Printable View
ασπενγκερ. ηεμησε καλη μου. γιαυτο και το φορουμ ειναι ανονυμο για να μπορεις ν αμηλας ελευθερα και να μην σε νοιαζει τι λεει ο καθενας. μηλαμε σαν φαντασματα μεταξυ μας εδω περα για αυτον ακρηβος τον λογο. ενας παλια εδω μεσα ελεγε οτι θα κανει και που δεν θελει α το πει αλλα θα το ακξουσουμε στοις ειδησεις κλπ φαντασου δλδ. γιαυτο σου λεω. δεν εχεις τιποτα να χασεις. εγω αν θελω τωρα αρχιζω και γραφω οτι μαλακια θελω και ρεζηλευωμαι
Ασπεργκερ, έχω καιρό να γράψω στο φόρουμ γιατί δεν ήμουνα πολύ καλά τον τελευταίο καιρό, δεν έχει σημασία τέλος πάντων, αλλά τώρα γράφω γιατί στενοχωρήθηκα που είδα ότι έφυγες. Από όσο είχα διαβάσει στο φόρουμ παρότι και εσυ όπως όλοι μας έχεις τα προβλήματα σου είχες όμως πάντα μια καλοσύνη και μια ανεκτικότητα και χμμ πως να το πούμε.. έκανες χώρο και για τον άλλον ρε παιδί μου… Ακόμα και σε μέλη που είχαν πιο επιθετική στάση έσπευδες να δικαιολογήσεις λέγοντας πως δεν σου επιτίθενται επίτηδες αλλά έχουν και αυτοί τα προβλήματα τους και μάλλον τα εκφράζουν έτσι. Κάτι που μόνο οποιος έχει πονέσει αρκετά αλλά εξακολουθεί να στέκεται όρθιος παρόλα αυτά θα μπορούσε να πει. Κάτι που εκφράζεται και από την υπογραφή που έχεις διαλέξει να έχεις στο λογαριασμό σου. Ο καθένας μπορεί να επιτεθεί στο διπλανό του. Το να δεχθείς όμως μια επίθεση και να επιλέξεις να μην ανταποδωσεις προϋποθέτει δύναμη και θέλω να ξέρεις πως είσαι άνθρωπος δυνατός. Και έχει και ένα μεγαλείο αυτή η στάση.. Να μην το βάζεις κάτω. Αν χαλάστηκες αρκετά και θέλησες να αποχωρησεις είναι βέβαια δικαίωμα σου, όπως και το να προστατέψεις και τον εαυτό σου από τη ζούγκλα του φόρουμ και του Ίντερνετ γενικότερα (κακά τα ψέμματα..είναι…) Όμως να ξέρεις πως υπάρχουν άτομα από τα οποία λείπεις. Κι ας είμαστε άγνωστοι πίσω από μια οθόνη. Συγκεκριμένα σου λέω πως μετά από πολύ καιρό που μπήκα έψαξα να διαβάσω κάτι από εσένα και με λύπη μου είδα πως έφυγες. Γιατί? Γιατί όπως προείπα κανεις χώρο και για τον άλλον συν-χωρεις και χώρεσα και εγώ κάπου εκεί. Καθώς και γιατί έχουμε κάποια κοινά προβλήματα/βιωματα (μητέρα…) και έχω κάπου ταυτιστεί. Εύχομαι να το διαβάσεις και μακάρι να αλλάξεις γνώμη και να επανέλθεις. Δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που επιτίθενται. Όπως πολύ όμορφα το διατύπωσε το μέλος homebod υπάρχει και κόσμος στον οποιον είσαι πολύτιμη. Πρέπει να ακουστει και αυτη τη φωνή.
Δυστυχώς για τους ευαίσθητους ανθρώπους αρκεί μια ή λίγες φωνές επίθεσης. Όσες ωραίες φωνές κι αν ακούνε, αυτή η φωνή επίθεσης αρκεί για να τους διώξει.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Και πού ακριβώς είδες την "επίθεση" ioannis; Και άλλα μέλη κι εγώ μαζί αυτό που κάναμε ήταν να της τονίσουμε ότι είχε πέσει στην παγίδα της αυτολύπησης, από την οποία σε πληροφορώ βολευόταν, καθώς είναι ωραίο να μπαίνεις στη θέση του θύματος και να κλαις διαρκώς για το πόσο άδικοι είναι όλοι οι άλλοι, ενώ εσύ το καημενούλι. Αυτό οδηγεί σε μία χρόνια κατάσταση, που ποτέ δε γίνεται ούτε ένα βήμα προς μία βελτίωση, καθώς ο άνθρωπος που το κάνει, δεν το συνειδητοποιεί (και φυσικά έγινε επιθετική και μου έγραψε ότι είμαι ένας κακός άνθρωπος, μπλα μπλα). Άμυνα ήταν- έπρεπε να δει κάποια πράγματα που δεν ήθελε με τίποτε να δει ή ακούσει. Κανένας δεν την εμποδίζει να ξαναμπεί, ούτε της είπε κανείς να φύγει. Μόνη της το αποφάσισε και φέρνει την ευθύνη της απόφασής της. Οπότε τα ώχου το καημένο αλλού.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Τα ίδια απαντώ και σε σένα. Που από το πουθενά βγάλατε μέλη που για το καλό της μίλησαν. Αντί να το καταλάβετε πως η αυτολύπηση δε θέλει μέλη να πάνε να χαιδέψουν, αλλά να πουν τι στ' αλήθεια βλέπουν να κάνει ο απέναντι, εντείνετε το αγαπημένο παιχνίδι της. Γιατί να το αφήσεις κάτι όταν βλέπεις να αποδίδει; Κάτι παίρνεις από τη διαρκή αναμάσηση των "αδικιών" στη ζωή σου, αλλιώς δε θα το συνέχιζες. Τι είναι αυτό που παίρνεις; Αυτό το γλυκό και νανουριστικό στην αυτοθυματοποίηση;Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Τότε συμφωνώ. Απλά είναι θέμα προσέγγισης ώστε να αποδεχθεί τη συμβουλή, να την εμπεδώσει, να την εφαρμόσει, για να βγει από την κατάσταση της, όπως την περιγράφεις.Quote:
Originally Posted by WildHoney
Δυστυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι στην ίδια δεινή ψυχολογική κατάσταση. Υπάρχουν κάποιοι σε χειρότερη από πάρα πολλούς άλλους. Και δυστυχώς όχι απλά υποφέρουν αλλά και χάνουνε χρόνια από τη ζωή τους.
Αγαπητή wildhoney καταρχήν γεια σου. Δεν ξέρω γιατί ένιωσες την ανάγκη να μου απαντήσεις, εγώ αυτό που έγραψα αφορούσε προσωπικά την asperger και τη λύπη που μου προξένησε το γεγονός να βλέπω να αποχωρεί ένα αξιόλογο όπως νομίζω άτομο. Μιας όμως και μου απευθύνεις το λόγο θα σου απαντήσω εγώ και σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να το διευκρινίσω λίγο παραπάνω. Ξαναλέω ότι αυτά που έγραψα είναι γενικά, δεν αφορούσαν κάποιο συγκεκριμένο μέλος η μέλη, δεν το περιορίζω καν στο συγκεκριμένο θέμα, θέλω να πω μια γνώμη γενικότερη. Πολλά μέλη στην προσπάθεια τους να βοηθήσουν (θελω να πιστεύω…) πάντα, έχουν έτσι πως να το πω.. μια πιο δυναμική προσεγγιση και κατά τη γνώμη μου πετυχαίνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Αυτό κρίνεται και εκ του αποτελέσματος βέβαια αφού κάποιος νιώθει την ανάγκη τελικά να φύγει. Άρα πως βοηθήθηκε αν οδηγήθηκε στη φυγή. Το θέμα είναι πως εδώ δε γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο ούτε τις συνθήκες του άλλου όποτε καλό είναι να είμαστε πολύ διακριτικοί και προσεκτικοί καλού κακού.. Λες πως βλέπεις κάποιον που παίζει ένα παιχνίδι αυτολυπησης και αυτόθυματοποίησης από το οποίο αποκομίζει κάτι ψυχολογικά για αυτό και συνεχίζει να το κάνει. Είσαι 100% σίγουρη πως αυτό που βλέπεις είναι η αλήθεια? Εγώ διαφωνώ και νομίζω κάτι άλλο. Βλέπω κάποιον με προβλήματα και προσωπικά και με τις συνθήκες της ζωής του που τον πνίγουν και υποφέρει και ψάχνει απλά κάπου να πει τον πόνο του, έτσι σαν εκτόνωση από αυτά που περναει η και ενδεχομένως να ακούσει μια καλή κουβέντα η και τίποτα απλά να νιώσει μια παρέα, μια αποδοχή, μια παρηγοριά, όχι όμως κάποιον που λυπάται τον εαυτό του. Αυτά είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα.. Βέβαια μπορεί να κάνω λάθος εγώ και να έχεις δίκιο εσυ δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Και λάθος όμως να κάνω είμαι σίγουρος ότι δεν έχω πληγώσει τον άλλον. Εσυ παλι αν τυχόν κανεις λάθος είσαι σίγουρη για το αν αντέχει την προσέγγιση σου ο άλλος και τι αντίκτυπο έχει πάνω του? Βέβαια μπορεί να πει κανείς δικαίωμα μου να λέω τι γνώμη μου ελεύθερα, ναι εντάξει αλλά το θέμα όταν πας να βοηθήσεις δεν είναι το ατομικό σου δικαίωμα στη γνώμη σου και να την λες, αλλά το αν λέγοντας την όντως βοηθάς τον άλλον η όχι. Ξέρω πως μάλλον δε θα σε πείσω ούτε εσένα ούτε άλλους που σκέφτονται έτσι. Απλά τα έγραψα καλοπροαίρετα πάντα ως τροφή για σκέψη και προβληματισμό.Quote:
Originally Posted by WildHoney
Με τη διαφορά πως αναφέρεσαι σε έναν άνθρωπο που επίσης είναι στο φάσμα. Και βρισκόμαστε σε ένα φόρουμ που δε λέει "Επαγγελματίες ψυχολόγοι", οπότε κάποιος που μπαίνει εδώ, θα συναντήσει μία γκάμα ανθρώπων με το δικό τους τρόπο επικοινωνίας. Δε θα κάτσω να σκάσω πάντως αν ο άλλος θεώρησε ότι το φόρουμ δεν του κάνει για τον χ ψ λόγο. Αυτό έκανε κι η άσπεργκερ.