αντε παλι!
πηγα στο γιατρο εγραψε ενα ψυχωτικη καταθλιψη κ παρε abilify k ciparlex, διπλασιες δοσεις απο πριν τα κοψω. κ τι να τα παρω; κ μετα να σιχαινομαι τον εαυτο μου ακομα περισσοτερο ετσι οπως θα με κανουν. βαρεθηκα, θελω να φυγω μια κ καλη.
Printable View
αντε παλι!
πηγα στο γιατρο εγραψε ενα ψυχωτικη καταθλιψη κ παρε abilify k ciparlex, διπλασιες δοσεις απο πριν τα κοψω. κ τι να τα παρω; κ μετα να σιχαινομαι τον εαυτο μου ακομα περισσοτερο ετσι οπως θα με κανουν. βαρεθηκα, θελω να φυγω μια κ καλη.
Γεια σου Μαρία.
Δώσε τον αγώνα που θέλεις,τον δικαιούσαι,κι εγώ υπέφερα γι\'αρκετό καιρό,μέτρησε τις δυνάμεις σου,δεν είναι κακό να οπισθοχωρείς.
\"Είμαι περισσότερα απ\'ότι φαίνεται,όλη η αντοχή και η δύναμη των ανθρώπων βρίσκεται μέσα μου\",με βοήθησε αρκετά,το έλεγα όσες φορές μπορούσα μες στην ημέρα.
Η σκέψη μου είναι μαζί σου και στον αγώνα σου.
Καλή δύναμη :)
Μαρια...δεν ειναι η πηγη ολων των προβληματων μας τα φαρμακα...η αποψη μου για τα φαρμακα...φτου κακα να μην τα παρω ποτε στη ζωη μου και συμφωνω μαζι σου αλλα προσπαθησε οσο το δυνατον περισσοτερο ειτε με αυτα,ειτε χωρις αυτα.
Επειδη εχεις θεσει τον αγωνα σου ως μια μαχη κατα των φαρμακων,εγω με τα φαρμακα-εγω χωρις τα φαρμακα,δεν ειναι αυτος ο αγωνας της ζωης που γινεται σε πολλαπλα επιπεδα,αλλα ειναι και αυτος ενας αγωνας ναι.
Καποια στιγμη με συνεση θα προσπαθησω και εγω να απεμπλακω απο αυτη την ιστορια με τα φαρμακα.
Εγω τη γνώμη μου σου την έχω πει. Από κει και πέρα συμφωνώ με τον κηπ και θα σου έλεγα να πάρεις τη γνώμη και άλλου γιατρού.
εχει πολυ δικιο εδω η Αρση..Quote:
Originally posted by Arsi
Γιατί δε μπορείς?Νομίζω καταβάθος ότι υπάρχει ένα κρυμμένο \'δε θέλω\'.Quote:
Originally posted by mstrouf
Arsi, εγω δεν μπορω να το κανω, δεν φταινε οι ειδικοι, εγω δεν μπορω.
Μόνη σου λες πως είναι δελεαστική η ιδέα των φαρμάκων που σε βοηθάνε να την περνάς πιο άνετα.Φοβάσαι τον πόνο?τον κόπο?είναι τόσο μεγάλος που προτιμάς να μην τον αντικρύσεις ποτέ?ε εκεί έρχονται τα φάρμακα να σε βοηθήσουν να δεις πιο ανώδυνα κι όχι απλά για να κουκουλώσουν το πρόβλημα.
Χρησιμοποίησέ τα για να παλέψεις πιο χαλαρά κι όχι απλά για να νιώσεις καλύτερα και να αφεθείς.
Απ\'την άλλη πιστεύω πως δεν είναι το πρόβλημα μόνο σε σένα.Έχει μερίδιο και ο ειδικός ώστε να μπορέσει να σε βοηθήσει να ξεκλειδωθείς.
Είναι ένα μέρος της δουλειάς του να αντιμετωπίσετε μαζί αυτό το \'δε μπορώ\'.
και ναι να παρεισ τα καινουρια φαρμακα..ισωσ τα προηγουμενα να μην ηταν τα σωστα...καμια φωρα θελει να δωκιμασεισ καινουρια..ξανα και ξανα μεχρι να βρεισ τα σωστα για σενα....
δεν ξερεισ μπορει τελικα αυτα να ειναι σωστα..οπβσ βλεπεισ σου ειπε αυτη την φωρα οχι μονο καταθλιψη..αρα...που ξερεισ ισωσ σε πλησιασε πιο καλα...πηγεσ σε ιδιωτη? καλα εκανεσ...μια 2ρη γνωμη ειναι παντα καλη.
Μαρια σου ευχομαι μια καλη και διαφορετικη χρονια διαβασα για την παλη που κανεις με το εαυτο σου εφτασες σε ενα σημειο που τα βαρεθηκες ολα εννοω θεραπειες και φαρμακα γιατι ομως τοσο αυτολυπηση και αρνηση! Τα φαρμακα ειναι το μεσο η θεραπεια κανει την περισσοτερη δουλεια αλλα κυριως εσυ και ο γιατρος σου
συμφωνω με ADZIK ισως αυτα τα φαρμακα να ειναι τα καταλληλα για σενα.
στρουμφακι και παλι ομως αν τα παρεις με αυτη τη ψυχολογια δεν θα κανεις τιποτα
πρεπει και εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου
μπορει να σου φαινεται βουνο αλλα κανε πραγματα για σενα εστω και αναγκαστηκα.ναι θα σου πω το τετριμμενο κανε θετικες σκεψεις παντα βοηθαει!
βοηθησε τον εαυτο σου και θα στο ανταποδωσει στο επακρο:)
δεν ξερω τι με ενοχλει περισσοτερο, το οτι πρεπει να παιρνω φαρμακα ή την ταμπελα που σου βαζουν.. νομιζω ειμαι σε μια φαση, θυμου κ αρνησης. δε δεχομαι τιποτα απ τη πραγματικοτητα, κρεμομαι μεταξυ λογικης κ ψευδαισθησης. ειμαι τρομερα ανησυχη κ νευρικη, μου φταινε ολα. το πιο σπαστικο ειναι οτι αγχωνομαι κ πιανω κουβεντα με τον εαυτο μου, μου υποδεικνυω συνεχως τι να κανω κ πιανω εναν εσωτερικο διαλογο χωρις σταματημο. αμαν πια, δεν μ αντεχω! εκτος το οτι εχω πεσει σε πληρη αδρανεια κ κοιμαμαι πολλες ωρες, δεν νιωθω να ξεκουραζομαι ποτε, ειναι σαν το μυαλο μου να μην σταματα να δουλευει. δεν ξερω αν φταιει η εξαντληση, η στεναχωρια ή ο οργανισμος μου κλατταρε, εχω κατι λιποθυμιες που με ανησυχουν κ με κανουν να φοβαμαι να κυκλοφορησω γιατι δεν ξερω που θα σωριαστω. τη τελευταια φορα εγινα ρεζιλι στη δουλεια μου. αυτο ξερω που μπορει να ωφειλεται κ πλακωθηκα στις neurobion που μου χαν δωσει παλιοτερα, μετα απο ενα καρο εξετασεις. τεσπα, αυτα προς το παρον.. τα πηρα τα φαρμακα, ο χρονος θα δειξει..
Εκτός από τα φάρμακα,τι άλλες προσπάθειες κάνεις για να φτιάξεις μια πραγματικότητα που μέσα της θα είσαι ευτυχισμένη;
mstrouf, εγω δεν θελω να μπω στην διαδικασια να παρεις η να μην παρεις τα φαρμακα, αυτο ειναι θεμα γιατρικο και δικο σου...Αυτο που μπορω να πω με βεβαιοτητα, αλλα παντα ειναι θεωρια δικια μου ειναι οτι πρεπει να φτιαξεις την ψυχολογια σου...με το να λες στον εαυτο σου δεν το θελω αλλο, θελω να φυγει δεν θα εχεις καποιο αποτελεσμα, απλα καποια στιγμη θα υποτροπιασεις χειροτερα και θα πεις μα προσπαθησα τοσο να ξεφυγω απο αυτην την ασχημη φαση τωρα γιατι ξαναισθανομαι ετσι...πρεπει να βρεις την αιτια που σου προκαλει την καταθλιψη και να πολεμησεις εκει...οχι την ιδια την καταθλιψη...να προσπαθεις να εισαι καλα να κανεις πως ολα ειναι οκ πως δεν υπαρχει προβλημα ,,οχι με αυτον τον τροπο τις ησυχες ωρες σου γυριζεις χιλιομετρα πισω με αποτελεσμα να πεφτεις σε φαυλο κυκλο,,...εφοσον βρεις τι πραγματικα σου φταιει, προσπαθησε απλα να το κατανοησεις, να συμβιβαστεις και σιγα σιγα θα βρεις το δρομο σου:)...δωσε χρονο στον εαυτο σου και ψαξε να βρεις τα λαθοι σου, μην πολεμας τυφλα...
ααα, και οσο για το τι πιστευουν οι αλλοι για σενα επειδη περνεις φαρμακα, θα ελεγα να τους γραψεις πραγματικα...μην μπαινεις σε τετοιες διαδικασιες, μην σκεφτεσαι τι πιστευουν οι αλλοι για σενα...το μονο που εχει σημασια ειναι τι πιστευεις εσυ για σενα...η ζωη ειναι για σενα σου ανηκει, εσυ την κανεις οπως θελεις...
Καλή δύναμη Μαρία με τη καινούργια σου θεραπεία,ας είναι η αρχή και της προσωπικής σου αλλαγής και στάσης,αν πραγματικά θες ν\'αλλάξουν τα πράγματα ήρθε η ώρα να πάρεις αποφάσεις,αντικατέστησε τις σκέψεις σου -θα πω το κοινότυτπο- με θετικές σκέψεις ή με μια προσευχή ίσως(όχι θρησκευτική-χριστιανική απαραίτητα,μην παρεξηγηθώ κιόλας,βρες αυτό που σου ταιριαζει,διάβασε)..σου αφιερώνω το παρακάτω...
Η ουσια της πνευματικής ζωής είναι...να πεις ναι στη ζωή!Όχι με τρόπο παραιτημένο,όχι κατά παραχώρηση,αλλά με εμπιστοσύνη και αγάπη.Μ\'αυτόν τον τρόπο διακρίνουμε τη παρουσία του θεού που βρίσκεται στον πυρήνα του κάθε συμβάντος.Καθένας στη ζωή του υφαίνει το ύφασμα από την ανάποδη και δεν βλέπει παρά μόνο το συγκεκριμένο σημείο του πανιού και τη σαϊτα του αργραλειού.Η ομορφιά του υφαντού αναδυκνύεται μόνο στο τέλος,όταν γυρίζουμε ανάποδα το πανί μας.