Το να πεις σ΄αγαπώ είναι τόσο δύσκολο;

Quote:

---

Originally posted by Alterego
Ειμαι και εγω ανασφαλεις ανθρωπος,με φοβιες και μειονεξια με πολυ βαθιες ριζες.Εχω την εντυπωση πως ισως γιαυτο και να εχω τοσο παθος με πραγματα και ανθρωπους.Ισως αυτα με οδηγησαν να θελω να εκραζομαι τοσο εντονα και να δειχνω τα οσα νιωθω.Μερικες φορες περιμενω πραγματα απο τους ανθρωπους,πραγματα που ξερω οτι μπορουν να μου δωσουν γιατι μου τα ειχαν δωσει καποτε..Οταν δεν τα πιανω με πιανει τρελλα.Νιωθω και νομιζω ειναι λογικο οτι αλλαξαν τα συναισθηματα τους...γιατι πως γινονται καποτε να στα εδιναν και τωρα οχι;Παιζει ρολο φυσικα και πως ειναι ο καθενας την συγκεκριμενη φαση της ζωης του.Ισως να μην αλλαξαν τα συναισθηματα αλλα να μην μπορει να εκφρασει γιατι προβληματιζεται απο πολλα αλλα πραγματα.Δεν ξερω..

---

Nαι,ισως εσυ αλτερ την ανασφαλεια σου να την εκφραζεις πιο δυνατα. Ή πιο ανοιχτα. Ζητωντας πιο δυνατα ή ανοιχτα την εκφραση των συναισθηματων. Αλλα η εκφραση εχει αλλη αξια, οταν ερχεται αβιαστα, σε ανυποπτο χρονο.

Τα συναισθηματα αλλαζουν, μεταβαλλονται με τον χρονο. Φουντωνουν, κοπάζουν και παλι απο την αρχη. Αν αναρωτιεσαι για τα συναισθηματα ενος αγαπημενου σου προσωπου, γιατι δεν ρωτας? αλλα περα απο τα λογια, υπαρχουν τοσο πολλες εκδηλωσεις αγαπης, ή αδιαφοριας...που κανουν τα λογια ή να μοιαζουν φτωχα ή να μπαινουν σε αλλη διασταση.

Οσο ζουμε, ας μαθαινουμε:)

Εκτος του οτι εχουμε πολυ πλουσιο λεξικο σαν ελληνες(αν και δεν το χρησιμοποιουμε και πολυ) εχουμε και εντονες τις πραξεις μας καποιες φορες.Αδιαφοριας η αγαπης,οπως ακιρβως το πες.Οπως ευκολα αγαπησαμε ευκολα ξεχναμε και οσο ευκολα δειξαμε την εννοια μας για καποιον τοσο ευκολα δειχνουμε και την αδιαφορια μας

Τϊ να πω? με την ευκολια δεν τα χω καλα γενικως....καποιες φορες ειναι καλο, καποιες κολαση.

τι σε δυσκολευει δηλαδη...;

η εκφραση συναισθηματων.δεν θυμαμαι να εγινε ποτε ευκολα.

Γιατι σε δυσκολευει τοσο;Οταν το νιωθεις δεν θες να το εκφρασεις;...δεν σε πνιγει να κρατας τον εαυτο σου εγκλωβισμενο στα συναισθηματα σου;

αλτερ, σε οτι με αφορα, οσες φορες κλειστηκα δεν ηταν παντα συνειδητα. Οταν αρχισα να το βλεπω πιο καθαρα, εκανα κ τις πρωτες προσπαθειες εξοδου. Δλδ εξωστρεφειας. Κ με μεγαλυτερη τολμη κ πιο ουσιαστικα.

πολλες φορες πνιγηκα, αλλα αγγνοωντας τί κανω σε εμενα κ στις σχεσεις μου.

τωρα το γιατι, μαλλον τα γιατι ειναι πολλα...

Ησουνα σε καποια σχεση που ενω ενιωθες δεν εδειχνες;...με αποτελεσμα να τελειωσει;

οχι. παρολα αυτα, ενας εσωστρεφης ανθρωπος ειναι κατα βαση ενας δυσκολος ανθρωπος (οπως εγω).

Απο προσωπικη παρατηρηση, πιστευω οτι η εκδηλωση των συναισθηματων εχει να κανει κατα βαση με δικα μας θεματα. Ειτε μιλαμε για την εκδηλωση θετικων μας συναισθηματων...ποσο μαλλον των \"αρνητικων\" μας συναισθηματων (πχ. θυμος, φοβος, απογοητευση κλπ).

Φυσικα, εχει παντα σημασια κ ο ανθρωπος με τον οποιο επιλεγουμε να συσχετιστουμε. Ποσο μας εμπνεει, ποσο μας νιωθει....

Ναι σωστα...ολα παιζουν τον ρολο τους.Πιστευεις οτι ενας ανθρωπος που ειναι εσωστρεφης,οταν βρει το καταλληλο ανθρωπο μπορει να τον αλλαξει;

Οχι, δεν νομιζω οτι κανεις μπορει να αλλαξει καποιον.Πιστευω οτι η αναγκη για τετοιες αλλαγες ειναι εσωτερικη. Και μπορει να επιτευχθει μονο οταν ο καθενας μας νιωσει τις δυσκολιες που του επιφερουν στη ζωη του, αυτα τα εσωτερικα του θεματα.

Ο αλλος μπορει ομως να βοηθησει, αν νιωθει, αν νοιαζεται, αν συναισθανεται τις δυσκολιες κ αν υποστηριζει και λεει αυτο που βλεπει.

Προσωπικά δεν μπορώ τους φειδωλούς ανθρώπους. Αυτούς που δεν εκφράζουν αυτά που νοιώθουν. Θεωρώ ότι δεν νοιώθουν τίποτα.
(μπορεί βέβαια να κάνω λάθος)

Εξαρτατε...γενικοτερα δεν μπορω τα φειδωλα.Η θα δωσεις η οχι.Ομως υπαρχουν ανθρωποι που ισως να δυσκολευονται να εκφραστουν μα στο δειχνουν.Σε κανουν να νιωθεις την απολυτη ευτυχια εστω και μεσα απο την σιωπη.Και ειναι απιστευτα πανεμορφο αισθημα να αγαπας την σιωπη καποιου..μερικες φορες τα πολλα πολλα ειναι λιγα περιττα.Αλλα παντοτε οταν ζεις καταστασεις,οχι οταν ξεφουσκωσουν ολα για τον αλλον.

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Προσωπικά δεν μπορώ τους φειδωλούς ανθρώπους. Αυτούς που δεν εκφράζουν αυτά που νοιώθουν. Θεωρώ ότι δεν νοιώθουν τίποτα.
(μπορεί βέβαια να κάνω λάθος)

---

αν μιλουν πολυ και λενε πολλα, τους αμφισβητεις?

Εξαρτάται τι λένε και πως το λένε.
Αλλά η σιωπή.. όχι ποτέ δεν με γοήτευσε. (δεν μιλάμε για στιγμές, λέω σιωπή ως τον κανόνα)