Βαρέθηκα να γράφω. ΒΑΡΕΘΗΚΑ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΟΘΟΝΕΣ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΤΑ ΛΕΤΕ ΣΑΝ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ και στην πράξη αν σας ζητήσει κάποιος μια βόλτα οτιδήποτε, ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΝΗΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΟ.
Printable View
Βαρέθηκα να γράφω. ΒΑΡΕΘΗΚΑ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΟΘΟΝΕΣ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΤΑ ΛΕΤΕ ΣΑΝ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ και στην πράξη αν σας ζητήσει κάποιος μια βόλτα οτιδήποτε, ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΝΗΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΟ.
ΠΟΣΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΗΛΙΘΙΑ "ΟΜΟΡΦΑ" σχόλια έχω διαβάσει σε άδειες παγωμένες οθόνες από "ανθρώπους"-πίξελ που ποτέ δεν έκαναν τίποτα στην πράξη παρά μου έστειλαν ένα κλισε, άδειο σχόλιο. Όλα αυτά τα ηλίθια σχόλια, είναι από ανθρώπους που αν περνούσες από δίπλα τους πεθαίνοντας, δεν θα κουνούσαν ούτε το δάχτυλό τους. Είναι οι άνθρωποι που αν χρειαζοσουν να δεις κάποιον έστω για λίγο, δεν θα ερχόντουσαν ποτέ να σε δουν. Είναι. Α Δ Ε Ι Ο Ι.
Είστε "εκεί" όσο σας βολεύει - από μια ηλίθια άδεια οθόνη και λέτε τα ηλίθια άδεια κλισέ που παπαγαλιζουν όλοι και δεν βοηθάνε σε τίποτα. Κανένας δεν είναι εκεί. Δεν έχω έναν άνθρωπο να πάρω ένα τηλέφωνο. Δεν έχω έναν άνθρωπο να βγω μια βόλτα έξω.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΟΧΙ ΕΝΑ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ΚΛΙΣΕ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΊΠΟΤΑ ΣΕ ΠΡΑΞΗ.
Εγώ πάντα ΔΕΙΧΝΩ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΠΡΑΞΗ το ενδιαφέρον ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΒΟΛΙΚΟ ΟΥΤΕ ΜΟΥΦΑ ΟΥΤΕ ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ. ΚΑΝΩ. ΠΡΑΞΕΙΣ.
Εσείς το μόνο που κάνετε είναι να γράψετε αυτά που λέει και το google σε quotes, "αγαπά τον εαυτό σου" λες και μπήκα στο google και μιλάω σε ρομπότ που ρίχνουν ένα κοπι πειστ και ξεμπλεξαν, και όχι σε ανθρώπους.
Αν σας ζητούσα μια βόλτα, δεν θα ερχόταν κανένας σας. Αν σας ζητούσα ένα τηλέφωνο, δεν θα με έπαιρνε κανενας σας. Αν σας ζητούσα οτιδήποτε που υπερβαίνει τις λέξεις, δεν θα κάνατε τίποτα.
Το copy paste είναι το μόνο που ξέρετε να κάνετε.
Δεν σου είπε κανείς ότι δεν θέλεις να βελτιώσεις τη ζωή σου. Ο καθένας είπε τη προσωπική άποψη μέσα από τα βιώματα του.
Εαν μένεις στην Αθήνα, εχεις μεγαλη πιθανοτητα να βρεις παρέα συντροφιάς ακομα και απο εδω. Αν μένεις στη Θεσσαλονίκη, υπαρχει παλι ρεαλιστική πιθανοτητα να βρεις παρεα για να μιλησεις σε πραγματικό ανθρωπο απο κοντά. Αν τυχον μένεις σε μικρη πολη, ειναι προφανως πιο δυσκολα τα πράγματα. Αν μένεις σε χωριο, πραγματικα δεν ξερω... Στη θεση σου θα μετακομιζα κατευθειαν. Με σοβαρη καταθλιψη δεν ειναι να μένεις σε αγροτική περιοχη και χωρις κανεναν ανθρωπο να επικοινωνεις απο κοντά.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Νομίζω ότι γράφεις έχοντας πολύ θυμό μέσα σου για όλους. Περνάς δύσκολα, αλλά αν εσύ η ίδια δε γίνεις λίγο πιο δεκτική, πιο συνεργάσιμη στην ψυχοθεραπεία, καθώς και στην κουβέντα σου με τους άλλους, πώς περιμένεις να έρθει η βελτίωση; Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Νέα κοπέλα είσαι. Φαίνεσαι και έξυπνη από τον τρόπο που γράφεις, παρόλο που γράφεις σαν έχεις πολύ θυμό μέσα σου για όλα, ακόμα και για ανθρώπους που προσπαθούν να σου γράψουν 2 λόγια συμπαράστασης.
Βάλε τα πράγματα σε μια σειρά: συνεργασία με τον ψυχίατρο, δουλειά με τον εαυτό σου ώστε να σταθείς στα πόδια σου και να σηκωθείς από το κρεβάτι σου, δημιουργία ενός βασικού κοινωνικού κύκλου, έστω και 1-2 φίλων και αν είσαι σε θέση στο μέλλον και μια δουλειά, ώστε να είσαι ανεξάρτητη και να ξεφύγεις από την κοινωνική απομόνωση που ίσως νιώθεις.
Δεν κρίνεται η ζωή μας και η διάθεσή μας από το αν μας μιλήσει κανείς στο tinder, ούτε από το αν έχουμε την αποδοχή των άλλων, ούτε από την εξωτερική μας εμφάνιση.
Οταν δεχεσαι, μετα απο καιρο αρχιζεις να νοιώθεις κατωτερος και για να φερει ισορροπια το μυαλο μηδενιζει την πηγη. Για να μπορεις να παρεις, πρωτα πρεπει να μαθεις να δινεις.Quote:
Originally Posted by Joanna8
Δεν παίρνω από πουθενά
Πως να παρεις οταν απαξιωνεις τα παντα; Τα παντα εχουν την αξια που εσυ τους δινεις,Quote:
Originally Posted by wanderer010
Σώπα καλέ, αλήθεια;; Εγώ απαξιώνω τα πάντα;
Εγώ απαξιώνω τον άνθρωπο που με βι@σε και μόλις τελείωσε εκείνος και είδε πως είχα. Αιμορραγία που δεν σταματούσε, με έδιωξε στους δρόμους όλο το βράδυ;
Εγώ απαξιώνω τον άλλον που ήταν να γνωριστούμε και τελικά μου έλεγε ψέματα κάθε φορά, ποτέ δεν είχε σκοπό να με γνωρίσει, και με μπλόκαρε; Και εγώ είχα καθίσει και χαιρομουν και είχα ετοιμαστεί να βγω και τον περίμενα σαν το μλκισμενο; Και. Στην πραγματικότητα είχα μπλοκ;
Εγώ απαξιώνω τους γιατρούς που ήξεραν, και αποφάσισαν ο σωστός τρόπος διαχείρισης ήταν να μου κατεβάσουν το παντελόνι για ενέσεις που δεν χρειαζόμουν γιατί το μόνο έγκλημά μου ήταν ότι ΔΕΝ ήθελα να μεταφερθω σε άλλο νοσοκομείο. Ενέσεις που με έκαναν να μην μπορώ να μιλήσω, να μη μπορώ να σκεφτώ, να αντιδράσω, να περπατήσω, να σταθώ, ούτε και να κοιμηθώ; Μήπως απαξιώνω την ιατρική βοήθεια;
Τι ακριβώς απαξιώνω;
Εννοείς τα εικονικά σχόλια που είναι μερικές άδειες λέξεις που στην πραγματικότητα δεν μου δίνουν ΤΙΠΟΤΑ πρακτικά;
Κοίταξε, το να δίνεις την αξία που πρέπει εκεί που πρέπει και να μην την δίνεις εκεί που δεν πρέπει, γιατί το μόνο που κάνουν στην ζωή σου είναι να σε ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΛΑΒΕΙ, όχι απαξίωση εκ μέρους μου
.
Έναν άνθρωπο που θα μου φερθεί σωστά. ΣΩΣΤΑ. Δεν θα τον απαξιώσω ποτέ.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΑ ΠΟΥ
Με λένε αρνητική, επιθετική και ευερέθιστη, ότι ΤΙ; Ότι θα βρίσκω τις μλκιες που βρίσκω στην καθημερινά πλέον ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ ζωή, και θα κάτσω να τι; Να κλαίω; Να μην μιλάω; Να είμαι ήσυχη; Δεν θα φωνάξω;