ευχαριστω η συγκεκριμένη κοπελα με έκανε ρεζιλι όμως σε όλους τους γνωστούς και φίλους
ευχαριστω η συγκεκριμένη κοπελα με έκανε ρεζιλι όμως σε όλους τους γνωστούς και φίλους
δεσποινα μου το παρελθον δεν αλλαζει....ο,τι εγινε εγινε..μην νιωθεις οτι τιμωρεισαι τωρα για κατι που εκανες παλιοτερα..τωρα αναγνωριζεις οτι δεν ηταν σωστο!!αρκει...
Αυτός ο δυισμός θα μας φάει όλους!!!!
Οι ανούσεις σχέσεις ίσως να έιναι και οι πιο ουσιώδεις,ποιος ξέρει..αν δεν δοκιμάσουμε δεν θα μάθουμε.
Καμιά φορά μπερδεύουμε την αγάπη με την ανάγκη να έχουμε κάποιον δίπλα μας,με τον εγωισμό μας τους φόβους και τις ανασφάλειες μας.
Όλα αυτά δεν προυπεθέτουν την αγάπη
μαζευεις τα κομματια σου κ προχωρας...ολοι κανουμε πραγματα για τα οποια δεν ειμαστε περηφανοι..δειξε στους αλλους οτι πλεον εχεις αλλαξει...αν παλι δεν αντεχεις καθολου να σε αντιμετωπιζουν καπως....κανε νεες παρεες κ κοψε απο τις παλιες.
ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει για σένα,εσύ \"οφείλεις\" να είσαι προετοιμασμένη για τις συνέπειες των πράξεων σου κι αν δεν είσαι να τις υπερασπίζεσαι,δεν καταλαβαίνουν όλοι τους άλλους,όπως κι εσύ δεν καταλαβαίνεις τους άλλους και τις πράξεις τους έτσι κι αυτοί,συμπόνια και κατανόησηQuote:
Originally posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ευχαριστω η συγκεκριμένη κοπελα με έκανε ρεζιλι όμως σε όλους τους γνωστούς και φίλους
Mια παρομοια κατασταση περασα και περνω και εγω. Χωρισα το καλοκαιρι μετα απο 3 χρονια και χωρις να μου πει τον λογο, απλως εκλεισε τηλ, κινητα και δεν απαντουσε στα μηνυματα μου. Οταν μετα απο 2 μηνες μιλησαμε λιγο.. μου ειπε πως ετσι επρεπε να γινει και να φανει δυνατος. Εμενα βεβαια πως περνουσα ολο αυτον τον καιρο δεν με ρωτησε, ουτε νοιαστηκε καθολου.Quote:
Originally posted by xena
δεν το ειπα για να νιωσεις χειροτερα....απλως για να δεις οτι δεν εισαι μονη σου....σε καταλαβαινω απολυτα....κ γω πασχω απο καταθλιψη κ χωρισα το καλοκαιρι..για 5 μηνες εκλαιγα ασταματητα...μεχρι που το πηρα αποφαση πως ειναι με αλλη, ειναι καλα κ εγω πρεπει να συνεχισω τη ζωη μου....χωρις αυτον!!να σου πω κατι??ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος....προσπαθησε να μην εχεις καμια επαφη μαζι του κ θα δεις οτι με το καιρο ο πονος θα απαλυνει....δεν λεω οτι θα περασει αλλα τουλαχιστον θα τον αντεχεις......πιστεψε με......κ γω το καλοκαιρι ετσι ενιωθα........
Χτες που μιλησαμε λιγο, μου ειπε πως εχει αλλη σχεση και να προχωρησω και τις γνωστες μακακιες που λενε οι ανδρες...
Απο την μια χαρηκα γιατι δεν περασε τον γολγοθα που περασα εγω, και εχει καποιον να τον στηριζει. Απο την αλλη ομως σπαραζει η καρδια μου να τον φανταζομαι με καποια αλλη.. και να με εχει ξεγραψει ετσι ευκολα.
Mariah,ουσιαστικά αυτό που σου είπε πάντως είναι το υγιές.Να αποδεχτείς και να ξεπεράσεις.Εσύ το εκλαμβάνεις ως αναισθησία,αλλά μπορεί και να μην είναι δείγμα τέτοιο.Ο τρόπος που σκέφτονται πολλές φορές οι άντρες είναι διαφορετικός από το δικό μας,αλλά δεν πρέπει να τους καταδικάζουμε γι αυτό.Σκέφτομαι ν\'ανοίξω κάποια στιγμή στο \"γενικά\"ένα τέτοιο θέμα,πάνω στις διαφορές του αρσενικού από το θηλυκό σε τρόπο σκέψης,ίσως να το κάνω,θα μας βοηθήσει στην κατανόηση.:)
Η ζωή είναι ωραία;
-Ποιό είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο κακό,που φωλιάζει στη καρδιά του ανθρώπου και το οποίο μπορεί να εμποδίσει την πνευματική του ανέλιξη;;
-Η αλαζονεία,είπε ένας
-Ο φόβος,είπες ένα άλλος
-Ο καθένας,είπε ο σοφός,απάντησε ανάλογα με το τί κρύβει στη καρδιά του.Και τα δύο είναι σωστά αλλά ο φόβος φωλιάζει σε όλους τους ανθρώπους ενώ συμβαίνει κάποιοι να μην είναι αλαζόνες.Θέλω να σας ρωτήσω όμως ποιος πιστεύεται ότι είναι ο μεγαλύτερος φόβος μας;;
-Ο φόβος του θανάτου,απάντησε.
-Έτσι πίστευα κι εγώ για πολύ καιρό,απάντησε ο σοφός,κι έπειτα με το πέρασμα των χρόνων,πρόβαλε μπροστά μου το αυτονόητο.Όσο απίθανο κι αν μας φαίνεται,δεν είναι ο θάνατος εκείνο που φοβόμαστε περισσότερο...αλλά η ζωή
-H ζωή; πετάχτηκε απορημένος
-Ναι,κρεμιόμαστε πάνω της,αλλά δεν τη ζούμε.Ή μάλλον
γαντζωνόμαστε στην ύπαρξη μας.Ωστόσο το να υπάρχεις είναι απλώς ένα γεγονός.
Το να ζεις όμως είναι τέχνη,είπε ο σοφός.
-Τί θέλετε να πείτε;
-Αυτό το απλούστατο πράγμα.Ο θεός μας έπλασε χωρίς να μας ρωτήσει:Μας έδωσε την ύπαρξη.Άρα υπάρχουμε.Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε.
Όμως πρέπει να ζήσουμε.Κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά.Γιατί καλούμαστε να γίνουμε οι δημιουργοί της ζωής μας.Όπως ένα έργο τέχνης,θα πρέπει πρώτα να το θελήσουμε,
ύστερα να το φανταστούμε,να το σκεφτούμε και τέλος να το υλοιποιήσουμε,το ίδιο
πρέπει να κάνουμε και με τη ζωή μας.Μαθαίνουμε να ζούμε όπως μαθαίνουμε να φιλοσοφούμε.Και ο καλύτερος δάσκαλος της ζωής είναι η ίδια η ζωή,και η πείρα που αποκτούμε από αυτήν.
-Αυτό το κατανοώ.Όμως με ποιό τρόπο φοβόμαστε τη ζωή;
-Φοβόμαστε ν\'ανοιχτούμε πλήρως στη ζωή,να αντιμετωπίσουμε το ορμητικό της ρεύμα.
Προτιμάμε να ελέγχουμε την ύπαρξη μας ζώντας μια ζωή κλειστή,περιορισμένη,με όσο το δυνατόν λιγότερες εκπλήξεις.Αυτό ισχύει το ίδιο τόσο για τα χαμόσπιτα όσο και για τα παλάτια.Ο άνθρωπος φοβάται τη ζωή και αναζητά κυρίως τη σιγουριά και τηην εξασφάλιση.
Το να περάσει κανείς απ\'την επιβίωση στη ζωή είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που υπάρχουν.
Όλοι μιλάνε για τον δρόμο που πρέπει ν\'ακολουθήσει ένας θρησκευόμενος άνθρωπος.Ο δρόμος του πνευματικού ανθρώπου,όμως,είναι πλατύτερος και πιο απλός.Αφορά πιστούς και άπιστους,εβραίους και χριστιανούς,μουσουλμάνους και ειδωλολάτρες.Αυτός ο δρόμος δεν περιγράφεται σε κανένα βιβλίο καμίας θρησκείας,αλλά συναντάει στο τέλος τις καλύτερες διαδρομές που αναφέρουν τα ιερά βιβλία.
Βλέπετε φίλοι μου,η ουσία της πνευματικής ζωής δεν είναι να γνωρίζεις καλά τη βίβλο ή το κοράνι και να τιμάς τον Θεό,ακολουθώντας τα διδάγματα της θρησκείας.Δεν είναι να πηγαίνεις κάθε μέρα σαν καλός πιστός στην εκκλησία ή το τζαμί, ή νε λες προσευχες.Η ουσία της πνευματικής ζωής βρίσκεται πέρα από την ηθική και τη θρησκεία.Είναι ταυτόχρονα πολύ πιο απλό και πολύ πιο δύσκολο να το πετύχεις.
Η ουσια της πνευματικής ζωής είναι...να πεις ναι στη ζωή!Όχι με τρόπο παραιτημένο,όχι κατά πραχώρηση,αλλά με εμπιστοσύνη και αγάπη.Μ\'αυτόν τον τρόπο διακρίνουμε τη παρουσία του θεού που βρίσκεται στον πυρήνα του κάθε συμβάντος.Καθένας στη ζωή του υφαίνει το ύφαφμα από την ανάποδη και δεν βλέπει παρά μόνο το συγκεκριμένο σημείο του πανιού και τη σαϊτα του αργραλειού.
Η ομορφιά του υφαντού αναδυκνύεται μόνο στο τέλος,όταν γυρίζουμε ανάποδα το πανί μας.
**Η Προφητεία της σελήνης** Φρεντερίκ Λενουάρ
εκδ.σύγχρονοι ορίζοντες
Ένα βιβλίο γεμάτο φιλοσοφία,αστρολογία και θρησκεία
Rain αυτο που με πληγωνει πιο πολυ ειναι οτι δεν καθισε να συζητησει μαζι μου τι τον ενοχλει, αν μπορουμε να προσπαθησουμε και αλλο.. ή αν πρεπει να το διαλυσουμε. Φανταζομαι οι πιο πολλοι ανθρωποι οταν χωριζετε ξερετε και τον λογο που χωριζετε :)Quote:
Originally posted by RainAndWind
Mariah,ουσιαστικά αυτό που σου είπε πάντως είναι το υγιές.Να αποδεχτείς και να ξεπεράσεις.Εσύ το εκλαμβάνεις ως αναισθησία,αλλά μπορεί και να μην είναι δείγμα τέτοιο.Ο τρόπος που σκέφτονται πολλές φορές οι άντρες είναι διαφορετικός από το δικό μας,αλλά δεν πρέπει να τους καταδικάζουμε γι αυτό.Σκέφτομαι ν\'ανοίξω κάποια στιγμή στο \"γενικά\"ένα τέτοιο θέμα,πάνω στις διαφορές του αρσενικού από το θηλυκό σε τρόπο σκέψης,ίσως να το κάνω,θα μας βοηθήσει στην κατανόηση.:)
Και εγώ ρε παιδιά που πάντα ήθελά να έχω 1 ανθρωπο στη ζωή μ, και όχι να τους αλλάζω αναγκαστικά είμαι πολύ ανώμαλή;
Το χειρότερό που μένει πάντως από όλα αυτά είναι πως χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Που μπορεί να μην το άξιζε να ήτανε, αλλά ήτανε... Όπως τότε που τον πήγα μαζί μου στο νησί, να δει το που μαγάλωσα και γιατί έγινα αυτό που είμαι. Αυτή η πικρία μένει... Τίποτα άλλο
Σε αυτό έχεις δίκιο Mariah,δεν έχω κάτι να αντιτάξω.Το σωστό θα ήταν να μην επιλέξει μέσω της φυγής να λύσει τα θέματα που τον έκαναν να επιθυμεί τη διακοπή της σχέσης.Quote:
Originally posted by Mariah
Rain αυτο που με πληγωνει πιο πολυ ειναι οτι δεν καθισε να συζητησει μαζι μου τι τον ενοχλει, αν μπορουμε να προσπαθησουμε και αλλο.. ή αν πρεπει να το διαλυσουμε. Φανταζομαι οι πιο πολλοι ανθρωποι οταν χωριζετε ξερετε και τον λογο που χωριζετε :)Quote:
Originally posted by RainAndWind
Mariah,ουσιαστικά αυτό που σου είπε πάντως είναι το υγιές.Να αποδεχτείς και να ξεπεράσεις.Εσύ το εκλαμβάνεις ως αναισθησία,αλλά μπορεί και να μην είναι δείγμα τέτοιο.Ο τρόπος που σκέφτονται πολλές φορές οι άντρες είναι διαφορετικός από το δικό μας,αλλά δεν πρέπει να τους καταδικάζουμε γι αυτό.Σκέφτομαι ν\'ανοίξω κάποια στιγμή στο \"γενικά\"ένα τέτοιο θέμα,πάνω στις διαφορές του αρσενικού από το θηλυκό σε τρόπο σκέψης,ίσως να το κάνω,θα μας βοηθήσει στην κατανόηση.:)
Θα σε βοηθήσει να σκεφτέσαι πως ήταν ο δικός του φόβος να θέσει τα θέματα επί τάπητος και όχι η δική σου ανικανότητα.Τι λες,δεν είναι μία πιο θετική αντιμετώπιση αυτή;Δεν μπορούμε μάτια μου να κάνουμε τίποτε για τα κίνητρα και τις προθέσεις των άλλων,δεν μπορείς πια να κάνεις τίποτε για τους δικούς του φόβους,θα τους έχει και στη νέα του σχέση.Αυτό που εσύ μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου είναι να μην τον τιμωρείς για τις επιλογές κάποιου άλλου.:)