ναι κι εγώ νομίζω ότι οι οικογενειακές καταστάσεις που βίωσαν, χωρίς να είναι ακραίες τους πλήγωσαν και τους πληγωνουν ακόμα..
Printable View
ναι κι εγώ νομίζω ότι οι οικογενειακές καταστάσεις που βίωσαν, χωρίς να είναι ακραίες τους πλήγωσαν και τους πληγωνουν ακόμα..
Carrie δεν ξέρω μπορεί και να υπήρχαν και να μήν τα είδα..πρέπει να μπω στην θέση να απολογηθώ που δεν θεώρησα οτι τα προβλήματα του θα είχαν μια δεδομένη κατάληξη?..γενικά δεν είμαι έτσι με τους ανθρώπους,προσπαθώ να μην είμαι προκατειλημμένη και να δίνω ευκαιρίες σε όλους να αποδείξουν ποιοι είναι..
παντα υπαρχουν σημαδια..
αντεχεις να εισαι πλαι του ,μπραβο σου...νιωθεις την αναγκη να τον προσεχεις...τον αγαπας πολυ...
απλα προσεχε μην χαθεις εσυ μεσα σ ολο αυτο..
Οχι βρε δεν υποχρεουσαι να δεις τπτ, παρα μονο για σενα για να προφυλαττεις τον εαυτο σου. Λοιπον που καταληγουμε τωρα? θες να ξαναμπλεξεις μαζι του εφοσον καθαρισει αφου οπως λες σε φλερταρει, και απο οτι καταλαβαμε σαρεσει? Να ξερεις μονο οτι τετοια προβληματα συνηθως δεν τελειωνουν ετσι απλα...
"Να ξερεις μονο οτι τετοια προβληματα συνηθως δεν τελειωνουν ετσι απλα..."
ναι το φανταζομαι ..για αυτό και δεν θέλω να μπλέξω τα πράγματα ξανά θέλω να έρθει απο μόνο του αν είναι γίνει αν και όταν θα είμαστε και οι δύο έτοιμοι γι αυτό..να περάσει λίγος καιρός να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και τα συναισθήματα..
Το καλυτερο που εχεις να κανεις!! Το παιρνω πισω αυτο για τον αυτοελεγχο :P Τελοσπαντων ειναι δυσκολες αυτες οι κατααστασεις, ελπιζω να του πανε ολα καλα, οπως και εσενα.
ναι είδες και εγω που νόμιζα ότι δεν έχω και πολύ..μου βγαίνει όταν πρέπει μάλλον :). Ευχαριστώ. Μακάρι να πάνε αυτήν την φορά..
νιώθω πολύ απογοητευμένη,τον είδαν με κάποια άλλη.νιώθω άσχημα που ενώ ήμασταν τόσο κοντά τον τελευταίο καιρό δεν άφησε να εννοηθεί κάτι..
Πρεπει να ασχοληθεις με την προσωπικη σου αναπτυξη και ωριμανση και αυτονομια. εχεις μονο μια φιλη κι αυτη μενει μακρια. Ψαξε να βρεις φιλες και φιλους και ασε τους ερωτες γι αργοτερα. ΕΙπαμε πρωτα μαθαινουμε να περπαταμε και μετα τρεχουμε. Πρωτα αναπτυσσουμε ενα υγιες κοινωνικο υποστηρικτικο δικτυο και μετα βρισκουμε ερωτικο συντροφο.. Μου φαινεσαι σαν να εισαι λιγο κολλημενη στην εφηβεια, μην πω και προεφηβεια, ερωτησεις για τα παντα, ανοιγεις θεματα για τα παντα, εδω, σε ενα ανωνυμο φορουμ, οπως ενα αλλο εφηβο μελος. Δε θα λυσει κανεις αλλος τα προβληματα σου αντι για σενα, δεν εισαι μωρο και δε χρεαιζεσαι νταντα. Εισαι ενηλικη και μπορεις να παρεις τη ζωη στα χερια σου!
απλά εκφράστηκα τελείως ελέυθερα. και εγώ το σκέφτηκα πολλές φορές να μην ανοίξω θέμα γι αυτό ή για το άλλο..αλλά είπα να μην περιορίσω τον εαυτό μου, από τη στιγμη που δεν βλάπτω κανέναν. νιώθω να μην αντέχω άλλο..κι εγώ νιώθω ότι κακώς παραμέλησα το κοινωνικό κομμάτι ή το περίορισα και όσο ήμουν μαζί του και αφού χώρισα. αλλά αφού χώρισα, μετακόμισα σχχεδόν ταυτόχρονα σε άλλη πόλη και μου ήρθαν όλα μαζεμένα..ο προηγούμενος τόπος κατοικίας μου ήταν πλέον πολύ μακρυά για να μπορέσω να κρατήσω φιλίες γι αυτό και έμεινε μόνο ημία η πιο δυνατή.παρέες είχα πάντα,για να βγώ κ.τ.λ και γι αυτό δεν ενιωθα την ανάγκη να προσπαθήσω για μια πιο στενή φιλία. όσα είχα ζήσει ως ενήλικο άτομο τα είχα ζήσει μαζί του και ένιωθα να με συνδέουν τόσα πολλά. εξάλλου πάντα όλοι τον είχαν λίγο στην απ έξω, ήταν καχύποπτοι, τους φαινόταν παράξενο που ήμασταν μαζί και κάποιοι απορρούσαν και ανοιχτά γιατί ήμουν μαζί του.ολα αυτά με έκαναν να τον υπερασπίζομαι περισσότερο, και να πεισμώνω περισσότερο και ταυτόχρονα με απομάκρυναν και από τον κύκλο των φίλων μου..γιατί ολοι έκριναν με βάση τα στερεότυπα τους για την οικογένεια, τη μόρφωση, την εμφάνιση.. και κανένας σχεδόν δεν χαιρόταν με μας..μόνο εμείς οι ίδιοι.είμασταν πραγματικά ευτυχισμένοι. και είμαι χαρούμενη τουλάχιστον που έζησα αυτό.όλα αυτά τα λέω γιατί ίσως να εξηγουν γιατί με απασχολεί τόσο.
Ωραια λοιπον καιρος να κανεις κατι και για σενα που λεει και το τραγουδι! Να μαθεις πρωτα απο ολα να εχεις τα ματια σου πιο ανοιχτα, γιατι δε μπορει, τοοοοοσος κοσμος κατι θα εβλεπε! Και να τωρα, εμπλεξε με σκληρα ναρκωτικα, βγαινει με αλλη ενω σου δινει ελπιδες κτλ κτλ κτλ....
ή μπορεί ακριβώς επειδή όλοι τον έβελαπαν πάντα έτσι να το πίστεψε και ο ίδιος.στεναχωριέμαι γιατί κατάλαβα ότι καταβάθος δεν κατάφερα να τον πείσω ποτέ ότι αξίζει.νιώθω να πνίγομαι, εγκλωβισμένη.δεν μπορώ να σταματήσω να τον βλέπω ως καλό άνθρωπο και να τον δικαιολογώ.έχει μπλοκάρει το μυαλό μου.
Aν! Δεν ειναι δουλεια σου να τον πεισεις για κατι.... Αν δεν το αισθανεται ο ιδιος κ αν δεν του το περασε η οικογενεια του οταν επρεπε, εσυ δεν θα μπορεσεις να το κανεις, ειδικα σε αυτον τον ανθρωπο που δεν ειναι σε φαση....
....και μην μπλεκεις το "καλος ανθρωπος" με την κατασταση στην οποια βρισκεται... Αυτο ειναι παγιδα για σενα κ για τα "θελω" σου.....