Printable View
ελενη μοιαζουμε πολυ αληθεια...οτι λεσ το σκεφτομαι και εγω καθε φορα...ειναι ολα λογο χαμηλης αυτοπεποιθησης αυτο ειναι αληθεια...αλλα και το να εχεισ φιλουσ ρε γμτ...εγω εδω και καποια χρονια μονο με την κολλητη μου βγαινω...θελω να ανοικτω πια...να γνωρισω ατομα ...καινουργιες παρεες...δεν αντεχω αλλο τη στασιμοτητα...εσυ εχεισ παρεεσ που να σε καταλαμβαινουν??
*και οσο για την ομαδικη θεραπεια δεν ειμαι πολυ θετικη,.φοβαμαι οτι με καθησυχασει να μιλαω με ατομα που με καταλαβαινουν και στο εξω κοσμο θα γινουν ολα πιο δυσκολα.Θα με εθισει οτι στο γκρουπ με καταλαβαινουν πληρως και θα απομακρυνθω κ απο φιλους.Μου φαινεται αντιστοιχο του να κλεινεσαι σπιτι σου.Κλεινεσαι με αλλους δεκα λετε τον πονο σας αλλα δεν πατε εκει εξω να το πολεμησετε.
wakeup ειχες παρεες και τις εχασες η ποτε δεν ειχες?και εισαι σε ηλικια σχολειου -σχολης - δουλειας?
οχι ναταλι..κανεις δεν θα γελασει,ισως να μην το προσεξει καν..Quote:
Originally posted by natalie
το χειροτερο ειναι η αδεξιοτητα που προερχεται απο την αμηχανια ...μπορω να σπασω πραγμα να σκουντηξω καποιον να μ πεσει κατι.να μην μπαινει το πηρουνι στο στομα απο το τρεμουλο.πες μου μετα αν δεις ενα τετοιο ατομο δεν θα πεις οτι κατι δεν παει καλα.ισως και να γελασεις?οχι κακοπροαιρετα απαραιτητα..
εγω πιστευω πως εμεις επικεντρωνομαστε στον εαυτο μας εκεινη την στιγμη.
οχι δεν ειναι ετσι...αν επιλεξεις να απομακρυνθεις ναι...και δεν λες τον πονο σου...μαζι με την ομαδα εκτιθεσε και λες τις εμπειριες σου...και κακο θα ηταν αν γνωριζες και αλλα ατομα που περνουν παρομοια και πως το αντιμετωπιζουν???
Αυτό ακριβώς!Η σκέφτομαι μήπως πω καμιά βλακεία.Αλλά αυτό με την αδεξιότητα...Ειδικά όταν είναι να βγούμε σε καμιά ταβέρνα παρέα.Ή δεν αγγίζω τίποτα για να μην υπάρξει θέμα,ή αν αγγίξω πάντα κάτι θα συμβεί,έστω και μικρό...Και μετά σκέφτομαι \"πω,πω τι θα σκέφτονται για μένα,ρεζιλεύτηκα...\".Και μετά αγχώνεσαι πιο πολύ,το σκέφτεσαι πιο πολύ...
Πρέπει να χαλαρώσουμε και να πούμε οκ και να συμβεί κάτι,δεν πειράζει.Αν σκεφτόμαστε αυτό ίσως όλα αποβληθούν σταδιακά.
Ούτως ή άλλως σκεφτόμαστε πως σκέφτονται άσχημα πράγματα για μας.Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί αν το παίρνουμε λίγο πιο χαλαρά?
μα εμενεαμε εχουν ρωτησει γτ τρεμεις.η για πλακα.το πηρουνι μεσα στο στομα ..η μη σ πεσουν ολα κατω.γ πλακα, απο ανθρωπους που αγαπαω γτ θα το λεγα και εγω αν το εβλεπα.γτ δν ξερουν οτι η πηγη ειναι κατι που με στεναχωρει τοσο πολυ.καταλαβες?αυτα φαινονται,.απλα λιγοτερο απο οσο ειναι στο κεφαλι μας.και δεν τρεχει και κατι που φαινονται.αλλα εκεινη τη στιγμη που λογικη ?
εγώ είχα κλειστεί το τελευταίο διάστημα λόγω σχέσης,απομονώθηκα.Και αυτό χειροτέρεψε το πρόβλημα μου.Τέλος πάντων.Τώρα έχω κάποιες φίλες,αλλά δεν κάνουμε καθημερινή παρέα.Με καταλαβαίνουν γιατί γνωρίζουν για το πρόβλημα μου χρόνια τώρα.Γενικά δεν έχω παρέες,αλλά ευελπιστώ τώρα σιγά σιγά να ανοιχτώ..Quote:
Originally posted by wakeup
ελενη μοιαζουμε πολυ αληθεια...οτι λεσ το σκεφτομαι και εγω καθε φορα...ειναι ολα λογο χαμηλης αυτοπεποιθησης αυτο ειναι αληθεια...αλλα και το να εχεισ φιλουσ ρε γμτ...εγω εδω και καποια χρονια μονο με την κολλητη μου βγαινω...θελω να ανοικτω πια...να γνωρισω ατομα ...καινουργιες παρεες...δεν αντεχω αλλο τη στασιμοτητα...εσυ εχεισ παρεεσ που να σε καταλαμβαινουν??
δεν ξερω.για την ομαδικη θεραπεια θεωρω οτι ειναι αδυναμια στην αδυναμια.καια υτο που θελει αυτη η διαταραχη ειναι να βρουμε δυναμη.αν τη βρειτε εκει αλλα δεν μεινει μονο μεσα στην αιθουσα και τους ανθρωπους αυτους μαζι σας.ρε ελενη ναι ολα στο μυαλο ειναι.μπορει καποιος να μου τα βγαλλεις.ελεοοος.εχω ολη τν καλη θεληση.αλλα εκεινη τη στιγμη ολα σβηνουν
ναταλιε μου ειμαι 22...δεν εχω δουλεια ακομη τελιωνω το πτυχιο μου...αυτο που με αγχωνει και ποναει ειναι οτι απο την δευτερα λυκειου κανω παρεα μονο με την κολλητη μου και τους παρεες τισ...αυτη ειναι κοινωνικοτατη...και μετα πουυ εκανα σχεση απομονωθηκα και εγω...το θεμα ειναι με την κοινωνικη φοβια πως κανεισ παρεες και pou:(?
Όταν είσαι με άτομα που αγαπάς δε θα νιώσεις άσχημα,ίσως νιώσεις και καλύτερα με το \"πείραγμα\" που θα σου κάνουν,γιατί ξέρεις πως γίνεται με καλή διάθεση.Το πρόβλημα με μένα είναι όταν υπάρχουν νέα άτομα στην παρέα...Τότε βασανίζομαι κυριολεκτικά...Αλλά τελικά πιστεύω πιο πολύ κακή εντύπωση δίνω με το να μη μιλάω καθόλου.Κάποτε μια φίλη σε μια παρέα είχε ρωτήσει τον κοινό μας φίλο\"μήπως η κοπέλα έχει κάποιο πρόβλημα?\",μου το είπε μετά αυτό και σκέφτηκα πως ίσως θεωρούν πως έχω πρόβλημα ομιλίας ή οτιδήποτε άλλο..Quote:
Originally posted by natalie
μα εμενεαμε εχουν ρωτησει γτ τρεμεις.η για πλακα.το πηρουνι μεσα στο στομα ..η μη σ πεσουν ολα κατω.γ πλακα, απο ανθρωπους που αγαπαω γτ θα το λεγα και εγω αν το εβλεπα.γτ δν ξερουν οτι η πηγη ειναι κατι που με στεναχωρει τοσο πολυ.καταλαβες?αυτα φαινονται,.απλα λιγοτερο απο οσο ειναι στο κεφαλι μας.και δεν τρεχει και κατι που φαινονται.αλλα εκεινη τη στιγμη που λογικη ?
εισαι μονο 22.ξερεις ποσα χρονια εχεις μπροστα σου.νεες φιλιες στις δικες μας περιπτωσεις γινονται μονο οταν νιωσουμε ασχημα .π.χ. να εισαι σπιτι της κολλητης σου εσυ εκεινη και μια φιλη της.ζητα της να σε βοηθησει ωστε να νοιωσεις ανετα,μεσα απο δικες της γνωριμιες να κοινωνικοποιηθεις με δικους σ ορους.ζητα απο οποιον γνωρισεις κ εχεις εστω κ λιγη οικειοτητα και ξερει τη φιλη(η να το πει εκεινη ) να πατε οι 3 σας σπιτι της.δεν ειναι τοσο δυσκολο.εγω στη σχολη κολωνω....ομαδικες εργασιες.προφορικες εξετασεις,προφορικες παρουσιασεις..
Πώς θα βγούνε ρε natalie?Πώς!!!Κι εγώ τα λέω για να τα ακούω μου φαίνεται..το ίδιο νιώθω με σένα!Quote:
Originally posted by natalie
δεν ξερω.για την ομαδικη θεραπεια θεωρω οτι ειναι αδυναμια στην αδυναμια.καια υτο που θελει αυτη η διαταραχη ειναι να βρουμε δυναμη.αν τη βρειτε εκει αλλα δεν μεινει μονο μεσα στην αιθουσα και τους ανθρωπους αυτους μαζι σας.ρε ελενη ναι ολα στο μυαλο ειναι.μπορει καποιος να μου τα βγαλλεις.ελεοοος.εχω ολη τν καλη θεληση.αλλα εκεινη τη στιγμη ολα σβηνουν
οταν νιωσουμε ανετα
*****
ελενη ισχυει.προσπαθω σταδιακα μεσα απο το να ειμαι παραγωγικη και να γεμιζω το χρονο μου να βρω τη δυναμη.οσο ζω ελπιζω...