Printable View
A και να προσθεσω οτι ενας χρονος ψυχοθεραπειας μπορει να ειναι κατι, αλλα μπορει να ειναι και μια σταγονα στον ωκεανο, και να εχεις ακομα δρομο μπροστα σου! Δε σημαινει το οτι κανεις ψυχοθεραπεια ενα χρονο οτι τωρα ξερεις τι σου γινεται, τι θες και οτι εχεις λυσει σε επαρκη βαθμο τα θεματα σου (στοιχεια βασικα για να κανεις καλες σχεσεις και να νιωθεις εσυ καλα πανω απο ολα), επειδη επιτελους ασχολεισαι και με σενα..
εμένα η γνώμη μου είναι ότι το σκέφτεσαι και το αναλύεις πολύ. λες ότι σε φοβίζουν οι σοβαρές σχέσεις. όμως καμιά σχέση δεν ξεκινάει ως σοβαρή. γνωρίζεσαι με κάποιον, περνάς καλά και στο τέλος κολλάς. ξεκίνα για να δεις στην πράξη.
Γεια χαρα phobic24, καλως ηρθες:)Quote:
Originally Posted by phobic24
ξερεις, διαβαζοντας σε σχηματισα την εντυπωση πώς για σενα μια σοβαρη σχεση ειναι κατι σαν μια σχεση αγελαστη, ακαμπτη, χωρις ιδιαιτερα καλο σεξ, ή σαν το σεξ να μην εχει κ καποιο σημαντικο ρολο, το ερωτικο ενδιαφερον ειναι χλιαρο κ αυτο δεν αλλαζει, μενει ετσι κ εχει μονο δεσμευση κ υποχρεωσεις. Ειναι ετσι πιστευεις οι σοβαρες σχεσεις?ή μαλλον μονο ετσι μπορουν να ειναι?
Εμεις δινουμε ή φτιαχνουμε το σχημα μιας σχεσης, δεν ειναι ετοιμο κ το αγοραζουμε ετσι...Αυτο ηθελα να σου πω....
Ίσως τα έγραψα πολύ γενικά και δεν κατάλαβες κάποια, έτσι θέλω να εξηγήσω ένα αναλυτικότερα. Π.χ. αν ήξερες τι εκείνος ζητάει, πώς αισθάνεται, τι σκέφτεται θα είσουνα πολύ περισσότερο ήσυχη για τις δικές σου κινήσεις. Αυτή τη στιγμή, αφού δεν γνωρίζεις, ο άνθρωπος αυτός αποτελεί "ομίχλη" για σένα. Μην σε παραξενέψει αν δεις ότι ο άνθρωπος αυτός έχει όμοια προβλήματα με εσένα. Θέλει όμως να τα διαπιστώσεις. Δεν θα κουβέντιαζες π.χ. το θέμα της μόνιμης σχέσης ("σοβαρής" όπως λες), αν γνώριζες τι θέλει.Quote:
Originally Posted by phobic24
> Μαλλον επειδη ημουν στο κλουβι και τωρα πια εχω βγει και εχω ενα σωρο
> πραγματα να αντιμετωπισω
Κάθε φορά νομίζουμε ότι έχουμε βγει από το κλουβί. Όμως για ένα παράξενο (στην ουσία δεν είναι παράξενος) λόγο παραμένουμε σε ένα -ίσως διαφορετικό- κλουβί. Αναγκαστικά κουβαλάμε ένα μέρος από τα πρέπει της κοινωνίας. Μπορείς να φανταστείς πόσο ελεύθερος θα ήταν ένας άνθρωπος αν γινόταν να μην επηρεάζεται από αυτά;
Έχεις σκεφτεί την πιθανότητα παρ' ό,τι υποστηρίζεις πως ψηφίζεις συναίσθημα έναντι πηδήγματος (που για μένα το δίλημμα είναι άλλη μία πολιτισμική μούφα), να μην είσαι η ίδια εσωτερικά διαθέσιμη, γι αυτό και επιλέγεις άτομα που δε θα σου δώσουν αυτό που φοβάσαι? Το σεξ δηλαδή.
Όπως και να το ονομάσεις, το σεξ είναι σεξ και γίνεται με τον ίδιο λάγνο, παθιασμένο τρόπο, είτε το πεις δέσιμο, είτε ρομαντική συνεύρεση,είτε σμίξιμο ψυχών και άλλα κατσαρά, είτε το στολίσεις με οτιδήποτε, είναι ζωώδες ένστικτο γιατί αποτελεί μέρος της ανθρώπινης φύσης (ο άνθρωπος είναι κι αυτός μέρος του ζωικού κόσμου). Η φύση μας προίκισε με ένστικτα, δυνατά, καθαρά, κι εμείς τα φορτώνουμε με ένα κάρο σάλτσες ηθικές που τα αλλοιώνουν.
Και ένα γέλιο για τις φαλλοκρατικές σφήνες που διάβασα σ' αυτό το θρεντ. Να είσαι *******, αλλά όχι τόσο ρε παιδί μου. Να έχεις πείρα, αλλά να γεννήθηκες με έμφυτο χάρισμα στο κρεβάτι, ή ακόμη καλύτερα για τους σεξιστές, να σε "μπάσουν" στον κόσμο του πάθους οι ίδιοι και να σου διδάξουν αυτοί, οι μοναδικοί βαρβάτοι σερνικοί πώς να απολαμβάνεις. ΛΟΛ!
ίου...
Από την άλλη, κι εσύ πρέπει να σου μιλήσεις ανοιχτά. Αν θες να προχωρήσεις, τότε γιατί σου βάζεις εμπόδια? Αν θες "μεν αλλά" συνεχώς, κάτι τρέχει. Συζήτα το στην ψυχοθεραπεία. Και κάτι άλλο: φαντάζομαι έχεις ορμές-για να ανοίξεις θέμα προβληματισμού ανάλογο-πώς τις ικανοποιείς τις ορμές αυτές? Γνωρίζεις το κορμί σου? Τις ερωτογενείς σου ζώνες? Το μυαλό σου? Τις φαντασιώσεις σου τις έχεις εντοπίσει? Άμα ξέρεις καλά το κορμί σου, μπορείς να δείξεις στον άλλον δίχως λόγια τι θέλεις απ' αυτόν. Με κινήσεις και δίχως λεκτικά εμπόδια. Δεν είν' ανάγκη να δίνεις εξηγήσεις, δε σου ζητάει ο άλλος το ιστορικό σου, εκτός αν είναι μάπας-μάπες αποφεύγονται. Αν ξέρεις πως το θες, πέτα τα πρέπει και κυνήγα το.:)
Δε μπορώ να πω πως έχω ιδιαίτερη επαφή με την ψυχολογία (αν και κάποτε είχα σχέση με μία ψυχολόγο και ξέρω πχ πως οι Pavlov και Thorndike δεν είναι ποδοσφαιριστές :p), οπότε λέξεις όπως «κλουβί», μου φαίνονται λίγο περίεργες στο άκουσμα. Άσχετο, αλλά μου έκανε εντύπωση
Πέρα από αυτό, θα προσπαθήσω να απαντήσω στην ερώτησή σου, στο πως δηλαδή θα έβλεπε ένας άντρας το γεγονός ότι μια κοπέλα δεν είχε ολοκληρωμένες σχέσεις, πάντα μιλώντας προσωπικά και όχι εκ μέρους του υπόλοιπου "αντρικού πληθυσμού"
Έγραψα στο προηγούμενό μου μήνυμα (αυτό είναι το δεύτερό μου οπότε δε νομίζω πως θα δυσκολευτείς να το βρεις :D) πως στα 24 μου, είχα σχέση με μια κοπέλα που δεν είχε κάνει σεξ. Ήταν 23 τότε. Οι λόγοι βέβαια ήταν λίγο διαφορετικοί από τους δικούς σου, αλλά και πάλι, αν ήμουν στη θέση σου, δε θα αγχωνόμουν γι’ αυτό το θέμα.
Δε νομίζω κάποιος ο οποίος θα νιώσει έλξη για σένα να σταθεί στο ότι είσαι άπειρη. Μη σου πω πως μερικούς αυτό τους διεγείρει κιόλας ;)
Γνώρισε άντρες, φλέρταρε μαζί τους εφόσον βρίσκεις στοιχεία πάνω τους που σ’ αρέσουν, και το πως θα εξελιχθεί το όλο θέμα είναι κάτι που φαίνεται στην πορεία
Ότι θα ενθουσιαστείς, θα ερωτευτείς, θα αγαπήσεις, θα πληγωθείς, θα απογοητευτείς, είναι στάδια που περάσαμε όλοι μας και σίγουρα θα περάσεις και εσύ (sad but true :p)
Αλλά μη βάζεις τίποτα σε καλούπι. Ούτε το τι πρέπει να θέλει μία γυναίκα από μία σχέση, ούτε να προσπαθείς να καταλάβεις το τι θέλουν οι άντρες από μία γυναίκα. Αυτά είναι στοιχεία που διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και ακόμα και στον ίδιο άνθρωπο από περίοδο σε περίοδο της ζωής του.
Εγώ άλλες φορές ήθελα κάτι το σοβαρό, άλλες κάτι το πιο εφήμερο, άλλες να είμαι μόνος. Άλλες φορές ήθελα συνεχώς αγκαλίτσες και φιλάκια, άλλες φορές κάτι πιο light (ακόμα και μέσα στην ίδια σχέση!). Δεν υπάρχει ποτέ κάτι de facto. Αν υπήρχε, θα είχε βγει και οδηγός για την τέλεια συναισθηματική ζωή και οι ψυχολόγοι θα είχαν αναδουλειές
Πραγματικά εύχομαι να ξεπεράσεις τα θέματα κατάθλιψης που σε απασχολούν και να επικεντρωθείς σε άλλα πιο ευχάριστα, όπως αυτό του έρωτα. Αν μπορείς να το κάνεις και ταυτόχρονα, ακόμα καλύτερα. Ίσως μάλιστα, ο έρωτας να είναι και ένα γιατρικό (που είναι πιο οικονομικό και πιο ευχάριστο από μία ψυχοθεραπεία χεχε)
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! τέλειο νικνέιμ godric!
Αν και offtopic, σ' ευχαριστώ πολύ :)
ετσι ειναι. εχω πολυυυυυυυυυυ δρομο ακομα μπροστα μου.Quote:
Originally Posted by carrie
και να σου πω την αληθεια, πιστευω οτι καποια θεματα, καποιες φοβιες με την ψυχοθεραπεια και με πολλη προσπαθεια με ΠΡΑΞΕΙΣ μεσα στην καθημερινοτητα μπορει να λυθουν και νιωθω μια αισιοδοξια οτι θα τα παω καλυτερα.
Αλλα οσων αφορα το υποβαθρο καταθλιψης, πολλες φορες νιωθω οτι δε θα αλλαξει ποτε στο 100%
Δηλαδη ανα πασα στιγμη ο καταθλιπτικος μου εαυτος θα εμφανιζεται και θα προσπαθει να σαρωσει τα παντα. Και θα πρεπει να το παλευω για να μη γινεται μονιμο και να μην κραταει πολυ.
Δεν ξερω πως λεγεται ολο αυτο... ας πουμε μια μονιμα dark προσωπικοτητα με αναλαμπες. Ετσι ειμαι και τωρα. Κυκλοθυμικη?
Καπως ετσι. Αλλα ναι, εχω δρομο ακομα καμποσο με την ψυχοθεραπεια.
Quote:
Originally Posted by claire
Οχι κοριτσια δεν εχω τοσο κακη αποψη για τις σοβαρες σχεσεις. Αυτο που νομιζω οτι με κραταει πισω ειναι απτη μια πλευρα αυτα που βλεπω τοσα χρονια να συμβαινουν γυρω μου με τις σοβαρες σχεσεις και απτην αλλη ειναι εκεινη η σχεση που ειχα κανει.Quote:
Originally Posted by Sofia
Ο ανθρωπος αυτος απο την 1η στιγμη συζητουσε για το μελλον, μεγαλα λογια, βερες απτον 1ο μηνα (οχι αραβωνας)
σχεδια για συγκατοικηση και πολλα αλλα. Και τα θυμαμαι με τοση πικρια.
Γιατι τοτε τα χαιρομουν, αλλα κραταω τοσο θυμο που σε εκεινη τη φαση που επρεπε να διασκεδαζω σαν πιτσιρικα, βρεθηκα μπλεγμενη και ζουσα σα να ημουν η καραδεσμευμενη! Ηταν και σχεση απο αποσταση, ειχα και το βαρος να πρεπει να περασω ΜΕΤΑ σε σχολη στην πολη του και να μην πρεπει να κοιταω αλλου γιατι ημουν δεσμευμενη με σοβαρη σχεση και ειχα να περιμενω τα σαββατοκυριακα οπου ερχοταν κουρασμενος και κλεινομασταν μεσα!
Και ξαναλεω, τοτε, στην αρχη, καλα περνουσα. Απο ενθουσιασμο εστω.
Αλλα οταν συνειδητοποιησα ποσο πισω με πηγε ολο αυτο...................... μου μεινε ο θυμος για το οτι ΕΚΕΙΝΟΣ στα 30 επρεπε να σκεφτει αυτα που δεν μπορουσα εγω!!!!!!!!
Τελοσπαντων. Εχω και εγω τις ευθυνες μου.
Μπορει να εχω ψυχολογικο και να μη θελω τιποτα που να μου θυμιζει εκεινο το λαθος. Δεν ειναι τυχαιο οτι οι αντρες που με τραβανε αυτη τη στιγμη δεν του μοιαζουν σε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα μα τιποτα ομως.
Θελω λιγη διασκεδαση, ελευθερια και εμπειριες.
Ναι θελω και αγαπη, ερωτα, φροντιδα, προσοχη, πολλη προσοχη.
Αλλα οχι μια κατασταση που θα σημαινει οτι εκλεισα σα γυναικα και αυτος ειναι τωρα και κανενας αλλος απο δω και περα.
Και ο αλλος δε θελω να νιωθει οτι ειναι δεσμευμενος απεναντι μου και οτι δεν μπορει ανα πασα στιγμη να κανει αυτο που ΘΕΛΕΙ ανεξαρτητα απο μενα.
Θελω να ξερω οτι ανα πασα στιγμη μπορει κατι να ληξει χωρις ενας απο τους δυο να διαλυθει.
Ο πρωην μου συμπεριφεροταν μονιμα σαν τοσο ευθραυστος και τοσο εξαρτημενος απο τη σχεση μας. Ειχα ενα τεραστιο βαρος να σηκωσω. Δεν ηταν ποτε αντρας σε αυτη τη σχεση. Και μετα το χωρισμο μας ηταν πολλες οι φορες που προσπαθουσε να μου τονισει ποσο καταστραφηκε απο το χωρισμο μας και ποσο πονεσε και και και και και............ Α Μ Α Ν
Ελευθερος και ευτυχισμενος ισως.Quote:
Originally Posted by John11
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Kι ομως ακριβως το αντιθετο δεν εκανα? Βγηκα μετα απο πολληηηηηηηηηηηηη σκεψη και πολλη υπεραναλυση (ναι, κλασικα.....) με εναν αντρα που ηξερα οτι θελει σεξ πανω απολα. Και η αληθεια ειναι οτι βγηκα μαζι του για την εμπειρια του ραντεβου, νομιζοντας οτι ολα θα τελειωσουν σε μια χλιαρη εξοδο για καφεδακι με εμενα αμιλητη και κλειστη και αυτον να ξενερωνει και να τα παραταει. Αλλα δεν εγιναν ετσι τα πραγματα. Μου θυμισε συναισθηματα που ειχα ξεχασει παντελως. Γιατι καποτε ημουν κι εγω εκδηλωτικη. Και αυτο ακριβως μου εβγαλε. Τον εβλεπα και ηθελα να με κατασπαραξει. Απλα πραγματα. Τον ηθελα και τον θελω παρα πολυ, σεξουαλικα εννοω. Και οταν ξαναβγηκαμε τον ηθελα ακομα περισσοτερο. Και οσο κι αν ετρεμα την ιδεα το κυνηγησα να κανουμε σεξ. Αλλα ειμαι και ατυχη και μου βγηκε ηθικο στοιχειο, σκαλωσε ο ανθρωπος μη με πληγωσει και δεν του εκανε και κουκου στο τελος. :)
Ξερω τι θελω θεωρητικως αλλα εκεινη τη στιγμη αγχωνομαι για την απειρια μου πολυ και δε λειτουργω καλα. Ειμαι μαγκωμενη. Δηλαδη παω να κανω κατι αυθορμητα και ... παπ! σκαλωνω και ψιλοσταματαω και περιμενω ο αλλος να εχει τον πληρη ελεγχο, μην παει και κανω κατι λαθος και καρφωθω. Λες και ειναι εξετασεις.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Φαντασου οτι τα ιδια σκεφτομουν και για το φιλι........ (γελαστε ελευθερα)
Μεχρι που με φιλησε, νομιζα οτι κι αυτο εξετασεις θα ηταν! Και οτι θα τα εκανα μανταρα! Φυσικα ηταν απλουστατο. Και μετα δεν ηθελα να σταματησει με τιποτα. τι να λεμε... τα ειδα ολα. Και ΕΥΤΥΧΩΣ εμαθα στα 24 πώς ειναι να ξερει ενας αντρας να φιλαει ωραια, γιατι ο πρωην μου........ Δ Ε Ν ! Ακομα και αυτο κακη αναμνηση ηταν. αντισεξουαλικος all the way!
ωραια ειναι αυτα που λες για το πως μπορω να δειξω στον αλλον τι θελω αλλα το κολλημενο μου μυαλο εχει μεινει στο οτι εγω δεν μπορω να ευχαριστησω τον αλλον και οτι το μονο που θελω ειναι να προσπεραστει το εμποδιο της πρωτης φορας και της αμαθειας μου. γιατι μονο εμποδιο ειναι. δεν το βλεπω ρομαντικα, οτι και καλα η πρωτη φορα πρεπει ναναι στρωμενη με ροδοπεταλα με τον καταλληλο με τον μεγαλο ερωτα με τη φοβερη αγαπη. θελω σεξ απλο και ξαστερο! αλλα δεν μπορω να τοχω γιατι ειμαι καραασχετη.
ΚΑΝΤΕ ΜΕ ΜΠΑΝ ΡΕ!
τα χω κανει μπαχαλο με τις παραθεσεις. το επομενο μηνυμα μου θα βγει εξω απο την οθονη
δυο πραγματα θελω να σου πω.Quote:
Originally Posted by Godric
το ενα ειναι οτι εσκασε ενα μεγαλο χαμογελο οταν διαβασα το μηνυμα σου.
το δευτερο ειναι ... τι παιζει με την ανατροφοδοτηση παιδια? 134 με 3 μηνυματα? εισαι τιτανοτεραστιος.
σοβαρα τωρα, σε ευχαριστω πολυ. γραφεις πολυ ξεαγχωτικα.
Να 'σαι καλά phobic24. Χαίρομαι που σε έκανα να χαμογελάσεις :)
βέρες? εμετός :$
εντάξει, έπεσες σε περίπτωση κι εσύ. αλλά δεν θα είναι όλες οι σχέσεις σου ίδιες. πρέπει να χαλαρώσεις, να αφεθείς και να ζήσεις!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!
Σήμερα τα πράγματα είναι κάπως χαλαρά στο γραφείο και βρήκα το χρόνο να γράψω μερικές συμπληρωματικές σκέψεις
Εγώ πάλι γιατί νομίζω πως είσαι τυχερή που σου βγήκε «ηθικό στοιχείο»; :)Quote:
Originally Posted by phobic24
Λες πως αυτό που θέλεις είναι «σεξ απλό και ξάστερο» αλλά επειδή είναι κάτι το άγνωστο για σένα, δεν ξέρεις πως θα αντιδράσεις μετά. Και συνήθως, αυτό που γίνεται είναι πως η πρώτη φορά είναι πολύ σημαντική και μας μένει/επηρεάζει
Έχω μία αδερφούλα αρκετά μικρότερη από εμένα. Το μόνιμο άγχος μου ήταν πως θα είναι η πρώτη της φορά. Τελικά ΟΚ, τον περάσαμε και αυτόν τον βραχνά. Μου είχε γνωρίσει μάλιστα και το παιδί. Αν και οπαδός του Ηρακλή, μπορώ να πω πως ήταν -κατ’ εξαίρεση- συμπαθητικός (κακία χεχε)
Άλλα ο αρχικός μου φόβος υπήρχε γιατί έχω δει/ζήσει περιπτώσεις που δεν πήγαν καλά. Και αυτό συνήθως γίνεται όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις
Ένας φίλος μου για παράδειγμα, όόόόόταν ήμασταν φοιτητές, θυμάμαι περίπτωση που έκανε σεξ με μια κοπέλα για την οποία ήταν ο πρώτος της και επειδή δεν έδωσε την απαραίτητη προσοχή στην ιδιαιτερότητα αυτή, είχε αποτέλεσμα η άλλη να κολλήσει πάνω του, αυτός να νιώθει ότι πνίγεται με αποτέλεσμα να ξενερώσει, και μετά να έχουμε τρεχάματα.
500 κλήσεις στο κινητό του την ημέρα, παρακολουθήσεις του σε κάθε του έξοδο από αυτήν και τις φίλες της (καλές τσούπρες και αυτές lol), επισκέψεις της μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και χτύπημα κουδουνιών, χαρακιές στο αμάξι (άουτς!) και δεν συμμαζεύεται
Οπότε μη νομίζεις, μπορεί όντως ο άλλος να είναι «ηθικό στοιχείο» και να σκέφτεται το πόσο δύσκολα θα ξεπεράσεις το κόλλημα, όμως κάποιοι σκέφτονται πιο …«πεζά» πράγματα, όπως πχ την μετέπειτα ψυχική (ίσως και σωματική) τους οδύνη :p
Εδώ υπάρχει η περίπτωση να συμφωνήσεις με τον άλλο πως θα κάνετε απλά σεξ, είτε επειδή δεν είσαι σε φάση για κάτι σοβαρό, είτε γιατί πιστεύεις πως σου κάνει για πήδημα αλλά δε σου κάνει για σχέση (ναι υπάρχει και αυτή η περίπτωση χεχε) και αφού γίνει ότι γίνει και εσύ νομίζεις όλα ωραία και καλά, να σου το γυρίσει αλλιώς και να θέλει κάτι παραπάνω. Και μιλάμε ακόμα και για άτομα που είχαν προηγούμενες ολοκληρωμένες σχέσεις και δεν ήταν η πρώτη τους φορά
Θυμάμαι χαρακτηριστική περίπτωση δική μου με μία συνάδελφο από άλλο τμήμα, η οποία είχε χωρίσει από 2 ετών σχέση και μου έλεγε πως παρόλο που χώρισαν, τον αγαπάει πιο πολύ από τη ζωή της (κλισέ και μπανάλ μαζί τέτοιες βαριές κουβέντες αν θέλεις τη γνώμη μου) και έτυχε, μετά από κάποια ποτά να έρθουμε ακόμα πιο κοντά και να αποφασίσουμε να το προχωρήσουμε. Η ίδια μου έλεγε πως θέλει κάτι light μήπως και σταματήσει έστω και για λίγο να τον σκέφτεται και εγώ από την άλλη σκεφτόμουν πως έτσι και αλλιώς δε θα έκανα κάτι σοβαρό με μια κοπέλα που δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τον πρώην της
Θεωρητικά οι τέλειες συνθήκες για κάτι εφήμερο θα πει κανείς
Έλα μου όμως που δεν ξέρω πως γύρισε το μυαλό της και ενώ ήταν συναισθηματικά γαντζωμένη σε αυτόν, μετά το σεξ, πήγε να γαντζωθεί πάνω μου!
Άρχισε να γίνεται πιεστική για να συναντιόμαστε συχνότερα, να λέει πως θέλει να γνωρίσει τους φίλους μου, να με παίρνει τηλέφωνο συνεχώς, να μου κάνει ζήλιες για άλλες συναδέλφους με τις οποίες απλά είχαμε μία καλημέρα (!) και να με ενοχλεί ακατάλληλες ώρες
Και το αποκορύφωμα, ενώ ήμουν στη δουλειά ένα πρωί, επειδή αγανάκτησα και σταμάτησα να απαντάω στις κλήσεις της, να μου στείλει μήνυμα για να μου πει: «σήκωσέ το αλλιώς θα έρθω από εκεί και θα σε κάνω ρεζίλι» (!!!)
Ε εκεί άντε να πεις «μα άλλα συμφωνήσαμε», όταν μου έρχονται εικόνες από το μέλλον με αυτήν να φωνάζει μπροστά στον προϊστάμενό μου ότι την εκμεταλλεύτηκα :|
Και κάπως έτσι επιβεβαίωσα τον άγραφο κανόνα που λέει ότι δεν πρέπει να μπλέκεις τα επαγγελματικά με τα προσωπικά σου (αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση χεχε)
Αναγκαστικά μετά, έπρεπε να πηγαίνω με τα νερά της. Όχι να κάνουμε σεξ ή σχέση όπως θα ήθελε (ή νόμιζε πως ήθελε), αλλά απλά να σηκώνω τα τηλέφωνά της, να την ακούω, να βγαίνουμε όποτε το επιθυμούσε, ώσπου ο Άγιος εκείνος άνθρωπος ο πρώην της (που μόνο λαμπάδα δεν του άναψα), αποφάσισε πως την θέλει πίσω και τη «γλίτωσα»
Μου έρχονται και άλλες περιπτώσεις στο μυαλό τόσο από προσωπικές εμπειρίες όσο και από εμπειρίες γνωστών μου, είτε στο ρόλο του «θύτη», είτε στο ρόλο του «θύματος» και το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι πως απλά δε μπορείς να ξέρεις το πώς θα αντιδράσεις μετά
Θέλω να πω πως, ίσως δεν πρέπει να επικεντρώνεσαι στο τι θέλεις αυτή τη στιγμή, αλλά αν είναι σωστό για σένα αυτό που θέλεις. Τα συναισθήματά μας δεν μπορούμε πάντα να τα ελέγξουμε. Πόσο μάλλον μετά από κάτι τόσο ισχυρό και πρωτόγνωρο όσο το σεξ.
Θα ήθελα αν είναι εύκολο να σκεφτείς λίγο το τι ακριβώς θέλεις, αλλά αφού λάβεις υπόψη όλες τις παραμέτρους. Και αν καταλήξεις στο ότι αυτό που θέλεις είναι όντως «σεξ απλό και ξάστερο», είμαι σίγουρος πως θα βρεθούν πολλοί άλλοι που δεν είναι και τόσο ηθικά στοιχεία για να σου το προσφέρουν απλόχερα ;)
Βασικά, πώς γίνεται να θέλεις ελεύθερες σχέσεις ενώ δεν έχεις κανει σέξ? Υποτίθεται οτι στην ελεύθερη σχέση το βασικότερο που ζητάμε απο τον άλλον ειναι το σεξ
phobic24
Το σεξ έρχεται σε μια σχέση φυσιολογικά, από μόνο του, σαν αποτέλεσμα χημείας, έντονης έλξης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, είτε από τις πρώτες μέρες είτε στους δυο μηνες. Αμα αγχώνεσαι, δυσχεραίνεις το πράγμα. Η απειρία δεν είναι ταμπού, αν δε μπεις στο χωρό δε θα μαθεις να χορεύεις. Άμα κάνεις την πρώτη επαφή όσο χάλια και να νομίζεις πως τα πήγες η συνέχεια θα ναι πολύ εύκολη και όλο και περισσότερο τότε θα το επιζητάς.
Αν σκοπός σου είναι σοβαρή με διάρκεια σχέση, αυτό βγαζω απ αυτά που γράφεις, να ξέρεις αυτός που θα βρεις θα σε αγαπήσει όπως είσαι, με τις όποιες σου ατέλειες φτάνει κι εσύ να αφεθείς, να ξανοιχτείς στη σχέση. Την απειρία σου στο κρεβάτι μπορεί να την εκτιμήση και να σε αγαπήσει γι αυτό παρά το ότι τώρα στο νου σου κολλά το αντίθετο (ότι θα σε απορρίψει στο τέλος) και μπορεί να το δει και ότι είσαι άτομο στο οποίο μπορεί να χει εμπιστοσύνη.