Έφτασα στη πηγή και αντί να πιώ νερό παραλίγο να καώ

+1 θέμα με περισσότερη ανάλυση

Για μένα δεν υπάρχει κάτι ποιο φυσικό στον ανθρώπινο οργανισμό πέραν απο την φυσική επιθυμία για ζωή. Τονίζω την λέξη φυσική επιθυμία γιατί μόνο η χημική παρέμβαση θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φτιαγμένος για να ζει, να αναπτύσσεται και να αναπαράγει.

Έτσι για όσο επιβάλλεται η φυσική ανάγκη του ανθρώπου για ζωή, τόσο επιδρά κατά της χημικής παρέμβασης. Για όσο η παράνοια δεν κερδίσει, τόσο η ζωή θα αντιστέκεται.

Τώρα που το θυμήθηκα πρέπει να πάρω το φάρμακο σε λίγο και εφόσον έχω μπει στον χορό καλύτερα να μην παίζω με την δόση μου. Το τονίζω αυτό και για τους υπόλοιπους.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία



Πετραν να σου πω την αλήθεια εγω γελασα πολύ αλλα δεν το έθιξα γιατί δεν ήξερα πως θα αντιδράσει η γουιρντ και ξεκινήσουμε κανενα γύρο πρωτοχρονιατικα. Τώρα που είδα πως το πήρε χαλαρα και με χιούμορ μπορώ να το πω.
Πάντως, δεν την έπιασες πολύ καλά. Προσπάθησες, αλλα ήθελε πιο εμβάνθυνση.
Χρόνια πολλά!

---

Θεοφανία χρόνια πολλά και καλή χρονιά!



λολ το ξέρω δεν πήγα πολύ deep, ήθελα να έχει και έναν ζωιρό funky τσαχπίνικο τόνο!

Καλά ε περιττό να πω, ότι όσο το έγραφα ένοιωθα όλο και ποιο αγαλίαση και μια ζεστασιά. Τώρα καταλαβαίνω γιατί είναι ωραίο να γράφεις έτσι! Δεν ξέρω, μπορεί να γίνει κάποιο είδος ψυχοθεραπείας αυτό, γράφε με το ζόρι όσο ποιο ρωμαντικά και γλυκά μπορείς για 2 ώρες την ημέρα. Θενκς για την ιδέα!



@Weird

δεν κατάλαβα για ποια συμβουλή μιλάς weird. Εγώ απλά νόμιζα ότι έβλεπα δύο φαινομενικά αντίθετες απόψεις/στάσεις στην ίδια πρόταση και στο είπα με την αμεσότητα που με διακατέχει. Ε αφού λες εσύ ότι δεν ισχύει ok.


εi και μην ξεχνάς, μερικές μαιμούδες έχουν την ίδια ποιότητα κατασκευής αλλά με πολύ καλύτερες τιμές!

Γράψιμο wanna be PETRAN Απάντηση σε θέμα: γιατι ο φίλος μου ροχαλίζει και αυτό με ενοχλεί.

Η λέξη Συμβουλευτική είναι σύνθετη - από την πρόθεση «συν» και το ρήμα «βουλεύομαι» - και σημαίνει συσκέπτομαι, συναποφασίζω.
Σήμερα ο όρος Συμβουλευτική χρησιμοποιείται για να δηλώσει νουθεσία, καθοδήγηση ή παρότρυνση.

Η Προσωποκεντρική Προσέγγιση όμως, με τον όρο Συμβουλευτική αναφέρεται στην αρχική ετυμολογική της διάσταση, εννοώντας τη συνεργασία, το συντονισμό και την από κοινού προσπάθεια πελάτη-συμβούλου για την επίτευξη του επιλεγμένου από τον Πελάτη σκοπού.

Ίσως αυτό είναι και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης η οποία είναι μία Συμβουλευτική/Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση αλλά και μία φιλοσοφική στάση ζωής.

Οι βασικές αρχές της είναι ότι:
Α) το άτομο έχει μέσα του πλούσιες δυνατότητες να κατανοεί τον εαυτό του και να μεταβάλει την αυτοεικόνα του, τις βασικές στάσεις ζωής και την συτοκατευθυνόμενη συμπεριφορά του. Αυτές οι δυνατότητες μπορούν να απελευθερωθούν μόνο εάν εξασφαλισθεί ένα συyκεκριμένο κλίμα διευκολυντικών ψυχολοyικών σrάσεων.
Β) κάθε άνθρωπος είναι η μοναδική και απόλυτη αυθεντία αναφορικά με τη γνώση του, τις εμπειρίες του, τα συναισθήματά του, τις αναμνήσεις του και γενικά τον εσωτερικό του κόσμο.
Γ) ο άνθρωπος είναι μία αδιάσπαστη ολότητα της οποίας οι νοητικές, ψυχολογικές και φυσικές διαστάσεις αλληλεπιδρούν συνεχώς μεταξύ τους. Αποτελούν έτσι ένα σύνολο που, με τη σειρά του αλληλεπιδρά με το εξωτερικό περιβάλλον.

Ένα ανοιχτό σύστημα δηλαδή που βρίσκεται σε μία συνεχή διαδικασία αλληλεπίδρασης και εξέλιξης με το εσωτερικό και το εξωτερικό του περιβάλλον.

Η άσκηση της Συμβουλευτικής/Ψυχοθεραπείας στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση βασίζεται σε αυτές τις αρχές. Σκοπός της είναι να συμβάλει στην απελευθέρωση του εγγενούς δυναμικού για ανάπτυξη και εξέλιξη που, όπως η Προσέγγιση πιστεύει, υπάρχει σε κάθε ανθρώπινο οργανισμό, όταν υπάρχουν εσωτερικές συγκρούσεις ή αντιξοότητες που δεσμεύονται και ακινητοποιούνται.

Γι\' αυτό και σε αντίθεση με τις άλλες προσεγγίσεις, η Προσωποκεντρική Προσέγγιση δεν εστιάζεται στην προσπάθεια να κατασταλούν ή να αλλάξουν τυχόν καταστρεπτικές ή αυτοκαταστρεπτικές τάσεις. Όπως δεν αντιμετωπίζει την όποια ψυχολογική κρίση με την προσπάθεια της επανεύρεσης μιας προτεραίας ισορροπίας.

Αντίθετα, θεωρεί ότι με την απελευθέρωση του δυναμικού του ατόμου, οι κρίσεις είναι πολλές φορές ευκαιρίες για αναδιοργάνωση και εξέλιξη.

Εφόσον αποδεχτούμε τις αρχές της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης, ότι δηλαδή ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελεί μία αδιάσπαστη οντότητα που τείνει στην εξέλιξή της και έχει μοναδικές ικανότητες αυτογνωσίας, η κατευθυντική παρέμβαση του Άλλου (ψυχοθεραπευτή, συμβούλου , δασκάλου) ως ειδικού ή αυθεντίας μπορεί να θεωρηθεί αναποτελεσματική.

Στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση ο (Θεραπευτής) Άλλος δεν παρουσιάζεται ως εξειδικευμένος γνώστης, ως φωτισμένος ή ως μύστης όπως έχουν υπάρξει και θεωρούνται ακόμη και σήμερα οι Σύμβουλοι/Ψυχοθεραπευτές. Αντίθετα, είναι εκείνος που δέχεται να συνάψει μία ισότιμη σχέση με τον Πελάτη του η οποία διέπεται από σεβασμό, ενδιαφέρον και αποδοχή. Ο Άλλος συν-βουλεύεται με τον πελάτη του.

Χωρίς να ερμηνεύει αλλά και χωρίς να καθοδηγεί ο Θεραπευτής/Σύμβουλος της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης αποδέχεται, συντροφεύει και εμπιστεύεται (διατελεί εν πίστη) τον Πελάτη του στους νοητικούς ή συναισθηματικούς προβληματισμούς και περιπλανήσεις. Δεν αναλαμβάνει ως ειδικός να επιλύσει τα προβλήματά του ως πιο έμπειρος ή δυνατός ή ως αυθεντία να τον καθοδηγήσει σε έναν, κατά τη γνώμη του, πιο ικανοποιητικό τρόπο ζωής.

Ο Προσωποκεντρικός Σύμβουλος/Ψυχοθεραπευτής συμβάλει και προσπαθεί να δημιουργήσει μια ουσιαστική σχέση με τον πελάτη του και να επικοινωνήσει μαζί του σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Καλείται να συμπορευτεί μαζί του. Στηρίζει τον πελάτη στην προσπάθειά του να αναγνωρίσει πρώτα και, στη συνέχεια, να νοηματοδοτήσει βιώματα, σκέψεις ή αισθήματά του στα οποία μόνο εκείνος έχει πρόσβαση. Τότε μόνο, πρεσβεύει η Προσωποκεντρική Προσέγγιση, ο πελάτης θα μπορέσει να τα μορφοποιήσει, να τα διεργαστεί και να τα διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά για τον ίδιο και το περιβάλλον του.

Η ευθύνη, η πορεία, ο μόχθος είναι τελικά θέματα του πελάτη. Ο σύμβουλος από τη μεριά του καλείται να ανταποκριθεί και να προσφέρει τον εαυτό του σε μία μοναδική και απαιτητική σχέση.

Του ζητείται η αυθεντική, ολιστική και καθάρια παρουσία του, απαλλαγμένη από δικές του σκέψεις, κρίσεις ή συναισθήματα. Παράλληλα, καλείται να αναπτύξει βαθιά κατανόηση και αποδοχή χωρίς αξιολογήσεις του τρόπου που δρα, σκέπτεται και αισθάνεται ο πελάτης του. Απαιτείται λοιπόν ουσιαστική πειθαρχία εκ μέρους του, διότι παρόλο που μπορεί να αναγνωρίζει, δεν πρέπει να αφήνει τις προσωπικές του αξίες, επιθυμίες και απόψεις να επηρεάζουν ή να κατευθύνουν τον άνθρωπο που ζητάει τη βοήθειά του.

Τελικά, η πιο σημαντική και μοναδική προσφορά του Συμβούλου/Ψυχοθεραπευτή είναι ο Εαυτός του και αυτόν καλείται να καλλιεργήσει στην εκπαίδευσή του πρώτα και σ? όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής, ενεργοποιώντας και αναπτύσσοντας τις διανοητικές και συναισθηματικές του δυνατότητες.

Οποιοδήποτε άλλο σχήμα Θεραπευτικής/Συμβουλευτικής που προσπαθεί να συγχωνεύσει διαφορετικές προσεγγίσεις με την Προσωποκεντρική Προσέγγιση και να συμβαδίσει παράλληλα, μπορεί να είναι χρήσιμο, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την Προσωποκεντρική Προσέγγιση.

Σε τέτοια σχήματα αναγκαστικά οι βασικές φιλοσοφικές αρχές της μη παρεμβατικότητας, εμπιστοσύνης, αποδοχής και αυθεντικότητας ή παραβιάζονται ή εφαρμόζονται ως τεχνικές. Στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση δεν υπάρχουν τεχνικές. Υπάρχει ένας τρόπος σκέψης και μία στάση ζωής που έχει αποδειχθεί θεραπευτική, και η οποία αλλοιώνεται όταν υπάρχουν συνδυασμοί ή παραλλαγές.

Κατά τον ίδιο τρόπο η έννοια της κατά περίπτωση ή κατά σύμπτωμα θεραπείας αντίκειται σε αυτές τις βασικές αρχές, εφόσον υποδηλώνει την ύπαρξη διάγνωσης και την αναγνώριση μίας αυθεντίας άλλης του πελάτη. Υποδηλώνει επίσης την ανάληψη ευθύνης για την έκβαση της θεραπείας από τον Σύμβουλο και συνεπώς την αποδυνάμωση του πελάτη στην πορεία του προς τη λειτουργικότητα και την αυτονομία.

Η έρευνα και η προσωπική μας εμπειρία επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης σε ήπιες και σοβαρές περιπτώσεις. Δεν πρεσβεύουμε ότι υπερέχει των άλλων προσεγγίσεων. Πιστεύουμε όμως ότι πρέπει να υπάρχει συνέπεια ανάμεσα στις θέσεις μας, στις φιλοσοφικές μας τοποθετήσεις και στην άσκηση της θεραπευτικής συμβουλευτικής μας πράξης.

Η λύση λοιπόν ειναι η ΓΣΘ που ενδύκνειται σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάω να φάω λίγο στιφάδο γιατί κόρωσα να γράφω τόση ώρα.

χαχαχαχαααααα



το τέλος ήταν επικό...!


λολολολλλλλ



Θεά!

Το θέμα αυτό το ανέπτυξα προς όφελος των πασχόντων και όχι των ψυχολόγων (η για διασκέδαση αυτών). Καλύτερα να μπει ένας άνθρωπος εδώ μέσα να βρει λίγες αντικειμενικές απαντήσεις και να φύγει παρά να κολλήσει σε ένα φορουμ ασυδοσίας. Βιβλίο δεν γράφω άλλωστε αλλά προσπαθώ να βοηθήσω.

Thanks για το ενδιαφέρον.

Και εγώ πάσχων είμαι (όπως βλέπεις :P) αν εννοείς εμένα :P

Vince και ο πετραν προσπαθει να βοηθησει...πετραν σε χασαμε απο το τσατ:)