Printable View
Και μοιάζει σαν αυτό το κάτι να ειναι η σχέση σου με το ίντερνετ, έτσι δεν είναι?Quote:
Originally posted by xristinioΕγώ αυτό που αισθάνομαι είναι ότι η ζωή που θέλω είναι πολύ κοντά μου, αλλά κάτι με μπλοκάρει και δεν μπορώ να απλώσω το χέρι να την πιάσω.
και η σχέση με το internet. αλλά κυρίως ένα αυτοσαμποτάρισμα που αφορά την πραγματική ζωή.
π.χ ας πούμε ότι το internet μου δίνει τη δυνατότητα, εν ώρα δουλειάς, να στείλω μαζικά email στους φίλους μου να κανονίσω έξοδο, να ενισχύσω την κοινωνική μου ζωή. Ε...όταν έρχεται η ώρα της πραγματικής ζωής, εγώ θα κατεβάσω τα τηλ και οι φίλοι θα βρεθούν χωρίς εμένα στο reunion που εγώ οργάνωσα.
Σαν το pc να είναι η φωνή και η ματιά σου. Στέκεσαι πίσω απο αυτό, επικοινωνείς μέσω αυτού, παρατηρείς τη ζωή σου καλά προστατευμένη εκεί. Αλλά όταν έρχεται η ώρα να το κάνεις στην άκρη και να πατήσεις το πόδι σου στην πραγματικότητα κάτι σε κρατάει πίσω. Έτσι είναι τα πράγματα?
ναι κάπως έτσι !!!
Όχι όμως ακριβώς έτσι ε? Στο περίπου αλλά αυτή είναι η αίσθηση?
κοίτα το internet είναι τα μάτια μου και όπως το περιγράφεις πιο πάνω, και ταυτόχρονα είναι η μεγάλη μου παγίδα που με αποσπά από τα πράγματα που πρέπει να κάνω.
και το περίεργο είναι αφού ακόμη και αν το δούμε σαν τεμπελιά δηλ. σερφάρω γιατί βαριέμαι να δουλέψω/διβάσω, τότε γιατί αυτό δεν μου δίνει χαρά, γιατί δεν το κάνω χαλαρά, αλλά ακόμη και η \"λούφα\" μου έχει στοιχεία εμμονικά και ψυχαναγκασμού??
έχω μιλήσει με φίλους που είναι εθισμένοι σε παιχνίδια στο ιντερνετ, οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι αυτό τους δίνει χαρά τους ξεκουράζει κ.α. Εμένα γιατί ο εθισμός αυτός με ταλαιπωρεί??
Πάντως, εμένα προσωπικά όλο αυτό που περιγράφεις δεν μου δίνει την αίσθηση της λούφας ή της βαρεμάρας. Μου δίνει την αίσθηση της αιχμαλωσίας. Ξεκινάς τη μέρα σου μέσα στην ενέργεια μέχρι να βρεθείς απέναντι απο τον υπολογιστή. Άπαξ και συνδεθείς, όλη σου η ενέργεια πάει εκεί...σαν να σε ρουφάει ένα πράγμα. Μπορεί να κάνω και λάθος , κι αν είναι έτσι, πες το μου, οκ?
Πάντως σίγουρα δεν το φχαριστιέσαι πια...αν το φχαριστιόσουν ποτέ.
Ίσως επειδή του αντιστέκεσαι? Ίσως επειδή συνειδητοποιείς οτι είναι εθισμός και τι αυτός κάνει στη ζωή σου και σε σένα?Quote:
Originally posted by xristinio
έχω μιλήσει με φίλους που είναι εθισμένοι σε παιχνίδια στο ιντερνετ, οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι αυτό τους δίνει χαρά τους ξεκουράζει κ.α. Εμένα γιατί ο εθισμός αυτός με ταλαιπωρεί??
αφού λοιπόν το έχω ορθολογικοποιήσει τόσο γιατί δεν μπορώ να το περιορίσω?
ή τουλάχιστον να καταφέρω να ωφεληθώ σε ένα βαθμό? π.χ θα μπορούσα να κάνω τις super αγορές με τόσο ψάξιμο, να πάω ένα ταξίδι, ξέρω απέξω το χάρτη της Βαρκελώνης, που θα φάω, που θα ψωνίσω, τι θα δω....αλλά δεν με βλέπω να ξεκουνιέμαι να πάω ποτέ.
Πιστεύεις οτι είναι θέμα λογικής? Οτι με τη λογική σου μόνο μπορείς να ανακτήσεις τον έλεγχο?
δεν ξέρω ένα τρόπο ψάχνω.....καμιά ιδέα??
ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΑΙ ΑΛΛΟ ΜΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ! ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΠΟΙΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΣΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ! ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ...
Ίσως να έψαχνες να βρεις τι σου δίνει όλο αυτό... αλλά και απο τι σε γλιτώνει. Τι βρίσκεις εκεί και απο τι ξεφεύγεις. Όχι μόνο με τη λογική αλλά και με την καρδιά.
Προσωπική μου ιδέα, δεν ξέρω αν κάνει σε σένα.
κοινωνική φοβία? δεν ξέρω αλλά δεν θα το έλεγα, η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω τις πολλές κοινωνικές συναναστροφές τελευταία,αλλά όταν τυχαίνει και βρίσκομαι σε παρέα, περνάω πολύ καλά, συμμετέχω και είμαι εκεί.
Φοίβη μου, το σκέφτομαι πολλές φορές από το τι με γλιτώνει και δεν έχω καταφέρει να βρω απάντηση. για αυτό και αφήνω ένα περιθώριο απλής τεμπελιάς ή βαρεμάρας.
Τη λύση του ειδικού τη σκεφτομαι καιρό τώρα, αλλά επειδή έχω ανάγκη ενός άμεσου ξεμπλοκαρίσματος -αν αυτό είναι εφικτό- το ψάχνω μόνη και τώρα με σας.
Θα τη βρεις την απάντηση όταν θα είσαι έτοιμη να την ακούσεις. Είμαι σίγουρη για αυτό.