Απιστία

Quote:

---

Originally Posted by giwrgosaya

Καλημέρα σε όλους. Θέλω να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας.
Είμαι σε αδιέξοδο δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Με την γυναίκα μου είμαστε συνομήλικοι 40 ετών και έχουμε ένα κοριτσάκι 4 ετών.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είχαμε απομακρυνθεί πολύ μεταξύ μας.
Συχνοί καυγάδες, αποξενωμένοι μέσα στο σπίτι, πολύ αραιή σεξουαλική ζωή. Δεν ακολουθούσα αρκετές φορές σε βόλτες που πήγαινε την μικρή.
Μου έλεγε πολλές φορές ότι νιώθει ότι είναι μόνη της, ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον, και το τι κάνουμε εμείς οι δύο; Μου έδινε δηλαδή σήματα κινδύνου. Εγώ δεν την άκουγα και της έλεγα ότι είναι υπερβολική. Και αυτό το συνήθειο της ρουτίνας μας απομάκρυνε ακόμα περισσότερο.
Εδώ να σας αναφέρω ότι όλο αυτό το διάστημα δεν είχε περάσει καθόλου από το μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να υπάρχει κρυφό.
Και φυσικά και εγώ από την πλευρά μου δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα με άλλη γυναίκα. Ούτε κάν συνομιλίες. Απολύτως τίποτα.


Τον τελευταίο χρόνο συνήθιζε και πήγαινε για περπάτημα τα απογεύματα. Έτσι λοιπόν σε ένα περπάτημα πριν 4 μήνες περίπου, τυχαία εντελώς από μια κλίση που έκανα στην γυναίκα μου ξέχασε το τηλέφωνο ανοικτό και άκουσα ότι μίλαγε με έναν άντρα τού στιλ αύριο που έχω ρεπό θα σε δω λίγο;
Γέλια και ομιλίες με γλύκα.
Όπως ήταν φυσικό έγινα έξω φρενών. Τσακωθηκαμε πολύ άσχημα, έφυγα από το σπίτι.
Έμεινα 4 ημέρες μόνος μου, σκέφτηκα κάποια πράγματα. Η εμπιστοσύνη μου βέβαια απέναντι της κλονιστείκε.
Σε πολλά που μου έλεγε είχε δίκιο. Είχαμε καταντήσει δύο ξένοι.
Έτσι λοιπόν τα βάλαμε κάτω συζητήσαμε και πήραμε την απόφαση να τα αφήσουμε όλα πίσω και να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Από τότε (Ιανουάριο) είμαστε πολύ καλά. Της δείχνω συνεχώς πράγματα, μου δείχνει και εκείνη με την σειρά της. Μιλάμε, γελάμε υπάρχει πολύ έντονη σεξουαλική ζωή, σχεδόν καθημερινή.
Δείχνει ότι με αγαπάει, ξαπλώνει συνέχεια αγκαλιά μου. Την αγαπάω και εγώ. Έχουμε αφήσει τα τηλέφωνα στην άκρη.

Εμένα φυσικά κάτι με έτρωγε και έτσι μπήκα στην διαδικασία και έψαξα κάποια πράγματα και ανακάλυψα 3 περιπτώσεις επικοινωνίας.
Η μία από τον Μάϊο μέχρι τον Σεπτέμβριο που ειναι εξακριβωμένη ότι με απάτησε.
Και άλλες δύο τον Οκτώβριο και Δεκέμβριο που δεν γνωρίζω αν προχώρησε ολοκληρωτικά.
Ισχυρίζεται ότι έμεινε μόνο στα μνμ και τίποτα παραπάνω. Δεν έχω τρόπο να βρω κάτι παραπάνω.
Βεβαία ούτε στην πρώτη περίπτωση παραδέχτηκε ότι προχώρησε. Ακόμα λέει ότι δεν ολοκληρώθηκε ενώ εγώ έχω βρει μνμ που το αποδεικνύουν όπως επίσης άκουσα και μια συνομιλία που είχε με την μητέρα τής ότι έγινε μόνο μια φορά.

Είμαι σε αδιέξοδο πραγματικά.
Την αγαπάω, έχουμε και το παιδάκι μας που δεν μπορώ να το αποχωριστώ.
Δείχνει ότι μετανιώσει πραγματικά για τα λάθη της. Έβαλα τον εαυτό μου στην διαδικασία ότι φταίω και εγώ σε αυτό γιατί άφησα χώρο στον τρίτο πρόσωπο να μπει. Δεν της έδειχνα αυτά που άξιζε, αντίθετα έδινα αδιαφορία, απαξίωση σε αυτά που μου έλεγε.

Η καρδιά μου πραγματικά λέει να συνεχίσω. Η στάση της απέναντι μου από τότε που τα βρήκαμε είναι άψογη.
Αλλά ο εγωισμός, η αξιοπρέπεια μου λέει να φύγω.
Ήμουν απόμακρος αλλά δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία να κοιτάξω αλλού. Ενώ εκείνη το έκανε.

---

Quote:

---

Originally Posted by giwrgosaya

Αυτό το συμπέρασμα από που το έβγαλες;
Ότι με δουλεύει και δεν άλλαξε;

---

Quote:

---

Originally Posted by giwrgosaya

Το γνωρίζω. Όπως επίσης γνωρίζω ότι είναι παράνομο. Ο λόγος που μπήκε ήταν ξεκάθαρα για να ανακαλύψω το παρελθόν. Γιατί όταν είσαι ήσυχος αγνοείς τα σημάδια που υπήρχαν. Ενώ όταν κλονίζεται η εμπιστοσύνη σου αυτά τα σημάδια γίνονται πλέον ολοφάνερα.
Θα σταματήσει σύντομα.

Αν και δεν χρειάζεται πλέον γιατί μου έχει δώσει τα πάντα.
Κωδικούς για social, email κ.τ.λ
Μέχρι και αριθμό είναι πρόθυμη να αλλάξει αν το θέλω.

---

"συντομα", πότε δλδ;;
υποτιθεται οτι ειδες αυτα που ηθελες κι εχεις και τους κωδικους της. τι νοημα εχει να εισαι ακομα στο "θα";
ειπες καπου οτι συμφωνησατε να τα αφησετε ολα πισω και να κανετε αλλη μια προσπαθεια να ειστε μαζι.
Η το κανεις, προχωρωντας με εμπιστοσυνη, ή αποφασιζεις οτι η εμπιστοσυνη σου εχει τρωθει ανεπανορθωτα και αποχωρεις...
οι ενδιαμεσες λυσεις ειναι σκετη φθορα και θα σας οδηγησουν σε κανονικο ή ουσιαστικο χωρισμο, αφου χασετε πληρως τον σεβασμο σας ο ενας για τον αλλον.

εγω, δεν πιστευω οτι σε δουλεψε για να μην φυγεις,
πιστευω ομως οτι συμμαζευτηκε, με αληθινη προθεση να ειναι ενταξει απεναντι σου, γιατι δεν ειχε βαλει ποτε στο μυαλο της τον χωρισμο. εκανε επιπολαια οτι εκανε, στον βαθμο που τα εκανε (ΑΝ εκανε κατι πολυ σοβαρο, κιολας), για τους λογους που ηξερες ηδη. ειχατε απομακρυνθει, αδιαφορουσες για εκεινην, ενοιωθε σε αδιεξοδο και επειδη δεν ειχε καμια προθεση να χωρισει, αντι να το λυσει αν λυνεται ή να φυγει, επελεξε να ξενοκοιταει... δεν την δικαιολογω. το τιμιο θα ηταν η αλλη λυση. απλα εξηγω πως εγινε.

και οκ, επεστρεψε και θελει να ειναι ενταξει. εξελιψαν ομως οι λογοι της απομακρυνσης σας;;;; πως; με ποιον τροπο; επειδη κανατε λιγο παραπανω σεξ μετα το κερατο; σε διαβεβαιω οτι αν το κερατο δεν σε οδηγησει σε χωρισμο, ειναι τεραστιο αναμα για το σεξ. κοσμοιστορικο. αλλα μετα, τι;
αν δεν εξελιψαν οι λογοι της αδιαφοριας σου και της απομακρυνσης σας, μετα απο καιρο παλι στα ιδια θα ειστε. δεν εννοω στα κερατα, αλλα στην απομακρυνση. ο φοβος δεν ειναι αρκετος λογος για να κανει μια σχεση να λειτουργει για παντα..
γιατι απομακρυνθηκατε; δουλευετε και οι δυο η μονο εσυ κι εκεινη μενει σπιτι;;; ειστε μαζι στο παιδι, η το εχει χρεωθει κι εσυ "βοηθας";
ειχατε λες και ερωτικη απομακρυνση μεγαλη. εσυ τι εκανες δλδ με 1 φορα σεξ στους 2-3 μηνες; δεν ξενοκοιταξες; δεν λεω για σχεση, αλλα δεν ξενοκοιταξες;;;

το ρεζουμε για μενα ειναι
1. να συνεχισετε μονο αν αποφασισες να εμπιστευθεις και σαυτο δεν χωρανε παρακολουθησεις, ουτε κωδικοι...
2. να βρειτε και να δουλεψετε πανω στα θεματα που σας απομακρυνουν, γιατι οταν περασει η κριση, αν δεν εχει λυθει το ουσιαστικο προβλημα, θα εχετε παλι προβληματα. δεν λεω κερατα, λεω προβληματα.

Με τα λόγια εγώ ξέρω να πω ότι όλα εύκολα είναι. Όταν χάνεται η εμπιστοσύνη προς τον άνθρωπο σου όσο και να πεις ότι ξεκινάω από την αρχή και της έχω εμπιστοσύνη, το κάνεις; Μάλλον όχι, θα σε τρώει η αμφιβολία για μεγάλο διάστημα. Τουλάχιστον σε προσωπικό βαθμό αυτό νιώθω.
Ναι τούς τελευταίους μήνες είμαστε καλά αλλά εμένα ακόμα συνεχίζει και με καίει.

Όσο αφορά την παρακολούθηση θα περάσει το διάστημα που "χρεώθηκε" και θα σταματήσει μόνο του.
Αν και ειλικρινά παρόλο πού υπάρχει δεν το χρησιμοποιώ γιατί δεν υπάρχει λόγος όπως ξανά είπα. Μου έχει δώσει τα πάντα.

Η αρχή του προβλήματος ήταν ότι κοιμομασταν χωριστά. Για τον λόγο ότι ξυπνάω πολύ πρωί για δουλειά δεν είχα την υπομονή να ξενυχτάω, έτσι η γυναίκα μου κοιμόταν με το παιδί στο ένα δωμάτιο και εγώ μόνος μου στο άλλο. ( Το ξέρω ότι είναι πολύ μεγάλο σφάλμα αυτό, αν όχι και το μεγαλύτερο) και συνεχίστηκε μέχρι και τον μεγάλο τσακωμό.

Όσο αφορά για το αν ξένο κοίταξα, κατηγορηματικά ΌΧΙ.
Είχα τις ευκαιρίες μου, αλλά δεν προχώρησα ποτέ, ούτε κάν σε μνμτα.
Δεν μου έβγαινε να κάνω κάτι με την γυναίκα μου λόγο των πολλών καυγάδων μας.
Αν και δεν με τιμάει αυτό ( πρώτη μούσα να την βρίσκω μόνο μου) .
Δεν βγαίναμε σαν ζευγάρι, δεν ακολουθούσα τις περισσότερες φορές σε βόλτες με την μικρή, ήμουν ξαπλωμένος σε έναν καναπέ πολλές φορές και έβλεπα σειρές.
Μου μίλαγε για τα προβλήματα και απλά δεν άκουγα.
Ξέρω τα λάθη μου τα έχω καταλάβει και τα έχω αλλάξει όλα.
Απλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ξένο κοίταξε.

Ίσως επειδή είναι και αρκετά πρόσφατο αυτό που έμαθες γι’ αυτό το σκέφτεσαι συνέχεια. Σίγουρα φταίς και εσύ που δεν έδινες σημασία, αλλά το να μιλήσεις αλλού κτλ είναι άλλη πίστα. Δώσε χρόνο και θα είναι καλύτερα τα πράγματα.

Quote:

---

Originally Posted by giwrgosaya

Με τα λόγια εγώ ξέρω να πω ότι όλα εύκολα είναι. Όταν χάνεται η εμπιστοσύνη προς τον άνθρωπο σου όσο και να πεις ότι ξεκινάω από την αρχή και της έχω εμπιστοσύνη, το κάνεις; Μάλλον όχι, θα σε τρώει η αμφιβολία για μεγάλο διάστημα. Τουλάχιστον σε προσωπικό βαθμό αυτό νιώθω.
Ναι τούς τελευταίους μήνες είμαστε καλά αλλά εμένα ακόμα συνεχίζει και με καίει.

Όσο αφορά την παρακολούθηση θα περάσει το διάστημα που "χρεώθηκε" και θα σταματήσει μόνο του.
Αν και ειλικρινά παρόλο πού υπάρχει δεν το χρησιμοποιώ γιατί δεν υπάρχει λόγος όπως ξανά είπα. Μου έχει δώσει τα πάντα.

Η αρχή του προβλήματος ήταν ότι κοιμομασταν χωριστά. Για τον λόγο ότι ξυπνάω πολύ πρωί για δουλειά δεν είχα την υπομονή να ξενυχτάω, έτσι η γυναίκα μου κοιμόταν με το παιδί στο ένα δωμάτιο και εγώ μόνος μου στο άλλο. ( Το ξέρω ότι είναι πολύ μεγάλο σφάλμα αυτό, αν όχι και το μεγαλύτερο) και συνεχίστηκε μέχρι και τον μεγάλο τσακωμό.

Όσο αφορά για το αν ξένο κοίταξα, κατηγορηματικά ΌΧΙ.
Είχα τις ευκαιρίες μου, αλλά δεν προχώρησα ποτέ, ούτε κάν σε μνμτα.
Δεν μου έβγαινε να κάνω κάτι με την γυναίκα μου λόγο των πολλών καυγάδων μας.
Αν και δεν με τιμάει αυτό ( πρώτη μούσα να την βρίσκω μόνο μου) .
Δεν βγαίναμε σαν ζευγάρι, δεν ακολουθούσα τις περισσότερες φορές σε βόλτες με την μικρή, ήμουν ξαπλωμένος σε έναν καναπέ πολλές φορές και έβλεπα σειρές.
Μου μίλαγε για τα προβλήματα και απλά δεν άκουγα.
Ξέρω τα λάθη μου τα έχω καταλάβει και τα έχω αλλάξει όλα.
Απλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ξένο κοίταξε.

---

οκ..
τα καταλαβαινω, ολα αυτα που λες.
δεν μου ειπες αν εργαζεται ή εργαζεσαι μονο εσυ.
επισης, μου λες οτι δεν ακολουθεις στις βολτες, αλλα δεν μου λες ποιος φροντιζει τις αναγκες της μικρης. ποιος την ταιζει , ποιος την καθαριζει, ποιος της κανει παρεα, ποιος παιζει μαζι της, ποιος την διαβαζει αν παει σχολειο, ποιος την πηγαινει σε δραστηριοτητες, κλπ...

εφοσον θεωρεις οτι εχεις βρει ολα τα λαθη και τα εχεις διορθωσει, εφοσον πλεον την ακους και συμμετεχεις στους προβληματισμους της, κοιμαστε ξανα μαζι (υποθετω), μενει το αγκαθι της απιστιας. δωσε μια ευκαιρια. οχι σε εκεινην, αλλα στην σχεση. κανε μια προσπαθεια να ξεπερασεις την πικρια σου γι αυτο που εκανε. αν τα καταφερεις, αν εξακολουθειτε να τα πηγαινετε καλα, ολα καλα...

αν δεν μπορεσεις να το ξεπερασεις και εισαι πληγωμενος, αναρωτιεσαι ξανα μηπως σε δουλευει κλπ, πες της ειλικρινα "με συγχωρεις, ηθελα να κανουμε μια νεα αρχη, προσπαθησα πολυ, αλλα δεν μου βγαινει, δεν μπορω να ξεχασω, δεν μπορω να ξαναεμπιστευθω, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ".
εγω αυτα βλεπω...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οκ..
τα καταλαβαινω, ολα αυτα που λες.
δεν μου ειπες αν εργαζεται ή εργαζεσαι μονο εσυ.
επισης, μου λες οτι δεν ακολουθεις στις βολτες, αλλα δεν μου λες ποιος φροντιζει τις αναγκες της μικρης. ποιος την ταιζει , ποιος την καθαριζει, ποιος της κανει παρεα, ποιος παιζει μαζι της, ποιος την διαβαζει αν παει σχολειο, ποιος την πηγαινει σε δραστηριοτητες, κλπ...

εφοσον θεωρεις οτι εχεις βρει ολα τα λαθη και τα εχεις διορθωσει, εφοσον πλεον την ακους και συμμετεχεις στους προβληματισμους της, κοιμαστε ξανα μαζι (υποθετω), μενει το αγκαθι της απιστιας. δωσε μια ευκαιρια. οχι σε εκεινην, αλλα στην σχεση. κανε μια προσπαθεια να ξεπερασεις την πικρια σου γι αυτο που εκανε. αν τα καταφερεις, αν εξακολουθειτε να τα πηγαινετε καλα, ολα καλα...

αν δεν μπορεσεις να το ξεπερασεις και εισαι πληγωμενος, αναρωτιεσαι ξανα μηπως σε δουλευει κλπ, πες της ειλικρινα "με συγχωρεις, ηθελα να κανουμε μια νεα αρχη, προσπαθησα πολυ, αλλα δεν μου βγαινει, δεν μπορω να ξεχασω, δεν μπορω να ξαναεμπιστευθω, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ".
εγω αυτα βλεπω...

---

Η γυναίκα μου εργάζεται και αυτή. Σε δύο βάρδιες.
Στο παιδί συμμετέχω εξίσου και εγω. Ειδικά την εβδομάδα που είναι απόγευμα είμαι εγώ με την μικρή όλη την ημέρα. Είναι τεσσάρων ετών.
Κανονικά όλα, μπάνιο, παιχνίδι, δραστηριότητες. Όταν ειμασταν και οι δύο πρωί δεν ακολουθούσα στις βόλτες, όλα τα άλλα κανονικά.

Φυσικά και κοιμόμαστε πλέον μαζί.
Όπως είπα ήταν το πρώτο πράγμα που άλλαξε.
Γενικά η γυναίκα μου δείχνει ότι έχει μετανιώσει πραγματικά, κοιμάται στην κυριολεξία αγκαλιά μου.

Αλλά ο φόβος υπάρχει, μήπως κάνει ψέματα;
Μήπως αλλάξει; Μήπως; Μήπως; Μήπως;

Quote:

---

Originally Posted by giwrgosaya

Η γυναίκα μου εργάζεται και αυτή. Σε δύο βάρδιες.
Στο παιδί συμμετέχω εξίσου και εγω. Ειδικά την εβδομάδα που είναι απόγευμα είμαι εγώ με την μικρή όλη την ημέρα. Είναι τεσσάρων ετών.
Κανονικά όλα, μπάνιο, παιχνίδι, δραστηριότητες. Όταν ειμασταν και οι δύο πρωί δεν ακολουθούσα στις βόλτες, όλα τα άλλα κανονικά.

Φυσικά και κοιμόμαστε πλέον μαζί.
Όπως είπα ήταν το πρώτο πράγμα που άλλαξε.
Γενικά η γυναίκα μου δείχνει ότι έχει μετανιώσει πραγματικά, κοιμάται στην κυριολεξία αγκαλιά μου.

Αλλά ο φόβος υπάρχει, μήπως κάνει ψέματα;
Μήπως αλλάξει; Μήπως; Μήπως; Μήπως;

---

χαιρομαι που το διαβαζω και που σιγα σιγα μειωνονται και στην ελλαδα οι αουγκανοι καφροι που ενω δουλευουν οσο και οι γυναικες τους, οταν πανε σπιτι απλωνουν την αριδα τους στον καναπε και θεωρουν οτι το παιδι ειναι γυναικεια δουλεια, οπως και το σπιτι....
για το αλλο, στα ειπα. κανε την προσπαθεια σου κι ας ελπισουμε οτι θα τα καταφερετε να ξεχασεις το τραυμα σου απο την απισιτα. αν δεν μπορεσεις, διαληυστε το, παιδια. με πονο και καχυποψια, δουλεια δεν γινεται. δωσε λιγο χρονο και πολλη προσπαθεια νατο ξεπερασεις.αν δεν, ΔΕΝ...

ψεματα δεν κανει. εγω ειμαι σιγουρη γι αυτο.
δυο ειναι τα κακα σεναρια. το ενα μηπως το ξαναχασετε το μεταξυ σας και το αλλο, μηπως δεν μπορεσεις να το ξεπερασεις και γινεις ενας νευρωτικος δυστυχισμενος που υποπτευεται και την σκια του..
προσπαθηστε κι ελα να μας πεις πως παει..

τελικά τι έγινε..? ολα καλά ?

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

τελικά τι έγινε..? ολα καλά ?

---

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

για μένα υγιή όρια είναι οταν σκέφτεσαι πρώτα τον εαυτό σου, με οτιδήποτε και αν θέλεις κάνεις, και μετά τους άλλους.

μέχρι πρόσφατα σκεφτόμουν πρώτα πως θα εξυπηρετήσω τους άλλους, είτε οικογενειακά επαγγελματικά κτλ και μετά τον εαυτο μου. Δηλαδή έκανα πράγματα που έβαζα σε δεύτερη μοίρα εμένα, και πρώτα τους άλλους. Μεγάλος λάθος και οι περισσότεροι ναι το εκμεταλλεύονται και δεν θα σου πούνε και ποτέ ευχαριστώ.

---

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

o άλλος θα το συνεχίζει μέχρι εκεί που τον συμφέρει..λίγοι θα σκεφτούν να πουν ευχαριστώ κτλ

---

Αυταααααααα