-
Ξεκίνησα ομοιοπαθητική αρχές του 2000, όταν ήδη βρίσκονταν σε έξαρση τα συμπτώματα του άγχους μου. Μέσα στον πανικό μου επισκέφτηκα τρεις (!) διαφορετικούς ομοιοπαθητικούς σε μικρό χρονικό διάστημα.
Δύο ήταν οι βασικοί λόγοι για τους οποίους επέλεξα την ομοιοπαθητική. Ο πρώτος αφορούσε το φόβο μου για τα ψυχοφάρμακα. Ο δεύτερος είχε να κάνει με την παρότρυνση δύο φίλων οι οποίοι έκαναν ομοιοπαθητική εδώ και χρόνια. Ήταν δύο άνθρωποι που εμπιστευόμουν την κρίση τους. Το αξιοσημείωτο είναι ότι είχαν υιοθετήσει την ομοιοπαθητική και για τα μέλη της οικογένειας τους (σύζυγο και μικρά παιδιά).
Συνεχίζω έως και σήμερα με κάποια μεγάλα διαλείμματα κατά τη διάρκεια των οποίων αποφεύγω να χρησιμοποιώ αλλοπαθητικά φάρμακα.
Τι πήρα απ\' όλο αυτό... η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πειστεί σχετικά με το \"πως δουλεύει;\" και το \"αν δουλεύει;\" Αυτό που με γοήτευσε είναι ο εναλλακτικός τρόπος ζωής που προτείνονταν ως λύση σε κάποια απλά ιατρικά προβλήματα όπως και η προσέγγιση των ιατρών μέσα από τη συνέντευξη και τη συζήτηση. Επίσης, μέσα από όλη αυτή την διαδικασία υιοθέτησα ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής.
Πέρα από την ομοιοπαθητική πιστεύω ότι το καθοριστικότερο βήμα για τη βελτίωση της ψυχολογικής μου κατάστασης ήταν η έναρξη της ψυχοθεραπείας. Τολμώ να πω ότι είναι το μεγαλύτερο και το πιο ουσιαστικό δώρο που έχω κάνει έως τώρα στον εαυτό μου.
-
Άρα καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματική μέθοδος που σε βελτιώνει σαν άνθρωπο είναι η ψυχοθεραπεία και όχι τα φάρμακα;
-
Δεν ξέρω αν η ψυχοθεραπεία είναι \"Η αποτελεσματική μέθοδος\". Στη δική μου περίπτωση τολμώ να πω ότι από τότε που ξεκίνησα \"βελτιώθηκα ως άνθρωπος\". Πρόκειται για μια εσωτερική αποκάλυψη δίχως τελειωμό. Ένα όμορφο - αλλά και επώδυνο - ταξίδι.
Από την άλλη ο κάθε άνθρωπος, η κάθε ιστορία, το κάθε πρόβλημα εμπεριέχει μια διαφορετικότητα. Και αυτή η διαφορετικότητα καθορίζει την πορεία της θεραπείας που πρέπει να ακολουθήσει.
