Printable View
ποσο σε νιωθω ποσο σε καταλαβαινω σημερα ηρθαν να με παρουν οι δικοι μου να ψαξουμε για αμαξι πηγαμε σε ενα σωρο μαγαζια δεν κατεβηκα σε κανενα.....δεν θελω τιποτα μονο να πεθανω και να στοιχειωνω καθε βραδυ τα ονειρα του νομιζω πρωτη φορα ισως μισω ανθρωπο και αυτο με τρομαζει αλλα μερικες φορες πιανω τον ευατο μου να ευχεται να παθει κακο.....πως καταντησα ετσι θεε μου πως????δεν ειμαι εγω δεν με ξερω πια.....
ακριβως τα ιδια κι εγω eiri( ειρηνη?) μου. κουραγιο. θα μας συμβει κατι καλο. δε γινεται. κι εγω μια τον μισω, μια τον θελω πισω, μια θελω να πεθανω. θελω να φυγω μακρυα, πολυ μακρυα!
Εύχομαι να έρθει η στιγμή που θα τους απομυθοποιήσετε. Μόνο έτσι πιστεύω ότι θα ησυχάσετε τελείως. Να φύγετε, έτσι λέω. Κι όταν ξανασυναντηθείτε να είναι απλά για να πιστοποιήσετε ότι κάνατε το σωστό.
eiri κάπου λες ότι σε έπαιρνε και σε παρακαλούσε και εσύ εξαφανισμένη. Δεν ξέρω βρε κορίτσι μου, μήπως του βγαλες και συ την ψυχή; Δεν τον δικαιολογώ, το θέμα έληξε μ' αυτόν όπως φαίνεται. Αλλά για να μην επαναλαμβάνονται λάθη στο μέλλον -αν τυχόν έχουν γίνει...
πηγα να τον βρω ενω με ειχε διωξει και με πεταξε ξανα εξω απο το σπιτι του μου ζητησε κλεινωντας την πορτα του στα μουτρα μου να πεθανω και να μην τον ξαναενοχλησω εκανα ταξιδι μιας μερας και ηρθα σπιτι μου να κανω οτι μου ζητησε πηρα χαπια και με βρηκε ο κολλητος μου δυστυχως τα εκανα εμετο....εκανα οτι μου ζητησε εφυγα πεθανα...και μετα εψαχνε να με βρει....ηρθε με βρηκε και μου ειπε να παω πισω και του ειπα ναι θα ερθω απλα επρεπε να τακτοποιησω κατι διαδικαστικα τα πραγματα μου για παραδειγμα επρεπε να τα μαζεψω...2 μερες μετα δεν θυμοταν τιποτα......τον ρωτησα που εφταιξα και με εδιωξε την πρωτη φορα και μου ειπε πουθενα μαζι μου ηταν οι πιο ευτυχισμενες μερες της ζωης του του ειπα οτι σιγουρα καπου εφταιξα σε μια σχεση φταινε και οι δυο ειπε οχι δεν εκανες τιποτα....εγω ακομα και τωρα λεω εφταιξα την πρωτη φορα σιγουρα...μετα που ηρθε και με βρηκε τι εκανα τι κακο εκανα τι ηθελε επιβεβαιωση και επρεπε να ερθει να με αποτελειωσει???οχι εδω φταιει αυτος και μονο αυτος δεν θα του το συγχωρησω ποτε και ναι μακαρι να παθει τα χειροτερα γιατι του αξιζουν μισω τον ευατο μου τωρα που τα λεω αυτα αλλα δεν αντεχω αλλο δεν μπορωωωωω αλλο πνιγομαι πνιγομαι το μυαλο μου στενευει η καρδια μου εχει σταματησει εδω και ενα μιση χρονο να χτυπα ειμαι ενα 'πραμα' οχι ανθρωπος........τι του εφταιξα με αυτο το γιατι θα πεθανω.....Quote:
Originally Posted by Ofelia
Αχ, δεν ξέρω πόσο αντέχεις να ακούσεις τη σκέψη μου, που κι αυτή, προσωπική είναι, την αλήθεια την ξέρεις μόνο εσύ που το ζεις...γιατί εμείς ξέρουμε (ή καταλαβαίνουμε) μόνο απ' αυτά που μας λες.
Θα στην πω μια και μου απάντησες και σε παρακαλώ μην πάρεις τίποτα κατάκαρδα...
Λες ότι ήρθε να σε αποτελειώσει και φταίει μόνο αυτός. Η απόπειρα αυτοκτονίας τον έκανε να έρθει πίσω. Αυτό δεν ήθελες; Πιστεύω πως ναι, πιστεύω πως 90% ο κολλητός σου δε σε βρήκε από τύχη. Πέρα απ' αυτό δε θα εξετάσω ποιός φταίει για την κουτσή σχέση (αν υφίσταται σχέση). Το ότι είναι κουτσή η σχέση δε σου λέει κάτι; Πες πως εσύ τον απομάκρυνες με το να τον βάζεις να σε κυνηγάει (μια τακτική που αν και δε βγάζει σε καλό, συνεχίζεις μέσω αυτοκτονίας-όπως το βλέπω), πες ότι αυτός θέλει να επιβεβαιώνεται-να έχει κάποια που θα τον κάνει να πιστεύει ότι μετράει. Δε βλέπεις ότι είναι μια κατάσταση που δεν αξίζει κάποιος να τη ζει; Γιατί παλεύεις κάτι που δεν είναι το πραγματικό σου πρόβλημα; Να στο πω διαφορετικά. Πέφτεις στα πόδια κάποιου που γουστάρει να σε βλέπει έτσι για να νιώθει ανώτερος, και μετά, αντιστρέφεις τους ρόλους κάνοντας δύναμη την 'αδυναμία' σου κι αυτός πια είναι τόσο αδύναμος που δεν μπορεί να παλέψει την απόπειρα αυτοκτονίας σου. Έρχεται προσωρινά ξέροντας ότι θα φύγει, πράγμα που φαίνεται όταν στις ερωτήσεις σου δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα του και να εξηγήσει.
Αν ας πούμε τα βρείτε και πάτε να ξαναμείνετε μαζί...πόσο ειλικρινής (το λιγότερο που μπορώ να πω) περιμένεις ότι θα είναι αυτή η σχέση; Πόσο θα στέκει σε σταθερές βάσεις και πόσο.... χαρούμενη (?) σχέση θα είναι; Οι σχέσεις θα έπρεπε τουλάχιστον να σου φέρνουν χαρά.
Σου προτείνω να αγαπήσεις λίγο τον εαυτό σου και να ζητάς να είναι ο καλύτερός σου εαυτός και να μη ζητά λιγότερα απ' αυτά που αξίζει (ούτε και περισσότερα απ' αυτά που δεν αξίζει). ΕΚΕΙ να την χαλάσεις την ενέργειά σου, ναι. Γιατί το να τη χαλάς με παιχνιδάκια και δράματα (δεν έχει σημασία αν τα κάνεις εσύ, αυτός ή και οι δυο) για μένα δεν είναι απλά λάθος τρόπος να χαλάσεις την ενέργειά σου, να 'ζήσεις' τη σχέση σου, αλλά ούτε και να χαραμίσεις μια περίοδο της ζωής σου. (Άσε που αυτό που περισσότερο φοβάμαι είναι να μην πρόκειται μόνο για μια περίοδο).
Θα ακούγομαι σκληρή, άδικη, δεν ξέρω τί. Να ξέρεις ότι μόνο να βοηθήσω προσπαθώ. Σε τρέχω λίγο χρονικά. Φαντάζομαι αυτά θα έβλεπες αν κοιτούσες πίσω, αποστασιοποιημένα, μετά από χρόνια, αυτή την κατάσταση. Είναι σκληρό να πεις 'κοίτα με τί ασχολιόμουν ενώ θα μπορούσα να περνάω καλά' ή 'κοίτα ποιόν παρακαλούσα και έριχνα τον εαυτό μου'. Δεν είναι κακό, ένα μάθημα είναι, και χρειάζεται να ωριμάσεις μέσα σ' αυτό (αλλιώς όσο και να σε τρέξω...) αλλά μην ξεχάσεις να ακούσεις το κουδούνι.
Ουσιαστικά με τον εαυτό σου είσαι θυμωμένη, ενώ βγάζεις το θυμό σου σ' αυτόν. Και στο τέλος τον εαυτό σου εκδικείσαι, ενώ νομίζεις ότι εκδικείσαι αυτόν. Ελπίζω να μην αργήσεις πολύ να το δεις.
Φιλιά, όλα διορθώνονται, απλά θέλουν χρόνο και θέληση.
εχεις δικιο σε οτι και να πεις τα βλεπω και τα σκεφτομαι και εγω καθημερινα ολα αυτα...αλλα που να βρω τη δυναμη να συνεχισω???νιωθω μονη και αβοηθητη...πικραμενη και θλιμενη...πως να αρχισω παλι απο την αρχη???φυσικα και δεχομαι την οποια απαντηση και παντα καλοπροαιρετα και φυσικα και ευχαριστω οσους μπηκαν στον κοπο να μου απαντησουν...
δεν ξερω εγω παντως δεν μπορω. μου λεει η μανα μου εισαι σκληρο καρυδι(δεν ξερει ακριβως τι περναω απλα με βλεπει να ειμαι θλιμμενη), αλλα ελα που δεν ειμαι καθολου. παλι δεν τρωω,δεν θελω να σηκωθω απο το κρεβατι.οι χειροτερες μερες της ζωης μου,ποσο ακομη θα κρατησει αυτο?
σημερα παλι δεν αντεξα και τον πηρα τηλεφωνο η ζωη μου κινειται γυρω απο αυτον και αυτος ουτε που με βλεπει...του ειπα οτι ειμαι χαλια παλι σκεφτομουν να παρω χαπια σημερα δεν του ειπα για τα χαπια απλα οτι τον χρειαζομουν με ρωτησε αν εφαγα???παντα αυτο με ρωτουσε χαχαχαχαχ αστειο εεε???αν εφαγα???πως να ζησω ετσι ας με βοηθησει καποιος ελεος δεν μπορω αλλο τοσο πονο δεν αντεχω....Quote:
Originally Posted by katestrammeni
κι εγω αυτο εκανα τοσο καιρο. του ελεγα δεν ειμαι καλα δεν τρωω θα αυτοκτονησω και μου ελεγε φαε φρουτα! μην κανεις χαζα.εντελως απαθης. σημερα τον πηρα κ του ειπε τελος. και το επαιζε τρελος. αντε ρε και αντε ρε μου ελεγε. του εστειλα κ ενα μηνυμα οτι με τυραναει κι αφου δεν το τελειωνει αυτος το τελειωνω εγω. και μου λεει προσπαθω να μπω στο μσν να μιλησουμε. αυτο ηταν δεν ξαναμιλησαμε.κρατιεμαι με το ζορι μην τον παρω τηλεφωνο. τι να κανω? μονο οταν ακουω τη φωνη του ηρεμω.υποφερω τοσο πολυ.αυριο θα λειπω απο το σπιτι ολη μερα ευτυχως.θα κανω πραγματα και θα ξεχαστω.θα τον αφησω.ας με κυνηγησει αυτος αν θελει.αν δεν θελει ας παει στο καλο.που θα μου παει θα τον ξεπερασω.αν οχι ελπιζω να πεθανω για να ησυχασω.
καλα λενε οτι σαν τον ψυχικο πονο δεν εχει.νομιζω οτι στο τελος θα σταματησει η καρδια μου να χτυπαει απλα.
να σας ρωτήσω κάτι και τις δύο?
Πέρα από την αυτοεκτίμιση, καθόλου αξιοπρέπεια έχετε?
Η μία κατεβάζει χάπια για να τη λυπηθεί ο τύπος που είναι φευγάτος αιώνες και η άλλη απειλεί πως θα πάρει μήπως και ευαισθητοποιηθεί ο πρώην που είναι ήδη αλλού.
Χαραμίζετε τους εαυτούς σας, γιατί?
Επειδή ο άλλος ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ! Για τον Α, Β, Γαμα λόγο ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
Και δω γεννιέται το ερώτημα: είναι αυτός μαλάκας/γουρούνι/αναίσθητος που δεν θέλει, ή έχει πρόβλημα η κάθε μία που του γίνεται στενός κορσές και δεν τον αφήνει στην ησυχια του?
απο ολα αυτα που διαβασες αυτο καταλαβες? οτι εγω του ειπα με το ζορι να ειναι μαζι μου?
όταν κάποιος σου λέει πως είναι με άλλη, την έχει φωτο στο κινητο του και στη δείχνει, έρχεται μαζί σου όποτε του κάνει κέφι, του λες πως θες να αυτοκτονήσεις και σου λέει φάε φρούτα, σου λεει θα μιλήσετε και δεν μιλάτε....τι λάθος κατάλαβα?Quote:
Originally Posted by katestrammeni
Ο τύπος είναι φευγάτος και το μόνο που θέλει από αυτή τη φάση είναι η εξύψωση του ΕΓΩ του που τόσο απλόχερα του δίνεις.
Βλέπεις πουθενά κάτι διαφορετικό?
δεν θελω να εχουμε εκκρεμοτητες. και να μεινω για παντα με ενα τεραστιο γιατι. τον παρακαλεσα 100 φορες να μου πει την αληθεια. λιγοτερο θα ειχα πονεσει αν μου ελεγε ξερεις θελω να χωρισουμε γιατι γνωρισα καποια αλλη. παρα αυτο που κανει. και ναι οταν παει μαζι μου εγω αλλα καταλαβαινω. η συμπεριφορα του με πληγωσε πιο πολυ. εγω δεν ειμαι υποχρεωμενη να ξερω ποια εχει γκομενα μετα απο εμενα. δε χρειαζοταν να την μαθω.οπως ουτε αυτος θα μαθαινει απο εδω και περα με ποιους θα ειμαι. για αυτο με εχει τρελανει και τον παρακαλαω απλα να μου πει την αληθεια για να τελειωνουμε. ασχετα αν εγω υποφερω.
Η Θεοφανία τα λέει μια χαρά. Katestrammeni τί περιμένεις να δεις παρακάτω; Μικρή θλιβόμουν που πρέπει κάποια στιγμή να πεθάνω, γιατί όπως έλεγα δε θα ζήσω να δω τί θα γίνει παρακάτω... Σοβαρά! Αν καθόμουν όμως όλη μου τη ζωή να κλαίγομαι που θα πεθάνω και θα χάσω τη συνέχεια, θα περνούσε έτσι η ζωή μου, μέσα στη μιζέρια. Δε θα έβλεπα ότι τη ζωή μου θα τη χαράμιζα άδικα κλαίγοντας γι' αυτό που δε θα γίνει (να μάθω πώς ακριβώς θα εξελιχθεί ο κόσμος, η γή κλπ), ενώ μετά το θάνατό μου, τελικά ο κόσμος θα συνέχιζε να εξελίσσεται όπως ήδη εξελίσσεται, και χωρίς εμένα.
εγω περιμενω μια αγκαλια εναν ανθρωπο να μιλησω ενα σκουντημα στην πλατη ενα ειμαι διπλα σου....δεν περιμενα μετα απο 4 χρονια να βρισκω μονο μια πορτα κλειστη...Quote:
Originally Posted by Ofelia