Καταθλιπτική αντίδραση..

αλ,
καταλαβαινω τι λες,και τον ρωτησα και εγω..
Η γνωμη του ηταν οτι ενας οποιοσδηποτε ανθρωπος ανεξαρτητα απο το backround που εχει,ειτε δηλ. κουβαλαει καποια φορτια ειτε ειναι πιο χαλαρος,αν εκτεθεί σε επικινδυνες και στρεσσογονες συνθηκες για πολυ καιρο ,το πιο πιθανο ειναι να λυγισει..
Σιγουρα παιζει ρολο ο τροπος σκεψης ,αλλα σε εμενα επειδη το πρωτο επεισοδιο καταθλιψης ξεκινησε με εκθεση σε κινδυνο( της ζωης του παιδιου μου),φαινεται πως ενα κομματι σημαντικο βρισκεται εκει..
Εγω απλως αναρωτιόμουν αν ημουν ΠΑΝΤΑ καταθλιπτική λογω των παιδικων μου βιωμάτων,αλλα βλεπω κι εγω πως παρα τα τραυματα μου,δεν παρουσιασα ποτε κατι αντιστοιχο..ημουν μεν μυστικοπαθης,αλλα λειτουργική σε ολα εκτος απο τη σχεση μου με την οικογενεια μου.
Δεν ειναι καταθλιψη με τα γνωστα συμπτωματα,ειναι κατι σαν παθητική σταση σε καταστασεις πιεσης..

σε ευχαριστω που εγραψες τις σκεψεις σου ,μονο καποιος που εχει βιωσει και ο ιδιος την καταθλιψη ,μπορει να καταλαβει..
Χαιρομαι για σενα που βλεπεις τα αποτελεσματα της προσπαθειας σου,μακαρι να νιωσω και εγω αυτο το συναισθημα ,μεχρι στιγμής ξεθαβω τα υπαρχοντα κομματια μου και προσπαθω να τα ενσωματωσω.
Βλεπω οτι για νατο κανω σωστα ,περα απο την κατανοηση τους,πρεπει να αλλαξω σταση απεναντι σε καποια πραγματα..
:))))))
υ.γ χαιρομαι που μου εγραψες..

Ήσουν έγκυος δηλαδή Φωτεινή όταν έπαθες κατάθλιψη,αυτό εννοείς ως έκθεση του παιδιού σε κίνδυνο;

Αυτοί που δεν πληρώθηκαν όμως έπρεπε κάπως να δικαιολογήσουν όλο αυτό τον χρόνο και κόπο που ξόδεψαν χωρίς να κερδίσουν τίποτα, με αποτέλεσμα να αντιληφθούν την εργασία ως πολύ θετική και να μιλήσουν με πραγματικά καλά λόγια στους επόμενους φοιτητές. Αυτή είναι και η αρχή της \"γνωστικής αντήχησης\", όταν κάτι αποκλείνει παρα πολύ από τα στανταρ μας αλλα για τον χ η ψ λόγο πρέπει να το κάνουμε, τείνουμε να το αγκαλιάζουμε και να το υιοθετούμε.

Petran, ευτυχως που δεν συμμετειχα στο πειραμα γιατι σιγουρα θα τους ελεγα οτι ειναι αδικος ο τοσος κοπος...ισως το βλεπω εγω διαφορετικα, αλλα δεν βρισκω πραγματικα το λογικο αυτοι που πληρωθηκαν να το νιωσουν ως αρνητικο (αφου πηραν αμοιβη γιαυτο) και οι καημενοι οι αλλοι που ιδρωσαν για το τιποτα να το μεταφερουν στους αλλους ως πολυ θετικο...μου ειναι περιεργο θα ηθελα να μαθω και αλλα γιαυτο...αληθεια...αν ειναι στειλτο μου σε υ2υ να μην χαλασουμε το θεμα της Αφωτεινης...σου αφηνω το ελευθερο...φυσικα αν ενδιαφερει και αλλους εδω μεσα ας το δημοσιευσουμε καπου:)....


Φωτεινη μου προσωπικα πιστευω οτι οτιδηποτε και αν κανεις θα εχεις καποιο αποτελεσμα καποια βελτιωση...με καποια πρακτικη, παραπανω και πιο αργα ισως με καποια αλλη λιγοτερη αλλα πιο γρηγορη και αντιστροφα...Το πιο σημαντικο απο ολα ομως ειναι να εισαι εσυ ετοιμη να αλλαξεις καποια κατασταση...και σε αυτο πιστευω προσωπικα παρα πολυ στα βιβλια...Για να αλλαξεις κατι, πρεπει πρωτα να αποδεχτεις την κατασταση του παρελθοντος, να την αναγνωρισεις...Νομιζω επισης οτι πρεπει να μαθεις τον εαυτο σου και να τον συγχωρεσεις...ειναι ολα στο μυαλο μας...πρεπει να μαθουμε να τα βλεπουμε ολα απεξω και αλλιως ωστε να διαλεγουμε το καλυτερο η τουλαχιστον για να μπορεσουμε να το αποδεχτουμε...
Να εισαι καλα, σε αγκαλιαζω!!!

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Ήσουν έγκυος δηλαδή Φωτεινή όταν έπαθες κατάθλιψη,αυτό εννοείς ως έκθεση του παιδιού σε κίνδυνο;

---

Οχι Ρειν..
μολις γεννηθηκε προσβληθηκε απο ενα μικροβιο της κλινικής,που σκοτωσε τρια μωρα αλλα το δικο μου επεζησε..
Εβλεπα ενα ενα τα μωρα να καταληγουν και σκεφτομουν οτι το επομενο θα ειναι το δικο μου..

Δεν ειναι λυση να αποφευγεις προς το παρον τετοιες καταστασεις μεχρι που να μπορεις ξανα να τις αντιμετωπισεις πχ με καποιο προγραμμα;;; Δεν ειναι λογικο οτι θα λυγισεις και εσυ καποια στιγμη οσο δυνατη και αν εισαι;;; Το ζητημα δεν ειναι πως θα σηκωθεις ξανα;;; Νομιζω οτι ειπες κατι πολυ σημαντικο πριν και κεντρικο σημειο...η καταθλιψη εμφανιστηκε με εκθεση σε κινδυνο(της ζωης του παιδιου μου)...αυτο μου ακουγεται σαν να εχεις ενα βαρυ φορτιο...σαν να μην το εχεις ακομα επεξεργαστει...δεν ξερω αν ισχυει, δεν ειμαι ψυχολογος, αλλα δεν θα βοηθουσε να προσπαθησεις να ξαναεπεξεργαστεις εκεινες τις καταστασεις που σε ωθησαν να νιωσεις ετσι...μηπως εκει ειναι το κλειδι;;;

Quote:

---

Originally posted by anoiksi
Αυτοί που δεν πληρώθηκαν όμως έπρεπε κάπως να δικαιολογήσουν όλο αυτό τον χρόνο και κόπο που ξόδεψαν χωρίς να κερδίσουν τίποτα, με αποτέλεσμα να αντιληφθούν την εργασία ως πολύ θετική και να μιλήσουν με πραγματικά καλά λόγια στους επόμενους φοιτητές. Αυτή είναι και η αρχή της \"γνωστικής αντήχησης\", όταν κάτι αποκλείνει παρα πολύ από τα στανταρ μας αλλα για τον χ η ψ λόγο πρέπει να το κάνουμε, τείνουμε να το αγκαλιάζουμε και να το υιοθετούμε.

Petran, ευτυχως που δεν συμμετειχα στο πειραμα γιατι σιγουρα θα τους ελεγα οτι ειναι αδικος ο τοσος κοπος...ισως το βλεπω εγω διαφορετικα, αλλα δεν βρισκω πραγματικα το λογικο αυτοι που πληρωθηκαν να το νιωσουν ως αρνητικο (αφου πηραν αμοιβη γιαυτο) και οι καημενοι οι αλλοι που ιδρωσαν για το τιποτα να το μεταφερουν στους αλλους ως πολυ θετικο...μου ειναι περιεργο θα ηθελα να μαθω και αλλα γιαυτο...αληθεια...αν ειναι στειλτο μου σε υ2υ να μην χαλασουμε το θεμα της Αφωτεινης...σου αφηνω το ελευθερο...φυσικα αν ενδιαφερει και αλλους εδω μεσα ας το δημοσιευσουμε καπου:)....


Φωτεινη μου προσωπικα πιστευω οτι οτιδηποτε και αν κανεις θα εχεις καποιο αποτελεσμα καποια βελτιωση...με καποια πρακτικη, παραπανω και πιο αργα ισως με καποια αλλη λιγοτερη αλλα πιο γρηγορη και αντιστροφα...Το πιο σημαντικο απο ολα ομως ειναι να εισαι εσυ ετοιμη να αλλαξεις καποια κατασταση...και σε αυτο πιστευω προσωπικα παρα πολυ στα βιβλια...Για να αλλαξεις κατι, πρεπει πρωτα να αποδεχτεις την κατασταση του παρελθοντος, να την αναγνωρισεις...Νομιζω επισης οτι πρεπει να μαθεις τον εαυτο σου και να τον συγχωρεσεις...ειναι ολα στο μυαλο μας...πρεπει να μαθουμε να τα βλεπουμε ολα απεξω και αλλιως ωστε να διαλεγουμε το καλυτερο η τουλαχιστον για να μπορεσουμε να το αποδεχτουμε...
Να εισαι καλα, σε αγκαλιαζω!!!

---

ανοιξουλα μου μου ελειψες..
ειμαι συμφωνη με αυτα που γραφεις,την μεθοδο θα την βρω,που θα μου παει..;)

Τραγικο αυτο....ελεος δηλαδη....να φοβασαι και μεσα στις κλινικες;;;

Και εμενα μου ελειψες...χαιρομαι καθε φορα για τα υ2υ σου...αν και παλι εχω προβλημα να στειλω γιατι εχει γεμισει και βαριεμαι να καθομαι να σβηνω:P

Ειμαι σιγουρι οτι θα βρεις τον τροπο, γιατι εισαι δυνατη και εχεις διαθεση να παλεψεις:)

Φωτεινη καλησπερα διαβασα τους προβληματισμους σου περι τυπων ψυχοθεραπειας ,μπορω να σου πω οτι μονο η ψυχαναλιτικου τυπου βοηθαει χωρις να αγνοω τα αλλα ειδη πρωσοπικα εχω παρακολουθησει σεμιναριο ΓΨΘ εξι μηνες και εχει αποτελεσμα σε διαταραχες αγχους περισσοτερο εχει στοχο να αλλαξει τις συνηθισμενεςαγχωδεις σκεψεις που κανει καποιος ,νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο στη κατασταση που ζουμε ολοι τον τελευταιο καιρο να νοιωθουμε χαλια

καλησπερα persist :)

Ειχες κατάθλιψη?Σε βοηθησε περισσοτερο η ψυχαναλυση απο οτι η γνωσιακή?Σορρυ για τις ερωτησεις ,θελω να καταλαβω..

Ειχα πανικους που εμφανιστηκαν καποιο συγκεκριμενο διαστημα και κανοντας την αναλυση καταλαβα πολλα με βοηθησε , καταθλιψη ειχα αλλα ηταν και δυσκολες οι συνθηκες τοτε, ανεργη χωρις σχεση. Εκανα και φαρμακοθεραπεια τοτε απλα εχω καταλαβει οτι σε δυσκολες συνθηκες ολα αυτα επανερχονται με αλλη μορφη ισως μονο που ξερεις τι ειναι και το παλευεις οπως μπορεις. Εχουν περασει χρονια απο τοτε καμμια φορα νομιζω οτι θα τρελλαθω καταλοιπο βλεπεις!!δεν δινω σημασια και εκταση στους φοβους

Αυτο θελω να αποφυγω και εγω..
Διαβαζω για τις υποτροπες αυτες τις μέρες και βλέπω πως ειναι σαν να επανερχεται το προβλημα που παραμένει αλυτο..
Ειναι σαν να το σκεπασεις για λιγο και να το αφησεις στην ακρη.Δεν εχω τετοιο σκοπο,θέλω να τελειωνω με αυτα που μενουν σε εκκρεμοτητα τοσα χρονια.
Σε ευχαριστω πολυ για την βοηθεια σου.

Παρακολούθησα ένα σεμινάριο - παρουσίαση για την γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία.
Είναι πολύ clear cut. Συγκεκριμένη κι οριοθετημένη. Μου φάνηκε σαν εξέλιξη ενός φάσματος της ψυχοδυναμικής. Πολύ εστιασμένη.
Μου άρεσε αλλά και με προβλημάτισε ότι είναι πολύ βραχεία. 15 - 25 μάξιμουμ συνεδρίες.

Πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει ακριβώς σ\' αυτό σε εστιασμένα πράγματα. Και εξάλλου αφού είναι τόσο βραχύβια δεν χάνεις σε τίποτα να τη δοκιμάσεις.
Αλλά αυτό που λες \"να τελειώνω με αυτά που μένουν σε εκκρεμότητα τόσα χρόνια\" εμένα μου \"ουρλιάζει\" ψυχοδυναμική.... ;)
Σε κάθε περίπτωση βρες ένα καλό, σοβαρό ειδικό.

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Παρακολούθησα ένα σεμινάριο - παρουσίαση για την γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία.
Είναι πολύ clear cut. Συγκεκριμένη κι οριοθετημένη. Μου φάνηκε σαν εξέλιξη ενός φάσματος της ψυχοδυναμικής. Πολύ εστιασμένη.
Μου άρεσε αλλά και με προβλημάτισε ότι είναι πολύ βραχεία. 15 - 25 μάξιμουμ συνεδρίες.

Πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει ακριβώς σ\' αυτό σε εστιασμένα πράγματα. Και εξάλλου αφού είναι τόσο βραχύβια δεν χάνεις σε τίποτα να τη δοκιμάσεις.
Αλλά αυτό που λες \"να τελειώνω με αυτά που μένουν σε εκκρεμότητα τόσα χρόνια\" εμένα μου \"ουρλιάζει\" ψυχοδυναμική.... ;)

Σε κάθε περίπτωση βρες ένα καλό, σοβαρό ειδικό.

---

Αυτο σκεφτομαι κι εγω,αφου ειναι τοσο συντομη (αυτος μου ειπε 12 συνεδριες το λιγοτερο και 20 το περισσοτερο) δεν χανω τιποτα να ξεκινησω με αυτό.
Στην ουσία ,αν ισχυει αυτο που λεει οτι η γνωσιακη επεξεργαζεται τισ σκεψεις σε τρια επιπεδα επιφανειακες ενδιαμεσες και πυρηνικές,στα σημεία που εγω εκτιμώ οτι ΠΑΣΧΩ,θα μου δωσει φτερα..Το ειδες αυτο στο σεμιναριο,ισχύει?
Ειναι σαν να ξερω απο πάντα ποιες ειναι οι μαυριλες μου και να μην μπορω να τις χειριστω,εκει παει το \"τοσα χρονια...\".
Μετα απο αυτό εγω δεν λεω οχι στην ψυχοδυναμική,αλλα να ξερω τι να αναλυσω ,αλλιως θα ειμαι \"ας ψαξουμε εκει και πιο περα και πιο δωθε\".
Αλεξ, thanks για τις παρατηρησεις σου..

Εγώ 100% θα ήθελα να τη δοκιμάσω.
Ναι, έχει πολύ σαφείς κανόνες απ\'ότι είδα, πολύ συγκεκριμένους. (καλά μη λες πάσχω στα τρία επίπεδα, σε ΟΛΑ πάσχεις? σιγά χαχα!)
Θα σου πω, μου φάνηκε \"συμπυκνωμένη\" γνώση και βλέπω αυτό που λέει ο Πετράν ότι στοχεύει συγκεκριμένα και μάλλον απαλύνει οξείες καταστάσεις άγχους όπως οι κρίσεις πανικού (που δεν είχα οπότε δεν ξέρω, αλλά στιγμές/περιόδους έντονου άγχους έχω). Γενικά πήγα με γνώμονα και με πολλά από όσα έχει γράψει ο Πετράν γιατί απλά βγάζουν νόημα.
Με πολλά απ\'όσα άκουσα στο σεμινάριο συμφώνησα, με κάποια άλλα, λίγα αλλά κεντρικά, κράτησα επιφυλάξεις. Καλά στη ψυχοδυναμική μπορείς να δεις ότι τα πράγματα που νομίζεις ότι ξέρεις ότι σε κρατάνε πίσω, δεν είναι καθόλου έτσι... βαράει... αποκάλυψη ενίοτε η ψυχανάλυση χαχα!

Οι δύο σχολές δεν είναι αντιτιθέμενες, νομίζω. Όπως κατάλαβα εγώ, η γνωσιακή είναι σα \"ρουκέτα\" συμπυκνωμένης γνώσης (λολ) που μπορεί να σου διαλύσει πολλές περιοριστικές σκέψεις. Το σφηνάκι της ψυχοθεραπείας!
Επίσης μου άρεσε ότι έχει και πολύ δουλειά και στο σπίτι, έχει πρόγραμμα σαφές
και νομίζω ότι κάποια ίσως \"υπεροψία\" (αν θα μπορούσα να το ονομάσω έτσι) που μπορεί να έχει αυτή η σχολή έναντι της ψυχοδυναμικής είναι ακριβώς αυτό ότι έχει μετρήσιμα (ή τουλάχιστον είναι πιο εστιασμένη στα μετρήσιμα) αποτελέσματα.
Είναι μία μέθοδος του σήμερα. Ένα απόσταγμα αν θες. Εμένα αυτό μου έδωσε να καταλάβω.
Σίγουρα από ένα καλό και σοβαρό ειδικό νομίζω θα δεις αποτελέσματα. Νομίζω ότι είναι το κοντύτερο στη \"θετικότητα\" (από άποψη επιστήμης) της ψυχολογίας.