ΜΟΥ ΒΑΖΩ ΔΙΟΡΙΑ Κ ΜΕΤΑ ΙΣΩΣ ΠΕΘΑΝΩ

Quote:

---

Originally Posted by me_vs_myself

γατος ναι αυτο ειναι απλο για ολους εκτος απο τα ατομα με διατροφικη διαταραχη.

---

έχεις απόλυτο δίκιο!!! Συμφωνώ απόλυτα πως δεν μπορεί να γνωρίζει κάποιος που δεν το έχει περάσει πως είναι αλλά και να το είχα περάσει πάλι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως το περνάει ο άλλος.

Αλήθεια κουράγιο. Κάνε ένα βήμα κάθε λίγο. Πρόσθεσε λαχανικά σε 1 γεύμα π.χ. και εφάρμοσε το για 1 βδομάδα. Μετά βάλε 1 φρούτο κ.ο.κ.. Αλήθεια θα τα καταφέρεις απλά θέλει προσπάθεια. Ξέρω πως σου φαίνεται αδύνατο αλλά αποκλείεται να μην γίνεται να βρούμε αυτό που θα μας βοηθήσει.

Βρε κοριτσακι ... γιατροσ σε παρακολουθει?
διατροφολογοσ?θα ειναι ευκολοτερο ετσι..

μαεννοειται πως τρωω ολο φρουτα!αλλα ενα σοκολατακι ακομα μ προκαλει βουλιμικο!ισως οχι οπως παλια, που εκανα ασητια για μηνες, αλλα με πιανει.

ναι γιατρο εχω, ειχα διαιτολογο αλλα δν μπορω να αναλωθω αλλο σε αυτον, ηδη εχω αγχωθει με τοσα που κανω καθε μερα! κ χαλαω λεφτα παντου! απο διατροφη ξερω πολυ καλα τι πρεπει να κανω, θα πρεπε να γινω η ιδια διαιτολογος!αλλα δυσκολη ειναι η εφαρμογη του.

καλα οι γονεισ σου που ειναι?

σπιτι! και τι θα κανουν οι γονεις μ?ειναι οπως ολοι οι γονεις! οταν βλεπουν οτι κινδυνευεις να πεθανεις απο ασητια κ εχεις ασπρισει κ κρυωνεις 15αυγουστο, τοτε συνηδητοποιουν πως ειναι σοβαρα τα πραματα κ καθονται κ σε κλαινε κ δν σ χαλανε χατηρια σαν να σαι ετοιμοθανατος. οταν αποκτας παλι νευρα, λενε πως εισαι καλα κ δν θελουν πια να ακουνε τπτ!!!!!!!

την προσοχη τους την τραβας για λιγο διαστημα, οσο εισαι σε νοσοκομειο η με νευρικο κλωνισμο. αλλιως δν ασχολουνται λενε πως ΄΄δεν εχεις τπτ '' η το γνωστο ''στο μυαλο σου ειναι '' κ ενα που μ την δινει τοσο ωστε μ ρχεται να γδαρω τα σωθικα μ ειναι το ''ακου προβληματα!!!!'' ειρωνικο.........

Quote:

---

Originally Posted by me_vs_myself

boltseed μαρεσει οταν μ τα χωνεις ετσι με ειρωνια πολυ την βρισκω!!!!!!!ξερω θα πεθανω χαιρω πολυ. αλλα πες αληθεια, δν σ εχει ερθει στο μυαλο να αυτοκτονισεις ποτε?δεν το βλεπεις σαν μια λυτρωση σε περιπτωση π δν αντεχεις?εγω απο παντα σκεφτομουνα ''αμα δν παει αλλο εχω κ μια επιλογη, να αυτοκτονισω'' κ ηρεμω γτ ξερω οτι εχω κ αυτη την επιλογη....δν ξερω............κ μην μ πεις πως δν εχεις φαντασιωθει την κηδεια σ ποτε.

---

Λιγο πολυ ολοι εχουμε σκεφτει καποτε να τα κακαρωσουμε!

Ζουμε εντονα μια κατασταση καταπιεσης και μαρτυριου οποτε φανταζομαστε οτι οταν πεθανουμε θα γλιτωσουμε το μαρτυριο. Καποιες φορες εχει μια λογικη αυτο , πχ η μανα μιας γνωστης μου που η συγχωρεμενη ειχε καρκινο απο τα 50 της και μερα με την μερα ενοιωθε τα οργανα της να σαπιζουν και να λιωνουν σαν υδροχλωρικο οξυ μεσα της σε σημειο που να μην ειχε πλεον την δυναμη ουτε να ουρλιαξει απο τον πονο. Ο ενας της γιος που ειχε καταρευσει και αυτος (δεν ηταν ο μονος) ηταν πραγματικα ετοιμος να την αποσυνδεσει απο το μηχανημα , δεν αντεχε να την βλεπει ετσι ουτε να τον παρακαλει καθε λεπτο να το κανει καποιος, αλλα δεν το εκανε επειδη ..ενταξει.

Ομως υπαρχουν και αλλες φορες που αυτη η λογικη μοιαζει σαν πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι.
Σαν να χαλασουν τα φωτα απο ενα αυτοκινητο και αντι να το πας στο συνεργειο ,να αποφασισεις να το πας στον διαλυστη για να στο κανει τενεκεδες.!

Με το να δωσει καποιος την ζωη του, μπορει να δινει τον πονο μακρυα οντως, αλλα θα δωσει και αλλα πραγματα επισης που πιθανον να μην εχει σκεφτει καν λογω της πιεσης οτι εχει.




Καλοκαιρι.
Ηξερα καποτε τον Σπυρο. 25 χρονων, ψηλος, γυμνασμενος, καλο παιδι, εξυπνος. Ηξερα και τον σκυλο του, τον Μαξ , ενα κόλει σαν την τηλεοπτικη λάσι που ηταν η χαρα της γειτονιας. Οποτε τα πιτσιρικια πλησιαζαμε τον Μαξ (λασι!!) συνηθως η μανα του Σπυρου ελεγε "Σπυρο, ειναι επικινδυνο αυτο! Θα τα δαγκωσει!!" και αυτος της ελεγε "Ωχου ρε μανα, μια ζωη ολο το κακο σκεφτεσαι! τιποτα δε θα γινει!" .

Ο Σπυρος ειχε μια μηχαναρα ΝΑ , σαν αυτα τα μοτοκρος στυλ αμα εχεις δει που ειναι για τα χωματα.

Ολα γινανε γρηγορα. Ο Σπυρος προσπαθησε να κανει μια προσπερασει απο ενα μεγαλο φορτηγο. Το φορτηγο δε προλαβε να αντιδρασει. Ακουστηκε μονο ενα σκρρριιιικκ και μετα αποτομο φρεναρισμα..
Υστερα ασθενοφορα και τροχαια στην περιοχη..


Ολοι στην γειτονια ειμασταν διαλυμενοι, ειδικα η μανα του. Κανεις δε μπορουσε να πιστεψει οτι το ιδιο ατομο που μεχρι χθες του ζηταγαμε να χαιδεψουμε τον Μαξ, πλεον δεν ηταν στην ζωη.

Ο Μαξ περιμενε να γυρισει το αφεντικο του αλλα ποτε δεν γυρισε. Εκανε να γαυγισει θυμαμαι πανω απο μηνα που λεει ο λογος και κοιταγε ολο προς την κατευθυνση του δρομου να ακουσει την μηχαναρα να ερχεται..


Για καποιες βδομαδες ολοι ηταν κοντα στην οικογενεια τους. Η μανα σε κατασταση σοκ για καιρο. Μετα απο χρονια χωρισε και εχασε το μυαλο της.Ποτε δεν μπορεσε να το ξεπερασει.

Εκεινο το καλοκαιρι , μετα απο λιγες βδομαδες μετα το τραγικο συμβαν , θυμαμαι η μανα μου ειχε αργησει να γυρισει απο μια δουλεια. Τελικα γυρισε αργα το βραδυ και μου ειπε τι ειχε γινει.
Η "Αρχοντία" (η Ναντια μας!!!) η 20αδερφη του Σπυρου , μια κουκλαρα και ψυχαρα ναααα που ολα τα παιδακια σε αυτην τρεχαμε , δεν αντεξε τον χαμο του αδερφου της και αποφασισε να τον πολεμησει με το να παρει χαπια για να τον "συναντησει". Ηταν διαλυμενη κυριολεκτικα. Την προλαβαν στο τσακ αφοτου ειχε παρει τα χαπια . Η μανα μου ετυχε και ηταν εκει η μονη με αυτοκινητο εκεινη την ωρα οποτε την πηρε αμεσως προς το νοσοκομειο στα επειγοντα.

Στον δρομο η αδερφη του Σπυρου αρχισε να συνερχεται λιγο λιγο σχεδον μισολυποθυμη. Η μανα μου προσπαθουσε να της πει μερικες ιστοριες να την κρατησει ξυπνια μεχρι να φτασουν στο νοσοκομειο. Η Ναντια ηταν πιο ηρεμη αλλα και φοβισμενη, γιατι τοτε, εκει στο πισω καθισμα του αυτοκινητου ενα βημα πριν τον θανατο , καταλαβε την αξια της ζωη της. Ειχε φτασει να βαρεσει του κουδουνι του θανατου αλλα ευτυχως ο μιστερ χάρος δεν το ακουσε και ηταν ετοιμη να το ξαναπατησει να της ανοιξει..
Ειχε καταλαβει τι εκανε , πιο καθαρα τοτε , και πως αυτο δεν ηταν λυση . Κανενας δεν θα αντεχε τον χαμο της, ουτε η ιδια.

Τωρα ειναι παντρεμενη και εχει 2 παιδακια κιολας.

Quote:

---

Originally Posted by me_vs_myself

σπιτι! και τι θα κανουν οι γονεις μ?ειναι οπως ολοι οι γονεις! οταν βλεπουν οτι κινδυνευεις να πεθανεις απο ασητια κ εχεις ασπρισει κ κρυωνεις 15αυγουστο, τοτε συνηδητοποιουν πως ειναι σοβαρα τα πραματα κ καθονται κ σε κλαινε κ δν σ χαλανε χατηρια σαν να σαι ετοιμοθανατος. οταν αποκτας παλι νευρα, λενε πως εισαι καλα κ δν θελουν πια να ακουνε τπτ!!!!!!!

την προσοχη τους την τραβας για λιγο διαστημα, οσο εισαι σε νοσοκομειο η με νευρικο κλωνισμο. αλλιως δν ασχολουνται λενε πως ΄΄δεν εχεις τπτ '' η το γνωστο ''στο μυαλο σου ειναι '' κ ενα που μ την δινει τοσο ωστε μ ρχεται να γδαρω τα σωθικα μ ειναι το ''ακου προβληματα!!!!'' ειρωνικο.........

---

Δηλώνω παθών. Το άσχημο σε εμένα είναι που οι γνωστοί των γονιών μου κάθονται και λένε σε εκείνους πως τα παιδιά τους που έπαθαν κατάθλιψη το ξεπέρασαν με μόλις 1 επίσκεψη σε ψυχολόγο........ και φυσικά τους πείθουν.

ναι συνιθως οσοι κανουν αποπειρες εχω ακουσει μονο απο χαπια τους προλαβαινουνε..........

δεν ξερω καν αν εχω τα κοτσια να αυτοκτονισω......εχω κ περιεργη αισθηση οσο αναφορα τον πονο. δεν ποναω αμα κοπω η οτιδηποτε κ αν μ κανουνε, εχω αντεξει τοσα πιρσινγκ πχ κ ταττ σε περιεργα σημεια, αλλα αμα ποναει η κοιλια μ δεν την παλευω!!!!δν ξερω αν θα παιρνα ποτε χαπια,.,,,,,

οταν ποναει η κοιλια μ μ θυμιζει κ την βουλιμια μ.....η την πεινα. δν ξερω γτ

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Δηλώνω παθών. Το άσχημο σε εμένα είναι που οι γνωστοί των γονιών μου κάθονται και λένε σε εκείνους πως τα παιδιά τους που έπαθαν κατάθλιψη το ξεπέρασαν με μόλις 1 επίσκεψη σε ψυχολόγο........ και φυσικά τους πείθουν.

---

εμενα δεν το συζητανε παραοξω το θεωρουν ντροπη. οταν εχανα συνεχεια κιλα απλα ελεγαν πως ειμαι αρρωστη

γιατί έχεις συνδέσει την κοιλιά με το φαγητό. ;) Και έλα μιιιιιιιιιιιιιιιιιι άκου δεν έχεις κότσια να αυτοκτονήσεις... Τι είναι αυτά που λες τώρα??? Έχεις τα κότσια να αντιμετωπίσεις την ******* Ζωή να λες!

Quote:

---

Originally Posted by me_vs_myself

εμενα δεν το συζητανε παραοξω το θεωρουν ντροπη. οταν εχανα συνεχεια κιλα απλα ελεγαν πως ειμαι αρρωστη

---

μα και οι γονείς μου το ίδιο έκαναν αρχικά. Θυμάμαι που μου έλεγαν πως θα σκίσουν το χαρτί στο βιβλιάριο μην με στιγματίσει και κάτι τέτοια........ :S

Θυμάμαι πως εγώ αναφέρθηκα στο πρόβλημα και ύστερα τα παιδιά τους μου είχαν πει πως είχαν πάει σε ψυχολόγους και έτσι ξεκίνησε η ιστορία... Άρχισε διαγωνισμός "ποιος ξεπέρασε πιο γρήγορα την κατάθλιψη???" Και δεν καταλαβαίνουν πως αυτό κάνει κακό αντί για καλό.

το βιβλιαριο το δικο μ μονο συνταγες του ψυχιατρου εχει........κ ενος παθολογου

βρε μι να σου πω στην αρχη ενταξει και εγω ειχα κομπλεξ.. Μετά ξεκόλλησα γενικώς πραγματικά δεν με ενδιαφέρει σοβαρά.. Όλοι περνάνε από εκεί μην κοιτάς που δεν το λένε. Αν δεν το είχα αναφέρει όλοι θα έκαναν τις πάπιες.. Οι γονείς μου έπαθαν χειρότερη κρισάρα από αυτήν που είχα πάθει στην αρχή.

αν δν ειχα το βουλιμικο αληθεια σ λεω θα την παλευα καπως με τα υπολοιπα. κατα ενα διεστραμμενο τροπο με αυτα που εχω ξεχωριζω.....ισως ειμαι πιο συμπαθης πιο μυστηρια πιο αξια προσοχης....πιο δεν ξερω.......αμα δν τα ειχα δν ξερω πως θα ημουνα. τωρα ειμαι διαφορετικη

Ξέρεις τι πιθανότατα αυτό σε πονάει περισσότερο σαν θέμα για αυτό σε απασχολεί συνεχώς. Ίσως για κάποια περίοδο να πρέπει να πάψει να σε απασχολεί η εμφάνιση σοβαρά. Δεν ξέρω αν είναι σωστό αυτό που λέω αλλά μάλλον πρέπει να απελευθερωθείς από το αίσθημα πως πρέπει να τρως λίγο ή πολύ π.χ.. ;)