-
Και γι αυτους τους λογους απογοητευομαι τοσο...Γενικα ο κοσμος πλεον εχει τον χωρισμο καραμελα...δε το προσπαθει ΚΑΘΟΛΟΥ! Ε δε γινεται ετσι...χρειαζονται και συμβιβασμοι και αμοιβαιες υποχωρησεις και προσπαθεια και πολλη κουβεντα...ποιος τα κανει αυτα πλεον? Νιωθω πως μονο εγω τα κανω
-
Θα βρεθεί και για σένα ο σωστός άνθρωπος, είναι θέμα χρόνου. Μην πιέζεις μόνο τον εαυτό σου. Μια θεία του άνδρα μου βρήκε στα 65 της τον άνδρα της ζωής της, ο οποίος ήτανε 18 χρόνια νεότερος της και παντρεμένος με παιδιά και υποχρεώσεις. Σήμερα, αυτή είναι πάνω από 80, ζούνε ήδη 15 χρόνια μαζί.
Ξέρω, ακούγεται παράδοξο. Να θυμάσαι πάντα το ποίημα, δεν θυμάμαι αν ήτανε του Βάρναλη, αν είναι να έρθει, θε νάρθει, δίχως να νιώσεις από που...
-
Εχω περασει κατι παρομοιο και ειχα πληγωθει παρα πολυ.Ειχα λογοδοθει με ενα παιδι και ενω του εξηγησα οτι ειχα περασει πολλες δυσκολιες απο μικρη και οτι καποιες φορες με επιανε καταθλιψη μολις εγινε κατι και διαφωνησαμε με αποτελεσμα να με παρει απο κατω με διελυσε λεγοντας μου οτι ειμαι ενα αβουλο ον και δεν μπορω να παρω μια αποφαση και να την στηριξω.Εκλαιγα για μερες στην αρχη αλλα μετα πεισμωσα και επιασα δουλεια αρχισα να περιποιουμε και τοτε ενιωθα πολυ καλυτερα.Λιγο αργοτερα ενα πολυ κοντινο μου προσωπο εμαθα οτι κανει χρηση ηρωινης και περασαμε μαζι ολες τις φασεις απεξαρτησης και τραγικα πραγματα ,αποπειρες και εντονες τασεις φυγης.Τοτε ξαναπεφτω σε καταθλιψη καθως εβλεπα και αλλα ασχημα πραγματα να συμβαινουν γυρω μου στη δουλεια και στο σπιτι ενιωθα ρακος και
ενιωθα εντελως αβοηθητη.Πηγα σε μια γιατρο και μου συστησε ελαφρυ αντικαταθλιπτικο αλλα δεν βοηθησε.Τωρα μετα απο 4 χρονια βρηκα επιτελους καλη θεραπεια και μπορω να ζω φυσιολογικα.Παντως μεσα στα πολλα χτυπηματα της ζωης καταλαβα οτι οσο πατο και αν φτασω παντα θα γινεται κατι και θα σηκωνομαι.Ισως να αργησα να καταλαβω οτι το πιο σημαντικο ειναι να φροντιζω πρωτα να νιωθω εγω καλα και μετα να προσπαθησω να λυσω τα προβληματα μου.Οταν δεν εχεις δυναμεις δεν εχει νοημα να απολογηθεις γιατι δεν φταις εσυ,και οσο και αν θελεις καποιον ακομα και να μην μπορεις να τον ξεχασεις οφειλεις να αποδειξεις οτι αυτος εχασε στην τελικη που δεν εκτιμησε τα καλα στοιχεια που εχεις και υπηρξε ανωριμος στο να σε στηριξει σε μια δυσκολη στιγμη σου.Ευχομαι να γινει καλα η καρδουλα σου συντομα
και να βρεις καποιον που αξιζει να σκεκεται διπλα σου!