Printable View
Η καρι φευγει γιατι αηδιαζει ,εγω μενω γιατι διαβαζω απο εσας τις σκεψεις μου..ποσο με ενθαρρυνει αυτο και μονο!!Quote:
Originally Posted by Kandy
Καποιες φορες Καντυ,κανω αλλαγες που δεν ξερω αν θα με κανουν καλυτερο ανθρωπο..απλως τις κανω.
Επειδη ομως το ζητουμενο μου ειναι αυτο ακριβως,τις ελεγχω τις αλλαγες αυτες,τις παρακολουθω..
Η καταθλιψη ειναι και για μενα σημειο οροσημο στη ζωη μου.Quote:
Originally Posted by WeakbutPowerfull
το παραδοξο ειναι οτι αρχισα να παιρνω μπρος αρκετα αργοτερα...
Αντιστεκομαι σθεναρα σε επιμονους συναισθηματικους εκβιασμους...
ειναι απιστευτο το ποσο με εχουν εκμεταλλευτει!!
Ετρεχα σαν μαλακας σε καθε χειριστικη συμπεριφορα,νομιζα οτι εχουν στ αληθεια αναγκη,ενιωθα ενοχες οταν μου κανανε μουτρα!!
Εχω υπαρξει μεγαλο ζωον φιλοι μου..
Καλημερα φωτεινη :)
καταλαβαινω πολυ καλα τι λες,Αλλα ξερεις ειναι πολυ σημαντικο που αρχιζεις να συνειδητοποιεις τις χειριστικες συμπεριφορες ,και να μην αφηνεσαι αλλο,σε αυτες Να λες οχι ,χωρις ενοχες δλδ
η καλυτερα ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ !! !!!!
Οταν αντιλαμβανεσαι οτι παιζει τετοιο σεναριο :)
Ευγε!!!! ζωον!!!! τετραποδο!!! ασε που αυτα δεν ξεγελλιουνται και τοσο ευκολα οσο εμεις!!!!
χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!
μηπως και συ εισαι απο αυτους που σωζουν αμα τους το ζητησουν αλλα και αμα δεν τους το ζητησουν????
γιατι εγω ειμαι τετοια!!!!! μηπως θελει κανεις σωσιμο???? εγω ειμαι εδω!!!!
κοιταξτε τι γραφει πανω στο μετωπακι μου.... ελατε να σωθειτε!!! τρεξτε!!!
ξεφορτωωωστεεεεεε!!!! βαρη ενοχες φορτια δυσβασταχτα εαυτους διλημματα ! τα παντα και σε καλη τιμηηη! η μαλλον τσαμπα!!!
η μαλλον παρτε και κατι !!!! τοσο βαρος ξεφορτωσατε μη φυγετε ετσι!!!
α ρε Φωτεινη!!!!
εχω υπαρξει μεγαλο ζωον φιλοι μου!!!! πραγματικα με εστειλες!!!!! λες και διαβαζω εμενα ενα πραμα!!!!!
αντε και σε καλη μερια!!!!
σοφτακι μου,
μα τετοια γκαβομαρα πια?
Δεν εβλεπα τι μου κανανε?πως εκτιμουσα τετοια ατομα?γιατι ενω πρασπαθουσα να αντισταθω δεν τα καταφερα ποτε?ή οταν το εκανα ημουν τοσο σκατα και παλι υπεκυπτα?
θα σου πω εγω γιατι..
Γιατι εβαζα τις αναγκες των αλλων πανω απο τις δικες μου,γιατι τον εαυτο μου τον ειχα παραπεταμενο,δεν τον φροντιζα..και ξερεις που ειναι το γελοιο?πιστευα οτι δεν χρειαζομαι φροντιδα!!!
Ρις,
μονο που δεν μουγκανιζα..μονο αυτο σου λεω!!
ειμαι επιεικης με εμενα,ειπαμε εχω αρχισει να με σεβομαι,αλλιως θα ελεγα χειροτερα!!!
Και ξερεις ολα εχουν τις ριζες τους στο σπιτι που μεγαλωνεις..με το παραμικρο μου κοβανε την καλημερα ,περιφερομουν σε ενα σπιτι που η δεν μου μιλουσαν ή μου κρατουσαν μουτρα..ε κι αυτο πηγε και παραπερα οπως ειναι φυσικο!!
και τωρα ποτε εγινε το κλικ σε σενα???
εισαι θυμωμενη η απλα πιο προσγειομενη σε αυτο που γινεται?
τωρα βλεπω και εκτιμω τα αποτελεσματα της νεας μου στασης..γιατι ξερεις στην αρχη ημουν μπερδεμενη,δεν ηξερα αν θα με βοηθησει αυτο..επρεπε να μεινω σταθερη στην αποφαση μου να μην καταπιεζομαι.
Το μονο που ηξερα ειναι αυτο..να μην καταπιεζομαι νο ματερ γουατ,οτι με χαλαει με χαλαει,ακομα κι αν δεν εχω την εξηγηση,εχω τον λογο..ΜΕ ΧΑΛΑΕΙ? Ε ΤΟΤΕ ΤΕΛΟΣ,
Ετσι το σκεφτηκα ρις και ετσι το πηγα..
Δεν ειμαι καθολου θυμωμενη..ειμαι καπως απογοητευμενη με εμενα,που εχω υπαρξει τοσο βοδι..αλλα ξερεις τι με παρηγορει?το οτι το ξεπερναω,οτι καταφερνω να το κανω χωρις εκδικηση στους αλλους η σε εμενα..
καπως ετσι το καταλαβαινω και γω
καπως ετσι ειναι η αλλαγη και για μενα
μετα αππο σχεση εγω την επαθα αυτην την ξεκαθαριση
πως ο,τι νομιζω πως δεν μου ταιριαζει........ ε δεν!!!! και σε συμπεριφορες εννοω και σε ολα!!!!
και πολυ με αρεσε!
σπαταλας χρονο με το να εισαι λιγο ορνιο αλλα ισως και αυτο το σταδιο για καποιους λογους χρησιμευσε!!!!
καλο ειναι και το χωρις εκδικηση
γιατι το θεμα δεν ειναι να κανεις κακο στους αλλους αλλα καλο σε σενα
εχει διαφορα!!!!!
Ετσι :)
ε εδω που τα λεμε εγω σπαταλησα την μεχρι τωρα ζωη μου, οντας ΟΡΝΕΟ,αλλα μου αρκει που το αφηνω πισω μου!!!
φτου ξελεφτεριαααα!!
Εντωμεταξυ στην κουβεντα μας συμμετεχει ολο το ζωικο βασιλειο..βοδια προβατα ορνια..μια χαρα :D
Για ποικιλια λολ :DQuote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Φωτεινη μου αυτο ειναι και το πιο σημαντικο κομματι ,να αφηνουμε πισω αυτες τις συμπεριφορες ,και να προχωραμε
Καλημέρα Φωτεινούλα. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ασφαλέστεροι δίνοντας όταν βρίσκονται σε μία σχέση. Ίσως αυτό να συνέβαινε και στη δική σου περίπτωση. Νομίζω πως έμαθες να νιώθεις πως δεν αξίζεις να έχεις ανάγκες, κι έτσι τις καταπίεζες για καιρό. Πιθανότατα ο σύζυγος να βρίσκεται στην άλλη πλευρά, και να νιώθει ασφαλέστερος όταν λαμβάνει, έτσι ίσως αυτή η ιδιόρρυθμη (αλλά αρκετά κοινή) ισορροπία ήταν αυτό που ζούσες για καιρό, και όχι μόνο σε αυτή τη σχέση, μπορεί και σε πολλές άλλες. Στα παιδικά μας χρόνια διδασκόμαστε τους τρόπους κάλυψης των αναγκών μας και όταν οι υπεύθυνοι για την κάλυψή τους δεν είναι και τόσο -γκουχ- υπεύθυνοι, τότε μας μένουν κληρονομιά κάποια θέματα που έχουν να κάνουν με το πώς ζητάμε οι ανάγκες μας να καλυφθούν. Το ζητάμε καθαρά? Μας το αρνούμαστε? Το ζητάμε έμμεσα? Τσαντιζόμαστε που το ζητάμε έτσι κι όχι αλλιώς? Νιώθουμε πως δε δικαιούμαστε να έχουμε ανάγκες και μάλιστα να μας καλύπτονται? Έχουμε ενοχές κάθε φορά που ζητάμε κι εμείς? Είναι θέματα ελέγχου, απώθησης και πλησιάσματος, φόβων και βαθιά θαμμένων ζητημάτων που δεν ξέρουμε τις απαρχές τους μέχρι να τις ψάξουμε.
Ξέρεις όμως? Παρόλο που μπορεί ένα άτομο να κλαίγεται για το ότι έδινε έδινε και δε ζήταγε, και θύμωνε και με το ίδιο και με τους άλλους που έπαιρναν έπαιρναν και δεν έδιναν, ουσιαστικά κι εκείνο κάλυπτε ανάγκες του, έστω και μ' αυτόν τον μη υγιή τρόπο. Τις κάλυπτε έτσι γιατί έτσι διδάχτηκε και αυτό το κουβαλά και στην ενήλικη ζωή του. Αυτό που έρχεσαι και κάνεις τώρα είναι πολύ υγιές κατά την άποψή μου και χαίρομαι πολύ για σένα. Που αναρωτιέσαι, ΑΛΛΑΖΩ? Φυσικά και αλλάζεις. Τώρα ενηλικιώνεσαι πραγματικά. Όταν μαθαίνεις να αναρωτιέσαι, τι έγινε ρε φίλε, γιατί λειτουργώ έτσι? Γιατί το κάνω αυτό κι εκείνο, αν δε με βολεύει μήπως να το αλλάξω, πώς θα γίνει αυτό, πώς θα το μάθω κτλ.
Να σου θυμίσω πώς κάθε φορά που αισθάνεσαι την αγάπη να υποχωρεί, αυτό αγγίζει παιδικούς φόβους μέσω της συναισθηματικής μνήμης, ακόμη κι όταν έχουν φύγει από τη ζωή μας οι πόνοι η μνήμη τους είναι μέσα μας, επιβιώνει πέρα από τα γεγονότα. Αυτή τη συναισθηματική μνήμη που κουβαλάνε, την ηχώ του παρελθόντος τους νομίζω πως γνωρίζουν καλά όλα τα κακοποιημένα άτομα.
ρειν καταλαβαινω τι λες..το εχω σκεφτει αυτο απειρες φορες..το βολεμα στην νοσηρη αυτη κατασταση..
Δεν με βοηθησε ομως..
Να σου πω γιατι..
Οταν εξυπηρετεις και τις δικες σου αναγκες μεσα σε αυτο,δεν εισαι ουτε θλιμμενος ουτε θυμωμενος!!
Επαναστατουσα συνεχως,αλλα με λανθασμενο τροπο,κι ετσι οταν εβλεπα οτι δεν με βοηθαει αυτη η αντιδραση απογοητευομουν..
Δυο σε ενα θυμος και λυπη..τι καλα!
Δεν εχω τον χαρακτηρα τον παθητικο,γι αυτο εψαχνα συνεχως τροπους αποδρασης,ομως αυτο οπως ξερεις δεν αρκει..η λυπη ριζωνει και για μενα εγινε αυτολυπηση και θυμος για την ανικανοτητα μου να βρω τι στο διαλο να κανω!!
Αυτο που λες εμαθα να νιωθω οτι δεν αξιζω να μου προσφερουν ειναι γεγονος..μου το εχουν δειξει αμετρητες φορες,μου το εχουν πει κιολας!!!αχαχχαχ η μαλακια ειναι οτι εγω το πιστεψα γιατι στα 15 που το εμπεδωσα,δεν μπορουσα να το επεξεργαστω και να το απορριψω..
Στην ουσια αυτο ηταν το αποτελεσμα της ελλειψης αμυνας.
Δεν δουλευε η μοσχαροκεφαλη,ειχε πεσει απο την κουνια?τι να σου πω..
Τελευταια διαβασα απο καποιο μελος οτι αντιστεκεται στις φιλοφρονησεις..το εγραψα και παραπανω..και εγω μια απο τα ιδια!!τωρα χαμογελαω γιατι δεν το βρισκω ανουσιο,το βλεπω σαν μια ευγενικη χειρονομια και την δεχομαι!
Καλημερουδια σας ειπα?
Αυτο ρε αγαπη δεν το πολυκαταλαβα..η αγαπη υποχωρει..και φοβαμαι?θυμαμαι την ελλειψη που με δερνει?τι?Quote:
Originally Posted by RainAndWind