βιβλίο-προτάσεις?

αν? χαίρομαι πολύ που ξεκίνησες αυτό το νήμα :D

κρατάω προτάσεις αλλά και ξεσκονίζω ράφια και ξαναθυμάμαι δικά μου αγαπημένα και όλο εδώ επανέρχομαι :)

Μιας και αναφέρθηκαν και δραματουργοί.. ο Τεννεσσί Ουίλλιαμς είναι η μεγάλη αδυναμία μου και από τα έργα του πιο αγαπημένα είναι το Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι και το Λεωφορείο ο πόθος.

Υπέροχο βιβλίο και θεατρικό έργο είναι ο Συρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν, που με συγκίνησε πολύ.

Ο Ματωμένος γάμος του Λόρκα επίσης, όπως και το περισσότερο αγαπημένο δικό του Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα.

Άπαντα του Σαίξπηρ και τέλος ο ευφυής και χαρισματικός Όσκαρ Ουάιλντ.. από τα δικά του προτιμώ το θεατρικό Σαλώμη, το De Profundis και τον Ευτυχισμένο πρίγκηπα και άλλα παραμύθια.

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

Υπέροχο βιβλίο και θεατρικό έργο είναι ο Συρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν, που με συγκίνησε πολύ.

---

Προσπάθησα να μάθω αποσπάσματα του απ'έξω (στα γαλλικά είναι ολόκληρο με ρίμες).
Αγαπημένη σκηνή εκεί που ρωτάνε τον ντε μπερζεράκ γιατί μισεί τον άλλο ευγενή τόσο πολύ. "Γιατί τόλμησε να σηκώσει το ρυπαρό βλέμμα του πάνω της".
Ρομαντικός όπως πάντα ο μπερζεράκ.


Από μπουκόφσκι το "ιστορίες καθημερινής τρέλας" το διάβαζα και το ζούσα μια εποχή. Ποιήματα του έχει μεταφράσει και η Τριανταφύλλου κάνοντας καλή δουλειά (αν σκεφτείς ότι μετάφραση ποίησης δεν είναι τίποτα λιγότερο από επανα-δημιουργία)

επισης κατερινα γωγου και βιρτζινια γουλφ.κολλησα με την κυρια νταλογουει!
βγηκε και ταινια βασισμενη σ'αυτο,το the hours με τη νικολ κιντμαν!

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

Προσπάθησα να μάθω αποσπάσματα του απ'έξω (στα γαλλικά είναι ολόκληρο με ρίμες).
Αγαπημένη σκηνή εκεί που ρωτάνε τον ντε μπερζεράκ γιατί μισεί τον άλλο ευγενή τόσο πολύ. "Γιατί τόλμησε να σηκώσει το ρυπαρό βλέμμα του πάνω της".
Ρομαντικός όπως πάντα ο μπερζεράκ.


Από μπουκόφσκι το "ιστορίες καθημερινής τρέλας" το διάβαζα και το ζούσα μια εποχή. Ποιήματα του έχει μεταφράσει και η Τριανταφυλλοπούλου κάνοντας καλή δουλειά (αν σκεφτείς ότι μετάφραση ποίησης δεν είναι τίποτα λιγότερο από επανα-δημιουργία)

---

Μα ναι :)
Ρομαντικός μέχρι το μεδούλι ο Rostand και η ποιητική μαεστρία του Συρανό απόλυτα ερωτεύσιμη και ακραία περισσότερη από αυτή που κατείχε ο κάποτε υπαρκτός Συρανό.

Συμπληρώνω ότι και το παιδικό βιβλίο Συρανό [ για μικρά αλλά και για μεγάλα παιδιά :) ] είναι υπέροχο, με κατενθουσίασε
και η εικονογράφηση της Rebecca Dautremer καταπληκτική:
http://www.bibliopolio.gr/%CE%A3%CE%...-p-225762.html

Δε νομίζω, πάντως, να έχω διαβάσει ποίηση Μπουκόφσκι σε μετάφραση της Τριανταφυλλοπούλου. Θενκς που το ανέφερες. Θα το ψάξω.
Τα πιο πολλά μπουκοφσκικά τα έχω διαβάσει στο πρωτότυπο ΚΑΙ θα συμφωνήσω α-πό-λυ-τα με αυτό που λες, ναι,
η μετάφραση ποίησης είναι επανα-δημιουργία.
Πιο δύσκολη και μεγάλη πρόκληση είναι η μετάφραση ελληνικής ποίησης στα αγγλικά (ή ακόμα και σε άλλη γλώσσα)..
τουλάχιστον εγώ το βλέπω έτσι μιας και μια τέτοια δουλειά που έχω αναλάβει την παλεύω με πολύυυυυ αργούς ρυθμούς.. oh well..

(Σώτη Τριανταφύλλου - πάντα το κάνουμε λάθος αυτό :) )
Το βιβλίο με τα μεταφρασμένα ποιήματα λέγεται "να περιφέρεσαι στην τρέλα" εκδόσεις ηλέκτρα και μεταξύ άλλων έχει κι ένα καταπληκτικό ποίημα για τους οδηγούς υψηλών ταχυτήτων στον αυτοκινητόδρομο: τους μεθυσμένους, τους φιαγμένους, τους οργισμένους και τους εξαιρετικά προσεκτικούς - που είναι "και οι πιο επικίνδυνοι απ'όλους" : )


Κατά την ταπεινή μου άποψη η μετάφραση (πραγματικής) ελληνικής ποίησης πρέπει να είναι το πιο δύσκολο πράγμα μετά τη διασκευή σουαχίλι σε εσκιμό. Τα αγγλικά ούτε που πλησιάζουν τις αποχρώσεις της ελληνικής γλώσσας. Είναι καλά για κανά trainspotting αλλά μέχρι εκεί. Bon courage λοιπόν : )

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

(Σώτη Τριανταφύλλου - πάντα το κάνουμε λάθος αυτό :) )
Το βιβλίο με τα μεταφρασμένα ποιήματα λέγεται "να περιφέρεσαι στην τρέλα" εκδόσεις ηλέκτρα και μεταξύ άλλων έχει κι ένα καταπληκτικό ποίημα για τους οδηγούς υψηλών ταχυτήτων στον αυτοκινητόδρομο: τους μεθυσμένους, τους φιαγμένους, τους οργισμένους και τους εξαιρετικά προσεκτικούς - που είναι "και οι πιο επικίνδυνοι απ'όλους" : )

---

χεχε.. οκ, εντάξει ;)

Μ' αρέσει η Σώτη Τριανταφύλλου, πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα γενικότερα. Κι αυτό το βιβλίο λοιπόν στη μαγική λίστα. Θενκς :)

Τώρα που πήρα φόρα θα προσθέσω και το "Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης" της ίδιας (από τα πολύ αγαπημένα). Και την έχω δει από κοντά, είναι όπως γραφεί λολ : )

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

συμφωνω οτι ο τροπος που γραφει ειναι "βρωμικος", οτι ειναι κυνικος, ωμος, σκληρος κ βιαιος, παρολα αυτα μισογυνη δεν θα τον ελεγα. ισως γιατι δεν διαβασα ποτε κατι που να δειχνει οτι υποτιμα τις γυναικες περισσοτερο συγκριτικα με τους αντρες ή ακομα κ με τον ιδιο τον εαυτο του. Αν κατι ηταν, θα ελεγα σιγουρα αυθεντικος κ διαφορετικος. Κ παντως η ποιηση του (για μενα) ηταν πολυ ανωτερη των πεζων του.

---

Αυτο ακριβως λεω κι εγω οταν ακουω οτι ο Μπουκοφσκι ηταν μισογυνης. Ναι, ηταν σκληρος με τις περισσοτερες γυναικες, τις υποτιμουσε και διαφορα αλλα, αλλα το ιδιο εκανε και με τους αντρες. Χαιρομαι που ακουσα και απο αλλον αυτη την αποψη γιατι μεχρι τωρα νομιζα οτι ηταν μονο δικη μου (λανθασμενη) αντιληψη.

Άλλοι πιάνουνε δουλειά στο δημόσιο και γίνονται καρυωτάκης κι άλλοι μπουκόφσκι. Γ....σε τα. (άσχετο)

πολλές προτάσεις...έχει να πέσει πολύ διάβασμα..:)

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...Ty0M8Cvgrw&t=1
Εάν σε ενδιαφέρει καθόλου η φανταστική λογοτεχνία, με πολλή ίντριγκα, εξαιρετικό βάθος στους χαρακτήρες, και πολιτικές δολοπλοκίες όσο αντέχει η ψυχούλα σου, σου το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ που έχω διαβάσει, και βγαίνει και σε τηλεοπτική σειρά σε λίγο καιρό.

"Όταν όλα καταρρέουν", της Pema Chondron, εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ.
Ένα από τα λίγα βιβλία αυτοβοήθειας που μου έκανε κλικ (τα περισσότερα είναι πολύ "αμερικάνικα" για τα γούστα μου και συνήθως άχαρα μεταφρασμένα στα ελληνικά).
Αυτό που με έκανε να δω στον εαυτό μου είναι οι σπασμωδικές προσπάθειες που κάνω για να νιώσω ανακούφιση όταν νιώθω άσχημα, προσπάθειες που πιθανότατα είναι πιο επιβλαβείς από το ίδιο το πρόβλημα. Δηλαδή, το να είμαι διαρκώς σε ένα τρέξιμο να ξεφύγω από ό,τι με πονάει, με οποιοδήποτε τίμημα. Σαν να τρέχω συνεχώς για να φτάσω στο αύριο, αρκεί να ξεφύγω από το σήμερα και τα όσα με "απειλούν". Την ανακούφιση όμως μόνο το σήμερα μπορεί να μου τη δώσει...
http://www.greekbooks.gr/books/psiho...arreun.product

διαβασα προσφατα το ''ο Φροιντ στο Μανχαταν'' ειναι πολυ ωραιο. συμμετεχει σε μια διελευκανση φονου ειναι σαν αστυνομικο αλλα εχει κ ψυχαναλησεις του μεσα!!!!

Eπισης και το Δεν ειπε Λεξη του Χαινριχ Μπελ. Καταπληκτικο... Γeνικα εχω κολλημα με Μπελ <3

εχω κολλημα με τα βιβλια του λεο μπουσκαλια...
προς το παρον λεω να ξεκινησω το "η βερονικα αποφασιζει να πεθανει" μετα απο συσταση ενος φιλου μου..