κατάθλιψη και εγκυμοσύνη

Οπότε ψιψίνα μου, μη ξανασταματήσεις τα φάρμακα, αδού βλέπεις πως δυσκολεύεσαι και μετά ξαναρχίζεις από την αρχή
Κάνε υπομονή και ψάξε για το γεννετιστή που σου είπαν τα κορίτσια...:)

Περναω παλι το λούκι των φαρμάκων. Περιμένω να δρασουν και βλεπω οτι η διαθεσή μου εχει ακόμα σκαμπανεβάσματα. Ποσο υποφέρω... Ειναι απαίσια η φαση της αναμονής. Δεν ξερω τι να κάνω... προσπαθώ να κανω ότι δεν εχω τιποτα και δεν μου βγαίνει. Αυτο το σφήξιμο κραταει πολλές ώρες την ημέρα. Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή το μόνο που πρεπει να κανω ειναι υπομονή... αλλα όπως και τις αλλες φορές μου ειναι πολύ δύσκολο... Λεω να παρω αδεια να μην εχω και το αγχος της δουλειας και να νταντεψω λίγο τον εαυτό μου... Ξερω ότι ειναι φυσιολογικό στη φαση που ειμαι να νιώθω έτσι, αλλα ειναι τόσο επώδυνο. Χτες ευτυχως εβαλα τα κλάμματα. Καμια φορά με πιάνουν ρίγη κι ενω εχει ζέστη εγω κρυώνω. Θελω να περάσει, δεν μπορώ αλλο!

Απ\' ότι φαίνεται λοιπόν, (αλλά αυτό είναι εικασία και μόνο ο γιατρός σου μπορεί να στο πιστοποιήσει), δεν είσαι ακόμη έτοιμη να κόψεις την αγωγή σου.
Μη κάνεις λοιπόν πειράματα και παίζεις με την ψυχολογία σου. Συνέχισε μέχρι να σταθεροποιηθείς και μην ενοχοποιείς τα φάρμακα αφού σου είναι αναγκαία. Αφού αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να μείνεις έγκυος, και μπορεις να το κανεις παράλληλα με την αγωγή σου, επικεντρώσου στο να είσαι καλά και σε τιποτε άλλο.

Ναι, συνεχίζω κανονικά πια την αγωγή μου και αυτή τη στιγμή μονο παιδί δεν μπορει να ειναι στο μυαλό μου, παρα μόνο να γίνω καλά. Απλώς μου παίρνει καιρό για να λειτουργήσει και πάλι και αυτό ειναι μια φάση πολύ επίπονη για μενα.:(

Γεια σας και πάλι! Πέρασα δύσκολα αλλά το ξεπέρασα. Αυτή τη φορά πήρε καιρό να σταθω και πάλι στα πόδια μου, αλλά τώρα μπορώ και πάλι να ζω φυσιολογικά. Και τώρα εχω δύναμη να αρχίσω να ψάχνω για το πώς θα κανω παιδί με φάρμακα.