Printable View
Καλησπέρα!!Αν αποκλισεις πιθανή ίωση αν και από ότι λες το έχεις κάνα χρόνο να ξέρεις ότι η αγχωδης διαταραχή κάνει και πυρετό.Μου το είπε και ο ψυχολόγος και ο ψυχίατρος.Οταν μου το είπαν έλεγα από μέσα μου δεν υπάρχει περίπτωση ,κι όμως ,αν το ψάξεις θα το δεις.Quote:
Originally Posted by Noname144
Τελικά χθες δεν ανέβασα πυρετό...αλλά σήμερα δεν νιώθω καλά...έχω σαν πονόλαιμο μια αίσθηση ..και τώρα νιώθω και βάρος στο στήθος λες και έχω δύσπνοια...και φοβάμαι ότι θα έχω πνευμονία...δεν αντέχω άλλο ειλικρινά.ενα χρόνο παλεύω συνέχεια χωρίς διάλειμμα....έχω περάσει παααρα πολλα...έχω κουραστεί και έχω χάσει ελπιδα
φιλαρακι μου αν ηταν αυτο πνευμονία θα εβηχες κι θα πόναγες στα πνευμονία καποιο κρυολόγημα θα ειναι κι θα περάσει με ζεστασιά και υπομονή μα και ωραια ξεκούραση με ζεστη σοκολάτα η ενα τσαι με μελι μιαμιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Θα συμφωνήσω με την asperger39.Αν ήταν πνευμονία πίστεψέ με ότι θα το καταλαβαινες.Η πνευμονία κάνει πολύ υψηλό πυρετό πάρα πολύ βήχα κάποιες φορές αιμόπτυση και πόνο πλευρικό (στα πλευρά δηλαδή)κάτω από το στήθος και προς το πλάι.Πονολαιμο δεν κάνει η πνευμονία.Quote:
Originally Posted by Noname144
Joanna K ετσι αυτο κανει ειναι ζορικο το εχω περασει αρα κανα κρυωμα θα ειναι αυτο κι σε εχει τρομαξει φιλαρακι εδω εχεις κι αλους φιλους που νιωθουν οπως εσυ . οσοι εχουν φοβο για αρρωστιες κι αγχος φοβουνται πολυ για οτι νιώθουν ακομα κι ενα κρύωμα η πιάσιμο η εναν πονο σε καποιο σημειο του σωματος τους κανει να σκεφτονται το χειροτερο κι αυτο τους κανει να τρομαζουν κι υποφερουν . :eek:
Προς το παρών ευτυχώς δεν ανέβασα πυρετό ..αλλά νιώθω βάρος στα πνευμόνια μου...και λίγο πονόλαιμο...απλά έχω αγχωθει επειδή έχω αρρωστήσει δύο φορές ξανά πριν λίγες μέρες...και απορώ πως γίνεται να ξανά αρρώστησα και πώς αντέχει ο οργανισμός μου ..νιώθω επίσης μια αίσθηση δύσπνοιας...πφφφ
Θέλω μια μέρα έστω μια μέρα να πέσω να κοιμηθώ χωρίς φόβο χωρίς καμία έγνοια...τώρα νιώθω ζάλη δύσπνοια αγχωθηκα...θέλω να βρω ηρεμία και γαλήνη παιδιά και δεν μπορώ να τη βρω γιατί όλο κάτι μου συμβαίνει
Έχω και έναν σύζυγο ο οποίος έχει γίνει τελείως αδιάφορος για εμένα...του λέω ότι δεν είμαι καλά και δεν δίνει καμία σημασία ασχολείται με τα δικά του...δεν ρωτάει καν πως νιώθω...νιώθω μόνη μου σε όλο αυτο
Σε βαρέθηκε... Όταν σε γνώρισε είχες συμπτώματα ? Ο άνδρας σου δεν θα αντέξει να κάνεις την άρρωστη. Άσε τα προβλήματα και κανόνισε να γιορτάσετε την τσικνοπέμπτη , την γιορτή της γυναίκας. Φρόντισε να ζήσεις την κάθε στιγμή να φτιάξεις αναμνήσεις και αν αρρωστήσεις δεν είναι τόσο κακό, θα γίνεις καλά, όσο σκέφτεσαι τις αρρώστιες γίνεσαι χειρότερα. Ζήτησες ψυχολογική βοήθεια?
Μπορεί οι νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου να έχουν πρόβλημα, να στέλνουν λάθος μυνήματα πόνου, ζάλης , διάθεσης, κ.α
Αν ντρέπεστε να πάτε σε ψυχολόγο νομίζω πως και ο νευρολόγος μπορεί να διαπιστώσει αν υπάρχει θέμα με εξέταση ούρων ελέγχεις τις τιμές ( ντοπαμίνης, σεροτονίνης, νοραδρεανλίνης, αδρεανλίνης, γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA), του γλουταμικού οξέος και της γλυκίνης. θα έχεις μια διάγνωση. Δεν είναι αρρώστια αλλά καθορίζουν πως αισθανόμαστε.
Noname144 όλος ο κόσμος δε μπορεί να συνέλθει από τις ιώσεις φέτος.Τι εννοείς ότι δεν ξέρεις πως αντέχει ο οργανισμός μας;Μια χαρά αντέχει,τα παιδιά στο νηπιαγωγείο πάνε 3 μέρες σχολείο και 10 μέρες είναι άρρωστα.Σκεψου αυτό που ακόμα δεν έχουν αντισώματα.Ειναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβεί.Δε παθαίνεις τίποτα από τις ιώσεις.Η δύσπνοια είναι καθαρά από το άγχος,μέτρα το οξυγόνο σου και θα δεις.Περασα πρώτη φορά κοβιντ την πρωτοχρονιά από τον φόβο μου με αυτα που άκουγα νόμιζα ότι θα σκάσουν τα πνευμόνια μου και ότι δεν έχω αέρα.Μετρησα το οξυγόνο με το οξυμετρο και έδειξε 99-100 δηλαδή πιο καλά δεν υπάρχει.Οσο για το σύζυγό σου θα σου πω το εξής κάποιος που δεν ξέρει τι νιώθουμε και τι τραβάμε δε μπορεί να μας νιώσει,και ειδικά όταν βγαίνουν όλες οι εξετάσεις καλές και όλοι η γιατροί λένε ότι είναι άγχος είναι λογικό να μη ξέρει πως να φερθεί, είναι λογικό να νευριάζει γιατί δεν μπορεί να το καταλάβει, για εκείνον δεν υπάρχει πρόβλημα, για μας υπάρχει που τα βιώνουμε σωματικά .Ισως θα πρέπει να το συζητήσεις και να του δώσεις να καταλάβει πόσο ταλαιπωρία ειναι αυτό για σένα και ότι δε το κάνεις εσκεμμένα αλλά όλα τα συμπτώματα τα αισθάνεσαι.Θελει πολύ δουλειά με τον σύζυγό σου από μεριάς σου και από μεριάς του.
Noname144 κι εγω μισο-κρυολογημενη ειμαι αυτους τους μηνες μια λιγο συναχι λιγο πονολαιμο λιγο ετσι κουραση κι αυτα ε ειν ετσι ο καιρος μας καταπονει κι αυτο χτυπαει στο σωμα μας . λιγο το αγχος λιγο οι στεναχωριες οι σκοτουρες μας επιβαρυνουν το ανοσοποιητικο γιαυτο νιωθουμε ετσι ταλαιπωρία .