ΧΩΡΙΣ ΧΑΠΙΑ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ , ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Σας ευχαριστω ολους ειλικρινα για τις σκέψεις σας

η διαφορετικότητά τους τις καθιστά ακόμη πιο πολύτιμες!

Είναι αλήθεια επαφίεμαι πολύ στη \"λύση\" άνωθεν..η μαγική θεραπεία, το μαγικό χάπι, ο μαγικός θεραπευτής...τα λόγια των συμφορουμιτών.

Εβγαλα οντως τον εαυτο μου εξω ...δε μου εχω εμπιστοσυνη οτι μπορω εγω με τις δυναμεις μου να με απαλλαξω απο το φορτιο που κουβαλαω. καποιος αλλος , κατι αλλο , εγω οχι..

τωρα ομως υποχρεωνομαι να το κανω..με την αναλυση, που δεν ειναι τιποτα αλλο απο εμενα να βλεπω και να αναλυω τον εαυτο μου και με τη διακοπη των χαπιων -η οποια σημειωτεον δεν εγινε αποτομα . είχα φτασει για δύο μηνες να παιρνω μισο σεροξατ , αλλα ειναι τετοιο κολοφαρμακο που δεν φανταζεστε...μετά από 10 χρόνια συνεχούς χρήσης ...όσο και να ηθελα να μην εχω συνεπειες..

..αντιστάσεις ..αντιστάσεις...\"αμφισβητώ άρα υπάρχω\"... Αρση , δεν ξέρω αν είναι ο πόνος και το χάος που φοβάμαι να αντικρύσω εξ ου και ξεπροβάλλουν τόσες αμφισβητήσεις ή απλώς η στενοκεφαλιά μου.
γεγονός είναι ότι παρα πολλες φορες έχω εκφράσει στον αναλυτή τις ανησυχίες μου.. ήμουν προκατειλλημένη εξ αρχής απ\' όλα όσα ήξερα σχετικά με την ανάλυση , ότι δεν είναι επιστημη , ότι δεν είναι αποτελεσματική , μπλα μπλα και -το χειρότερο για μένα- ότι ο αναλυτής ΔΕΝ είναι γιατρός, αλλά κλινικός ψυχολόγος που για μένα αυτό φαντάζει κάτι σαν φιλόλογος.
το είχα πει και στη >weird καποτε σε σχεση με τη gestald ..ότι το θεωρούσα πολύ γραφικό ..σαν τις αφίσες που βλέπουμε στο δρόμο με παραψυχολογικές εκδηλώσεις...

είμαι ΤΟΣΟ κολλημένη που θεωρώ ότι όλα πρεπει να μπαίνουν σε καλουπια ταμπελιτσες , γιατρος για αυτη την ασθενεια, να σου δωσει αυτο το φαρμακο, να σου βγαλει διαγνωση με ερωτηματολογιο dns και να σου πει τα δεκα βηματα που θα κάνεις απο δω και μπρος.

Θα μου πεις , αφου δεν μπορεις να ξεκολλησεις την κεφαλα σου απο αυτο τον προκατ τροπο σκεψης , τραβα σε ενα γιατρο να σε εμπνευσει, να σου δωσει τα φαρμακα που θες και να ησυχασεις...περιπου αυτο μου ειπε και ο αναλυτης οταν για χιλιοστη φορα τον αμφισβητουσα.

ομως για να μιλησω με καθε ειλικρινεια ο συγκεκριμενος ανθρωπος είναι μακραν πολύ περισσότερο καλλιεργημένος σαν ανθρωπος, με ένα πολύ βαθύ , αναλυτικό και αξιοθαύμαστο τρόπο σκέψης, με ερωτήσεις που σπαζουν κόκαλα , και επιπλεον , αν θυμαται η WEIRD μια παλιοτερη συζητηση , δεν μπορω να τον χειραγωγησω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ σε σύγκριση με τους ψυχιάτρους ...

για να στο δωσω παραστατικά είναι σα να βλεπω τωρα ταινια του μπουνουέλ και πριν του σπιλμπεργκ.

γιατι εχει τοση σημασια για μενα ομως ποιος ειναι ο θεραπευτης και τι ειδους θεραπεια κανω;;

γιατι ειναι η πρωτη φορα που δεν βρισκω ανακουφιση στη θεραπεια , αλλα αντιθετα ειναι πολυ επωδυνη.. υπηρχαν φορες που ημουν σχετικα καλα και εφυγα χαλια με τις ερωτησεις !

για μενα το θεμα γιατρος -φαρμακο ηταν απο τα 19 μου καταφυγιο στα δυσκολα. ετσι εμαθα να κανω απο τοτε που ξεκινησε η ιστορια..( α τελικα 11 χρονια ειμαι στη λουμπα ε;)

δεν εμαθα να μενω μονη μου. ουτε πιστεψα ποτε οτι μονη μου θα τα καταφερνα.

και τωρα φοβαμαι πολυ...αλλα σας ευχαριστω ειλικρινα για αλλη μια φορα

χωρις να ξερω το γιατι,απλα θα θεσω μια ιδεα.ισως αυτο που ανακαλυπτεις τελικα για τον εαυτο σου να μην σου αρεσει πολυ.ανακαλυπτεις ασχημα πραγματακια,αδυναμιες,ενοχ ες,\"θελω\" που πιστευεις πως δεν θα επρεπε να εχεις.
αλλα αυτη εισαι εσυ ανταρα,ο εαυτος σου,και αν κατι δεν σου αρεσει στον εαυτο σου μπορεις να το αλλαξεις,να το κανεις καλυτερο,να χτισεις τον εαυτο σου οπως θα θελες.
αυτο ειναι δυσκολο και χρονοβορο αλλα ρε γμτ αξιζει τον κοπο.
ισως τα προβληματα δεν λυθουν ποτε ολα,αλλα σε αυτη τη ζωη αυτο που πρεπει να μαθουμε δεν ειναι πως μπορουμε να ζουμε χωρις προβληματα,αλλα πως τα προβληματα ισως να μην ειναι τοσο σημαντικα για να μας επηρεαζουν τοσο πολυ.
την αγαπη μας εχεις ανταρα :)

Quote:

---

Originally posted by antara
Σας ευχαριστω ολους ειλικρινα για τις σκέψεις σας

η διαφορετικότητά τους τις καθιστά ακόμη πιο πολύτιμες!

Είναι αλήθεια επαφίεμαι πολύ στη \"λύση\" άνωθεν..η μαγική θεραπεία, το μαγικό χάπι, ο μαγικός θεραπευτής...τα λόγια των συμφορουμιτών.

Εβγαλα οντως τον εαυτο μου εξω ...δε μου εχω εμπιστοσυνη οτι μπορω εγω με τις δυναμεις μου να με απαλλαξω απο το φορτιο που κουβαλαω. καποιος αλλος , κατι αλλο , εγω οχι..

τωρα ομως υποχρεωνομαι να το κανω..με την αναλυση, που δεν ειναι τιποτα αλλο απο εμενα να βλεπω και να αναλυω τον εαυτο μου και με τη διακοπη των χαπιων -η οποια σημειωτεον δεν εγινε αποτομα . είχα φτασει για δύο μηνες να παιρνω μισο σεροξατ , αλλα ειναι τετοιο κολοφαρμακο που δεν φανταζεστε...μετά από 10 χρόνια συνεχούς χρήσης ...όσο και να ηθελα να μην εχω συνεπειες..

..αντιστάσεις ..αντιστάσεις...\"αμφισβητώ άρα υπάρχω\"... Αρση , δεν ξέρω αν είναι ο πόνος και το χάος που φοβάμαι να αντικρύσω εξ ου και ξεπροβάλλουν τόσες αμφισβητήσεις ή απλώς η στενοκεφαλιά μου.
γεγονός είναι ότι παρα πολλες φορες έχω εκφράσει στον αναλυτή τις ανησυχίες μου.. ήμουν προκατειλλημένη εξ αρχής απ\' όλα όσα ήξερα σχετικά με την ανάλυση , ότι δεν είναι επιστημη , ότι δεν είναι αποτελεσματική , μπλα μπλα και -το χειρότερο για μένα- ότι ο αναλυτής ΔΕΝ είναι γιατρός, αλλά κλινικός ψυχολόγος που για μένα αυτό φαντάζει κάτι σαν φιλόλογος.
το είχα πει και στη >weird καποτε σε σχεση με τη gestald ..ότι το θεωρούσα πολύ γραφικό ..σαν τις αφίσες που βλέπουμε στο δρόμο με παραψυχολογικές εκδηλώσεις...

είμαι ΤΟΣΟ κολλημένη που θεωρώ ότι όλα πρεπει να μπαίνουν σε καλουπια ταμπελιτσες , γιατρος για αυτη την ασθενεια, να σου δωσει αυτο το φαρμακο, να σου βγαλει διαγνωση με ερωτηματολογιο dns και να σου πει τα δεκα βηματα που θα κάνεις απο δω και μπρος.

Θα μου πεις , αφου δεν μπορεις να ξεκολλησεις την κεφαλα σου απο αυτο τον προκατ τροπο σκεψης , τραβα σε ενα γιατρο να σε εμπνευσει, να σου δωσει τα φαρμακα που θες και να ησυχασεις...περιπου αυτο μου ειπε και ο αναλυτης οταν για χιλιοστη φορα τον αμφισβητουσα.

ομως για να μιλησω με καθε ειλικρινεια ο συγκεκριμενος ανθρωπος είναι μακραν πολύ περισσότερο καλλιεργημένος σαν ανθρωπος, με ένα πολύ βαθύ , αναλυτικό και αξιοθαύμαστο τρόπο σκέψης, με ερωτήσεις που σπαζουν κόκαλα , και επιπλεον , αν θυμαται η WEIRD μια παλιοτερη συζητηση , δεν μπορω να τον χειραγωγησω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ σε σύγκριση με τους ψυχιάτρους ...

για να στο δωσω παραστατικά είναι σα να βλεπω τωρα ταινια του μπουνουέλ και πριν του σπιλμπεργκ.

γιατι εχει τοση σημασια για μενα ομως ποιος ειναι ο θεραπευτης και τι ειδους θεραπεια κανω;;

γιατι ειναι η πρωτη φορα που δεν βρισκω ανακουφιση στη θεραπεια , αλλα αντιθετα ειναι πολυ επωδυνη.. υπηρχαν φορες που ημουν σχετικα καλα και εφυγα χαλια με τις ερωτησεις !

για μενα το θεμα γιατρος -φαρμακο ηταν απο τα 19 μου καταφυγιο στα δυσκολα. ετσι εμαθα να κανω απο τοτε που ξεκινησε η ιστορια..( α τελικα 11 χρονια ειμαι στη λουμπα ε;)

δεν εμαθα να μενω μονη μου. ουτε πιστεψα ποτε οτι μονη μου θα τα καταφερνα.

και τωρα φοβαμαι πολυ...αλλα σας ευχαριστω ειλικρινα για αλλη μια φορα

---

Antara,

Για να είμαι ειλικρινής δεν κάθισα να διαβάσω όλο το θέμα από την αρχή, διάβασα όμως το παραπάνω μήνυμα και το σχολιάζω ως εξής.

Τα σημεία (λέξεις κλειδιά) που φάνηκε να έχουν σημαντική ιδιότητα μέσα σου.

1. Χειραγώγηση

Λες πως ο συγκεκριμένος θεραπευτής είναι ο μόνος από την κατηγορία ψυχίατρος/ ψυχολόγος στο οποίο δεν μπορείς να επιβληθείς. Λες ακόμα πως οι ερωτήσεις που σου έκανε σε χάλασαν , όπως για παράδειγμα χαλιέται ένα ζωηρό παιδί όταν τον ρωτάνε γιατί είναι άτακτο. Μετά αναρωτιέσαι.. μήπως είναι καλύτερα να πάω σε ένα ψυχίατρο να μου γράψει το φάρμακο που θέλω και να ησυχάσω?

Ίσως θα έπρεπε να είμαι ο τελευταίος εδώ μέσα που θα σου μιλήσει για ψυχανάλυση (καθότι δεν έχω κάνει ποτέ μου ψυχανάλυση/ ψυχοθεραπεία κτλ..). Λοιπόν συνεχίζω τη ροή του κειμένου μου με την δεύτερη λέξη που μου έκανε εντύπωση.

2. Προκατάληψη

Γνωρίζεις πως η ψυχολογία μοιάζει πιο πολύ με φιλοσοφία παρά με επιστήμη.

Αν πήγαινες σε έναν διαιτολόγο τι θα σκεφτόσουν?.. ασχέτως με το αν είσαι παχιά ή όχι ένα αποτελεσματικό διαιτολόγιο μπορεί να σε ωφελήσει αρκετά. Η διαιτολόγια μπορεί να μην είναι τόσο επιστήμη όσο η αγγειοπλαστική για παράδειγμα όμως το κατάλληλο φαγητό (σύμφωνα και με τα χαρακτηριστικά του οργανισμού σου) μπορεί να αποτελέσει το κατάλληλο καύσιμο για την υγιή συμπεριφορά των αγγείων σου..

Αν πήγαινες σε έναν γυμναστή τι θα σκεφτόσουν? ..η άσκηση κάνει καλό όσο δεν φαντάζεσαι (κυριολεκτικά). Μπορεί η φυσική άσκηση να μην είναι επιστήμη όπως είναι η πλαστική χειρουργική όμως με ένα καλό πρόγραμμα γυμναστικής γινόμαστε πιο όμορφοι και εσωτερικά και εξωτερικά.

Η ψυχολογία μπορεί να μην είναι όσο επιστήμη είναι η νευροχειρουργική για παράδειγμα όμως με το να μάθουμε δύο πράγματα παραπάνω για τον εαυτό μας μπορεί να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα από ότι θα είχαμε αν αναγκάζαμε τον εγκέφαλο μας να λειτουργήσει πιο ήρεμα.

Η επιστήμη δεν είναι ή αρχή αλλά το αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Κακή διατροφή, κακή άσκηση και κακή μάθηση. Σωματική και ψυχική υγεία βαδίζουν σε άλλους δρόμους αλλά στο ίδιο δέντρο..

Αντάρα μας, καλώς ήρθες και πάλι:)

Συγκέντρωσα κάποιες προτάσεις σου που μου χτυπησαν και θα ήθελα να σου γράφω πάνω σε αυτές...

Quote:

---

Originally posted by antara
αυτο που δεν αντεχω ουτε να το σκεφτομαι ειναι να ξαναρχισω την ιστορια της ζωης μου απο την αρχη..! δεν αντεχω να αλλαξω παλι θεραπευτη!ελεος!

---

Το αν θα αλλάξεις κάποια στιγμή, πάλι θεραπευτή ή όχι, θα το κρίνεις εσύ και μόνο εσύ...
Αλλά επειδή γράφεις ότι έχεις αλλάξει θεραπευτές και στο παρελθόν, αντάρα, μήπως αντί να αλλάξεις θεραπευτή χρειάζεσαι να αλλάξεις κάποια άλλα πράγματα; Μέσα σου, έξω σου, στη ζωή σου;

Quote:

---

Originally posted by antara
το γεγονός ότι όλα αυτά τα συμπτώματα που υποφέρω με κάνουν να μοιάζω άρρωστη, παιδάκι που θέλει προσοχή, έχει ανάγκη από αγάπη, είναι ανήμπορο και κατακαημενο είναι αδιαμφισβήτητο. οποιοσδήποτε εχει προβλημα φανταζομαι οτι δημιουργει γυρω του ενα τετοιο κλιμα και εκ των πραγματων εχει την προσοχη και τη φροντιδα των γυρω του.
απο αυτο ομως μεχρι του να προκαλεις ασυνειδητα ενα τετοιο ψυχικο οδυρμο για να νιωσεις \"προστατευμενος\" δεν μπορω να το δεχθω για τον εαυτο μου.

---

Νομίζω πως νιώθω πολύ καλά αυτό που λες...
Έχω νιώσει κι εγώ απαίσια με τον εαυτό μου όταν, λόγω των φοβιών, μοιάζω με ανήμπορο παιδί, που ζητάει έτσι την προσοχή.
Αλλά, να σε ρωτήσω κάτι άλλο;
Αν δεν υπήρχαν οι φοβίες, πιστεύεις ότι είναι κακό να ζητήσεις σε κάποιες στιγμές την προσοχή, τη φροντίδα;
Το κάνεις;

Quote:

---

Originally posted by antara
ειμαι στο σωστο δρομο; κανω την καλύτερη δυνατη θεραπεια γαι μενα; γιατι μετα απο τοσους μηνες , περιπου πεντε , που ξεκινησα νιωθω πάλι τοσο ασχημα ; αν τελικα δεν υπαρξει βελτιωση και χρειαστει να ξαναγυρισω στα φαρμακα ;; θα πρεπει μετα να αλλαξω παλι γιατρό / θεραπεία; γιατι ειναι η πρωτη φορα που δεν βρισκω ανακουφιση στη θεραπεια , αλλα αντιθετα ειναι πολυ επωδυνη.. υπηρχαν φορες που ημουν σχετικα καλα και εφυγα χαλια με τις ερωτησεις !

---

Αυτό που περιγράφεις, αν και δεν κάνω ψυχανάλυση, το έχω νιώσει κι εγώ, ειδικά τους πρώτους μήνες, με το να φεύγω κομμάτια, άσχετα αν πριν ήμουν καλά ή όχι.
Αυτό συμβαίνει γιατί, εξερευνείς τόσο παρελθοντικά κομμάτια μέσα σου, επώδυνα, που σε χάραξαν, και αυτο είναι λογικό να σε ταράξει.
Και πόσο μάλλον ειδικά έναν άνθρωπο που υποφέρει απο πανικούς.
Εκτός ομως από τον πόνο, σε ανακουφίζει καθόλου που ανοίγεσαι σε κάποιον τόσο βαθιά και στο γεγονός ότι είναι εκεί μόνο για να ακουστείς εσύ;

Αντάρα, περνάς δύσκολα και πόσο μάλλον που αντέχεις και πας τόσο βαθιά. Αλλά αλήθεια, πως επιβραβεύεις τον εαυτο σου; Μήπως με το να καταπιέσεις περισσότερο; Βιάζοντάς τον να πάρει μια απόφαση΄τώρα για το αν κάνει καλά που ακολουθεί τη συγκεκριμένη θεραπεία, να είναι ίσως τέλειος σε κάθε απόφαση που λαμβάνει ή απέναντι στους άλλους να είναι πάντα ο δυνατός ή με την απότομη διακοπή τσιγάρου; (αν και αναμφισβήτητα το τσιγάρο βλάπτει, αν το έκανες από φροντίδα στον εαυτό σου και μόνο και όχι για να αποδείξεις κάτι είτε μέσα σου είτε έξω σου πολύ καλά έκανες)

Ελπίζω, και στο εύχομαι πραγματικά, κάθε φορά που θα ξαναέρχεσαι, από εδώ και στο εξής, να είσαι όλο και καλύτερα, ότι κι αν σημαίνει αυτό το καλύτερα...

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Πάντως σε θεωρώ αρκετά έξυπνη(από όσο σε έχω διαβάσει) για να καταλάβεις καταβάθος αν η προκειμένη θεραπεία πάει καλά πέρα απ\'το πιο επιφανειακό δίλημμα.

Αλήθεια,μέσα σου τι πιστεύεις?σε βοηθάει η συγκεκριμένη θεραπεία?εμένα μου έδωσες την εντύπωση πως πιστεύεις πως ναι κ πως καταβάθος βλέπεις πως πέρα απ\'τις δυσκολίες,τους φόβους κ .λ.π. ελπίζεις πως είσαι στην έξοδο της \'ταλαιπωρίας\' αυτών των 10 χρόνων.Κάνω λάθος?

---

Kαλημέρα αντάρα μου,

σχετικά μ\'αυτό δε μου απάντησες........

κ να συμληρώσω κ κάτι άλλο
σίγουροι δε μπορούμε να είμαστε ποτέ αλλά μόνο προς τα που κλείνουμε κ σε τι μέγεθος.Δλδ φυσιολογικό είναι να έχεις κ αμφισβητήσεις,το απόλυτο δεν υπάρχει γιατί το μέλλον δυστυχώς ή ευτυχώς είναι μη προβλέψιμο.

---

Τα έκανα λίγο ως πολύ μαντάρα,αντάρα μου!
Δεν ξέρω πως έσβησα το προηγούμενο μνμ κ αντικαταστάθηκε μ\'αυτό!μάλλον θα πάτησα edit!
anyway....

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Πάντως σε θεωρώ αρκετά έξυπνη(από όσο σε έχω διαβάσει) για να καταλάβεις καταβάθος αν η προκειμένη θεραπεία πάει καλά πέρα απ\'το πιο επιφανειακό δίλημμα.

Αλήθεια,μέσα σου τι πιστεύεις?σε βοηθάει η συγκεκριμένη θεραπεία?εμένα μου έδωσες την εντύπωση πως πιστεύεις πως ναι κ πως καταβάθος βλέπεις πως πέρα απ\'τις δυσκολίες,τους φόβους κ .λ.π. ελπίζεις πως είσαι στην έξοδο της \'ταλαιπωρίας\' αυτών των 10 χρόνων.Κάνω λάθος?

---

Kαλημέρα αντάρα μου,

σχετικά μ\'αυτό δε μου απάντησες........

κ να συμληρώσω κ κάτι άλλο
σίγουροι δε μπορούμε να είμαστε ποτέ αλλά μόνο προς τα που κλείνουμε κ σε τι μέγεθος.Δλδ φυσιολογικό είναι να έχεις κ αμφισβητήσεις,το απόλυτο δεν υπάρχει γιατί το μέλλον δυστυχώς ή ευτυχώς είναι μη προβλέψιμο.

---

Τα έκανα λίγο ως πολύ μαντάρα,αντάρα μου!
Δεν ξέρω πως έσβησα το προηγούμενο μνμ κ αντικαταστάθηκε μ\'αυτό!μάλλον θα πάτησα edit!
anyway....

---

γεια σου αρση ! ναι ..δεν απαντησα..αλλα με τσακωσες!

βαθειά μέσα μου πιστεύω ή μάλλον θελω να πιστεψω οτι με βοηθαει αυτό που κάνω.

νομίζω κάνω δύο μεγάλα λάθη:
-έχω εναποθέσει εκεί (στην ανάλυση) τις τελευταίες μου ελπίδες μου για οριστική φυγή από το πρόβλημα, ούσα απελπισμένη από ό,τι προηγήθηκε. λες και αν δεν πιάσει και αυτό είμαι καταδικασμένη στον αιώνα τον άπαντα να υποφέρω.

-έχω αναθέσει σε εξωτερικούς παράγοντες -όπως είπε και η weird -τη λύση..αυτοί θα μου τη δώσουν και άρα αν αυτοί δεν μπορούν , εγώ είμαι πάλι καταδικασμένη.

αυτά μου δημιουργούν μια εσωτερική πίεση ότι αν δεν είναι αυτός ο μαγικός θεραπευτής , τότε χάθηκα.

επί της ουσίας , στην όλη διαδικασία υπάρχουν φορές που γίνονται πράγματα αποκαλυπτικά. και λέω, μα πώς δεν το είχα δει αυτό τόσα χρόνια; πώς δεν πηγε εκεί η σκέψη μου;είναι σα να ανοίγει μία πόρτα που δνε ήξερα καν ότι υπήρχε.

αλλά υπάρχουν και παρα πολλές φορές που αυτά που λέγονται μου φαίνονται τόσο τραβηγμένα από τα μαλλιά, τόσο υπερβολικά , που αποδομείται απευθείας όλη η εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνω και σε ό,τι έχω \"κατακτήσει\" εως τότε , με ολέθριες συνέπειες για τον ψυχισμό μου.

αυτά τα ολίγον μπερδεμένα από τη μπερδεμένη σκέψη μου!

Quote:

---

Originally posted by antara
........
είμαι ΤΟΣΟ κολλημένη που θεωρώ ότι όλα πρεπει να μπαίνουν σε καλουπια ταμπελιτσες , γιατρος για αυτη την ασθενεια, να σου δωσει αυτο το φαρμακο, να σου βγαλει διαγνωση με ερωτηματολογιο dns και να σου πει τα δεκα βηματα που θα κάνεις απο δω και μπρος.
..........
γιατι ειναι η πρωτη φορα που δεν βρισκω ανακουφιση στη θεραπεια , αλλα αντιθετα ειναι πολυ επωδυνη.. υπηρχαν φορες που ημουν σχετικα καλα και εφυγα χαλια με τις ερωτησεις !

---

Mπορεί να μην είσαι κολημένη αλλά να θες να ξέρεις που πατάς.
Η αλήθεια είναι τουλάχιστον για μένα πως η ψυχοθεραπέια ακολουθεί αδιευκρίνιστη πορεία.
Να μιλήσω για μένα.Δεν ξέρω ποια είναι η ακριβής διαδικασία που γίνεται μέσα μου,ποια είναι τα στάδια,τι σηματοδοτεί βελτίωση κ τι όχι.Αν πρέπει να ζήσω τον πόνο για να ανακουφιστώ μετά κ πότε θα είναι αυτό το μετά.Τι ακριβώς εν τέλει συμβαίνει....

Λοιπόν,ξεκίνησα κ γω πρόσφατα κ χθες ένιωσα για πρώτη φορά τη λεγόμενη αντίσταση.Κ ο λόγος?
Έγινε ένα γεγονός στη ζωή μου το οποίο με άφηνε εντελώς μα εντελώς ανέπαφη,δεν ένιωθα τίποτα κ όλα κατασταλαγμένα μέσα μου.Με τον α β τρόπο χθες μου βγήκε ένας τέτοιος καταιγισμός συναισθημάτων(μετά από χρόνια νέκρας στο γεγονός!!!),τόσος πόνος,τόση κατάρευση...δε μπορούσα να επιστρέψω σπίτι(ενώ πήγα καλά ε?).Γύρισα με τα χίλια ζόρια σα ζόμπι κ ότι ένιωθα στη συνέχεια ...... μου σφήνωσε στο μυαλό κ καλά μήπως γυρίσω σε υποτροπή κ αν τελικά μου κάνει καλό ή όχι κ τα κλασικά...

Αλλά αντάρα μου όπου υπάρχουν θέματα άλυτα πονάνε πολύ κ μας κάνουν κ χάλια κ λοιπά.Πιστεύω λοιπόν πως όσο θα υπάρχουν ερωτήσεις ή οτιδήποτε άλλο που μας ΄στέλνουν΄ είναι σημάδι πως κάτι πρέπει να κάνουμε γι\'αυτά,γι\'αυτό μόνο είμαι σίγουρη.

Α!να μην πούμε κ για τα καλυμμένα!πρόσφατη ανακάλυψή μου σχετικά με την πόση κάλυψη μπορεί να υπάρχει!!!!!!!!!
Ακόμα δεν το χωράει το μυαλό μου.Μα να είμαι σίγουρη,εντελώς μα εντελώς αναίσθητη θα έλεγα απέναντι στο γεγονός κ μετά από χρόνια να βγει τέτοιος οδυρμός!αν μου το λέγανε θα μου φαινότανε ανέκδοτο.Κ όμως....

κ το πιο κουφό...κάτι το συγκεκριμένο,που για μένα ίσως μου θυμίζει υποτροπή κ με γεμίζει αμφιβολίες για τη θεραπεύτριά μου είναι πρόοδος κ στάδιο θεραπείας.
Βλέπεις δεν είναι φάρμακα που ξέρουμε πως λειτουργούν,μας κάνουν,δε μας κάνουν κ.λ.π. η ίδια η θεραπεία για μένα είναι \'χαώδης΄ αλλά από προηγούμενη εμπειρία μετά από ένα διάστημα(εξαρτάται) αρχίζουν κ φαίνονται έμπρακτα αποτελέσματα.

Υπομονή αντάρα μου:)

Quote:

---

Originally posted by antara

βαθειά μέσα μου πιστεύω .................... βοηθαει αυτό που κάνω.

νομίζω κάνω δύο μεγάλα λάθη:
-έχω εναποθέσει εκεί (στην ανάλυση) τις τελευταίες μου ελπίδες μου για οριστική φυγή από το πρόβλημα, ούσα απελπισμένη από ό,τι προηγήθηκε. λες και αν δεν πιάσει και αυτό είμαι καταδικασμένη στον αιώνα τον άπαντα να υποφέρω.
-έχω αναθέσει σε εξωτερικούς παράγοντες -όπως είπε και η weird -τη λύση..αυτοί θα μου τη δώσουν και άρα αν αυτοί δεν μπορούν , εγώ είμαι πάλι καταδικασμένη.
.........

αυτά μου δημιουργούν μια εσωτερική πίεση ότι αν δεν είναι αυτός ο μαγικός θεραπευτής , τότε χάθηκα.

---

H ερώτησή μου ήταν τι πιστεύεις κ όχι τι θες να πιστεύεις,οπότε γι\'αυτό έσβησα το επιπλέον....
Αντάρα μου μη φοβάσαι ότι μπορεί να σε \'προδώσει\' αυτή η πίστη σου.Είναι πίστη σου βγάλτην στην επιφάνεια κ πίστεψέ την!Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος για να είναι σίγουρος πριν το δηλώσει....

Δεν ξέρω γιατί αντάρα μου αλλά θα τολμήσω να πω τις σκέψεις μου.Άλλα διαβάζω άλλα αισθάνομαι...
Μου δίνεις την εντύπωση πως εσύ το έχεις πάρει σοβαρά απόφαση να φύγεις οριστικά απ\'το πρόβλημα.
Άσχετο αν ένα μέσο σου είναι η ανάλυση(άλλωστε χρειάζονται τα μέσα).Αυτή τη φορά θες να είναι κ η τελευταία.Όλο αυτό σε φοβίζει κ απ\'την άλλη.
Ίσως μια πιθανή αποτυχία.Όχι δεν βλέπω ότι στηρίζεις τις ελπίδες σου στους άλλους,βλέπω ότι εσύ οδηγείς τα γεγονότα αλλά έχεις ανάγκη να σε προστατέψεις(απ\'την συνειδητή)ανάληψη της ευθύνης του αποτελέσματος.Αντάρα σε όλο αυτό βλέπω μεγάλη αποφασιστηκότητα,δύναμη αλλά κ φόβο(φυσιολογικό θα\'λεγα όταν έχεις να παλέψεις με κάτι που κοντεύει να σου γίνει τρόπος ζωής 10 χρόνια τώρα).Θα τολμούσα επίσης να πω ότι όχι μόνο δεν εναποθέτεις τα πάντα καθαρά στους άλλους-άλλα,αλλά καταβάθος θες να ελέγχεις καθαρά εσύ την κατάσταση γι\'αυτό κ οι ενδοιασμοί για την ψυχανάλυση(δε μπορείς να τον χειραγωγήσεις...κάπου έγραψες).
Κρατάω τη μεγάλη σου αποφασιστηκότητα κ δύναμη κ τη βλέπω σαν πολύ θετική αυτήν την παράγραφο.

Εγώ βλέπω
\'αν αποτύχω κ αυτή τη φορά τότε χάθηκα.....΄
κράτα το κρυμμένο πολύ θετικό μήνυμα της ισχυρής σου θέλησης κ ξέχνα το κυριολεκτικό νόημα...

Απλές σκέψεις μου,να\'σαι καλά,φιλάκια:)

Quote:

---

Originally posted by antara
Σας ευχαριστω ολους ειλικρινα για τις σκέψεις σας

η διαφορετικότητά τους τις καθιστά ακόμη πιο πολύτιμες!

Είναι αλήθεια επαφίεμαι πολύ στη \"λύση\" άνωθεν..η μαγική θεραπεία, το μαγικό χάπι, ο μαγικός θεραπευτής...τα λόγια των συμφορουμιτών.
Αυτό που βλέπω εγώ, είναι μια ανησυχία, οτι αν δεν είναι το κατάλληλο μέσο - ο κατάλληλος θεραπευτής, όλα θα αποτύχουν. Και προσπαθώ να σου πω, οτι ακόμα κι αν δεν είναι η ΤΕΛΕΙΑ ( το μαγικό εκεί παραπέμπει, σε κάτι υπερεξιδανικευμένο) θεραπεία για σένα 100%, σίγουρα, θα είναι για σένα ένα εργαλείο απο όπου μπορείς να λάβεις σημαντική βοήθεια, αν επενδυθείς γερά στην διαδικασία. Να επενδύσεις τον εαυτό σου, τις σκέψεις σου, την πίστη και την θέλησή σου. Στοιχεία του εαυτού σου όλα αυτά, που έχουν και το σκονάκι για την ίασή σου μέσα τους. Όλα τα άλλα, τα εξωτερικά βοηθήματα, απλά συμπαρίστανται. Την δουλειά, την κάνουμε ΕΜΕΙΣ Αντάρα μου, εσύ, εγώ, ο καθένας μας.


Εβγαλα οντως τον εαυτο μου εξω ...δε μου εχω εμπιστοσυνη οτι μπορω εγω με τις δυναμεις μου να με απαλλαξω απο το φορτιο που κουβαλαω. καποιος αλλος , κατι αλλο , εγω οχι..

τωρα ομως υποχρεωνομαι να το κανω..με την αναλυση, που δεν ειναι τιποτα αλλο απο εμενα να βλεπω και να αναλυω τον εαυτο μου και με τη διακοπη των χαπιων -η οποια σημειωτεον δεν εγινε αποτομα . είχα φτασει για δύο μηνες να παιρνω μισο σεροξατ , αλλα ειναι τετοιο κολοφαρμακο που δεν φανταζεστε...μετά από 10 χρόνια συνεχούς χρήσης ...όσο και να ηθελα να μην εχω συνεπειες..

..αντιστάσεις ..αντιστάσεις...\"αμφισβητώ άρα υπάρχω\"... Αρση , δεν ξέρω αν είναι ο πόνος και το χάος που φοβάμαι να αντικρύσω εξ ου και ξεπροβάλλουν τόσες αμφισβητήσεις ή απλώς η στενοκεφαλιά μου.
γεγονός είναι ότι παρα πολλες φορες έχω εκφράσει στον αναλυτή τις ανησυχίες μου.. ήμουν προκατειλλημένη εξ αρχής απ\' όλα όσα ήξερα σχετικά με την ανάλυση , ότι δεν είναι επιστημη , ότι δεν είναι αποτελεσματική , μπλα μπλα και -το χειρότερο για μένα- ότι ο αναλυτής ΔΕΝ είναι γιατρός, αλλά κλινικός ψυχολόγος που για μένα αυτό φαντάζει κάτι σαν φιλόλογος.
Η επιστημονικότητα του εγχειρήματος δεν συνεπάγεται και την πλήρη επιτυχία του Αντάρα μου. Open your eyes ( της καρδιάς και του συναισθήματος τα μάτια) που λέει και το τραγούδι. Η επιστημονικότητα έχει και τα όριά της. Ακόμα και η ίδια η λογική έχει κι αυτή τα όριά της. Μένουν περιοχές ασύλληπτες ακόμα και για την λογική, περιοχές και του μακρόκοσμου, και του μικρόκοσμου και του ψυχικού σου κόσμου, του δικού σου και του καθενός. Κάποτε η αντικειμενικότητα εξαντλει τα όριά της και μπαίνουμε στον υποκειμενισμό. Ο υποκειμενισμός σε τρομάζει και είναι λογικό. Δεν υπάρχει μέθοδος προδιαγεγραμμένη, δεν υπάρχει σιγουρη δοκιμασμένη λύση ή αυθεντίες ή στατιστικές ή αποδείξεις για την επιτυχία της μεθόδου. Όλα αυτά όμως, δεν σημαίνουν οτι δεν υπήρξαν άνθρωποι που μέσα απο το καθαρά δικό τους μονοπάτι έλυσαν πολλές απο τις παθήσεις και τις συγκρούσεις τους, ακούγοντας την δική τους φωνή κι ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους. Η ίαση δεν ήρθε απο τα χάπια ούτε απο την σίγουρη μέθοδο, ήρθε απο την επαφή με τα εσώτερα του εαυτού κομμάτια και απο την σύναψη μιας επιτυχημένης θεραπευτικής σχέσης. Ξέρεις, όλη αυτή η αμφιβολία σου για τον υποκειμενισμό που ενυπάρχει σε μια μη καθαρά επιστημονική μέθοδο δεν μου φαίνεται ασύνδετη με την δυσπιστία στον ίδιο σου τον εαυτό...





το είχα πει και στη >weird καποτε σε σχεση με τη gestald ..ότι το θεωρούσα πολύ γραφικό ..σαν τις αφίσες που βλέπουμε στο δρόμο με παραψυχολογικές εκδηλώσεις...

είμαι ΤΟΣΟ κολλημένη που θεωρώ ότι όλα πρεπει να μπαίνουν σε καλουπια ταμπελιτσες , γιατρος για αυτη την ασθενεια, να σου δωσει αυτο το φαρμακο, να σου βγαλει διαγνωση με ερωτηματολογιο dns και να σου πει τα δεκα βηματα που θα κάνεις απο δω και μπρος.

Θα μου πεις , αφου δεν μπορεις να ξεκολλησεις την κεφαλα σου απο αυτο τον προκατ τροπο σκεψης , τραβα σε ενα γιατρο να σε εμπνευσει, να σου δωσει τα φαρμακα που θες και να ησυχασεις...περιπου αυτο μου ειπε και ο αναλυτης οταν για χιλιοστη φορα τον αμφισβητουσα.
Μήπως αμφισβητώντας τον αναλυτή, τελικά αμφισβητείς, στο πρόσωπό του, τον ίδιο σου τον εαυτό?

ομως για να μιλησω με καθε ειλικρινεια ο συγκεκριμενος ανθρωπος είναι μακραν πολύ περισσότερο καλλιεργημένος σαν ανθρωπος, με ένα πολύ βαθύ , αναλυτικό και αξιοθαύμαστο τρόπο σκέψης, με ερωτήσεις που σπαζουν κόκαλα , και επιπλεον , αν θυμαται η WEIRD μια παλιοτερη συζητηση , δεν μπορω να τον χειραγωγησω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ σε σύγκριση με τους ψυχιάτρους ...
Πολύ ελπιδοφόρο αυτό. Το να μην μπορείς να χειριστείς τον θεραπευτή σου είναι για μένα πάρα πολύ σημαντικό. Αφού μπορεί να αφοπλίζει το έξυπνο μυαλουδάκι σου, αυτό είναι θετικό.

για να στο δωσω παραστατικά είναι σα να βλεπω τωρα ταινια του μπουνουέλ και πριν του σπιλμπεργκ.

γιατι εχει τοση σημασια για μενα ομως ποιος ειναι ο θεραπευτης και τι ειδους θεραπεια κανω;;
Αν ψάξεις μέσα σου πιστεύω θα βρεις την απάντηση.



γιατι ειναι η πρωτη φορα που δεν βρισκω ανακουφιση στη θεραπεια , αλλα αντιθετα ειναι πολυ επωδυνη.. υπηρχαν φορες που ημουν σχετικα καλα και εφυγα χαλια με τις ερωτησεις !
Αρα κάτι γίνεται, κάτι διαφορετικό. Στην θέση σου, θα το υποδεχόμουν θετικά, αφού, τις άλλες φορές στις άλλες θεραπείες μου, έβλεπα μια πρόσκαιρη ανακούφιση αλλά μάλλον, το μόνο που μου πρόσφεραν μακροπρόθεσμα ήταν μια συμπτωματική αντιμετώπιση του προβλήματος, χωρίς να φτάνουμε ποτέ στην ρίζα. Και σίγουρα, το να σκάβει κανείς τον εαυτό του, πονάει Αντάρα μου...Είχαμε επίσης κουβεντιάσει παλιά για το πόσο εύκολα έφευγες απο την θεραπεία με το που αισθανόσουν κάπως καλύτερα, διψώντας να ζήσεις ανέμελα την ζωή σου. Ουσιαστικά όμως έφευγες απο το πρόβλημα. Και τώρα πας σε κάποιες συνεδρίες σχετικά καλά, αλλά καλείσαι να σκύψεις πάνω απο το πρόβλημα με όλη την εσωτερική αναστάτωση που αυτό συνεπάγεται, να μείνεις με τον πόνο, όσο δύσκολο κι αν είναι. Ίσως μια μέρα έτσι μπορέσεις να ξεφορτωθείς καποια πράγματα εντελώς.

για μενα το θεμα γιατρος -φαρμακο ηταν απο τα 19 μου καταφυγιο στα δυσκολα. ετσι εμαθα να κανω απο τοτε που ξεκινησε η ιστορια..( α τελικα 11 χρονια ειμαι στη λουμπα ε;)

δεν εμαθα να μενω μονη μου. ουτε πιστεψα ποτε οτι μονη μου θα τα καταφερνα.

και τωρα φοβαμαι πολυ...αλλα σας ευχαριστω ειλικρινα για αλλη μια φορα

---

Εϊναι ανθρώπινο και λογικό να φοβάσαι...
Αυτό δεν αναιρεί την δύναμή σου και το κουράγιο που δείχνεις.
Είναι αξιοθαύμαστα αυτά πάνω σου, το πόσο καταφέρνεις να είσαι εύθραυστη και δυνατή συνάμα.

Quote:

---

Originally posted by antara


γεια σου αρση ! ναι ..δεν απαντησα..αλλα με τσακωσες!

βαθειά μέσα μου πιστεύω ή μάλλον θελω να πιστεψω οτι με βοηθαει αυτό που κάνω.

νομίζω κάνω δύο μεγάλα λάθη:
-έχω εναποθέσει εκεί (στην ανάλυση) τις τελευταίες μου ελπίδες μου για οριστική φυγή από το πρόβλημα, ούσα απελπισμένη από ό,τι προηγήθηκε. λες και αν δεν πιάσει και αυτό είμαι καταδικασμένη στον αιώνα τον άπαντα να υποφέρω.
Αντάρα, τίποτα δεν μπορεί να πιάσει, αν εσύ δεν επενδυθείς βαθιά σε αυτό. Δεν υπάρχει τέλεια - ιδανική θεραπεία - μαγική λύση. Υπάρχει η προσωπική προσπάθεια και δουλειά που μπορεί ακόμα και μια όχι τόσο αντικειμενικά αποτελεσματική θεραπεία, να την κάνει αποτελεσματική.

-έχω αναθέσει σε εξωτερικούς παράγοντες -όπως είπε και η weird -τη λύση..αυτοί θα μου τη δώσουν και άρα αν αυτοί δεν μπορούν , εγώ είμαι πάλι καταδικασμένη.

αυτά μου δημιουργούν μια εσωτερική πίεση ότι αν δεν είναι αυτός ο μαγικός θεραπευτής , τότε χάθηκα.

επί της ουσίας , στην όλη διαδικασία υπάρχουν φορές που γίνονται πράγματα αποκαλυπτικά. και λέω, μα πώς δεν το είχα δει αυτό τόσα χρόνια; πώς δεν πηγε εκεί η σκέψη μου;είναι σα να ανοίγει μία πόρτα που δνε ήξερα καν ότι υπήρχε.

αλλά υπάρχουν και παρα πολλές φορές που αυτά που λέγονται μου φαίνονται τόσο τραβηγμένα από τα μαλλιά, τόσο υπερβολικά , που αποδομείται απευθείας όλη η εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνω και σε ό,τι έχω \"κατακτήσει\" εως τότε , με ολέθριες συνέπειες για τον ψυχισμό μου.
Κάποιες φορές σου φαίνεται τρομερά εύστοχος και άλλες άστοχος και υπερβολικός. Λοιπόν, δεδομένου οτι δεν είναι τέλειος, είναι λογικό να έχει και τα καλά και τα στραβά του. ΕΣΥ θα πρέπει να φιλτράρεις και να κρατήσεις μόνο όσα σου κάνουν, σου κολλάνε, θαυμάζεις. Τα υπόλοιπα, άστα στην άκρη ή συζήτησε μαζί του το πόσο τραβηγμένα τα βρίσκεις. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαυρο. Θα έχει και ατέλειες. Μη αφήνεις όμως τις ατέλειές του να κλονίζουν ολοκληρωτικά την πίστη σου στο εγχείρημα...


αυτά τα ολίγον μπερδεμένα από τη μπερδεμένη σκέψη μου!

---

Αντάρα,
δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει, αλλά έπεσα τυχαία στο ίντερνετ στο ακόλουθο λινκ:

http://users.uoi.gr/tyfantis/PUBLICATIONS.htm

Μιλάει για την ψυχανάλυση και μου άρεσε πολύ...
Παραθέτω μερικά κομμάτια που μου άρεσαν...


Μια όµορφη µέρα –θάπρεπε να σκεφτούν- µπορεί να ακουστεί κάθε λογής τραγούδι, και η φύση, από την οποία αυτό προέρχεται, το δέχεται και πάλι

«χρειάζεται να προσέξεις και να ακούσεις, να µάθεις και να ενστερνισθείς τα πάντα».

H ψυχανάλυση ως ………. .«µέθοδος του ελεύθερου συνειρµού» φαίνεται να υποκρύπτει εντός του έναν πλούτο απρόσµενο,

Ένας χώρος που παίζονται τα πάντα, και που µε τον καιρό ο χώρος αυτός γίνεται όλο και πιο ευρύχωρος … αφήνοντας όλο και περισσότερο αίθριο …… πρόσφορο για ό,τι τύχει να εγκατασταθεί, να ζήσει και να πεθάνει εντός του
Κοιτάζεις, κοιτάζεις – κι ακόµη και τα πιο ασήµαντα πράγµατα λές και δεν έχουν τέλος. Και όσο πιο πολύ φτωχαίνεις, τόσο πλουσιότερος γίνεσαι».

Πάνω απ’ όλα, όµως, η ουσία της εκφοράς των «όσων έρχονται στο νού», «Είναι». Τίποτα άλλο. «Είναι», ακραίο, «ακατανόητο», «µη συµβατικό», ίσως «σκανδαλώδες», αλλά πάνω απ’ όλα, «Είναι».
«Χωρίς να µπορεί να κάνει αλλιώς».


Όµως, στην ουσία του, «ο ποιητικός λόγος θεσπίζει. Το ότι τα πράγµατα «είναι», δεν ήταν ποτέ επιστηµονική υπόθεση, αλλά ποίηση, που θα πεί, ελληνικά, µουσική»5. Ένα ποίηµα, «είναι». Τίποτα άλλο. «Είναι», ακραίο, «ακατανόητο», ίσως «σκανδαλώδες», «µη συµβατικό», αλλά πάνω απ’ όλα, «Είναι». «Χωρίς να µπορεί να κάνει αλλιώς».


Το παρελθόν έρχεται στην θεραπευτική συνοµιλία αποζητώντας να γαληνέψει, έρχεται σαν αποστολή και µέληµα, έρχεται ως µέλλον που µας µέλλεται», τόνισε ήδη προηγουµένως ο κ. Γεµενετζής. Και είναι το «ποίηµα» που «γεννιέται» (που ανα-φύεται – έφυν, από την φύση από όπου προέρχεται) στο αίθριο του βασικού κανόνα, αυτό που καθιστά µπορετή αυτή τη «συµφιλίωση», αυτή τη «Γιορτή Ειρήνης», το «όλα είναι φίλια» του Holderlin: «Παρελθόν και µέλλον, το Αυτό!».


Η ΜΟΥΣΙΚΗ του βασικού κανόνα καλεί τον άνθρωπο να κατοικήσει πάνω στη γή και κάτω από τον ουρανό «ποιητικά», όπως ο Holderlin µας φέρνει: «ποιητικά (δηλαδή µουσικά) κατοικεί ο άνθρωπος επάνω σ’-αυτή-τη- γή».

Ψυχανάλυση δεν είναι άλλο από την εξοικείωση µε τον βασικό κανόνα, µε την εξοικείωση δηλαδή σε µια κατοίκηση πάνω στη γη και κάτω από τον ουρανό χωρίς διχασµούς, χωρίς τα πράγµατα να χωρίζουν και να αντιµάχονται, αλλά να χαιρετίζουν το ένα το άλλο, αµοιβαία χαρίζοντας την παρουσία τους στον κοινό κόσµο4.
Μια εξοικείωση σε έναν δρόµο που αναζήτηση και ζητούµενο γίνονται ένα, το Αυτό –
Αστέρια και Νύχτα: το Αυτό –
Ο Ελεύθερος Συνειρµός του Αναλυόµενου και η Ελεύθερα Μετέωρη Προσοχή του Αναλυτή: το Αυτό –
Μίληµα και άκουσµα: το Αυτό –
Λέει ο ποιητής8 : Ο. Ελύτης, Ωδή στον Πικάσσο, από τα «Ετεροθαλή», Ίκαρος, Αθήνα, 1996.



……. Η ζωή δεν είναι ερηµητήριο
Η ζωή δεν αντέχει τη σιωπή
Με θερµοπίδακες και µε χιονοστιβάδες πάει ψηλά ή
κυλιέται χαµηλά και ψιθυρίζει λόγια αγάπης
Λόγια που ό,τι κι αν πούν δε λέν ποτέ τους ψέµατα
Λόγια που ξεκινούν πουλιά και φτάνουν «πύρ αιθόµενον»
Γιατί δεν έχει δυό στοιχεία ο κόσµος – δεν µοιράζεται
κι η χαρά µε τη λύπη στο µέτωπο του ανθρώπου µοιάζουν ….
Σµίγουν ….
- εκεί που ζωγραφίζεις τον Θάνατο ή τον Έρωτα …
…. Γιατί έ τ σ ι µ ό ν ο υπάρχεις.
Έτσι που να µην µάχεται πιά κανείς τον άλλον …..
Έτσι που να µην µάχεται πιά κανένα το άλλο …..
Κι η ζωή ….
Να κατρακυλάει µε καθαρό νερό και µε χρυσάφι
Χιλιάδες λεύγες µέσ’ στα όνειρά της
Χιλιάδες λεύγες µέσ’ στα όνειρά µας ….

ανταρα θα τα ακανουμε μανταρα αν τα βαλουμε ολα μαζι στο μυαλο μας !
διαλεγουμε ...
διαλεγουμε γιατρο , θεραπεια , συμβουλες , αποφασεις
για να φτασουμε ομως ως εκει , βαζουμε προτεραιοτητες ....
τι σε απασχολει εσενα σημερα ?
1
2
3
4
κλπ
με το 1 τι κανω ?

Quote:

---

Originally posted by antara
είμαι ΤΟΣΟ κολλημένη που θεωρώ ότι όλα πρεπει να μπαίνουν σε καλουπια ταμπελιτσες , γιατρος για αυτη την ασθενεια, να σου δωσει αυτο το φαρμακο, να σου βγαλει διαγνωση με ερωτηματολογιο dns και να σου πει τα δεκα βηματα που θα κάνεις απο δω και μπρος.

...........................................

δεν εμαθα να μενω μονη μου. ουτε πιστεψα ποτε οτι μονη μου θα τα καταφερνα.

και τωρα φοβαμαι πολυ...

---

για μενα διαβαζοντας τις σκεψεις σου, χτυπάει παλι το θεμα εμπιστοσυνης στον ιδιο σου τον εαυτο. στις ιδιες σου τις σκεψεις. νομιζω -ισως εντελως αυθαιρετα- πως μεταβιβαζεις τον προβληματισμο σου για το ποσο χαλια γινεσαι στο ποσο χαλια παει η θεραπεια. Ή στο αν η θεραπεια ειναι σωστη. Θα μου πεις, εύλογο δεν ειναι αυτο? Δικαιολογημενες δεν ειναι οι ανησυχιες μου? Δεν διαφωνω! Ομως υπάρχει κ κατι ακομα (στα δικα μου ματια): το περιεχομενο, οι ερωτησεις που σε κανουν χαλια, οι διαπιστώσεις που κανεις μονη σου. Ποσο μενεις σ αυτα? Τί σου λένε ολα αυτα τα νεα δεδομενα, οι νεες ανακαλυψεις στη ζωη σου? Εχουν αλλαξει κατι στη ματια σου, στην αντιμετωπιση σου ή δεν εχεις κατσει ακομα μ αυτα?

διαβαζω τα μην σας και θελω χρονο να τα επεξεργαστω..και ναν απαντησω με ειλικρινεια..

ευχαριστω και παλι

εχω απελπιστει παιδια με αυτα που ακουω ειναι δυνατον να μην εχει θεραπευτει καπιος κανωντας θεραπεια 10 χρονια με φαρμακα κ ψυχοθεραπεια?δεν εχω ακουσει κανεναν να εχει γινει τλειως καλα.ελεος θα τρελαθω τελειως μηπως μια ζωη πρεπει κ εγω να παιρνω χαπια?εχω απελπιστει τελειως.μας δουλευοθν οι γιατροι τελικα που μασ λενε πως θεραπευεται καπιος?ακομα κ γνωστες που τα ξεκινησαν πιο μικρες την θεραπεια συνεχιζουν ακομα κ ας περασαν κ 20 χρονια!ελεος τα νευρα μου