Δεν ξέρω τι να πω. Μιλάει από μόνη της η τέχνη !!
Μια πίκρα έχω στην καρδιά…
Γύρισα και ψάχνω μία αγκαλιά…
Θέλω στοργή, μία κουβέντα γλυκιά..
Κι ένα χαμόγελο..
Είμαι ευαίσθητη ψυχή..
Κι ας βρίζω συχνά εδώ κι εκεί…
Περιμένω \"καρτερικά\" αποδοχή…
Και μία συγνώμη…
Άνθρωποι γύρω φθονεροί..
Χωρίς αξίες, καμία αρετή…
Αυταρχικοί και ελεεινοί…
Χωρίς συμπόνια…!