παρε οδηγο τοτε, τωρα ειναι τσαμπα τα μεροκαματα ;)
Printable View
Παρε μια καινουργια Μερσεντες τρακαρε την 5 φορες και θα μαθεις να οδηγας φιλε μου, αλλιως δεν γινεται
Ολοι μαθαινουν φιλε μου σε παλιο αμαξι για να μην πληρωνουν ζημιες, μην γινεσαι γραφικος με το δεν μου κανει το ενα η το αλλο. Αν πραγματηκα θες να μαθεις θα μαθεις, αλλιως λες δεν θελω να οδηγω και τελειωσε το θεμα...
..συμφωνώ με τον alx! Ο φόβος δεν είναι τίποτ' άλλο, παρά ανασφάλειες του παρελθόντος! Στο παρόν δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα!
Όταν ξεκίνησα μαθήματα οδήγησης μαζί με την ξαδέλφη μου, εγώ μόλις πήρα το δίπλωμα, αμέσως οδήγησα και το αμάξι μας. Θυμάμαι έφυγα από την Αθήνα να πάω στο εξοχικό μας 30χλμ. απόσταση κι όταν έφτασα λέω του πατέρα μου: "τώρα πώς γυρνάνε πίσω?.. " κι η κλασική απάντηση: "όπως ήρθες.." Αυτό ήταν για μένα.. για να γίνω ένα με το τιμόνι από τότε..
Η δε ξαδέλφη μου μ' έπρηζε: " βρε χτύπα τον κ..λο σου κάτω, εγώ δεν οδηγάω με τίποτα.. φοβάμαι!" της έλεγα "δεν φοβάσαι την οδήγηση, κοριτσάρα μου, τον φόβο σου φοβάσαι.. έχει μεγάλη διαφορά".
Σήμερα αυτή είναι καλύτερη οδηγός από μένα!
Αντιμετώπισε τον φόβο σου και θα δεις ότι είναι ανύπαρκτος. :rolleyes:
Μαρκέλα γειά σου! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλό μου κάνει όταν διαβάζω αυτά που γράφεις! Οτι θέμα και να αφορούν.Εισαι φοβερή...αυτές τις μέρες δεν ειμαι καλά εχει κολήσει το μυαλό μου σε συγκεκριμένο θέμα αρρώστιας και δεν μπορώ να λειτουργήσω. Τώρα για το θέμα της οδήγησης.. εχω δίπλωμα 12 χρόνια και έχω οδηγήσει ελάχιστα. Μένω σε νησί και έχει αρκετούς επαρχιακούς δρόμους. Στην αρχή που πήρα το δίπλωμα είχα πολύ όρεξη ,όμως ο άντρας μου μου έκοβε τα φτερά συνέχεια. Τώρα έχω καταλάβει ότι δεν φταίει κανένας παρα μόνο εγώ και οι ανασφάλειές μου.Και πάνω που λέω να πίασω το τιμόνι έρχεται η ρημάδα η νοσοφοβία και με κάνει σμπαράλια . Αυτά με μένα ...ίσως κάποια στιγμή ν αφτάξουν τα πράγματα ..ποιος ξέρει.. να είσαι καλά και η υπόλοιπη παρέα επίσης!!
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης
Γεια σας! Πέρυσι το καλοκαίρι πήρα το δίπλωμα οδήγησης και φέτος τον Μάιο μου πήραν οι γονείς μου αυτοκίνητο. Γενικά τα πάω πολύ καλά με την οδήγηση (έχω πάει Κρήτη παρκάροντάς το και στο καράβι, έχω βγει 2 φορές εθνική για το χωριό μου κλπ). Όμως αυτό που με φοβίζει πολύ και με απωθεί από το να το παίρνω είναι το ότι δεν γνωρίζω τους δρόμους. Φοβάμαι πως δεν θα προλάβω να αλλάξω λωρίδα για να στρίψω από μεγάλους δρόμους. Μου λένε οι γονείς μου να το παίρρνω αλλά διστάζω μόνος μου. Ο πατέρας μου μόνο οδηγεί αλλά έχει το δίπλωμα 20 χρόνια χωρίς να έχει πιάσει τιμόνι από τότε. Εγώ πραγματικά θέλω πολύ να το παίρνω και να βγαίνω. Αλλά το μόνο μου εμπόδιο είναι αυτό. Τι μου προτείνετε να κάνω για να τον ξεπεράσω επιτέλους αυτο τον φόβο; Ευχαριστώ!
Εγω ειμαι αντα και δεν εχω καν διπλωμα οδηγησης , στο στρατο ειχα ειδικοτητα οδηγος και εχω αυτοκινητο απο το 2004 που δεν το οδηγαω καν .... Με αγχωνει το οδηγημα αλλα παραλληλα ειμαι και σε θεση να κανω φασαρια επανω στο τιμονι ... Μια χαρα ειμαι με το πεζο 2 μου
Ειδικα οταν ανεβαινα ανυφορες με ελουζε κρυος ιδρωτας