Printable View
Quote:
Originally posted by weird
Τώρα περίπου αρχίζω να καταλαβαίνω τι λες...Quote:
Originally posted by keep_walking
χμ δεν ξυπνας τη μια μερα με καλη διαθεση...ενω την προηγουμενη ηοσυν χαλια?
Τι αλαξε τιποτα...ισως...απλως μπηκες σε μια απο τις δυο καταστασεις...θετικη-αρνητικη.
Δεν ειναι ακριβως αυτο που λεω αλλα πλησιαζει.
το θέμα είναι οτι οι επιλογές αυτές, δεν γίνονται τυχαία... έχουνε σκόπο...
Έχουνε? Τι σκοπό εξυπηρετούνε?
Τις ανάγκες του ανθρώπου που επιλέγει... πχ.Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by weird
Τώρα περίπου αρχίζω να καταλαβαίνω τι λες...Quote:
Originally posted by keep_walking
χμ δεν ξυπνας τη μια μερα με καλη διαθεση...ενω την προηγουμενη ηοσυν χαλια?
Τι αλαξε τιποτα...ισως...απλως μπηκες σε μια απο τις δυο καταστασεις...θετικη-αρνητικη.
Δεν ειναι ακριβως αυτο που λεω αλλα πλησιαζει.
το θέμα είναι οτι οι επιλογές αυτές, δεν γίνονται τυχαία... έχουνε σκόπο...
Έχουνε? Τι σκοπό εξυπηρετούνε?
Ευχαριστω για την κουβεντα αν και δεν οδηγησε καπου με εκανε να αισθανθω ομορφα:)
Πετραν για πες εσυ
Γινομαι καθολου κατανοητος στα αρχικα ποστ γιατι καπου μετα χανουν.
Νομίζω πάντως οτι η δομική - χωρική - χρονική πολυπλοκότητα του φαινομένου της ζωής ( με την ευρεία έννοια του όρου), κάνει κάποιες έννοιες όπως αυτή της ευτυχίας να μοιάζουν... εξίσου πολύπλοκες και εν τέλει .. άπιαστες...απατηλές.Quote:
Originally posted by keep_walking
Ευχαριστω για την κουβεντα αν και δεν οδηγησε καπου με εκανε να αισθανθω ομορφα:)
Κι εγώ αισθάνθηκα όμορφα Κηπ :)
\'... Εχω καταλαβει επισης κατι...οταν στην αρχικη σκεψη προσπαθεις να την κανεις κατανοητη στους αλλους τοτε χανει συνεχεια...υλη πολλες φορες και τελικα φτανει δεν ειναι κατι σαν αυτο που ηθελες να πεις αλλα κατι αλλο γιατι ο αλλος ειτε δεν καταλαβαινει ειτε προσπαθει να την προσαρμοσει...οποτε βγαινει κατι στραβο,ενας λογος που αποφευγω τους γιατρους ισως...δεν καταλαβαινουν τη μια δεν καταλαβαινουν την αλλη βγαινει κατι διαστρεβλωμενο τελικα το καταλαβαινουν αλλα δεν ειναι αυτο που ηθελα να πω εντελει αλλα αυτο που θελουν να ακουσουν λολ τωρα γινομαι κατανοητος?...\'
... καμιά φορά, όταν η σκέψη φτάνει κατάκοπη στο τέλος της διαδρομής της, διαπιστώνουμε είτε ότι δε θυμόμαστε την αρχική της σύσταση, είτε μας αρέσει περισσότερο ή όχι το πώς διαμορφώθηκε στην πορεία της... κι όταν προσπαθούμε να την κάνουμε κατανοητή σε άλλους, αναγκαστικά χάνει καθώς μοιράζεται σε κομμάτια κι αποδυναμώνεται... ένα τριαντάφυλλο μυρίζει πολύ έντονα... αν το διαλύσουμε όμως η μυρωδιά σκορπίζει, αφήνοντας καλή ή όχι αίσθηση...
Χμ...weird σειρα σου προσπαθησε να αναλυσεις την υφη της σκεψης σου αν θες?
δεν με βλέπω να βλέπω ταινία απόψε....Quote:
Originally posted by keep_walking
Χμ...weird σειρα σου προσπαθησε να αναλυσεις την υφη της σκεψης σου αν θες?
ούτε να καταβροχθίζω σπόρια μανιωδώς... ίσως τελικά η συζήτηση βοηθήσει... την σιλουέτα μου :P
Θα προσπαθήσω.
Quote:
Originally posted by weird
Τις ανάγκες του ανθρώπου που επιλέγει... πχ.
Και αν ξυπνήσει το πρωί και σκεφτεί \"δεν μπόρεσα να κάνω την δουλειά που μου αναθέσαν, πάλυ απέτυχα, δεν είμαι καλός για τίποτα...\" *στενοχωριέται
Τι σκοπό εξυπηρετεί αυτό? Πέραν του έμμεσου σκοπού ότι το να εκφράζεις την λύπη συνήθως έχεις και την υποστήριξη των άλλων. Αν και δεν φαντάζομαι όλες οι εκφράσης λύπης να έχουν συνειδητά τουλάχιστον αυτό το σκοπό.
Δεν νομίζω ότι όλα έχουν σκοπό πίσω τους. Αυτή η \"προθετικότητα\" και \"τελεολογία\" που την δείχουν έντονα και τα παιδιά (π.χ. χτυπάνε την πόρτα που χτυπάνε το χεράκι τους επειδή νομίζει ότι αυτή φταίει και ότι η πόρτα έχει οντότητα με δική της βούληση) είναι μια έμφυτη τάση του ανθρώπου να βρίσκει αιτίες σε όλα τα πράγματα ώστε να μην αισθάνεται ότι ζει σε ένα χάος παραγόντων.
al εισαι πολυ γλυκια να το ξερεις:)
Quote:
Originally posted by keep_walking
Πετραν για πες εσυ
Γινομαι καθολου κατανοητος στα αρχικα ποστ γιατι καπου μετα χανουν.
Γεια σου κηπ! Να σου πω την αλήθεια εμένα το πρώτο ποστ σου με μπέρδεψε λίγο, αλλά φαντάζομαι ότι είναι δείγμα υψηλής αφηρημένης σκέψης. Γιατί? Ένοιωσες να μπερδεύεσαι?
Η πολυπλοκότητα και το μυστήριο απαιτούν τους κανόνες και τα πρότυπα, όχι για να αποκαλυφθούν, αλλά αντίθετα για να μασκαρευτούν..Quote:
Originally posted by keep_walking
Προσπαθεις να θεσεις καποιους κανονες και καποια προτυπα...αλλα παντα υπαρχει η αλλη οψη των πραγματων,παντα υπαρχουν οι εξαιρεσεις κλπ κλπ.
Πως μπορεις να θεσεις κανονες στον εαυτο σου ή ακομα και στις διαπροσωπικες σου σχεσεις με τους αλλους?
Ο αλλοι ειναι πολυπλοκα οντα και αυτα και ο εαυτος σου το αλυτο μυστηριο.
Ελα ντε πες μας και μας μπαρμπα που λεει να βρουμε την ευτυχια:p
Το χαώδες τρομάζει.
έχει πλάκα πάντως που μιλάς για την στοχοθεσία μου και αμέσως μετά κάνεις αναφορά στα παιδιά...Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by weird
Τις ανάγκες του ανθρώπου που επιλέγει... πχ.
Και αν ξυπνήσει το πρωί και σκεφτεί \"δεν μπόρεσα να κάνω την δουλειά που μου αναθέσαν, πάλυ απέτυχα, δεν είμαι καλός για τίποτα...\" *στενοχωριέται
Τι σκοπό εξυπηρετεί αυτό? Πέραν του έμμεσου σκοπού ότι το να εκφράζεις την λύπη συνήθως έχεις και την υποστήριξη των άλλων. Αν και δεν φαντάζομαι όλες οι εκφράσης λύπης να έχουν συνειδητά τουλάχιστον αυτό το σκοπό.
Δεν νομίζω ότι όλα έχουν σκοπό πίσω τους. Αυτή η \"προθετικότητα\" και \"τελεολογία\" που την δείχουν έντονα και τα παιδιά (π.χ. χτυπάνε την πόρτα που χτυπάνε το χεράκι τους επειδή νομίζει ότι αυτή φταίει και ότι η πόρτα έχει οντότητα με δική της βούληση) είναι μια έμφυτη τάση του ανθρώπου να βρίσκει αιτίες σε όλα τα πράγματα ώστε να μην αισθάνεται ότι ζει σε ένα χάος παραγόντων.
άστο πάνο, δεν θα συνεννοηθούμε, μιλάμε άλλες γλώσσες ;)
Σας καληνυχτώ όλους :)
Ευχαριστώ για την όμορφη παρέα.
... μακάρι νά \'μουν... ;) ... επειδή με κουράζουν οι αναλύσεις - άνθρωπος σε κατάθλιψη, όπως λέμε \'άνθρωπας στη θάλασσα\' - σου βάζω ένα τετράστιχο από ένα δικό μου με τον τίτλο \'Σκέψεις\'... :)Quote:
Originally posted by keep_walking
al εισαι πολυ γλυκια να το ξερεις:)
\'... Είναι σαϊτιές από τ\' απρόσμενα.
Είναι εκδορές από τ\' ανείπωτα.
Είναι φλασιές ξεδιάντροπες που στήθηκαν
στη μέση του πουθενά και λιθοβολίθηκαν.
Είναι οδοιπόροι οι σκέψεις... νομάδες που
ξεστρατίζουν και
αφουγκράζονται των ανθρώπων τα κρίματα...\'
(... συνέχισε να μας εμπνέεις...)
:)