Ο ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΣ

Γιατί το πάμε στα άκρα. Μπορεί να μη γίνεις αστροναύτης, αλλά να σπουδάσεις αστρονομία ή να γίνεις πιλότος. Τόσο σπάνια είναι αυτά?
Εγώ για παράδειγμα, αν δεν περνούσα στο Πολυτεχνείο θα μπορούσα να σπουδάσω διακόσμηση, γραφιστική, σκηνογραφία, φωτογραφία. Θα μπορούσα να δώσω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Όλα αυτά μ' ενδιαφέρουν και λίγο πολύ με κάποια από αυτά ασχολούμαι.
ΟΚ, έχω μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων, που είναι όμως όλα παρεμφερή.
Το θέμα είναι να βρούμε τι μας αρέσει, πού έχουμε κλίση και δυνατότητες και ν' ασχοληθούμε μ' αυτό. Αν μας αρέσει πολύ και δουλέψουμε αρκετά, μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

αμα στο σχολειο μ ειχαν δειξει πραγματικα τι υπαρχει εξω, θα ειχα κανει κ εγω αυτο που με ενδιαφερει. θα ημουνα αριστη εγκληματολογος!!!αριστη!!!! αλλα δεν ηξερα πως υπηρχε εκεινο τοτε!!!!!! σκατα δουλεια εκανε εκεινο το ΣΕΠ

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Γιατί το πάμε στα άκρα. Μπορεί να μη γίνεις αστροναύτης, αλλά να σπουδάσεις αστρονομία ή να γίνεις πιλότος. Τόσο σπάνια είναι αυτά?
Εγώ για παράδειγμα, αν δεν περνούσα στο Πολυτεχνείο θα μπορούσα να σπουδάσω διακόσμηση, γραφιστική, σκηνογραφία, φωτογραφία. Θα μπορούσα να δώσω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Όλα αυτά μ' ενδιαφέρουν και λίγο πολύ με κάποια από αυτά ασχολούμαι.
ΟΚ, έχω μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων, που είναι όμως όλα παρεμφερή.
Το θέμα είναι να βρούμε τι μας αρέσει, πού έχουμε κλίση και δυνατότητες και ν' ασχοληθούμε μ' αυτό. Αν μας αρέσει πολύ και δουλέψουμε αρκετά, μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

---

Σπουδασα αυτό που ονειρευόμουν να σπουδάσω εκεί που ήθελα να σπουδάσω. Στην ηλικία πριν και κατά τη διάρκεια των σπουδών και μετά τις σπουδες ήμουν αποδέκτης αρνητικής ανατροφοδότησης ότι δεν κανεις εσύ γι αυτό. Όμως τελείωσα τις σπουδές μου. Ο αντίκτυπος της ανατροφοδότησης αυτής ήταν μετά το τελος των σπουδών να μην εξασκήσω το αντικείμενο κανοντας δουλειά δική μου. Ο αντίκτυπος αυτός με οδήγησε σε κάτι παρεμφερές, υπεύθυνη όμως θέση με πολύ καλές απολαβές και που έχει έντονο ανταγωνισμό για να μπει κανεις εκεί. Όμως καπου η σκέψη με φερνει στο να κανα δουλειά δική μου όπως ήθελα, που λόγω αρνητικών καταστάσεων στη ζωή μου και της συμπεριφοράς των άλλων δεν το κανα. Τωρα όμως που βελτιώθηκα σαν άνθρωπος η ανατροφοδότηση που δέχομαι είναι να με αποκαλούν με τον τιτλο που θα χα αν εκανα τη δουλειά και κανεις να μη μου λεει δεν κανεις γι αυτό όπως συνεβαινε τοτε.

ναι μερικες φορες αυτο που θες δεν γινεται. σαν την στελλα μπεζαντακου που ηθελε να γινει τραγουδιστρια ενα πραγμα......

δεν σου βγαινει ρε παιδι μ εισαι καλη σε ''αλλα πραγματα'' γιατι το παλευεις τι σου φταιει το τραγουδι , αστο για τον χατζηγιαννη

Quote:

---

Originally Posted by BrokeN_DoLL

ναι μερικες φορες αυτο που θες δεν γινεται. σαν την στελλα μπεζαντακου που ηθελε να γινει τραγουδιστρια ενα πραγμα......

δεν σου βγαινει ρε παιδι μ εισαι καλη σε ''αλλα πραγματα'' γιατι το παλευεις τι σου φταιει το τραγουδι , αστο για τον χατζηγιαννη

---

Σε μενα τα λες;;! χο χο :)

Quote:

---

Originally Posted by BrokeN_DoLL

ναι μερικες φορες αυτο που θες δεν γινεται. σαν την στελλα μπεζαντακου που ηθελε να γινει τραγουδιστρια ενα πραγμα......

δεν σου βγαινει ρε παιδι μ εισαι καλη σε ''αλλα πραγματα'' γιατι το παλευεις τι σου φταιει το τραγουδι , αστο για τον χατζηγιαννη

---

Θέλω να πιστεύω ότι έχουμε ένα στοιχειώδες I.Q. και μια κάποια αξιοπρέπεια.
Εδώ μιλάμε για άτομα που θέλουν πάνω απ' όλα τη δημοσιότητα, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση (όπως και σε πολλές άλλες, είναι γεμάτη η τηλεόραση από τέτοια άτομα), προτιμάει να είναι περίγελος προκειμένου να βλέπει τον εαυτό της στα κανάλια.
Γιατί, κατά τη γνώμη μου η συγκεκριμένη, ούτε σαν μοντέλο αξίζει, πόσο μάλλον σαν τραγουδίστρια.
Όποιος ξεκινάει με το σκεπτικό, θέλω να γίνω "διάσημος", με όποιο τίμημα, κάπως έτσι μπορεί να καταλήξει.
Είναι τελείως άλλο, από το μ' αρέσει αυτό που κάνω, το κάνω καλά, προσπαθώ να βελτιώνομαι και, ανάλογα με το επάγγελμα, μπορεί να γίνω και διάσημος. Υπάρχει μεν, πολύ συχνά η φιλοδοξία του να φτάσω ψηλά, αλλά σε πρώτο επίπεδο είναι η αγάπη γι' αυτό που κάνω.
Αυτή είναι και η διαφορά του Χατζηγιάννη (που δεν είναι μεν του γούστου μου, αλλά μπορεί να γράφει καλή μουσική και να τραγουδάει) από την Μπεζεντάκου.

εχει πλακα ομως αμα δεν ειχαμε αυτη και τον ''αχ κουλα'' με ποιους θα γελουσαμε νταξ δεν γινεται να βλεπουμε μονο αξιοπρεπεις ανθρωπους θελουμε κ κανα σουργελο να ξεχνιομαστε και λιγο!

Είχα δώσει ένα πολύ ενδιαφέρον λινκ (αλλά πολύ που το διαβάσατε). Λοιπόν το παραθέτω εδώ για όσους ξέρουν αγγλικά:

http://www.calicocat.com/2004/05/is-...-all-evil.html

Ένα από αυτά που λεει είναι οτι δεν έχουν όλοι τον ίδιο βαθμό ικανότητας αλλά και θεωρητικά να είχαν όλοι την ίδια ικανότητα κάποιοι πάντα θα ήθελαν να έβγαιναν πιο πάνω. Έτσι δεν μπορούμε να είμαστε όλοι και να φαινόμαστε όλοι το ίδιο επιτυχημένοι αφού βάζουμε τον εαυτό μας σε ανταγωνισμό με τον υπόλοιπο κόσμο για να αναδειχτούμε ατομικά. Είναι δηλαδή αδύνατον να είμαστε επιτυχημένοι αν κάποιοι άλλοι δεν βγαίνουν χαμένοι.

Πάντως ρε παιδιά ακόμα και εδώ μέσα πολλές φορές φαίνεται πως νιώθουν κάποιοι καλά όταν κάποιοι άλλοι δεν είναι...

Διάβασα αποσπασματικά το πρώτο ποστ.
Πρώτον, για όσους ζουν με τα λεφτά του μπαμπά, της μαμάς, είναι το αγαπημένο τους παιδάκι, δεν έχει καμία μα καμία έννοια να σκέφτομαι τι σκέφτονται. Είναι άλλος κόσμος.
Για όσους έχουν βαφτιστεί στη σκληρή πλευρά των πραγμάτων και ξέρουν πως είναι το μυαλό σου και η τσέπη σου να σκίζονται για να κατεβάσεις μια μπουκιά, σ' αυτούς λοιπόν που επέλεξαν, έχοντας κατακτήσει τον κόσμο να κάνουν ένα συμβιβασμό για να ζήσουν πιο άνετα, θα έλεγα ότι είναι ένα πολύ ύπουλο δίκοπο μαχαίρι.
Μου έρχεται στο μυαλό κάτι που είχα συζητήσει μετά από ένα έργο όταν είπα: είδες? τελικά αξίζει να ακολουθείς το πόθο σου. Μου απάντησε: ναι αρκεί να μπορείς.
Νομίζω ότι, αν μπορείς, πρέπει να τα δεις όλα. Κάπου θα νοιώσεις ότι είσαι μέσα σε μια οικογένεια, εργασιακά μιλώντας, την οικογένεια σου την έχεις. Μπορεί να την εγκαταλείψεις αλλά την έχεις βρει οπότε μπορείς να γυρίσεις όταν κάνεις όσα νομίζεις ότι χρειάζεται να κάνεις. Είναι εκεί που ο κύκλος ολοκληρώνεται.

Α!ναι, ο συμβιβασμός που μας κάνει τη ζωή μίζερη...είναι ένας απ΄τους λόγους που δεν θέλω να ζήσω πολλά χρόνια... πιστεύω πως είναι το πιο απαίσιο πράγμα να ξυπνάς μια μέρα στα 40-50 σου και να συνειδητοποιείς ότι το να έχεις μια δουλειά γραφείου(και τυχερός θα είσαι),άντρα που όλη μέρα τα ξύνει,3 κουτσούβελα, δεν ήταν το όνειρό σου...συμβιβάστηκες γιατί αυτό θέλει η κοινωνία και γιατί τα όνειρα σου ήταν άπιαστα. ε,αυτό δεν έχει νόημα!

Όταν κάτι το θέλεις πάρα πολύ, τότε βάζεις όλες σου τις δυνάμεις για να το καταφέρεις.Αν δεν το καταφέρεις σημαίνει ότι απλά δεν το ήθελες τόσο πολύ...

Τα υπόλοιπα, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι για να μπορεί να δικαιολογείται ο καθένας...

Quote:

---

Originally Posted by Clown

Όταν κάτι το θέλεις πάρα πολύ, τότε βάζεις όλες σου τις δυνάμεις για να το καταφέρεις.Αν δεν το καταφέρεις σημαίνει ότι απλά δεν το ήθελες τόσο πολύ...

Τα υπόλοιπα, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι για να μπορεί να δικαιολογείται ο καθένας...

---

αυτα τα λενε στις αμερικανιες και στις ταινιες και στα καρτουν με τα μικρα μου πονι για να μας ζαχαρωνουνε το χαπι. πλεον η ζωη ειναι μια μιζερια. μην τρωτε ο,τι σας σερβιρουνε!!!! ''ο,τι θες το καταφερνεις ο,τι δεν καταφερες δεν το θελες.......'' μκιες! που ξερεις ποσο ηθελε ο ταδε να γινει διασημος? να απαλαχθει απ τον καρκινο? να κανει δικα του παιδια? να συντηρισει την οικογεινεια του?

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

ΤΥΧΑΙΝΕΙ να βλεπω και να γνωριζω ατομα που αλλα μου λεγανε παλια πως θα γινουνε κ αλλου καταληξανε. εχω διαπιστωσει πως ειναι ολοι ματαιοδοξοι και η καταληξη ειναι η ιδια, ο συμβιβασμος.

''ηθελα να γινω ζωγραφος αλλα συμβιβαζομαι με την δουλεια γραφειου που εχω τωρα'' ''ηθελα να γινω μοντελο αλλα συμβιβαζομαι με το ρολο της σερβιτορας σε καφετερια'' ''ηθελα να γινω πιλοτος αλλα συμβιβαζομαι με το να οδηγω ταξι''

μικρα μας λεγανε να διαβασουμε να προκοψουμε και τωρα οσα πτυχια εχεις τοσο δυσκολοτερο να δουλεψεις, γιατι να παρουν εσενα με τα πτυχια να στα χωνουν χοντρα και ν αμην παρουν τον αλλον που μπορει να μαθει τα ιδια με σενα και να παιρνει τον βασικο μισθο.

καθομαι και σκεφτομαι και λεω πως γι αυτο ειναι ολος ο κοσμος μες στην μιρλα επειδη- και με το δικιο του- καθεται και κανει καταναγκασμους! το μονο δραστικο που κανουν ειναι να γκρινιαζουν, τι απελπιστικο!

ονειρα του καθενος πανε στα σκουπιδια και συνεχιζεις να ζεις για να δουλευεις και οχι το αντιθετο.

---

Αλλο να κυνηγας ονειρα, και αλλο ματαιοδοξιες. Αμα κυνηγας τις ματαιοδοξιες, ειναι πραγματικα σαν να καθεσαι να κανεις καταναγκασμους, αρα δεν ειναι αξιεπαινο. Αλλο θελω να γινω δικηγορος γιατι μαρεσει να υπερσπιζομαι το δικαιο, μαρεσει να διαβαζω νομικα θεματα και εχει ενδιαφερον να ασχολουμαι με αυτα, και αλλο θελω να γινω δικηγορος για να εχω στατους, να βγαζω λεφτα, να παρω το γραφειο του μπαμπα, να παιρνω φακελακια κ.ο.κ. Το πρωτο ειναι ονειρο, το δευτερο ματαιοδοξια. ναι κριμα να μην κυνγαει κανεις τα ονειρα του, αλλα για τις ματαιοδοξιες πολυ καλα κανουν αν τις παρατανε.

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

αυτα τα λενε στις αμερικανιες και στις ταινιες και στα καρτουν με τα μικρα μου πονι για να μας ζαχαρωνουνε το χαπι. πλεον η ζωη ειναι μια μιζερια. μην τρωτε ο,τι σας σερβιρουνε!!!! ''ο,τι θες το καταφερνεις ο,τι δεν καταφερες δεν το θελες.......'' μκιες!

---

Σύμφωνοι. Αυτές οι ατάκες τύπου "κοέλιου/the secret" "ότι θέλει το σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις μπα μπλα" είναι ένα μάτσο μπαρούφες που τα γράφει ο χ/ψ νεο-εποχίτης ψευδο-φιλόσοφος για να πουλάει βιβλία με την σέσουλα στον μέσο άνθρωπο που θέλει να διατηρεί την αμερικάνικη ψευδαίσθηση "the sky is the limit". Αλλά και ο αντίθετος πόλος "πλέον όλη η ζωή είναι μιζέρια/ότι και αν προσπαθήσεις θα πάει χαμένο και όλα είναι μάταια" είναι το ίδιο κουτό και άκυρο με το άλλο άκρο. Όπως με όλα τα πράγματα η αλήθεια είναι κάπου στην μέση, ποτέ τα άκρα δεν φαίνεται να ισχύουν στην πραγματικότητα (π.χ. σε επιστημονικές η φιλοσοφικές θεωρίες). Το θέμα είναι ο καθένας να βρίσκει το δικό του νόημα και ευχαρίστηση στην ζωή του και αυτό είναι απολύτως εφικτό. Δεν χρειάζεται να πας στο διάστημα η να έχεις βίλλες με πισίνα για να είσαι χαρούμενος.

και που ξερεις και μπορεις να αντιληφθεις αν κατι που θες ειναι ματαιοδοξια η οχι?

και επισης πιστευω πως υπαρχουν ατομα που με πισινα και βιλα θα ταν ευτυχισμενα. γιατι να μην ηταν? αν ειχα ολα τα αλλα, με μια πισινα και λεφτα θα ρχοταν και θα δενε!

αλλα συνιθως ξερεις τι συμβαινει......οταν εχεις κατι, η ζωη σου στερει κατι αλλο. γιατι δεν τα χουμε ολα! γιατι συμβαινει αυτο? ποιος δεν θελει να μας κακομαθει?