουν. Υπομονή κάνεις για να σε εκπαιδεύσουν , αν σε κρίνουν κατάλληλο για την θέση πρέπει να σε εμπιστευτούν και να σε αφήσουν ήσυχο, με πίεση , φωνές, ενοχές, και με επιπλέον φόρτο εργασίας με εξτρά ευθύνες δεν υπάρχει μέλλον. Μετά απο μήνες φοβάσαι να ψάξεις πάλι κάτι απο την αρχή, υπομένεις όσα συμβαίνουν και ψάχνεις λύση σε γιατρούς.

Το αγχος μου το προκαλει οτι ενδεχομενως δεν ξερω πως να χειριστω κατι που συμβαινει εκεινη την στιγμη,επειδη απλα δεν εχω δει πως το χειριζονται αλλοι,ομως φοβαμαι η ντρεπομαι και να ρωτησω η να ζητησω βοηθεια.Με λιγα λογια,μπορει να με κυριευσει το αγχος για το αν θα πραξω σωστα τη δεδομενη στιγμη η θα πραξω λαθος και θα πρεπει δεχτω ενδεχομενες συνεπειες.

Κάνε υπομονή, θα μάθεις έστω και κάνοντας λάθος. Έχεις την ευκαιρία χωρίς εμπειρία να σου δώσουν εργασία και να πληρώνεσαι. Ξέρουν πως δεν εχεις εμπειρία οφείλουν να σε προσέχουν! Αν κάτι έχει συνέπειες θα πρέπει να σου το επισημάνουν και να προλάβουν να σε διορθώσουν. Για τους παλιούς η εργασία έχει γίνει ρουτίνα δεν θυμούνται πως και για κάτι απλό ο νέος δεν το ξέρει.
Λογικό να διστάζεις αλλά πρέπει να ζητάς την γνώμη απο τους συνάδελφους μια συμβουλή θα σου δώσουν που θα σε απαλλάξει απο τα προβλήματα και το άγχος, θα έρθεις και πιο κοντά τους , εσύ πρέπει να τους πλησιάσεις για τους υπόλοιπους είναι απαγορευτικό να σε καθοδηγήσουν αν δες τους το πει ο εργοδότης και δεν θέλουν να σε υποτιμήσουν σου αφήνουν ελεύθερο να δείξεις τις ικανότητες σου, αν σε βοηθήσουν χωρίς να το ζητήσεις θα φανεί άσχημα.

Καλησπέρα κ από μένα σε όλους. Εργάζομαι στον τομέα της υγείας. Συγκεκριμένα σε δημόσιο νοσοκομείο της Αττικής. Το τελευταίο διάστημα νιώθω οτι πνίγομαι οποτε πάω εκεί. Έχω πολύ άγχος κ θέλω να φύγω να βρω κάτι άλλο σε ιδιωτικό πλαίσιο κ όχι απαραίτητα νοσηλευτικό. Αυτό που με κρατάει είναι η μονιμότητα που παρέχει το δημόσιο. Αξίζει όμως να είναι κάποιος τόσο χάλια για αυτή την μονιμότητα; Ξέχασα να αναφέρω ότι είμαι 45 ετών.

Η μονιμότητα του δημοσίου είναι το καλύτερο που μπορεί να σου κάτσει, στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να ζήσεις για 22 χρόνια με τος άγχος της επόμενης μέρας, δουλειά θα βρεις αλλά αν απολυθείς αργότερα ή αν δεν παίρνεις όσα πρέπει τι θα κάνεις? Αν δεν σου ταιριάζει το επάγγελμα του νοσηλευτή και γενικά να δουλεύεις με αρρώστους φύγε! Υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξεις εργασιακό χώρο? να φύγεις απο εκεί και να πας κάπου αλλού σε δημόσιο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας ? Αν φύγεις επαρχία θα αλλάξει όλη η ζωή σου..

Μάλλον έχει κουραστεί ψυχικά από τη δουλειά,τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία είναι πολύ πιεστική και αγχωτική,υπάλληλοι φορτώνονται δουλειές 2-3 ατόμων λόγω έλλειψης επαρκούς προσωπικού.

Στα 45 δεν θα πρέπει να αναζητήσεις εργασία στον ΙΤ,εκτός αν μιλάμε για κάτι συγκεκριμένο που θα σου προσφέρει καλές συνθήκες εργασίας,σταθερά ωράρια και φυσικα σταθερή σύμβαση.

Φταίει ο συγκεκριμένος χώρος που σου προκαλεί το άγχος,δλδ το συγκεκριμένο νοσοκομείο η σε γενικό πλαίσιο ακόμη και αλλού αν ήσουν θα ήταν το ίδιο?

Τελικα τι εγινε Luffy92,πως τα πηγαινεις στο χωρο εργασιας,εχεις ακομα τις ιδιες τασεις φυγης απο εκει?

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Τελικα τι εγινε Luffy92,πως τα πηγαινεις στο χωρο εργασιας,εχεις ακομα τις ιδιες τασεις φυγης απο εκει?

---

Καλησπέρα φίλε μου. Όχι τάσεις φυγής. Μεγάλη έξοδο την χαρακτηρίζω εγώ. Λύτρωση. Θα παραιτηθώ. Έχει αλλάξει το περιβάλλον εκεί μέσα τελευταίες εβδομάδες προς το χειρότερο. Μηδέν εκτίμηση ..... Ελπίζω να βρω κάτι καλύτερο! Κατάλαβα ότι είμαστε αναλώσιμα πράγματα οι υπάλληλοι....