Ακριβώς. Έχω φίλους όμως για τέτοια.
Printable View
Ακριβώς. Έχω φίλους όμως για τέτοια.
Όταν ξεκινήσαμε του είχα πει πως είχα φύγει από θεραπείες εξ αιτίας ακριβώς τέτοιων συμπεριφορών του θεραπευτή.
Νομίζω πως είναι άπειρος και χάνει το όριο
Νομίζω πως ούτε φίλος μας πρέπει να γίνεται ο Ψυχίατρος και να μας μιλά χύμα, ούτε όμως να ναι απρόσιτος ψυχρός. Πρέπει να είναι ανθρώπινος χωρίς να χάνεται το όριο.
Ο ψυχολόγος πρέπει να είναι απόμακρος, να μην παίρνει θέση αλλά να κάνει ερωτήσεις για να δεις μια κατάσταση καθαρά και να αποφασίσεις μόνος σου τι θα κάνεις. Και ας η απόφαση σου βγει λάθος.
Nα σου μιλά ο ψυχοθεραπευτής στον πληθυντικό είναι αυτό σωστο; Ο παθολογος σου μιλά στον πληθυντικό; ο ενδοκρινολογος η οποιοσδηποτε γιατρος;πως θα έχεις σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σας, να του πεις τα εσωψυχα σου. Παν μέτρον άριστον λέω εγώ
Καλά αυτό εντάξει δεν θα θελα και μενα να μου το πει οχι και ετσι τέτοια οικειότητα. . Και με τον παθολόγο μου δεν είναι φιλική η σχέση, δεν είναι και απόμακρη, μπορώ να τον βρω όταν τον θέλω στο τηλ.να τον ρωτήσω για φάρμακα, κοβιντ που περασα κτλ.δεν βρίσκω μια γραμματεα που θα ειδοποιησει τον γιατρο και έχω και το θάρρος να του πω δυο πράγματα. Και η ψυχική ασθένεια πάθηση είναι ότι σχέση έχεις με τον παθολόγο, τον γαστρεντερολογο , τον οποιοδήποτε γιατρό πρέπει να έχεις και με τον ψυχιατρο.
Eιλικρινα δεν το καταλαβαίνω αυτό με έναν πνευματικό δεν έχεις και φιλικές σχέσεις που μεριμνα εννοείται για την ψυχή σου. Με τον παθολόγο μου δεν έχω βγει ποτέ για καφέ ούτε μου έχει πει ποτε παρτα αλλά όταν θέλω να τον βρω τον βρίσκω για ενα φαρμακο πχ.που θα μου κανει παρενεργεια, τον ψυχιατρο δεν τον βρίσκεις ευκολα.