Να πάει, αλλά δε νομίζω ότι ο συγκεκριμένος το έχει. Δεν έχουν όλοι οι ντροπαλοί/κλειστοί/καλοί στις θεωρίες και στις επιστήμες τους. Κι εγώ νόμιζα ότι έχω, αλλά μου είπαν ότι σίγουρα δεν έχω. Οι περισσότεροι είναι απλά εσωστρεφείς με κακές εμπειρίες, δεν έχουν αυτισμό. Άλλωστε, αν είχε, θα του το είχαν πει τόσοι ειδικοί που έχει πάει!Quote:
Originally Posted by asperger39
Eagle guy μπορει να ειν κι ετσι απλα του ειπα ας το ψαξει μην κι ειν κατι τετοιο κι τον δυσκολεύει στη ζωη του . :rolleyes:
Τα βιώματά μας δεν είναι ένα απόρθητο άλιεν σπέισιπ που θα είναι πάντα πάνω από το κεφάλι μας αμείλικτο και μεις τα θύματα των βιωμάτων αυτών. Δε σου λέω ότι και θα τα βρίσκουμε όλα μέλι γάλα (εγώ διαλέγω το μέλι πάντως), αλλά αρνούμαι να δέχομαι την ταμπελίτσα είμαι ένα παιδάκι που οι γονείς μου το χαντάκωσαν. Αν αυτοί ήταν ικανοί να με χαντακώσουν, εγώ είμαι ικανή να με ξεχαντακώσω. Σιγά μη ταυτίζομαι με τους γονείς μου. Κι αν νιώθεις πως ταυτίζεσαι, κάνε τα απαραίτητα να μην... Σκέψου, ζήσε, αμφισβήτησε, ψάξε, ρώτα, αγωνίσου, και βρες τι σε κάνει διαφορετικό. Μην επικεντρώνεσαι στο σε τι τους μοιάζεις, αν το κάνεις θα βρίσκεις στοιχεία που θα σου αποδεικνύουν ότι έτσι είναι, είσαι ταυτόσημος. Αν δεν το κάνεις, σημαίνει ότι θα δώσεις μεγαλύτερη σημασία στη διαφοροποίησή σου, σε τι σε κάνει ξεχωριστό, μοναδικό, αλλιώτικο. Δηλαδή σε τι σε ορίζει, πέρα από αυτό που δεν ήταν υπό τον έλεγχό σου, τα γεννοφάσκια σου.
Οι εμπειριες απο ανθρωπους που απλα διαβαζουν ,ακουνε αλλα ΔΕΝ πρατουν στην ζωη τους θα ειναι παντα αρνητικες εμπειριες γι αυτους και δεν θα τις παραδεχονται ..Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ειναι σαν να διαβαζει ο αλλος βιβλια αυτοβελτιωσης και περιμενει να πατρονάρει τεχνικες αλλων ,με διαφορετικα βιωματα απο τα δικα του,ωστε να βρει ψυχικη ισορροπία ..Φυσικα δεν θα την βρει και φυσικα θα αμφισβητει το οτιδηποτε πλεον ...
Θα πω κατι σκληρο ...
Δεν μπορεις μια ζωη να το παιζεις ¨θυμα ¨των γονεων σου ..
Καποια στιγμη γινεσαι ενηλικας και πλεον η αντιληψη στο οτι αυτοι που με μεγαλωσαν ηταν ακαταλληλοι ΑΡΑ ΣΑΝ ενηλιας πλεον ,εγω πρεπει οσο μπορω να το αλλαξω δεν "βολευει "
Ξερεις τι comfort zone ειναι η παγιδα της ¨θυματοποιησης ¨
Γιατι την λενε παγιδα ;
Ξερεις ποσοι σαν και εσας σπαταλουν μια ζωη μεσα σε αυτη και οταν τελικα δουλεψουν οπως πρεπει ειναι σαν να βγαινουν σε μια οαση ;
Γιατι λοιπον να αναιρουνται αυτες οι μαρτιριες και να παραμενεις στο οτι ΔΕΝ εχουν αντικτυπο ;
Και για να προλαβω τα κακως κειμενα δεν μιλαω για κατστασεις που υπαρχει ασχημη σωματικη βια .....και εκει βεβαια με την καταλληλη πλαισίωση τα ατομα ειναι λειτουργικα εφοσον ολα αυτα τα βλεπουμε στην πραξη ..
Έχουν μπαζώσει μέσα μας, σαν μπετόν αρμέ. Το comfort zone μπορεί να μην είναι το ότι χειρότερο, γενικά δλδ να είναι αντικειμενικά ειδώμενο κάτι καλό, αλλά δεν είναι αυτό που κάποτε ονειρευτήκαμε μα οι φοβίες στις οποίες μας ρίξανε όχι μόνο οι γονείς αλλά και ο κοινωνικός περίγυρος δεν μας άφησαν να πραγματώσουμε. Από τα βιβλία, απ τους ψυχολόγους κι από άλλους καλούς ανθρώπους παίρνουμε καλές συμβουλές, μαθαίνουμε χρήσιμα πράγματα, τα οποια από τη φύση τους εφαρμόζουν στο πλήρες φάσμα των ανθρωπίνων σχέσεων κι αυτά μας αυτοβελτιώνουν παρότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι σκληρές αντιστάσεις που είπα προηγουμένως θα μπορούσαν να μας αυτοβελτίωναν κατά πολύ περισσότερο.Quote:
Originally Posted by Marilou
Όντως σπαταλάμε τη ζωή μας σε μια στασιμότητα, έστω κι αν αυτή έχει τα καλά της. Κάποτε όμως κάνουμε βήματα, δλδ συσχετίσεις με άλλους υπό την ευρεία έννοια του όρου, αφού τελικά αυτές είναι ο κινητήριος μοχλός, πχ για επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά, συναισθηματικά και άλλα ανοίγματα, αλλά δεν βρίσκουμε την καλή ανταπόκριση, ίσως αυτά τα οποία μας μπάζωσαν να ναι η τροχοπέδη. Έτσι, όσο πιο βαθια πάει το θέμα κι όσο πιο στέριωσε μια κατάσταση τόσο πιο δύσκολα αλλάζει, μάλλον δεν ανατρέπεται.
Σήμερα αναρωτιομουν γιατί σε όλες τις συσχετίσεις δεν παίρνω το απάνω χέρι, αλλα ειμαι συνεχεια σαν παρακαλάκιας και φοβιτσιάρης ότι θα τους χάσω. Διότι αυτό το μοτίβο σκέψης μας έμαθαν, αν και από τη ζωή μου υπάρχουν παραδείγματα περί του αντιθέτου με ελάχιστη από μέρους μου διεκδίκηση.
Άντε και πήγα και μου πε πως έχω asperger που κανείς δεν μου πε κάτι τέτοιο, τι θα αλλάξει? Θα μου προστεθεί ακόμα μια εμμονή ενώ η λύση σε όλες τις περιπτώσεις είναι απλά η ίδια, υπέρβαση, προσπάθεια, ρίσκο.Quote:
Originally Posted by asperger39
Άμα κάποιου του "δειχτείς" ή "ανέβεις ή κατέβεις στο επίπεδο του" αλλάζει κι η στάση του έναντι σου εκτός κι αν πέσεις σε αδίστακτο άτομο. Όλοι οσοι σε κλωτσούν και σε υποτιμούν αμα κάνεις αυτά που είπα αλλαζουν στάση έναντι σου. Το πολύ πολύ να σε αποφεύγουν μετά απ αυτό αλλά πια σε υπολογίζουν.Quote:
Originally Posted by asperger39
H comfort zone ακομα και ελαττωματικη να ειναι ,ακομα και αν το ατομο την αναγνωριζει σαν μην αποδεκτη ,παλι φοβαται να βγει απο αυτη ..Quote:
Έχουν μπαζώσει μέσα μας, σαν μπετόν αρμέ. Το comfort zone μπορεί να μην είναι το ότι χειρότερο, γενικά δλδ να είναι αντικειμενικά ειδώμενο κάτι καλό, αλλά δεν είναι αυτό που κάποτε ονειρευτήκαμε μα οι φοβίες στις οποίες μας ρίξανε όχι μόνο οι γονείς αλλά και ο κοινωνικός περίγυρος δεν μας άφησαν να πραγματώσουμε. Από τα βιβλία, απ τους ψυχολόγους κι από άλλους καλούς ανθρώπους παίρνουμε καλές συμβουλές, μαθαίνουμε χρήσιμα πράγματα, τα οποια από τη φύση τους εφαρμόζουν στο πλήρες φάσμα των ανθρωπίνων σχέσεων κι αυτά μας αυτοβελτιώνουν παρότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι σκληρές αντιστάσεις που είπα προηγουμένως θα μπορούσαν να μας αυτοβελτίωναν κατά πολύ περισσότερο.
Όντως σπαταλάμε τη ζωή μας σε μια στασιμότητα, έστω κι αν αυτή έχει τα καλά της. Κάποτε όμως κάνουμε βήματα, δλδ συσχετίσεις με άλλους υπό την ευρεία έννοια του όρου, αφού τελικά αυτές είναι ο κινητήριος μοχλός, πχ για επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά, συναισθηματικά και άλλα ανοίγματα, αλλά δεν βρίσκουμε την καλή ανταπόκριση, ίσως αυτά τα οποία μας μπάζωσαν να ναι η τροχοπέδη. Έτσι, όσο πιο βαθια πάει το θέμα κι όσο πιο στέριωσε μια κατάσταση τόσο πιο δύσκολα αλλάζει, μάλλον δεν ανατρέπεται.
Ακομα και δυσλειτουργικη του ειναι οικεια ....Η οικειοτητα ακομα και με το ασχημο ειναι αυτη που σε κανει να αντιστεκεσαι στην αποφαση της αλλαγης ..
Προσεξε ,η αλλαγη ΣΑΝ αλλαγη δεν ποναει περισσοτερο απο την δυσφορικη κατσταση που ηδη ζεις ,η αντισταση που προβαλεις εσυ στην αλλαγη ποναει και σε κανει να αισθανεσαι ετσι ..
Αν το σκεφτεις ομως τι εχεις να χασεις ;
Ακομα και αν αυτη η αλλαγη δεν σου προσφερει το αναμενόμενο δεν μπορεις να ξανα επιστρεψεις πισω στην ζωνη ανεσης σου ;
Το γεγονος ομως οτι μια αλλαγη σιγουρα θα σε οδηγήσει σε ενα καλυτερο βημα την φορα γιατι να επισκιαζεται απο την οικειοτητα του ασχημου ;
Το ειπες και μονος σου ..κανεις καποιες μικρες αλλαγες ,το γεγονος ομως οτι εισπρατεις απο αλλους μια μη αναμενομενη συμπεριφορα αυτο αντιλαμβανεσαι οτι ειναι αλλος παραγοντας που το πυροδοτει και οχι το γεγονος οτι προσπαθεις να αλλαξεις ...
Αυτοπεποιθηση ,αυτοαξια που ειναι ολα αυτα ;Αυτοι ειναι οι παραγοντες που ειπα παροηγουμενος ....Quote:
Σήμερα αναρωτιομουν γιατί σε όλες τις συσχετίσεις δεν παίρνω το απάνω χέρι, αλλα ειμαι συνεχεια σαν παρακαλάκιας και φοβιτσιάρης ότι θα τους χάσω. Διότι αυτό το μοτίβο σκέψης μας έμαθαν, αν και από τη ζωή μου υπάρχουν παραδείγματα περί του αντιθέτου με ελάχιστη από μέρους μου διεκδίκηση.
Πιστευω σε εμενα και εκτος οτι πιστευω κανω και τους αλλους μεσα απο εμενα να με πιστεψουν ..
Αν εσυ σε οποιαδηποτε σχεση σου μπαινεις με ηττοπάθεια ,με νοχελικοτητα κ.α πως θες να λαβεις το αναμενομενο ;
Ξερεις οι ανθρωποι επειδη οι ιδιοι πολλες φορες ειναι ανασφαλεις θελουν ανθρωπους με αποφασιστικοτητα διπλα τους και οχι μιζερους και επιφυλακτικους ..Ποσο μαλλον ενας ερωτικος συντροφος ..
Σου λεω σαν γυναικα κατι πολυ απλο ....Ο αντρας που εχω διπλα μου θελω να μιλαει και να ειχει ο λογος του ισχυ ,υποσταση ...Να μιλαει και να τον θαυμαζω να τον σεβομαι οπως και οταν μιλαω και εγω να κανει το ιδιο ....
Υπαρχει πιο ερωτικο στοιχειο ,πιο ηδονικο απο τον θαυμασμο προς τον συντροφο σου ;
Τα ζευγαρια γιατι χωριζουν ;
Γιατι εχουν αποδομηση τον ερωτικο συντροφο τους ...δεν τον σεβονται ,δεν τον θαυμαζουν ...
Μυθος οτι μετα απο πολλα χρονια γαμου χανεταιο ερωτας ..
Ο ερωτας ειναι εκει ,άλλοτε ¨αναπαυεται ¨και άλλοτε αναζωπυρώνει μεσα απο τι ομως ;
Απο τον θαυμασμο προς τον συντροφο μου ..Ουτε μεσα παο το αν εχει κοιλιακους ,ουτε μεσα απο το αν βαγζει 500 χιλιαρικα τον μηνα ...εκει παμε αλλου
Για σκεψου να εισαι σε μια δυσκολη φαση και να ερχεται ο συντροφος σου και να σε βοηθαει ,να σε συμπληρωνει εκει που εχεις πελαγωσει ..
Τι λες ;
Αυτος ειναι ο αντρας μου ,αυτη ειναι η γυναικα μου !
Τι ερωτικο ,τι συντροφικο ,τι ομορφο !
Δεν μιλαω ουτε για εξωτερικη ομορφια ουτε για οικονομικη κατασταση ..
Μιλαω για κυρος και προσωπικοτητα ..Τι να τον κανω τον αντρα διπλα μου να ειναι κουκλος οπως πολλες θελουν και να μην ξερει να σταθει να μιλησει να διεκδικησει και γενικα μεσα απο τα λογια του να νιωθω και εγω σαν γυναικα την σιγουρια μιας αντρικης παρουσιας ..
Μιας παρουσιας διαφορετικης απο εμενα ,εφοσον για εμενα το θεμα ισοτητα στο συντροφικο κομματι δεν ισχυει,οπως και για πολλες αλλες γυναικες που ειμαστε στο ιδιο μηκος κυμματος ..Οικογενεια ,παιδια και γενικα ενα υγιες μακροχρονιο ερωτικο πλαισιο το οποιο εχει τα πανω του και τα κατω του ..
Η γυναικα θελει να νιωθει ασφαλεια διπλα στον αντρα της ..Οταν ο αντρας ζητα ασφαλεια απο την γυναικα εκει το πραγμα αλλαζει ..
Δεν μπορεις να εισαι ο ¨αντρας ¨σε μια σχεση σαν γυναικα που εισαι ..
Μην παμε να απαρνηθουμε την φυση μας ..
.Αυτο δεν σημαινει οτι οι αντρες ΔΕΝ επιτρεπεται να ειναι ευαλωτοι ...αλλο το ενα αλλο το αλλο ..
Και στην τελικη δεν νομιζω να υπαρχει αντρας που αναγνωριζει την ανασφαλεια του και ειναι ευχαριστημενος με την αντρικη του υποσταση ..
Εκει πανω ερχεται η εσωτερικη τους συγκρουση και εχουμε τα αποτελεσματα που ολοι βλεπουμε με αντρες αλλα και γυναικες οι οποιες δεν μπορουν να αναπτυξουν ενα ομορφο συναισθηματικο δεσμο γιατι παραμενουν δυστηχως στον ελαττωματικο φροντιστη που τους μεγαλωσε και δεν παίρνουν την αποφαση σαν ενηλικες να τον πεταξουν απο μεσα τους ..
ioannis2 ΔΕ ΞΕΡΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΕΣΥ ΞΕΡΕΙς ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙ ΕΙΝ ΠΙΟ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΓΩ ΕΙΠΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΥΣΤΟΧΗ . ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙς ΠΟΥ ΔΙΝΕΙς ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΗ !!! :o
Marilou, υπάρχει μια διαφορά. Το να γίνομαι επιβλητικός έως αυταρχικός κι ισχυρογνώμων, αυτός δηλαδή που σε μια σχέση έχει το απανω χερι ίσως να μην ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Δηλαδή μπορώ να το κανω μα μέσα μου θα είναι ψυχοφθόρο. Σκέψου κάποιον να αυτοκαταπιεζεται με την ελπίδα πως κάποτε θα εξοικειωθεί με αυτά τα γνωρίσματα. Μπορεί στο μεταξύ να κερδίσει τη γυναίκα με τέτοιο ισχυρό χαρακτήρα, αλλά αν δεν κατορθώσει να γίνει ενα μ αυτό το χαρακτήρα, δηλαδή να εξοικειωθεί, θα μπουχτίσει, θα ρθει στιγμή που μπορεί και να καταρρεύσει.
Στις διαπροσωπικές σχεσεις συνφωνω οτι αν δεν εχεις τη συμπεριφορά του ισχυρού και του απάνω χεριού θα σε φανε κυριολεκτικά.
Μέσω της γνωστικής συμπεριφορικής μεθοδου δεν έχω φτασει σε αυτό το επίπεδο όμως έχω βελτιωθεί ικανοποιητικά χωρίς όμως η βελτίωση αυτή να με φέρνει στο επιθυμητό, στο ισχυρός και απανω χερι οπως το λες. Και πάλι όμως μπορει να προσκρούει σ αυτό που περιέγραψα ως αυτοκαταπιεση. Αλλά, αν δεν έχει ή δεν εξοικειωθεί κανείς με τετοιο ισχυρό χαρακτήρα θα υποφέρει απο εκμετάλλευση και μοναξιά.
Αρα, ας μην τα απλοποιουμε θεωρώντας τα εύκολα. Πολλοί, και κανεις δεν το αμφισβητεί αυτό, παλευαν μια ζωή και δεν κατόρθωσαν να αλλάξουν και κάποιοι εξ αυτών στο τέλος κατεθεσαν τα όπλα. Οταν δεν είμαστε στη θεση κάποιου θεωρούμε τα πράγματα εύκολα ειδωμενα από τη δική μας σκοπια.
Διαβάζω, έστω λιγο λίγο το προχωραω καθε φορά, το βιβλίο του Ντοστογιέφσκι οι Φτωχοί που είναι γράψιμο στυλ ανταλλαγή επιστολών αναμεσα σε έναν κύριο και ενα κοριτσι, οπου ο ένας λέει τα προβλήματα του, το πως περνάει, κι ο άλλος εμψυχώνει, σχολιαζει, λέει τις σκέψεις του.Quote:
Originally Posted by asperger39
Καποτε μου περναει η σκεψη να κάνω κι εγω τέτοιο σύγγραμμα...
πολυ καλη ηδέα γραψε βιβλιο θα ειν τελειο γιατι οταν ανθρωποι πονεμενοι λεν τα βιωματα τους σε βιβλιο οπου γραφουν ειναι το πιο ωραιο πραγματικα πραμα κι αξιζει παρα πολυ .
Γιατι ειναι ωραιο να διαβαζεις μια τετοια ιστορια για εσενα ασπ μου ;Quote:
Originally Posted by asperger39
Τι λαμβανεις απο ολο αυτο ;
Παρηγορια οτι αλλος ενας ειναι σαν και εσενα και δεν το βιωνεις μονη σου ή σου δινει δυναμη να προσπαθεις να βγεις απο ολο αυτο που ζεις ;
Εχεις απολυτο δικιο και με τα επιθετα που χαρακτηριζεις αυτο που ειπα η αληθεια ειναι οτι με τιποτα δεν θα ηθελα ΣΑΝ γυναικα ενα τετοιο συντροφο και πολυ περισσοτερο ΣΑΝ συντοφος δεν θα μπορουσα να ειμαι επιβλητικη και αυταρχικη ..Quote:
Marilou, υπάρχει μια διαφορά. Το να γίνομαι επιβλητικός έως αυταρχικός κι ισχυρογνώμων, αυτός δηλαδή που σε μια σχέση έχει το απανω χερι ίσως να μην ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Δηλαδή μπορώ να το κανω μα μέσα μου θα είναι ψυχοφθόρο. Σκέψου κάποιον να αυτοκαταπιεζεται με την ελπίδα πως κάποτε θα εξοικειωθεί με αυτά τα γνωρίσματα. Μπορεί στο μεταξύ να κερδίσει τη γυναίκα με τέτοιο ισχυρό χαρακτήρα, αλλά αν δεν κατορθώσει να γίνει ενα μ αυτό το χαρακτήρα, δηλαδή να εξοικειωθεί, θα μπουχτίσει, θα ρθει στιγμή που μπορεί και να καταρρεύσει.
Νομιζω συμφωνεις οτι αυτα τα επιθετα δεν απεικονιζουν μια ερωτικη -συντροφικη αγαπη ,αλλα μια σχεση οπως ηταν η σχεση της τελευταιας γυναικοκτονιας δυστηχως ..
Αυτα ηταν τα χαρακτηριστικα του συγκεκριμενου συντροφου ...επιβλητικος αυταρκεις και ολα τα υπολοιπα ..
Εγω μιλησα για ενα συντροφο υποστιρικτο ,να με ακουει δηλαδη χωρις να με κρινει με αρνητικο προσιμο ,εμπιστο-εχεμυθο ,να μπορω δηλαδη να του λεω το οτιδηποτε και να το κραταει για εμας ,να μην βαζει γονεις ,φιλους στην μεταξυ μας σχεση .
Ενα συναισθηματικο συντροφο ,ενα συντροφο ο οποιος θα μου επικοινωνει με τον σωστο τροπο το οποιοδηποτε συναισθημα του προκαλω ,ακομα και θυμο ...
Εχει καμια σχεση ο συντροφος που εννοω εγω με αυτο που μου περιγραφεις εσυ ;
ενας τετοις συντροφος δεν θα μπορουσες να ησουν ;
ειναι πανω απο τις ικανοτητες σου ;
Φυσικα !Ειδικα στον εργασιακο χωρο θα πρεπει να εισαι απόλυτος και να βαζεις οριο ,οποιος τα ξεπερνα θα λαμβανει και το αντικτυπο της δικης του παραβίασης και οχι της δικης σου συμπεριφορας ,τελείως διαφορετικη προσεγγιση ,τελειως διαφορετικος ο τροπο που σκεφτεσαι οταν εχεις υιοθετησει αυτη την οπτικη και ειναι αυτη που οσοι την εχουν υιοθετησει εχουν πλεον ενα πολυ καλυτερο εργασιακο περιβαλλον !Quote:
Στις διαπροσωπικές σχεσεις συνφωνω οτι αν δεν εχεις τη συμπεριφορά του ισχυρού και του απάνω χεριού θα σε φανε κυριολεκτικά.
Η θεραπεια της γνωσιακης ξεκινα με ενα βασικο-συγκεκριμενο αιτημα εφοσον εχει ενα πολυ συγκεκριμενο πλαισιο συνεδριων ,ειναι πιο σύντομη απο ολες τις υπολοιπες και ολοκληρωνεται οταν επιτευχθει το κυριο αιτημα που σε οδηγησε στο γραφειο ενος θεραπευτη ...Quote:
Μέσω της γνωστικής συμπεριφορικής μεθοδου δεν έχω φτασει σε αυτό το επίπεδο όμως έχω βελτιωθεί ικανοποιητικά χωρίς όμως η βελτίωση αυτή να με φέρνει στο επιθυμητό, στο ισχυρός και απανω χερι οπως το λες. Και πάλι όμως μπορει να προσκρούει σ αυτό που περιέγραψα ως αυτοκαταπιεση. Αλλά, αν δεν έχει ή δεν εξοικειωθεί κανείς με τετοιο ισχυρό χαρακτήρα θα υποφέρει απο εκμετάλλευση και μοναξιά.
Ηταν αυτο το βασικο σου αιτημα ή ξεκινησες με αλλο ,το οποιο ολοκληρώθηκε και στην πορεια προέκυψε και αυτο που μου λες ;
Marilou, δεν ξερεις τι σημαίνει να σου σπάνε τα νευρα απο παιδικής ηλικιας! Ευτυχώς που δεν ειχα στα χερια μου όπλο ή άλλο όργανο βίας. Ούτε καν θα ειχα τύψεις! Θα ήμουν ήρεμος και ουτε καν θα με γνοιαζε αν έστειλα κάποιον ή καποιους στο μνήμα!
Κανονικά θα πρεπε να μαι τροφιμος σε ψυχιατρείο με αυτά που εχω βιώσει από τον καθένα, αλλά ειμαι ακομα στους ζωντανούς που ακόμα παλεύουν.
Μιλάς εκ του ασφαλούς χωρις να ξέρεις τι σημαίνει ψυχική εξουθενωση. Δεν εχεις ιδέα για τι θεμα μιλάμε. Οι ψυχοθεραπείες καλες είναι όπως και τα βιβλια αυτοβελτιωσης αλλά μονπ για light καταστάσεις! Αμα δεν σε σεβονται όρια δεν μπορείς να βάλεις παρα μονο με τον ακραίο τροπο όπως προείπαμε!