Ζέστη και άγχος

Αυτό ακριβώς θελω..να ξυπνήσω μια μέρα χωρίς άγχη
Η ζωή μου έχει γίνει ένα μαρτύριο... Ξυπνάω κ σκέφτομαι πότε θα νυχτώσει να κοιμηθώ να μη σκέφτομαι κ να μην τρέχω όλη μέρα. Οι δικοί μου άνθρωποι δε με καταλαβαίνουν, μου λένε να μην αγχώνομαι. Έτσι εύκολο είναι; Σήμερα δεν έχω σταματήσει να ζαλίζομαι απ' το μεσημέρι κ μετά..ξάπλωσα λίγο να ηρεμήσω κ δεν αντέχω τίποτα και η ζέστη τα κάνει χειρότερα. Θέλω μόνο να είμαι καλά, τι ζητάω;

να ξυπνήσω μια ήμερα χωρίς άγχη αυτό και εν το εύχομαι συνέχεια!!!αλλά δε το βλέπω να γίνεται να σου πω την αλήθεια!!

Quote:

---

Originally Posted by Sophie_

Αυτό ακριβώς θελω..να ξυπνήσω μια μέρα χωρίς άγχη
Η ζωή μου έχει γίνει ένα μαρτύριο... Ξυπνάω κ σκέφτομαι πότε θα νυχτώσει να κοιμηθώ να μη σκέφτομαι κ να μην τρέχω όλη μέρα. Οι δικοί μου άνθρωποι δε με καταλαβαίνουν, μου λένε να μην αγχώνομαι. Έτσι εύκολο είναι; Σήμερα δεν έχω σταματήσει να ζαλίζομαι απ' το μεσημέρι κ μετά..ξάπλωσα λίγο να ηρεμήσω κ δεν αντέχω τίποτα και η ζέστη τα κάνει χειρότερα. Θέλω μόνο να είμαι καλά, τι ζητάω;

---

Πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό Σοφία!
Πρέπει να δουλέψουμε για να είμαστε καλά,δεν έρχεται από μόνο του.

Quote:

---

Originally Posted by Sophie_

Όλη μου η ζωή δε μου αρέσει. Και είναι βαρύ αυτο που λέω. Δε μπορώ εύκολα να αντλήσω χαρά στην καθημερινότητα. Έχω μικρές πολύ μικρές στιγμές χαρούμενες που μετά εξαφανίζονται. Κ το πρόβλημα είναι ότι με όσους ανθρώπους μιλάω στη δουλειά, αισθάνονται παρόμοια. Εγώ αυτό το βλέπω για κατάθλιψη.
Η δουλειά μου ναι δε με ικανοποιεί. Βασικός μισθός για άπειρες αρμοδιότητες...ψάχνω να φύγω... Αλλά επαρχία εδώ. Δύσκολα. Θα ήθελα ιδανικά κάτι με τηλεργασια, από το σπίτι. Να μην έχω να κάνω με εξυοηρετηση πελατών και να τους ακούω όλη μέρα.. κάθονται στο κατάστημα και μου πιάνουν κουβέντα, λένε τον πόνο τους..χωρίς να γνωριζόμαστε. Ο ένας μετά τον άλλον. Κ έχω τα δικά μου, δεν τους αντέχω

---

Είπες στο ψυχολόγο τις σκέψεις σου σχετικά με τη κατάθλιψη; Πάντως να ξέρεις, κανένας δεν είναι μονιμα ευτυχισμένος, όλοι έχουν απλά ευτυχισμένες στιγμές. Οπότε μη το θεωρείς παράξενο αυτό. Αυτό με τη τηλεργασια το έψαξες περισσότερο; Μετά το κορονοιο πολλές δουλειές έχουν και αυτή την επιλογή. Η αλλαγή δουλειάς, η ψυχοθεραπεία που έβαλες στη ζωή σου είναι η αρχή για κάτι καλύτερο. Πόσο συχνά πας στο ψυχολόγο;

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό Σοφία!
Πρέπει να δουλέψουμε για να είμαστε καλά,δεν έρχεται από μόνο του.

---

Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρω. Άλλες μέρες είμαι καλύτερα, άλλες χειρότερα. Νιώθω ότι πάντα όμως κάνω υπερπροσπάθεια και το μυαλό μου δεν ξεκολλάει. Και τις μέρες που είμαι καλύτερα πάντα έχω στο μυαλό μου το ενδεχόμενο μήπως ζαλιστώ και πέσω, αυτό δε μπορεί να φύγει από το μυαλό μου και νιώθω αβοήθητη όλες τις στιγμές μέσα μου. Πάντα έτσι θα είναι; Θέλω να ηρεμήσω

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Είπες στο ψυχολόγο τις σκέψεις σου σχετικά με τη κατάθλιψη; Πάντως να ξέρεις, κανένας δεν είναι μονιμα ευτυχισμένος, όλοι έχουν απλά ευτυχισμένες στιγμές. Οπότε μη το θεωρείς παράξενο αυτό. Αυτό με τη τηλεργασια το έψαξες περισσότερο; Μετά το κορονοιο πολλές δουλειές έχουν και αυτή την επιλογή. Η αλλαγή δουλειάς, η ψυχοθεραπεία που έβαλες στη ζωή σου είναι η αρχή για κάτι καλύτερο. Πόσο συχνά πας στο ψυχολόγο;

---

Το ψάχνω γιατί είναι και επαρχία εδω... Μια φορά την εβδομάδα κάνω, τόσο μου είπε γίνεται, γιατί κάνουμε συστημική προσέγγιση. Βέβαια έχω κάνει μόνο μια συνεδρία ως ώρας γιατί η δεύτερη ήταν να γίνει χθες και κάτι της προέκυψε και μου είπε να το αναπληρώσουμε άλλη μέρα. Παιδιά δεν ξέρω... Αν όλα τα συμπτώματα που έχω ήταν κάτι πολύ σοβαρό λογικά θα τα είχα όλη μέρα κάθε μέρα και στην ίδια ένταση, έτσι δεν είναι; Γιατί ενώ οι εξετάσεις μου είναι όλες καλές ( έχω πάει σε έκτακτα νοσοκομείου, και εξωτερικά σε παθολόγο, δύο ΩΡΛ, ενδοκρινολόγο, ψυχίατρο, νευρολόγο, οφθαλμίατρο) κανείς δε βρήκε τίποτα πέρα από άγχος εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω; Σκέφτομαι ότι μάλλον έχω κάτι τόσο σοβαρό που δεν το βρίσκουν;

Απίθανο να έχεις κάτι παθολογικό άγχος έχεις και όσο δε κάνεις κάτι για αυτό τόσο θα τρέχεις στα επείγοντα.εχω περάσει και εγώ από αυτή τη φάση

Quote:

---

Originally Posted by shadoka

Απίθανο να έχεις κάτι παθολογικό άγχος έχεις και όσο δε κάνεις κάτι για αυτό τόσο θα τρέχεις στα επείγοντα.εχω περάσει και εγώ από αυτή τη φάση

---

Με ζαλάδες; Είμαι έτσι από τον Μαϊο. Και τι έκανες; Πώς ηρεμησες;

Ηρεμησα με ζαναξ και αργότερα με αντικαταθλιπτικά.εσυ παίρνεις κάποια αγωγή?

Quote:

---

Originally Posted by shadoka

Ηρεμησα με ζαναξ και αργότερα με αντικαταθλιπτικά.εσυ παίρνεις κάποια αγωγή?

---

Ζάναξ όταν δε νιώθω πολύ καλά. Μου τα έδωσε για κανονική θεραπεία δέκα ημερών αλλά φοβήθηκα μην εθιστω και δεν τα πήρα. Ποιο αντικαταθλιπτικο σου έδινε; Πώς αντέδρασε το σωμα σου; Ηρεμησες όντως;

Τότε είχα ξεκινήσει με το ladose και ηρεμησα αρκετά και με τα ζαναξ και αργότερα με το αντικαταθλιπτικο.εχουμε φτιάξει και μια ομάδα στο discord άμα θέλεις μπες τα λέμε εκεί όλοι μαζί https://discord.gg/4fk6YcJG

Quote:

---

Originally Posted by Sophie_

Το ψάχνω γιατί είναι και επαρχία εδω... Μια φορά την εβδομάδα κάνω, τόσο μου είπε γίνεται, γιατί κάνουμε συστημική προσέγγιση. Βέβαια έχω κάνει μόνο μια συνεδρία ως ώρας γιατί η δεύτερη ήταν να γίνει χθες και κάτι της προέκυψε και μου είπε να το αναπληρώσουμε άλλη μέρα. Παιδιά δεν ξέρω... Αν όλα τα συμπτώματα που έχω ήταν κάτι πολύ σοβαρό λογικά θα τα είχα όλη μέρα κάθε μέρα και στην ίδια ένταση, έτσι δεν είναι; Γιατί ενώ οι εξετάσεις μου είναι όλες καλές ( έχω πάει σε έκτακτα νοσοκομείου, και εξωτερικά σε παθολόγο, δύο ΩΡΛ, ενδοκρινολόγο, ψυχίατρο, νευρολόγο, οφθαλμίατρο) κανείς δε βρήκε τίποτα πέρα από άγχος εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω; Σκέφτομαι ότι μάλλον έχω κάτι τόσο σοβαρό που δεν το βρίσκουν;

---

Στην αρχή χρειάζεται να πηγαίνεις μια φορά τη βδομάδα και μετα μπορείς να το κάνεις κάθε δύο.
Από την στιγμή που "ψάχτηκες", δεν είναι κάτι σωματικό. Απλά σωματοποιειται το άγχος, οι φόβοι σου..
Πώς σου φάνηκε η πρώτη συνέδρια;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Στην αρχή χρειάζεται να πηγαίνεις μια φορά τη βδομάδα και μετα μπορείς να το κάνεις κάθε δύο.
Από την στιγμή που "ψάχτηκες", δεν είναι κάτι σωματικό. Απλά σωματοποιειται το άγχος, οι φόβοι σου..
Πώς σου φάνηκε η πρώτη συνέδρια;

---

Έκλαψα κάποια στιγμή όσο μιλούσαμε. Μου είπε κι εκείνη ότι έχω μεγάλο φορτίο. Το θέμα είναι ότι αισθάνομαι και κάποια πράγματα που θέλω να τα πω αλλά ντρέπομαι.. πώς το διαχειριζόμαστε;

Quote:

---

Originally Posted by Sophie_

Έκλαψα κάποια στιγμή όσο μιλούσαμε. Μου είπε κι εκείνη ότι έχω μεγάλο φορτίο. Το θέμα είναι ότι αισθάνομαι και κάποια πράγματα που θέλω να τα πω αλλά ντρέπομαι.. πώς το διαχειριζόμαστε;

---

Δώσε χρόνο στη γνωριμία σας. Ακόμη είσαι στην αρχή. Χρειάζεται να νιώσεις άνετα, να τον εμπιστευτείς.. Όταν θα είσαι έτοιμη θα μιλήσεις και αν δεν νιώσεις έτοιμη δεν είναι κακό. Πας εκεί για να αλλάξεις κάποια πράγματα σε σένα, στη ζωή σου. Και τα μοτίβα μας δεν μπορούμε να τα πετάξουμε από την μία στιγμή στην άλλη, η αρχή είναι να τα αναγνωρίσουμε, μετά να τα συνειδητοποιησουμε και σιγά σιγά να τα αλλάξουμε.
Και εγώ έκλαψα σε συνέδρια.. Δεν είναι κακό. Πολλοί λένε ότι είναι και καλό.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δώσε χρόνο στη γνωριμία σας. Ακόμη είσαι στην αρχή. Χρειάζεται να νιώσεις άνετα, να τον εμπιστευτείς.. Όταν θα είσαι έτοιμη θα μιλήσεις και αν δεν νιώσεις έτοιμη δεν είναι κακό. Πας εκεί για να αλλάξεις κάποια πράγματα σε σένα, στη ζωή σου. Και τα μοτίβα μας δεν μπορούμε να τα πετάξουμε από την μία στιγμή στην άλλη, η αρχή είναι να τα αναγνωρίσουμε, μετά να τα συνειδητοποιησουμε και σιγά σιγά να τα αλλάξουμε.
Και εγώ έκλαψα σε συνέδρια.. Δεν είναι κακό. Πολλοί λένε ότι είναι και καλό.

---

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Είναι τόσο ψυχοφθόρο όλο αυτό και χωρίς να με καταλαβαίνουν γύρω μου...