Γιατι προσελκυω μονο τοξικους;

[QUOTE=tziovani;1260856]τοξικοτητα , τοξικομαγνητης και ατελειωτες συναφες μπουρδες .

αυτα ειναι επιλογες .....οταν ενα ατομο ειναι χορτασμενο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , το ανοιγμα σε νεες κοινωνικοτητες και πραξεις

οταν νομιζεις οτι ολα πανε καλα με τον γκομενακο σου η΄πιστευεις οτι πανε καλα .....τπτ δεν παει καλα ....αρα δεν παει καλα και η καθε μορφης επικοινωνιας ....

για παραδειγμα στις πολλες σχεσεις που ειχα ...καποιες ειχαν θεματα συμπεριφορισμου η΄ προκαταληψεων και φυσικα προσεγγισης .....μεσα απο την πορεια της σχεσης , της ορθολογικης σχεσης και επικοινωνιας φυσικα με την παροδο του χρονου λυθηκαν ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο ( βεβαια οταν χωριζαμε , μετα ειχανε παλι τα ιδια )

αρα οι συναναστροφες μας , το σεξουαλικο μας ρεπερτοριο ειναι η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας ...ενας εμπειρος ΑΝδρας μπορει να προσφερει ,οτι δεν μπορει να προσφερει η πσυχοντεραμπεια

μεσα απο την πορεια της αλληλοσυσχετισης ,αλληλεπιδρασης των δυο συντροφων προαγεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ψυχικη υγεια , η λαμψη , η φωτεινοτητα της ψυχης ....ΑΡΑ θα μαγνητιζεις την θετικοτητα και οχι την αρνητικοτητα που μας γραφεις εδω μεσα


Αυτή είναι η μισή αλήθεια, για να καταφέρει ένα άτομα να είναι "χορτασμένο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , και για να εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , θα πρέπει να του έχουν συμπεριφερθεί έτσι στην πρώιμη παιδική και εφηβική ηλικία γιατί ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας

Εαν ένα παιδί νιώθει μονίμως αμφισβήτηση, έλλειψη αγάπης, και οτι γενικά δεν είναι αρκετό στις ενήλικες σχέσεις του θα ψάξει και θα κολλήσει σε ανθρώπους που του συμπεριφέρονται έτσι διότο αυτό του είναι οικείο, αυτό του θυμίζει μαμά, μπαμπά οικογένεια γενικότερα...Αποκτά δηλαδή το " μαλακομαγνήτη" μόνος σου είπες οτι όταν χωρίζατε με τις σχέσεις σου ξανα γυρνούσαν στις παλιές συμπεριφορές τους... Για να αλλάξει ένας άνθρωπος δεν αρκεί μια σχέση που θα χρησιμοποιηθεί σαν δεκανίκι ( δε λέω οτι δεν βοηθάει ) πρέπει να εντοπίσει και να κάνει τις εσωτερικές αλλαγές μόνος του επειδή το επιθυμεί και επειδή κατανοεί τη δυσλειτουργία που του προκαλούν στον εαυτό του και στην αλληλεπίδραση που έχει με τους άλλους.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

νομιζω οτι πρεπει να επιμεινεις με την ψυχοθεραπεια, για να βρεις κατ αρχας τι ακριβως φταιει.
καλα τα λεμε εδω, αλλα τα αφηγεισαι εσυ, που μπορει να μην εχεις ακομα συνειδητοποιησει ολες τις συμπεριφορες (και τις δικες σου και των αλλων) γιατι αν τις ειχες συνειδητοποιησει, δεν θα ειχες αποριες.
ο/η ειδικος που θα εμπιστευθεις, θα μπορεσει με τις καταλληλες ερτησεις να καταλαβει τι ακριβως συμβαινει και να σε κατευθυνει, η να σε βοηθησει να αλλαξεις καποια πραγματα, αν για παραδειγμα ειναι βασικο προβλημα η συστολη που λες κι εσυ οτι εχεις, το οτι δεν εκφραζεσαι κλπ.. μπορει να ισχυουν και αλλαπραγματα, που επισης δεν φαινονται απο εδω. πχ το να παρεξηγεις τους αλλους, η να σε παρεξηγουν εκεινοι, κλπ. αυτα δεν λυνονται απο εδω. οσο μπορεσε σε βοηθησε ο καθενας, αλλα χωρις προσωπικη επαφη, δουλεια δεν γινεται οταν εισαι τοσο μπλοκαρισμενος. και οπωσδηποτε, το μπλοκαρισμα που εχεις αυτην την στιγμη, το οτι εχει καταληξει πλεον εμμονη σου αυτο το θεμα, δεν σε βοηθαει να προσεγγισεις νεες γνωριμιες χαλαρα, οπως χριαζεται δλδ για να ειναι ευχαριστη μια γνωριμια...

---

Η αληθεια ειναι οτι σιγα σιγα συνειδητοποιω καποια πραγματα αλλα μαλλον δεν ειναι αρκετα. Τελος παντων υπαρχει χρονος για αυτο. Ολη τη ζωη μπροστα μου εχω (και ας μη το συνειδητοποιω απο την απελπισια μου). Το καταλαβαινω οτι ειμαι καπως μπλοκαρισμενη αλλα πως εξηγειται να απομακρυνομαι με ατομα που ημασταν κοντα; Και με ατομα που δεν ημουν τοσο μπλοκαρισμενη... Μα στην Κρητη που ζω ειναι κλειστη κοινωνια και δεν βλεπω να γινονται νεες γνωριμιες αληθεια. Οι περισσοτεροι γνωστοι μου σταματησαν να κανουν παρεες απο το 19 και μετα. Που μπηκαμε λυκειο. Και στο πανεπιστημιο δεν κανουν νεες παρεες. Κανουν παρεα με ατομα απλα για να μην ειναι μονοι τους αλλα νοιαζονται μονο για τους παλιους τους φιλους. Ευχαριστω πολυ παντως!

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

τοξικοτητα , τοξικομαγνητης και ατελειωτες συναφες μπουρδες .

αυτα ειναι επιλογες .....οταν ενα ατομο ειναι χορτασμενο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , το ανοιγμα σε νεες κοινωνικοτητες και πραξεις

οταν νομιζεις οτι ολα πανε καλα με τον γκομενακο σου η΄πιστευεις οτι πανε καλα .....τπτ δεν παει καλα ....αρα δεν παει καλα και η καθε μορφης επικοινωνιας ....

για παραδειγμα στις πολλες σχεσεις που ειχα ...καποιες ειχαν θεματα συμπεριφορισμου η΄ προκαταληψεων και φυσικα προσεγγισης .....μεσα απο την πορεια της σχεσης , της ορθολογικης σχεσης και επικοινωνιας φυσικα με την παροδο του χρονου λυθηκαν ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο ( βεβαια οταν χωριζαμε , μετα ειχανε παλι τα ιδια )

αρα οι συναναστροφες μας , το σεξουαλικο μας ρεπερτοριο ειναι η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας ...ενας εμπειρος ΑΝδρας μπορει να προσφερει ,οτι δεν μπορει να προσφερει η πσυχοντεραμπεια

μεσα απο την πορεια της αλληλοσυσχετισης ,αλληλεπιδρασης των δυο συντροφων προαγεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ψυχικη υγεια , η λαμψη , η φωτεινοτητα της ψυχης ....ΑΡΑ θα μαγνητιζεις την θετικοτητα και οχι την αρνητικοτητα που μας γραφεις εδω μεσα


ορμονες , ενστικτα θα απελευθερωθουν , θα ανοιχτουν οι οριζοντες , τα τετραπλασιαστη στον μονοδιαστατο χαρτη που αντιμετωπιζει η συγχρονη πορεια των σχεσεων την διαβιβαση προς την ολοκληρωση

---

Οτι ειναι επιλογες ειναι αλλα μονο σε τετοιους πεφτω δυστυχως. Με υπερβολικα λιγες εξαιρεσεις. Με τετοιους κολλαω βασικα. Δεν ξερω αν ειμαι χορτασμενη γενικα δεν ξερω αν ειμαι γιατι θεωρω οτι μου λειπουν εμπειριες λογω ελλειψης παρεας. Επισης δεν ξερω αν θα "καλυφθει" ποτε το κενο που δημιουργησαν οι προδοσιες απο φιλους (και ορισμενα μελη της οικογενειας) γιατι δεν ηταν λιγες δυστυχως.

Ενας εμπειρος ανδρας δεν μπορει να προσφερει οσο οι ειδικοι γενικοτερα (οχι μονο οι ψυχολογοι). Πρεπει να καταλαβουμε οτι αφου υπαρχουν ολες αυτες οι ειδικοτητες πρεπει να τις χρησιμοποιουμε (παντα με μετρο) υπερ μας. Μεσα απο την αλληλεπιδραση 2 συντροφων, φιλων κλπ οντως προαγονται ολα αυτα ΑΛΛΑ μονο οταν ειναι και τα 2 ατομα καλα με τον εαυτο τους και δεν ειναι τοξικα. Παιζει πολυ μεγαλο ρολο αυτο και δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι ολο αυτο ειναι ασπρο η μαυρο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

[
Αυτή είναι η μισή αλήθεια, για να καταφέρει ένα άτομα να είναι "χορτασμένο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , και για να εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , θα πρέπει να του έχουν συμπεριφερθεί έτσι στην πρώιμη παιδική και εφηβική ηλικία γιατί ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας

Εαν ένα παιδί νιώθει μονίμως αμφισβήτηση, έλλειψη αγάπης, και οτι γενικά δεν είναι αρκετό στις ενήλικες σχέσεις του θα ψάξει και θα κολλήσει σε ανθρώπους που του συμπεριφέρονται έτσι διότο αυτό του είναι οικείο, αυτό του θυμίζει μαμά, μπαμπά οικογένεια γενικότερα...Αποκτά δηλαδή το " μαλακομαγνήτη" μόνος σου είπες οτι όταν χωρίζατε με τις σχέσεις σου ξανα γυρνούσαν στις παλιές συμπεριφορές τους... Για να αλλάξει ένας άνθρωπος δεν αρκεί μια σχέση που θα χρησιμοποιηθεί σαν δεκανίκι ( δε λέω οτι δεν βοηθάει ) πρέπει να εντοπίσει και να κάνει τις εσωτερικές αλλαγές μόνος του επειδή το επιθυμεί και επειδή κατανοεί τη δυσλειτουργία που του προκαλούν στον εαυτό του και στην αλληλεπίδραση που έχει με τους άλλους.

---

Συμφωνω! Η αληθεια ειναι οτι δεν τεθηκαν οι σωστες βασεις. Δεν πηγαν ολα λαθος εννοειται (δεν θελω να κατηγορησω και την οικογενεια μου) αλλα δεν πηγαν ολα οπως θα επρεπε. Δηλαδη αν με αξιωσει ο Θεος να κανω παιδια μια μερα θα ηθελα να τα μεγαλωσω καπως διαφορετικα. Αλλα αυτο ειναι αλλη μεγαλη συζητηση που δεν θα ανοιξουμε τωρα. Θα ηθελα να τα ξεκινησω ολα απο την αρχη με τις γνωσεις που εχω τωρα αλλα καταλαβαινω οτι αυτο δεν γινεται προφανως.
Το ενιωθα αυτο ως παιδι αλλα δυστυχως το καταλαβαινω τωρα. Αυτο με την οικειοτητα δεν το καταλαβαινω τοσο. Δηλαδη καταλαβαινω πως το εννοεις κλπ κλπ αλλα δεν μπορω να καταλαβω πως το "εφαρμοσα" εγω στη δικη μου ζωη. Για να αλλαξει ενας ανθρωπος πρεπει εκεινος να το θελει και να ειναι οντως ετοιμος να το κανει. Ο καθενας στην ωρα του. Καποιος θα ειναι ετοιμος στα 20, καποιος στα 25, καποιος αλλος στα 40 και παει λεγοντας...Οι σχεσεις μας βοηθανε ομως σιγουρα. Ας πουμε εγω δεν ξερω πραγματικα τι θα εκανα χωρις το αγορι μου (οχι επειδη ειναι το αγορι μου αλλα επειδη ειναι αυτος που ειναι ως ανθρωπος).

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Οτι ειναι επιλογες ειναι αλλα μονο σε τετοιους πεφτω δυστυχως. Με υπερβολικα λιγες εξαιρεσεις. Με τετοιους κολλαω βασικα. Δεν ξερω αν ειμαι χορτασμενη γενικα δεν ξερω αν ειμαι γιατι θεωρω οτι μου λειπουν εμπειριες λογω ελλειψης παρεας. Επισης δεν ξερω αν θα "καλυφθει" ποτε το κενο που δημιουργησαν οι προδοσιες απο φιλους (και ορισμενα μελη της οικογενειας) γιατι δεν ηταν λιγες δυστυχως.

Ενας εμπειρος ανδρας δεν μπορει να προσφερει οσο οι ειδικοι γενικοτερα (οχι μονο οι ψυχολογοι). Πρεπει να καταλαβουμε οτι αφου υπαρχουν ολες αυτες οι ειδικοτητες πρεπει να τις χρησιμοποιουμε (παντα με μετρο) υπερ μας. Μεσα απο την αλληλεπιδραση 2 συντροφων, φιλων κλπ οντως προαγονται ολα αυτα ΑΛΛΑ μονο οταν ειναι και τα 2 ατομα καλα με τον εαυτο τους και δεν ειναι τοξικα. Παιζει πολυ μεγαλο ρολο αυτο και δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι ολο αυτο ειναι ασπρο η μαυρο.

---

αρα που καταληγεις ? οτι ειμαστε οι επιλογες μας , αρα κανεις εκπτωσεις στις σχεσεις και βολευεσαι με κατι που ειναι προβολη - καθρεπτης . δλδ ο ειδικουλης ψυχολογος τι θα σου πει , απο οτι λεει η κοινη λογικη ?

επειδη εχω γνωρισει πολλες ψυχολογες , ας λυσουν τα δικα τους πρωτα και μετα να ασχοληθουν με <<πελατες >>, οταν λεω εχω γνωρισει ..εννοω ερωτικα ...χαλανε με την πρωτη χρηση

παμε τωρα στον εμπειρο Ανδρα . ενας εμπειρος λοιπον επειδη εχει ΖΗΣΕΙ του ειναι πολυ ευκολο αν θελει να ασχοληθει μαζι σου ....αν θελει εννοω ..(ΑΝ) ..το ζητημα ειναι αν θελει και ο απεναντι να ασχοληθει . αυτα ειναι επικοινωνιες , οι οποιες μετατρεπονται σε κουβεντες και αλληλεπιδραση καθως προχωραει ορθολογικα μια σχεση . ορθολογικη σχεση εχουμε οταν , το ζευγαρι επικοινωνει σε ολες τις μορφες ...σεξουαλικες , ερωτικες , επικοινωνιακες , κοινα ενδιαφεροντα και πραγματισμο . οποτε η σχεση ρεει αβιαστα χωρις ορους και προυποθεσεις .

αρα ως δεδομενο παιρνεις οτι αν εσυ θελεις να ασχοληθεις και ο απεναντι ειναι στην ιδια φαση θα βγει αποτελεσμα ....αν η σχεση ειναι ξεκαθαρα εχω εναν γκομενο και μια γκομενα για τα σοσιαλ και να μην αισθανομαι μονος/μονη , να με βγαζει για κανα καφε/ποτο να μην αισθανομαι κοινωνικα περιθωριοποιημενη αυτο δεν ειναι σχεση , ειναι βολεματακι και ολα κατω απο το χαλακι ...αρα βγαινουν θεματαρες ανατροφοδοτουμενες


τωρα μιλας για προδοσιες ...οι προδοσιες γινονται οταν τις αφηνουμε να συμβουν .μια συγκροτημενη προσωπικοτητα στηνει ΑΝΑΣΤΗΜΑ και ξερει να λεει ΟΧΙ και ΤΕΛΟΣ !
αρα η προσωπικοτητα θελει καλλιεργεια και οχι τικ-τοκ , θελει διαβασμα , εξερευνηση , βιωματα και εμπειρια ....χειροπιαστα πραγματα , αναπτυξη δεξιοτητων κλπ .
πχ αν χαλασει μια βρυση θα παρεις τον ψυχολογο τηλεφωνο η΄τον υδραυλικο ? η απαντηση ειναι (μην βιαστεις ) θα βαλω τον κωλο μου κατω , θα δαπανησω 2-3 ωρες να μαθω πως φτιαχνετε κατι απλο ....τοσο βιντεακια υπαρχουν στο τιουμπ , αντι να βλεπεις πορνο

αρα να μην τα ριχνουμε ολα στους αλλους ...

Αυτό με την οικειότητα δεν το κάνει κανένας συνειδητά, υπάρχει γραμμένο στο υποσυνείδητο μας και στο συναισθηματικό μας κόσμο έτσι όπως αυτός διαμορφώθηκε. Δηλαδή π.χ ένα κοριτσάκι που σαν παιδί έτρωγε ξύλο από το μπαμπά και το εκλάμβανε αυτό σαν αγάπη διότι ήταν παιδί και ήταν ο μπαμπάς της όταν στο μέλλον βρει ένα σύζυγο που τη ξυλοφορτώνει θα της είναι μια γνώριμη κατάσταση-οικεία και θα έχει σίγουρα μεγαλύτερη ανοχή στην κακοποίηση, ενώ ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε σε νορμάλ περιβάλλον θα έβλεπε εξ αρχής τα σημάδια και θα τον διαολοέστελνε. Ένα παιδί που έχει μια μαμα να του επισημαίνει τα λάθη του χωρίς επιβράβευση θα γίνει ένας ενήλικας με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση... Μη θυμώσεις με την οικογένεια σου γιατί κάθε γονιός οτι ξέρει και μπορεί καλύτερο κάνει αλλά να εντοπίσεις τα πιθανά λάθη που έγιναν ωστε να μην σε χαρακτηρίζουν σαν ενήλικα, και εύχομαι στο μέλλον με τους απογόνους σου να σπάσεις το κύκλο.

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

αρα που καταληγεις ? οτι ειμαστε οι επιλογες μας , αρα κανεις εκπτωσεις στις σχεσεις και βολευεσαι με κατι που ειναι προβολη - καθρεπτης . δλδ ο ειδικουλης ψυχολογος τι θα σου πει , απο οτι λεει η κοινη λογικη ?

επειδη εχω γνωρισει πολλες ψυχολογες , ας λυσουν τα δικα τους πρωτα και μετα να ασχοληθουν με <<πελατες >>, οταν λεω εχω γνωρισει ..εννοω ερωτικα ...χαλανε με την πρωτη χρηση

παμε τωρα στον εμπειρο Ανδρα . ενας εμπειρος λοιπον επειδη εχει ΖΗΣΕΙ του ειναι πολυ ευκολο αν θελει να ασχοληθει μαζι σου ....αν θελει εννοω ..(ΑΝ) ..το ζητημα ειναι αν θελει και ο απεναντι να ασχοληθει . αυτα ειναι επικοινωνιες , οι οποιες μετατρεπονται σε κουβεντες και αλληλεπιδραση καθως προχωραει ορθολογικα μια σχεση . ορθολογικη σχεση εχουμε οταν , το ζευγαρι επικοινωνει σε ολες τις μορφες ...σεξουαλικες , ερωτικες , επικοινωνιακες , κοινα ενδιαφεροντα και πραγματισμο . οποτε η σχεση ρεει αβιαστα χωρις ορους και προυποθεσεις .

αρα ως δεδομενο παιρνεις οτι αν εσυ θελεις να ασχοληθεις και ο απεναντι ειναι στην ιδια φαση θα βγει αποτελεσμα ....αν η σχεση ειναι ξεκαθαρα εχω εναν γκομενο και μια γκομενα για τα σοσιαλ και να μην αισθανομαι μονος/μονη , να με βγαζει για κανα καφε/ποτο να μην αισθανομαι κοινωνικα περιθωριοποιημενη αυτο δεν ειναι σχεση , ειναι βολεματακι και ολα κατω απο το χαλακι ...αρα βγαινουν θεματαρες ανατροφοδοτουμενες


τωρα μιλας για προδοσιες ...οι προδοσιες γινονται οταν τις αφηνουμε να συμβουν .μια συγκροτημενη προσωπικοτητα στηνει ΑΝΑΣΤΗΜΑ και ξερει να λεει ΟΧΙ και ΤΕΛΟΣ !
αρα η προσωπικοτητα θελει καλλιεργεια και οχι τικ-τοκ , θελει διαβασμα , εξερευνηση , βιωματα και εμπειρια ....χειροπιαστα πραγματα , αναπτυξη δεξιοτητων κλπ .
πχ αν χαλασει μια βρυση θα παρεις τον ψυχολογο τηλεφωνο η΄τον υδραυλικο ? η απαντηση ειναι (μην βιαστεις ) θα βαλω τον κωλο μου κατω , θα δαπανησω 2-3 ωρες να μαθω πως φτιαχνετε κατι απλο ....τοσο βιντεακια υπαρχουν στο τιουμπ , αντι να βλεπεις πορνο

αρα να μην τα ριχνουμε ολα στους αλλους ...

---

Ναι. Δυστυχως εκανα εκπτωσεις. Αλλα οχι σε ολες τις σχεσεις μου. Εχασα ατομα που ενιωθα οτι θα ειναι για παντα εκει. Με καποιους ναι το παραδεχομαι εκανα εκπτωση δεν θα επρεπε να ειχαν μπει καν στη ζωη μου. Αλλα οι υπολοιποι; Ο ψυχολογος τουλαχιστον θα απαντησει βασισμενος σε επιστημονικες θεωριες...
Οι προδοσιες γινονται ετσι κι αλλιως. Δεν μπορεις να κοντρολλαρεις τον αλλο. Μονο το πως θα τις διαχειριστεις ειναι δικο σου θεμα. Δηλαδη μια συγκροτημενη προσωπικοτητα δεν μπορει να πεσει (τουλαχιστον στην αρχη) σε λαθος ανθρωπους; Με το αναστημα, οχι και τελος κλπ συμφωνω και εγω, αλλα καταλαβαινεις οτι μιλαμε για διαφορετικα πραγματα εδω εε;
Εχεις κολλησει με τον ψυχολογο και οτι δεν βοηθαει καθολου. Αν χαλασει μια βρυση θα παρω τον υδραυλικο. Αν εχω ανασφαλειες, θεματα με την αυτοπεποιθηση μου κλπ θα παρω τον ψυχολογο. Διαφορετικες ειδικοτητες για διαφορετικες δουλειες. Τελος με αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Αυτό με την οικειότητα δεν το κάνει κανένας συνειδητά, υπάρχει γραμμένο στο υποσυνείδητο μας και στο συναισθηματικό μας κόσμο έτσι όπως αυτός διαμορφώθηκε. Δηλαδή π.χ ένα κοριτσάκι που σαν παιδί έτρωγε ξύλο από το μπαμπά και το εκλάμβανε αυτό σαν αγάπη διότι ήταν παιδί και ήταν ο μπαμπάς της όταν στο μέλλον βρει ένα σύζυγο που τη ξυλοφορτώνει θα της είναι μια γνώριμη κατάσταση-οικεία και θα έχει σίγουρα μεγαλύτερη ανοχή στην κακοποίηση, ενώ ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε σε νορμάλ περιβάλλον θα έβλεπε εξ αρχής τα σημάδια και θα τον διαολοέστελνε. Ένα παιδί που έχει μια μαμα να του επισημαίνει τα λάθη του χωρίς επιβράβευση θα γίνει ένας ενήλικας με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση... Μη θυμώσεις με την οικογένεια σου γιατί κάθε γονιός οτι ξέρει και μπορεί καλύτερο κάνει αλλά να εντοπίσεις τα πιθανά λάθη που έγιναν ωστε να μην σε χαρακτηρίζουν σαν ενήλικα, και εύχομαι στο μέλλον με τους απογόνους σου να σπάσεις το κύκλο.

---

Ετσι ακριβως ηταν η μαμα μου δυστυχως. Το μονο κατορθωμα που επιβραβευσε ποτε ηταν οι βαθμοι στο σχολειο. Και οταν δεν ηταν καλοι παλι την ακουγα. Δεν θυμωνω με την οικογενεια μου τοσο. Ξερω οτι απο την εφηβεια και μετα τουλαχιστον οι αποφασισεις μου ειτε σωστες ειτε λαθος ηταν καθαρα δικη μου ευθυνη. Μακαρι οντως να σπασω τον κυκλο. Σε ευχαριστω πολυ!

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι. Δυστυχως εκανα εκπτωσεις. Αλλα οχι σε ολες τις σχεσεις μου. Εχασα ατομα που ενιωθα οτι θα ειναι για παντα εκει. Με καποιους ναι το παραδεχομαι εκανα εκπτωση δεν θα επρεπε να ειχαν μπει καν στη ζωη μου. Αλλα οι υπολοιποι; Ο ψυχολογος τουλαχιστον θα απαντησει βασισμενος σε επιστημονικες θεωριες...
Οι προδοσιες γινονται ετσι κι αλλιως. Δεν μπορεις να κοντρολλαρεις τον αλλο. Μονο το πως θα τις διαχειριστεις ειναι δικο σου θεμα. Δηλαδη μια συγκροτημενη προσωπικοτητα δεν μπορει να πεσει (τουλαχιστον στην αρχη) σε λαθος ανθρωπους; Με το αναστημα, οχι και τελος κλπ συμφωνω και εγω, αλλα καταλαβαινεις οτι μιλαμε για διαφορετικα πραγματα εδω εε;
Εχεις κολλησει με τον ψυχολογο και οτι δεν βοηθαει καθολου. Αν χαλασει μια βρυση θα παρω τον υδραυλικο. Αν εχω ανασφαλειες, θεματα με την αυτοπεποιθηση μου κλπ θα παρω τον ψυχολογο. Διαφορετικες ειδικοτητες για διαφορετικες δουλειες. Τελος με αυτο.

---

Μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα , δουλεμενη δεν χρειάζεται ψυχολόγο .
Τέλος με αυτό !

Για να το λες μαλλον ετσι θα ειναι...

Το σημαντικότερο είναι, ακόμα κι αν έχεις πέσει σε τοξικούς ανθρώπους, ακόμα κι αν κάποιοι σου φέρθηκαν σκάρτα, να μην το βάζεις κάτω. Πάντα μπορείς να βρεις φίλους ακόμα και στη δουλειά, αλλά να προσέχεις τον πρώτο καιρό μη σε εκμεταλλευτούν και σε "ρίξουν" ή σου φορτώσουν όλη τη λάντζα. Είναι μια συνήθης πρακτική "παλαίουρων" όταν βλέπουν πρόθυμο πρωτάρη εργαζόμενο.

Σε πολλούς συμβαίνει και άκουσες και το άλλο κορίτσι που είναι στην ίδια ηλικία με εσένα ότι κι εκείνη περνάει τα ίδια. Η απομόνωση, η μοναξιά και η τοξικότητα είναι δυστυχώς γνωρίσματα αυτής της γενιάς, γιατί συνηθίζετε στη μοναξιά, στο "εξ αποστάσεως", στην οθόνη και αυτό το βλέπω με τα ξαδέρφια μου που είναι γύρω στα 20-25.
Και φυσικά είναι κλειστοί χαρακτήρες, αφού κοινωνικοποιήθηκαν μέσω insta και κομπλάρουν στο "από κοντά".

Δεν ξέρω αν η ψυχοθεραπεία είναι λύση για όλα, εγώ προσωπικά είμαι αρνητική. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει τους μηχανισμούς να ξεπεράσει ό,τι δυσκολία και τοξικότητα συναντά με τις δυνάμεις του. Σου λέω τι πιστεύω για εμένα. Τις προσωπικές μου απόψεις δεν προσπαθώ να τις επιβάλλω στους άλλους και δε θα αποθάρρυνα ποτέ κάποιον που θέλει να στραφεί στην ψυχοθεραπεία, πιστεύοντας ότι θα βοηθούσε γιατί κάθε άνθρωπος αισθάνεται διαφορετικά.

Αν έχεις αδέρφια μπορείς να βγαίνεις μαζί τους ή τις παρέες τους, έστω και ως προσωρινή λύση, γιατί με τα αδέρφια έτσι κι αλλιώς έχεις επικοινωνία και αποφεύγεις την τοξικότητα. Αυτά πώς τα πάνε με την τοξικότητα και τις φιλίες;

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Για να το λες μαλλον ετσι θα ειναι...

---

Όχι δεν είναι έτσι επειδή το λέει κάποιος, οτι και να ακούς εδω μέσα να το σκέφτεσαι και να το φιλτράρεις, είσαι μοναδική περίπτωση όπως όλοι μας, δεν είμαστε ειδικοί σε κανένα θέμα για να σου υποδείξουμε τη μοναδική αλήθεια,όλοι έχουμε τα δικά μας και υποτίθεται στο φόρουμ αλληλοβοηθιόμαστε με κάποιο τρόπο, πρώτα να ανακτήσεις την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Αα επισης εκανα το λαθος να απομακρυνθω απο μια κοπελα στο τμημα μου που ηταν πολυ καλουλα (δεν καναμε ιδιαιτερη παρεα αλλα με ειχε προσεγγισει πολυ ομορφα) για μια αλλη ηλιθια η οποια με παρατησε στο τελος. Αν και η κολλητη αυτης της καλουλας ηταν λιγο οτι να ναι και με εκραζε στο μισο τμημα απο οτι ειχα καταλαβει. Οποτε παλι δεν ξερω τι θα καταφερνα. Δεν ξερω ειναι σαν ολα να πηγαινουν εναντιον μου. Σαν να μην ειναι γραφτο να εχω ουτε μια παρεα οσο και να προσπαθω. Επισης εχω αλλαξει περιβαλλοντα. Δεν ειναι οτι ολοι ηταν σκατα σε ενα σχολειο, πηγα στο αλλο και ολα καλα. Παντα και παντου ηταν περιεργα για μενα. Αρα εγω φταιω για ολα.

---

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Μια κοπελα μονο ειχε προσπαθησει λιγο να με προσεγγισει αλλα εκανε παρεα με μια κοπελα που με εκραζε και εγω τοτε εκανα παρεα με μια αλλη κοπελα (η οποια μου συμπεριφεροταν απαισια αλλα δεν ηθελα να μεινω μονη μου) και μια αλλη που εν τελει με παρατησε, και το καταλαβα τωρα που εβλεπα κατι παλια μηνυματα. Της εστειλα μηνυμα αλλα ειπε οτι δεν θελει να κανουμε παρεα. Καταλαβαινετε εχει περασει καιρος τωρα οποτε... Και εγω στη θεση της μπορει να εκανα το ιδιο γιατι θα ενιωθα οτι ο αλλος δεν με εκτιμαει. Εγω την εκτιμουσα παντα απλα ετυχε να χαθουμε γιατι αυτη εκανε παρεα με αυτη που με εκραζε. Και γενικα δεν με προτιμουσε σαν παρεα απλα με συμπαθουσε.

---

Εδώ πάντως από αυτά που λες, αγνόησες αυτήν που σου φερόταν καλά, ενώ συνέχισες να κάνεις παρέα με κάποια που δε σου φερόταν καλά... Γιατί;; Αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος, ότι δηλαδή κάπως πλησιάζεις και κολλάς με άτομα που δε σου φέρονται καλά. Άρα μπορεί να χρειάζεται να εξασκηθείς και στο να φεύγεις από σχέσεις.
Επίσης, θυμάμαι κι από εμένα, στην ηλικία που είσαι κάπως υπάρχει στο μυαλό μια 'αποκλειστικότητα' στις φιλίες, ότι δηλαδή εγώ κάνω παρέα με την τάδε, δε μπορώ να κάνω και με κάποια άλλη, γιατί μια ειναι η κολλητή μου. Αυτό, με την ηλικία, κάπως 'θα το βρεις μπροστά σου' και θα χρειαστεί έτσι κι αλλιώς να το δουλέψεις, αλλά αν το ξεκινήσεις από τώρα, ακόμα καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Το σημαντικότερο είναι, ακόμα κι αν έχεις πέσει σε τοξικούς ανθρώπους, ακόμα κι αν κάποιοι σου φέρθηκαν σκάρτα, να μην το βάζεις κάτω. Πάντα μπορείς να βρεις φίλους ακόμα και στη δουλειά, αλλά να προσέχεις τον πρώτο καιρό μη σε εκμεταλλευτούν και σε "ρίξουν" ή σου φορτώσουν όλη τη λάντζα. Είναι μια συνήθης πρακτική "παλαίουρων" όταν βλέπουν πρόθυμο πρωτάρη εργαζόμενο.

Σε πολλούς συμβαίνει και άκουσες και το άλλο κορίτσι που είναι στην ίδια ηλικία με εσένα ότι κι εκείνη περνάει τα ίδια. Η απομόνωση, η μοναξιά και η τοξικότητα είναι δυστυχώς γνωρίσματα αυτής της γενιάς, γιατί συνηθίζετε στη μοναξιά, στο "εξ αποστάσεως", στην οθόνη και αυτό το βλέπω με τα ξαδέρφια μου που είναι γύρω στα 20-25.
Και φυσικά είναι κλειστοί χαρακτήρες, αφού κοινωνικοποιήθηκαν μέσω insta και κομπλάρουν στο "από κοντά".

Δεν ξέρω αν η ψυχοθεραπεία είναι λύση για όλα, εγώ προσωπικά είμαι αρνητική. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει τους μηχανισμούς να ξεπεράσει ό,τι δυσκολία και τοξικότητα συναντά με τις δυνάμεις του. Σου λέω τι πιστεύω για εμένα. Τις προσωπικές μου απόψεις δεν προσπαθώ να τις επιβάλλω στους άλλους και δε θα αποθάρρυνα ποτέ κάποιον που θέλει να στραφεί στην ψυχοθεραπεία, πιστεύοντας ότι θα βοηθούσε γιατί κάθε άνθρωπος αισθάνεται διαφορετικά.

Αν έχεις αδέρφια μπορείς να βγαίνεις μαζί τους ή τις παρέες τους, έστω και ως προσωρινή λύση, γιατί με τα αδέρφια έτσι κι αλλιώς έχεις επικοινωνία και αποφεύγεις την τοξικότητα. Αυτά πώς τα πάνε με την τοξικότητα και τις φιλίες;

---

Δεν τα εβαζα ποτε κατω. Τωρα τον τελευταιο χρονο μονο τα εχω βαψει μαυρα γιατι βαρεθηκα πια. Γενικα παντα ειχα μια ελπιδα. Σιγουρα παντα μπορεις να βρεις φιλους; Αφου ολοι προτιμουν τους παλιους. Αυτους που ηδη εχουν χρονια.
Ναι ισχυει... Πρεπει να γινουμε ολοι μια παρεα. Εγω, η rainbow και τα ξαδερφια σου χαχα.
Και εμενα δεν με βοηθησε ιδιαιτερα η ψυχοθεραπεια. Αλλα η μια δεν ηταν καλη και με την αλλη δεν ταιριαξα. Θα ηθελα να δωσω ομως και αλλες ευκαιριες.
Εχω 2 αδερφια αλλα με την αδερφη μου δεν εχουμε καλη σχεση. Επισης ουτε εκεινη εχει παρεες πλεον μονο το αγορι της. Και ο αδερφος μου ειναι 17. Εε δεν μπορω τωρα να ειμαι κοπελα στα 21 και να βγαινω με 17χρονους. Ειναι λιγο περιεργο... Αλλα γενικα με τον αδερφο μου εχουμε καλη σχεση. Το μικρακι μουυ. Το πως τα πανε με τις παρεες τα αδερφια μου ειναι μια μεγαλη ιστορια αλλα το σημαντικο ειναι οτι τωρα εχουν κατασταλλαξει και οι 2.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Όχι δεν είναι έτσι επειδή το λέει κάποιος, οτι και να ακούς εδω μέσα να το σκέφτεσαι και να το φιλτράρεις, είσαι μοναδική περίπτωση όπως όλοι μας, δεν είμαστε ειδικοί σε κανένα θέμα για να σου υποδείξουμε τη μοναδική αλήθεια,όλοι έχουμε τα δικά μας και υποτίθεται στο φόρουμ αλληλοβοηθιόμαστε με κάποιο τρόπο, πρώτα να ανακτήσεις την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.

---

Ειρωνικα το ελεγα χαχα. Δεν μπορω πλεον να ασχοληθω με τον Τζιοβανι. Μου εχει σπασει τα νευρα σε πολλα διαφορετικα θρεντ χαχα. Οποτε δεν θα κατσω να απαντησω σοβαρα και να προσπαθησω να τον πεισω πια. Ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον παντως!