Originally Posted by
Boltseed
και ομως, δεν ειναι το ιδιο..!
στην συγκεκριμενη περιπτωση θα ιδρωσω και θα τρεμω αμα φοβαμαι τις αραχνες επειδη θα σκεφτομαι τον πονο του τσιμπηματος.Οποτε μετα την συνιστωσα του δηλητηριου εχουμε την συνιστωσα του πονου. Τωρα αν μου ελεγες οτι η αραχνη δεν ειχε δηλητηριο, δεν ειχε καν δαγκανες και απλα περπαταγε δε θα με ενοιαζε να την ειχα πανω μου.
Πισω στην δικια σου περιπτωση ομως εσυ ομως τι πονο θα σκεφτεσαι?
Ποιο ειναι το χειροτερο που μπορει να σου συμβει? Αφου θα συμβει, οπως λες , δε μπορεις να το αποφυγεις , οπως παλι λες. Τοτε γιατι αγχωνεσαι.? Αγχωνομαστε για πραγματα που μπορει να μην πανε καλα, οχι για αυτα που δε θα πανε καλα σιγουρα. Αυτη ειναι η ολη σου του αγχους, οτι ειναι γεματο αμφιβολιες.!
Εχουμε αγχος για το αν γραψαμε καλα σε ενα διαγωνισμα επειδη μπορει να γραψαμε, μπορει να μην γραψαμε!
Εχουμε αγχος για το αν θα μας παρουν σε μια δουλεια επειδη μπορει να μας δεχτουν, μπορει ομως να μας αποριψουν!
Εχουμε αγχος για το μελλον επειδη μπορει να ειναι καλο, μπορει κακο!
Εσυ λοιπον γιατι εχεις αγχος για κατι που εχεις προσδιορισει εξαρχης οτι θα συμβει? Βασικα, για να το παω και ενα βημα παραπερα, αφου πιστευεις οτι θα τα χασεις, τοτε γιατι να πας να δωσεις το μαθημα εξαρχης και να χασεις το πρωινο-μεσσημεριανο σου ετσι?