Originally Posted by
marian_m
Για μένα οι θρησκείες δεν είναι παρά ένας τρόπος -ο πιο πετυχημένος ως τώρα- για τον έλεγχο των ανθρώπων και ολόκληρων κοινωνιών. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα και γενοκτονίες έχουν γίνει στο όνομα της θρησκείας. Οι περισσότερες φοβίες και ενοχές μας, ακόμα και για τα πιο όμορφα πράγματα, όπως το σεξ, ξεκινάνε από τις θρησκείες. Για να μη μιλήσω για την υποβιβασμένη θέση της γυναίκας και πώς αντιμετωπίζεται από τις περισσότερες θρησκείες -και δε μιλάω για τον ακραίο μουσουλμανισμό, γιατί και ο χριστιανισμός δεν πάει πίσω.
Για έναν σκεπτόμενο, συνειδητοποιημένο άνθρωπο, νομίζω ότι η θρησκεία είναι άχρηστη.
Τώρα, όσον αφορά την ύπαρξη ή όχι Θεού, Θεών, κάποιας ανώτερης δύναμης, δεν ξέρω αν υπάρχει, τουλάχιστον με την έννοια που υπάρχει στο μυαλό μας.
Ως άνθρωποι, που δεν έχουμε ακόμα τις απαντήσεις για όλα, έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι "ανώτερο, μεγαλύτερο, σοφότερο" από μας. Παλιότερα, κάθετι που δεν μπορούσε να εξηγηθεί, αποδίδονταν σε κάποιες ανώτερες δυνάμεις, σε θεούς και δαίμονες. Δεν είναι τυχαίο, ότι με τα χρόνια ο αριθμός των "Θεών" που μας είναι απαραίτητοι, μειώνεται.Όσο αναπτύσσεται η ανθρωπότητα (πνευματικά, επιστημονικά, τεχνολογικά), όσο περισσότερα μυστήρια εξηγούνται, τόσο η ανάγκη ύπαρξης Θεού γίνεται μικρότερη.
Και ακόμη δεν έχουμε καταλάβει απόλυτα πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας!
Πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε ακόμα να αντιληφθούμε με τις 5 αισθήσεις (ίσως δεν τα αντιληφθούμε και ποτέ), έξω από μας, πέρα από μας, σε άλλες διαστάσεις, ότι δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος (ή των άπειρων συμπάντων), αλλά ένα πολύ μικρό κομμάτι του, αλλά η ιδέα ενός Θεού, ο οποίος μας δημιούργησε και μας φροντίζει και τον οποίο θα συναντήσουμε -αν είμαστε καλοί άνθρωποι- όταν πεθάνουμε, μου φαίνεται -το λιγότερο- αφελής.