τι παθαινει κανεις ξαφνικα

τελικα δεν ξερεις πως να φερθεις.Ερχεται ενας ανθρωπος στη ζωη σου,σε ερωτευεται σου ανοιγει την καρδια του τον νοιωθεις, τον αγαπας κανεις τοσα γιαυτον και στο τελος ετσι απλα σηκωνεται και φευγει.Μηπως εκει στην αθηνα εχει χαθει το συναισθημα και εχουν γινει οι ανθρωποι ψυχροι χωρις συναισθηματα,υπαρχει διαφορετικη νοοτροπια(το ακουσα και αυτο οτι ειμαι παιδι της επαρχιας)φταιει η αποσταση και ο αλλος εχει ανασφαλεια?Και θα κατεβαινα εγω διπλα της για να μη φυγει απο την αθηνα αυτη.Τ να πω ερωτηματα χωρις απαντησεις και πραξεις χωρις αντικρυσμα.Το συμφερον και το χρημα τελικα ειαναι πανω απο ολα?

Νικ...έχεις σκεφτεί ποτέ πως όλη αυτή σου η παράδοση την έκανε να σε νιώσει αδύναμο και έτοιμο να κάνεις τα πάντα και αυτό την ξενέρωσε?
Πως ήθελε να έχει την όποια διεκδίκηση στη σχεση και όχι να της έρχονται όλα στο πιάτο?
Όσο για την επαρχία είναι εντελώς άκυρο. Αν ήταν ερωτευμένη μέχρι και στην Κίνα να ήσουν, θα ήσασταν μαζί.
Έχω παράδειγμα φίλης μου που ο δικός της δουλεύει Κίνα και σε πληροφορώ πως δεν σκέφτηκε ούτε μια φορά να χωρίσει.

ΣΑΝ ΣΚΟΡΠΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Κ ΕΓΩ σου λεω πως ναι ετσι αλλαζει καποιος ειναι κυκλοθυμικοτητα και ειδηκα εμεις εκει που ολα ειναι καλα ξαφνικα αρχιζουμε να αντιπαθουμε κ αντε παλι απ την αρχη,

τον πρωην μ τον λατρευα κ ΞΑΦΝΙΚΑ μια μερα επαψα να νιωθω....και ηταν τελειος μαζι μ κ ακομα παρακαλαει κ ολο παταω. δν υπερηφανευομαι απλα το λεω.

αμα ομως την φτυσεις κ δειξεις πως την ξεπερασες...........εκει να δεις τι θα παθει. γιατι θα θελει αυτο που πια δεν εχει να την κυνηγαει

to σκεφτηκα ναι ,εχεις δικιο σ αυτο.Λογω της αποστασης ομως επειδη δεν εχεις την καθημερινη τριβη προσπαθεις να κανεις το κατι παραπανω για να δειξεις καποια πραγματα.Θεωρητικα οι πιο πολλοι θα εκτιμουσαν οταν κανεις πολλα γιαυτους.Θα ενοιωθαν οτι το νοιωθεις και δεν κοροιδευεις.Οσο για την αποσταση παιζει ρολο να ξερεις ειδικα για ατομα που δεν εχουν μαθει ετσι.Απο την στιγμη που ηταν και γνωστη απο την αρχη.Αλλα οταν εχεις κανει μια σχεση 7 χρονων η οποια ηταν χαλαρη και τελειωνει απο τον αλλο και ξεκινας μια πιο πραγματικη η αλλη δεν εχει συνηθισει σε τετοιο ρυθμο.Το να κανεις σχεση σημαινει πολλα.Τελως παντων ειναι πολλα που παιξαν τον ρολο τους.Ειχε ξεμεινει και απο φιλους γιατι ο κυκλος της ηταν του πρωην και σε μια σχεση απο αποσταση ισως να σκεφτεται ορι παλι δεν θα εχει παρεες η δεν ξερω εγω τι.Οτι και να ναι δεν δικαιολογειται γιατι δεν παιζουν ρολο το να βγαινεις εξω καθε μερα ,να κανεις ζωη λαιφσταιλ ειναι και αλλα πιο σημαντικα πραγματ.

Quote:

---

Originally Posted by me_vs_myself

ΣΑΝ ΣΚΟΡΠΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Κ ΕΓΩ σου λεω πως ναι ετσι αλλαζει καποιος ειναι κυκλοθυμικοτητα και ειδηκα εμεις εκει που ολα ειναι καλα ξαφνικα αρχιζουμε να αντιπαθουμε κ αντε παλι απ την αρχη,

τον πρωην μ τον λατρευα κ ΞΑΦΝΙΚΑ μια μερα επαψα να νιωθω....και ηταν τελειος μαζι μ κ ακομα παρακαλαει κ ολο παταω. δν υπερηφανευομαι απλα το λεω.

αμα ομως την φτυσεις κ δειξεις πως την ξεπερασες...........εκει να δεις τι θα παθει. γιατι θα θελει αυτο που πια δεν εχει να την κυνηγαει

---

διαβασα πολλα για τους σκορπιους γιατι μου εκανε εξαιρετικη εντυπωση η συμπεριφορα της.Εδειξε μεγαλη αντοχη στην πολοιορκια μου μετα τον χωρισμο.Αλλα η κυκλοθυμικοτητα δεν παιζεται με τιποτα.Ετσι επαθα και γω την μια μερα σαγαπω την αλλη γυρισε ο διακοπτης

Από την αρχή του κόσμου οι άνθρωποι χωρίζονται από αποστάσεις και ενώνονται
με γραμμές.......... γραμμές τηλεφώνου, γραμμές σιδηροδρομικές, ακτοπλοϊκές, από την αρχή του κόσμου καλύπτουμε αποστάσεις, τις καλύπτουμε με ένα άγγιγμα, ένα φιλί, ένα ταξίδι....Και μερικές φορές τις καλύπτουμε με πιο πρωτότυπους τρόπους....αρα συμφωνω απολυτα με την θεοφανια.....αν εισαι πραγματικα ερωτευμενος και αγαπας τοτε οι αποστασεις μηδενιζονται...εχω υπαρξει και εγω νικ με ανθρωπο που ηταν πολυ μακρυα μου,αλλα ποτε δεν ενιωσα μονη μου...μην σου πω οτι ηταν πιο πολυ κοντα μου απο αλους που ηταν διπλα μου...

δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι και δεν αντιλαμβανονται το ιδιο τα πραγματα.Η σχεση σαν σχεση ειναι αμφιδρομη και να παιρνεις και να δινεις.Οταν εισαι ερωτευμενος βλεπεις και δεν βλεπεις.Βλεπεις καποια πραγματα αλλα κανεις οτι δεν τα βλεπεις.Το θεμα ειναι να τα συζητας και να τα φανερωνεις για να μπορουν να γινουν κατανοητα τι ειναι αυτα που ενοχλουν και να ξεπεραστουν.Επειδη κανενας ανθρωπος δεν ειναι ιδιος με τον αλλ.Ο καθε ανθρωπος εχει το βολεμα του τις συνηθειες του και οταν μπαινει ενς αλλος στη ζωη του αυτο το βολεμα χανεται.Οταν εχεις να κανεις με ανθρωπους εσωστρεφεις και κυκλοθυμικους υπαρχει προβλημα πως να τους χειριστεις .Πολλες φορες το πραγματικο ενδιαφερον παρεξηγητε και αν εισαι λιγο καχυποπτος το παρερμηνευεις και το λαμβανεις σαν πιεση.Το θεμα ομως ειναι οτι δεν πρεπει να βγαζεις βιαστικα συμπερσματα για τον αλλο.Δεν μπορεις να καταλαβεις ποιος ειναι πραγματικα.οΤΑΝ ΔΙΝΕΙς ΠΟΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩς ΞΕΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.οταν φερεσαι στον αλλο με αγαπη δεν τον προδιδεις δεν τον χτυπας δεν τον κοροιδευεις προσπαθεις να συμβιβαστεις με τις συνηθειες του δειχνει οτι εισαι μεσα στην σχεση και σε ενδιαφερει πραγματικα.Φυσικα και θα κανεις τα λαθη σου αλλα το θεμα ειναι ποσο μεγαλα η μικρα ειναι και ποσο επηρεαζουν την σχεση.Δυστυχως ομως το μικρο γινετε μεγαλο,ολα παρεξηγουνται και μεγαλοποιοιουνται .Διαβαζεις οτι χωριζουν για απιστια για βια για οτιδηποτε ασχημο και ειναι δικαιολογημενο.Διαβαζεις οτι χωριζουν χωρις λογο και σε κανει να αναρωτισαι ομως για πολλα πραγματα.

συμφωνω απολυτα νικ σε ολα αυτα που γραφεις..περα απο αυτο ομως σκεφτηκες ποτε πως μπορεισ να ξεπερασεις αυτο το χωρισμο?καποια στιγμη πρεπει να επιβιωσεις απο αυτο το ''παιχνιδι αγαπης'...

δυστυχως ειναι μεγαλο το κολλημα.Πολυ μεγαλο και με τρωει.Δεν φευγει με τιποτα και με εχει ριξει πολυ πραγματικα.Την σκεφτομαι συνεχεια και στενοχωριεμαι.Οτι και να κανω ειναι παντα μεσα στο μυαλο μου.Προσπαθω πολυ πραγματικα.Αλλα δεν γινεται τιποτα.Σκεφτομαι ολα οσα εχουν γινει προσπαθω να την μισησω αλλα δεν μπορω.Επειδη και ο κυκλος μου ειναι στην ιδια ηλικια βλεπεις και τους γυρω να ειναι σε σχεσεις η παντρεμενοι, να εχουν αλλες υποχρεωσεις,πολλες φορες να μην εχεις παρεα οταν την θες να βγεις.Δουλευω και σε αλλη πολη και οταν εισαι και μονος απογοητευεσαι.Ειναι ο χρονος που βοηθαει,να κανεις καινουργια πραγματα,καιονουργια ενδιαφεροντα κ.α.Τα ξερω εχω γνωση.Αλλα τα πραγματ δεν ειναι τοσο ευκολα πολλες φορες οσο τα λογια.αλλιως τα φανταζομαστε αλλιως τα βλεπουμε αλλιως θα θελαμε να ειναι.Πολλες φορες καθεσαι μονος και οι σκεψεις σε βασανιζουν.Το μυαλο δυστυχως παιζει περιεργα παιχνιδια και δεν ελεγχεται ευκολα.Και οταν αρχινας να μεγαλωνεις τα βλεπεις διαφορετικα.Ερχονται και οι γιορτες.Ειμαι πολυ αισιοδοξος ανθρωπος,η μαλλον ημουνα.Εχω περασει πολλες μα πολλες δυσκολιες στη ζωη μου τις αντιμετωπισα μονος,τις παλεψα και τις κερδισα.Δεν ειμαι μαλθακος η κανενας που τα βρηκε ολα ετοιμα στη ζωη του.Ζω 15 χρονια μονος μου σε διαφορετικες πολεις εχω δει πολλα.Αλλα μαλλον ενα φτερο περασε την πανοπλια και την εκανε τρωτη.Δεν ξερω πλεον μεσα μου κυριαρχει η θλιψη και η απογοητευση.Ισως εδωσα πολλα αλλα παντα καλα,βιαστηκα να επενδυσω σε λαθος ατομο,ολα τα προβληματα που ζουμε επηρεαζουν δεν ξερω.Αυτο που ξερω ειναι οτι δεν βελτιωνεται η κατασταση και μου λειπει.Ειχα τοσα να δωσω ,εχω φοβερη ορεξη για ζωη ,εχω πολλη ενεργεια μεσα μου και χαθηκαν.Ξερω οτι καποια στιγμη θα επανελθω αλλαεπειδη ξερω και τον εαυτο μου ξερω οτι θα αργησει.Με πειραζει που φτασαμε να ειναι τα πραγματα ετσι,που τα εφτασε στα ακρα χωρις να υπαρχει πραγματικα λογος για ναγινει.Μ ε πειραζει που απο την ολη συμπεριφορα της στο τελος καταλαβα οτι η εντυπωση που εχει σχηματισει για μενα ειναι εντελως λαθος.Και δεν το λεω εγω το λενε και οι αλλοι γυρω της.Αλλα οπως λλει και η σκορπινα παραπανω ξαφνικα ολα αλλαζουν ετσι απλα και μενεις με τιο στομα ανοικτο απο τα ανεξηγητα.και αυτο που λενε τα παιδια και ευχαριστω ολους για τις αποψεις ,τα σχολια και τη βοηθεια περι ξενερωματος,να μην δινεις πολλα κλπ ναι μεν ειναι σωστα αλλα επειδη εχουν γινει πολλα και περιεργα που αν τα αναφερω ολα θα μιλαμε χρονια.Με δικους μου ανθρωπους που τα ξερουν και τα εχω συζητησει και εχουν δει οι πιο πολλοι δεν βγαλαν ακρη.Μαλλον μας εφαγε το λαιφσταιλ και το δηθεν,το επιφανειακο δηθεν.Και για οσες ειναι το ζωδιο της εδω μεσα.που επαναλαμβανω δεν τα πιστευω,λεω οτι ειναι 100% ο ορισμος.Οτι και αν διαβασα αυτην περιγραφουν.Πολλοι μπορει να γελατε ετσι γελαγα και γω μεχρι που εμεινα με το στομα ανοικτο.Ακομα και το τι θα κανει μετα τον χωρισμο ειδα και ετσι ακριβως εγινε.Γιαυτο μην κοροιδευεται τιποτα γιατι μπορει καποια να τα βρειτε μπροστα σας και θα με θυμηθειται

θα μπορουσα τωρα να σου πω οτι σε καταλαβαινω 100% αλλα ασ μην το κανω γιατι δεν ειμαι εγω το θεμα εδω μεσα..πραγματικα με εκπλησει κατι...σπανια θα βρεις αντρα να σκεφτεται ετσι οπως εσυ...ειχα την αισθηση οτι εσεις οι αντρες τα βλεπεται λιγο πιο επιφανειακα...μπραβο σου παντως..περα απο αυτο που νιωθεις και περνας βλεπω οτι εισαι ενας ανθρωπος που ακομα και τωρα την σεβεσαι με ολη την εννοια της λεξης..μπραβο..θα μπορουσα να σου μιλαω ωρες και να σου γραφω την αποψη μου..αλλα δεν ξερω αν πραγματικα μπορω να σε βοηθησω εγω..παρολο αυτα θα σου πω μονο οτι ο χρόνος θεραπεύει τα πάντα...είναι απόλυτα φυσιολογικό να υποφέρουμε από χαμηλή αυτοπεποίθηση όταν κάποιος που αγαπάμε μας εγκαταλείψει.. μην ξεχνάς όμως ποτέ , ότι το ίδιο άτομο που σε εγκατέλειψε σε είχε ερωτευτεί στο παρελθόν... η μόνη διαφορά με τον χωρισμό είναι ότι εσυ και το άλλο άτομο δεν θα είστε πια μαζί....και να είσαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί άλλο άτομο να μοιραστείς τη ζωή σου....Δε σου λέω να πιέσεις τον εαυτό σου να κάνει το οτιδήποτε (όλα έρχονται πιο ωραία όταν έρχονται μόνα τους)... προσπαθησε να απασχολεις το μυαλο σου οσο μπορεις με αλλα θεματα και να μην την σκεφτεσαι...

Quote:

---

Originally Posted by roula35

θα μπορουσα τωρα να σου πω οτι σε καταλαβαινω 100% αλλα ασ μην το κανω γιατι δεν ειμαι εγω το θεμα εδω μεσα..πραγματικα με εκπλησει κατι...σπανια θα βρεις αντρα να σκεφτεται ετσι οπως εσυ...ειχα την αισθηση οτι εσεις οι αντρες τα βλεπεται λιγο πιο επιφανειακα...μπραβο σου παντως..περα απο αυτο που νιωθεις και περνας βλεπω οτι εισαι ενας ανθρωπος που ακομα και τωρα την σεβεσαι με ολη την εννοια της λεξης..μπραβο..θα μπορουσα να σου μιλαω ωρες και να σου γραφω την αποψη μου..αλλα δεν ξερω αν πραγματικα μπορω να σε βοηθησω εγω..παρολο αυτα θα σου πω μονο οτι ο χρόνος θεραπεύει τα πάντα...είναι απόλυτα φυσιολογικό να υποφέρουμε από χαμηλή αυτοπεποίθηση όταν κάποιος που αγαπάμε μας εγκαταλείψει.. μην ξεχνάς όμως ποτέ , ότι το ίδιο άτομο που σε εγκατέλειψε σε είχε ερωτευτεί στο παρελθόν... η μόνη διαφορά με τον χωρισμό είναι ότι εσυ και το άλλο άτομο δεν θα είστε πια μαζί....και να είσαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί άλλο άτομο να μοιραστείς τη ζωή σου....Δε σου λέω να πιέσεις τον εαυτό σου να κάνει το οτιδήποτε (όλα έρχονται πιο ωραία όταν έρχονται μόνα τους)... προσπαθησε να απασχολεις το μυαλο σου οσο μπορεις με αλλα θεματα και να μην την σκεφτεσαι...

---

σε ευχαριστω η ηθικη ικανοποιηση ειναι καλη αλλα τελικα με αυτη μενεις παντα να τα λετε.Ποτε δεν θα μαθεις πραγματικα τι εχει στο μυαλο του ο καθε ανθρωπος αν νοιωθει και αν τοσο ευκολα μπορουν να αλλαξουν τα συναισθηματατ του

και σε τρελενει πραγματικα να βλεπεις εκτιμηση γυρω σου απο ολους εκτος απο αυτον που σε ενδιαφερι.Σου ερχεται να σκασεις

Γεια σου, nik5 :)

Παρακολουθώ το αλισβερίσι μηνυμάτων εδώ. Ναι, σου έχουν αφήσει όλοι ωραίες σκέψεις και λόγια.
Η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται να ξεφλουδίσουμε ανθρώπους από μέσα μας με μαχαίρι. Ούτε να κατεβάσουμε διακόπτες και να πάψουν αμέσως τα όσα έχουμε νιώσει γι' αυτούς. Σιγά σιγά. Κάποια στιγμή αποδεχόμαστε πως η σχέση που είχαμε τελείωσε. Πονάει, σε στεναχωρεί, το καταλαβαίνω. Αλλά εμπιστέψου το χρόνο πως θα κάνει τη φωτιά κάρβουνο. Θέλει χρόνο για να καθαρίσουμε μετά από όποιον απο-χωρισμό.

Νιώθεις και αυτό είναι καλό. Απλά που και που παίρνε ανάσες στρέφοντας την προσοχή σου σε πράγματα που μπορεί να σε ευχαριστήσουν, που θα σε κάνουν να είσαι εκεί, παρών, και όχι κάπου αλλού με το μυαλό σου.

Σου αφήνω και αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=-YO9FpWX57E

καλησπερα νικ..πληγωμενε νικ!να σου πω..σκεφτηκες μηπως εκανες κατι λαθος??αυτη η κοπελα δεν νομιζω να εφυγε επειδη ετσι ξυπνησε ενα πρωι!καπου εχεις κανει λαθος!κ το προβλημα ξερεις που ειναι?οτι δεν εχεις σκεφτει καν αυτη την πιθανοτητα,αλλα κανεις αυτο που βολευει εσενα κ καποιους αλλους που σου απαντησαν,να λες πως εχουν τα πραγματα απο την δικη σου την πλευρα κ ουσιαστικα να την ακυρωνεις..(δεν τα λεω ειρωνικα)

συμφωνω δορα-αγχος..παντα εχουν ευθυνες και οι 2 πλευρες..ποτε δεν ειναι μονοπλευρη μια σχεση..εκτος αν καποιος απο τους 2 εχει παψει να αισθανεται...πολυ σωστη σε βρησκω...