και εγω αρχισα ομοιοπαθητικη.....ειμαι στην αρχη, ομως ειμαι πολυ αισιοδοξη....και μονο που δεν εχουν παρενεργειες τα φαρμακα με ανακουφιζει παρα πολυ....αναμενω τα αποτελεσματα...αν κ ειμαι πολυ καλυτερα ....πριν παω ημουνα χαλια ....
Printable View
και εγω αρχισα ομοιοπαθητικη.....ειμαι στην αρχη, ομως ειμαι πολυ αισιοδοξη....και μονο που δεν εχουν παρενεργειες τα φαρμακα με ανακουφιζει παρα πολυ....αναμενω τα αποτελεσματα...αν κ ειμαι πολυ καλυτερα ....πριν παω ημουνα χαλια ....
φαρμακα γιατι δε θελεις να παρεις??
ξερωντας οτι θα σε βοηθησουν κατα πολυ?
παιδια αν εχετε φτασει να μην ζητε την ζωη σας γιατι φοβαστε η δεν θελετε να παρετε φαρμακα τι να σας πω.πατε καλα μωρε?ο ενας 5 χρονια ζαλαδες,η αλλη 10 χρονια ζαλαδες.ενα καρο εξετασεις εχετε κανει ολοι και ειστε περδικια.ξεχασατε ομως να πατε και σε εναν γιατρο που λεγεται ψυχιατρος.γιατι τοσο ταμπου πια?
ηρεμος ειμαι απλα τα λεω λιγο εντονα για να τους παρακινησω.
Αγαπητε μου,σευχαριστουμε για την προτροπη,προφανως εχουμε καταφυγει σε ψυχιατρους κ ψυχολογους κ κατι δεν μας ικανοποιησε .....το α π ο τ ε λ ε σ μ α!!!Μιλωντας καθαρα απο προσωπικη αποψη εχω να να πω πως η βοηθεια του ψυχιατρου κ του ψυχολογου ειναι φοβερα χρησιμη κ το πρωτο βημα που θα πρεπει να κανει καποιος οταν του παρουσιαστουν ψυχοσωματικα προβληματα....Παρολαυτα σε εμενα μολις εκανε το κυκλο της η εκαστοτε ψυχοθεραπεια τα συμπτωματα επανερχοντουσαν οποτε το να ξαναπαρω φαρμακα δεν ειναι πια στις επιλογες μου!!!
εχω παρει φαρμακα....μετα απο καιρο τα συπτωματα επανηλθαν....
ελενακι δεν εισαι μονο εσυ με αυτα τα συμπτωματα.μιλαω για τα αλλα παιδια που δεν εχουν παει σε ψυχιατρο οπως εσυ.
κι εγω πιστευω οτι λεει η ελενη οτι μετα ολα επανερχονται..πιδια εγω παντως ειμαι λιγο χαλια τελευταια επανηλθαν οι ζαλαδες και το αγχος .θα παρω τηλ τον ομοιοπαθητικο να του το πω
Αφου δε σας βοηθησε τιποτα για τσεκαρετε το "συνδρομο χρονιας κοπωσης",μπορει να εχετε αυτο... Να ξαναπατε σε γιατρο. Υποφερει πολυς κοσμος...
ΖΑΛΙΖΕΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ???ΕΓΩ ΨΙΛΟΧΑΛΙΑ ΝΙΩΘΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑΣΗ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑΣ..ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ?ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ...:(
Κωνστ@ντίνα ακριβως τα ιδια εχω παθει κι εγω! Νιωθω αστάθει και μου κόβονται τα πόδια. Φοβαμαι να περπατήσω, και όταν πρεπει να γίνει αυτό θέλω οπωσδήποτε να έχω κάποιον μαζί μου! Τα συμπτώματα χειροτερεύουν το μεσημέρι συνήθως. Το θέμα είναι πως επειδή βάζουμε στο μυαλό μας ότι τώρα πρέπει να περπατήσουμε, εμένα τουλάχιστον η καρδιά μου πάει να σπάσει απ'το αγχος. Αν έχετε αποκλείσει παθολογικά αίτια τότε όλα είναι στο μυαλό μας. Εύχομαι σύντομα να το ξεπεράσουμε!
Ζώζα έχεις κοιτάξει το σίδηρό σου? Εμένα μου εμφανίστηκαν πρώτη φορα αυτά τα συμπτώματα επειδή είχα χαμηλή φερριτίνη, την αποθήκη του σιδήρου. Πήσα κάψουλες. Αμέσως πήγα κ σ'εναν ωριλα κ ανακαλύψαμε πως αυτό δημιούργησε ένα προβληματάκι στον λαβύρινθο, χωρις όμως να έιναι παθολογικό, απλά χτύπησε εκεί η έλειψη. Μου έδωσε μια αγωγή κ έγιναν λίγο καλύτερα τα πραγματα. Απο κει κ πέρα με πιάνει όταν ειμαι πολύ στρεσαρισμένη κι επειδή δεν το βγάζω απ'το μυαλό μου! Εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένειά σου και να ανέβει σύντομα η ψυχολογία σου!!
Έχω διαβάσει σχετικά άρθρα αλλά όλοι λένε πως οι έρευνες είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Εκτός αυτού δεν έχουν βρεί να σχετίζεται κάτι παθολογικό με αυτό. Μήπως βρήκαν καινούρια ονομασία για το συνεχές στρες?? Τι να πω, και μη χειρότερα!!