Printable View
Λες ε ?? Δεν το ειχα σκεφτει αυτο αν κ πιστευω οτι το να το μισεις ειναι τροπος να διατηρεις τον αυτοελεγχο, αμα αφεθεις κ πεις οτι τελοσπαντων δεν σε πολυνοιαζει κ ο,τι γινει, τοτε πιστευω χανεις τον ελεγχο κ τρως απερισκεπτα κ βαζεις κιλα....Quote:
Originally Posted by carrie
πραγματι καθολου συμπονια δεν δειχνω, μαλλον δεν ειμαι ικανοποιημενη οπως ειμαι με αποτελεσμα να ξεσπαω στο σωμα μου χωρις να με πολυνοιαζουν οι συνεπειες αν κ τις ξερω ποιες ειναι κ οτι αργοτερα στανταρ θα χω προβληματα, αλλα προς το παρον αυτο που με νοιαζει ειναι πως θα φτασω οσο πιο κοντα σ αυτο που θελω με οποιοδηποτε κοστος...Quote:
Originally Posted by empar
τον οισοφαγο τον εχω πραγματικα καταστρεψει απ τους εμετους επι ενα χρονο αφου πια δεν μπορω να κανω εμετο γι αυτο παιρνω τα καθαρτικα τωρα αλλα κ μ αυτα κανω overdose πολλες φορες κ μετα ποναω κ ζαλιζομαι κ ειμαι αδυναμη....
ο δμσ θα προτιμουσα να ειναι καπου στο 18-19 γιατι το 20 ειναι κατι πιο ενδιαμεσο στην κλιμακα με τα ορια βαρους....
ωραία φτάσε εκεί χωρίς κανένα κόστος. απλώς κάνοντας φυσιολογική διατροφή, υπολογίζοντας θερμίδες. ένα κιλό ισοδυναμεί με 7000 θερμίδες. αν αυτός είναι ο στόχος σου θα τον φτάσεις, κάνοντας λίγη υπομονή και προστατεύοντας την υγεία σου. αν θέλεις να επιταχύνεις τη διαδικασία κάνε γυμναστική.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
φιλιααααααααα
βουλιμικος δεν ειναι καποιος που απαραιτητα ξερναει!!!!! βουλιμια ειναι ολο το υπολοιπο και χωρις τον εμετο! ελεος!
και δεν εχει να κανει με το συναισθημα αμα η κοπελα εχει να φαει 2 μερες και εχει καψει με χορο θερμιδες και μετα πειναει, ειναι το οτι τραβαει ο οργανισμος κ ζηταει φαι δεν ειναι βουλιμικο! το βουλιμικο ερχεται μετα απο τεραστια περιοδο αρνησης τροφων που αποτελεσμα εχει την αγρια κινητοποιηση του σωματος να φαει! με μανια και λυσσα!
Λακριμόζα, ανέφερες το φόβο πως θα χάσεις τον έλεγχο. Που πράγματι, είναι ένα από τα ισχυρότερα κριτήρια μιας διατροφικής διαταραχής. Ο φόβος του χασίματος του ελέγχου. Όμως ο έλεγχος περιλαμβάνει/προυποθέτει να έχεις επιλογή. Εσύ έχεις επιλογή όταν δεν έχεις άλλη επιλογή από τον έλεγχο?
Σου φαίνεται μπερδεμένο αυτό? Για σκέψου το λιγάκι.
Μπορώ να έχω τον έλεγχο πραγματικά όταν δε βλέπω μόνο μία επιλογή, αλλά κι άλλες. Όταν δεν είμαι υποχρεωμένη αυτή τη μία να την ακολουθήσω πάση θυσία (το πάση θυσία το έγραψες η ίδια). Αυτό το "πάση θυσία" σου μοιάζει σαν έλεγχος πραγματικός? Μήπως είναι ψευδοέλεγχος?
Άρα μήπως όταν δεν έχουμε άλλη επιλογή έχουμε λιγότερο έλεγχο στην πραγματικότητα και όχι περισσότερο?
Σκέψου επίσης τι άλλο συνδέεται με το χάσιμο του ελέγχου. Τι το φοβερό υπάρχει στο να μην έχεις έλεγχο? Αδυναμία? Τι σημαίνει αδυναμία? Έλλειψη? Ακύρωση? Καταστροφή?
Γιατί χρησιμοποιείς αυτά τα γνωμικά δίπλα στις φωτογραφίες της Κέιτ Μος? Για να σε κρατάνε πιστή στη μία και μοναδική μέθοδο ελέγχου?
Πόση ελευθερία υπάρχει μέσα στην πίστη? Ή στην προπαγάνδα? Μία τέτοια προπαγάνδα κάνεις εσύ σε σένα για να σε πείσεις πως δεν υπάρχει άλλη μέθοδος, πως αυτή είναι η μία και μοναδική, η κατάλληλη. Μου θυμίζει οπαδικό, εσένα? Και μου θυμίζει θεοποίηση. Ο ΕΝΑΣ τρόπος. Ο απαράμιλλος. Τι έγιναν όλοι οι άλλοι? Γιατί πάν' άκλαφτοι?
Γιατί δε δοκιμάζεις να φτιάξεις δυο λίστες να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά? Απέναντι στο "μου αρέσω λεπτή" σίγουρα θα υπάρχει κάτι αρνητικό. Άρα, μπορείς να γράψεις. Μου αρέσω λεπτή, αλλά δε μου αρέσει που φοβάμαι να φάω. Ή μου αρέσει που κάτι που άλλοι δεν μπορούν, εγώ το μπορώ. Να μην τρώω και να έχω τον έλεγχο. Δίπλα μπορεί να πάει το "δε μου αρέσει που τα πάντα στη ζωή μου έχουν από πίσω το φαγητό".
Άλλο:"με αγαπάω όταν είμαι ντελικάτη" αλλά "δε μου αρέσει που για να με αγαπάω έχω ανάγκη τα καθαρτικά και τον εμετό"
Άλλο:"νιώθω θεά όταν χάνω" αλλά "δε μπορώ να βγω έξω με φίλους χωρίς να ανησυχώ και να σχεδιάζω τι θα γίνει με ό,τι φάω, τι θα διαλέξω, πώς θα το κρύψω το μετά"
Άλλο:"όταν φτάσω στο 18 δείκτη όλα μα όλα θα είναι όπως πρέπει"
Δίπλα "δε μου αρέσει και τόσο να ζαλίζομαι όλη την ώρα, κάπου θα πέσω"
Έτσι θα έχεις εκτός από τις συνδέσεις που σε κρατάνε μέσα στον ένα και μοναδικό τρόπο, και κάποιες συνδέσεις που θα σου περνάνε άλλα μηνύματα.
RainAndWind με εβαλαν σε σκεψεις οσα μου εγραψες..κ σε ευχαριστω.. :)
το θεμα ειναι οτι εχει κολλησει το μυαλο μου (μαλλον εγω το εχω κολλησει απο μονη μου συνειδητα) στο ενα κ μοναδικο σωστο που εχω οριοθετησει προκειμενου να μην χασω τον ελεγχο...κ ναι δυστυχως επειδη ειμαι κ τελειομανης θελω "παση θυσια" να επιτυχω κατι, με οποιοδηποτε τιμημα...δεν εχει για μενα σημασια τοσο ο τροπος κ οι ενδεχομενες αρνητικες συνεπειες, αλλα το αποτελεσμα...
το οποιο αποτελεσμα ποτε δεν θα με ικανοποιει καθως παντα θα στοχευω σε κατι καλυτερο, θα ανεβαζω τα στανταρ με αποτελεσμα να δημιουργω πιεση κ αγχος στον εαυτο μου κ να πεισμωνω οτι πρεπει να τα καταφερω κ να μην παραιτηθω στιγμη...νιωθω θαρρεις κ ειμαι σε εναν διαρκη πολεμο με τον εαυτο μου, κ καθε τρεις κ λιγο δινω κ απο μια μαχη την οποια θελω παντοτε να κερδιζω...αυτη η διαρκης παλη με τον εαυτο μου, τα συναισθηματα μου, τις επιθυμιες μου ειναι κ που δεν με αφηνει να αποπροσανατολιστω απ το πεδιο της μαχης αλλα μου υπενθυμιζει οτι πρεπει να συνεχισω να πολεμω ακομα κ για κατι το οποιο μπορει εντελει να ειναι απλα ακατορθωτο...
τετοιες λιστες που γραφεις στο τελος κανω συνεχεια νοερα στο μυαλο μου αλλα οπως ειπα γινεται συγκρουση κ υπερισχυει το θετικο (πχ θελω να ειμαι λεπτη κ δεν θα φαω σημερα) εναντι του αρνητικου (πχ ναι ομως μπορει να ζαλιστω κτλ..) δυστυχως στις διαταραχες αυτες δεν σε νοιαζει συνηθως το κοστος στη υγεια κ οι μελλοντικες επιπτωσεις που ενδεχεται να εχεις, τα ξερεις αλλωστε κ δενσε φοβιζουν οσο διογκωμενα κ τραγικα να στα παρουσιασουν, αλλα αυτο που σε νοιαζει ειναι η ομορφια την οποια παλευεις συνειδητα να αποκτησεις με καθε κοστος κ μεσο....
Μηπως εχεις χασει καποια αλλη μαχη λακριμοζα, γιαυτο θες παση θυσια να κερδισεις αυτη; Εμενα κατι τετοιο μου ειχε συμβει παντως.. Εκανα πολλα χρονια να τα βρω με το φαγητο, και τωρα δεν τα εχω βρει 100%, αλλα μπορω να πω 80%. Καταλαβα οτι αυτο που χρειαζεται ειναι ΜΕΤΡΟ. Αυτος ειναι ο ελεγχος. Οχι στο να μην τρως τπτ σημερα, γιατι αυριο θα φας ολο το ψυγειο. Βαλε αυτον τον στοχο, τον ελεγχο για το μετρο, το οποιο καλυτερα επιτυγχανεται χωρις ελεγχο, αλλα με το να ακους απλα τις αναγκες του σωματος σου. Το δεν τρωω σημερα και τρωω τα παντα μεθαυριο ΓΚΑΡΑΝΤΙ δεν ωφελει.
το μετρο ειναι η ουσια του προβληματος. οταν προσπαθησεις να κανεις αυτο, κατι στραβωνει σε πιανει μανια και τρως τον αγλεωρα!
εγω προσωπικα εχω βοηθηθει απο τα φαρμακα. τπτ αλλο δεν με βοηθησε!
Lacrymosa, ο φόβος του χασίματος του ελέγχου σε οδηγεί μετά στις καθαρτικές μεθόδους, ώστε να επανακτήσεις μέσω αυτών την αίσθηση του ελέγχου.
Έτσι το αντιλαμβάνομαι. Αν αρχίσεις να μένεις μέσα στην απώλεια ελέγχου δίχως να την πολεμάς με πέρασμα στις καθαρτικές διαδικασίες (είτε με τη χρήση καθαρτικών, είτε με πρόκληση εμετού), ο εγκέφαλός σου θα μπορέσει να σε βοηθήσει, γιατί η ίδια θα του έχεις περάσει ένα μήνυμα μη-κινδύνου. Πολλά τέτοια μηνύματα θα ουδετεροποιήσουν τον τωρινό "κίνδυνο"
Όσο καθαρίζεις, τόσο η "βρωμιά" σου γίνεται εμμονή (καθαρτικό= τι σημαίνει? από πού προέρχεται? από το καθαρίζω, καθαίρω)
Βρώμικο στο νου είναι το φαγητό. Όσο λοιπόν θα αντέχεις να μένεις βρώμικη, τόσο θα μπορείς να μη χρησιμοποιείς το "καθάρισμα" ως μέθοδο ελέγχου.
Υπάρχει μία σύνδεση με την αγνότητα, την αθωότητα αν το σκεφτείς. Γι αυτό και λες "θέλω να μείνω παιδί". Το παιδί θεωρείται αγνό και αθώο. "Καθαρό"
Από τι? Από επιθυμία ίσως? Από βρωμιά?
Ίσως λοιπόν σε ένα φαντασιακό επίπεδο όταν περνάς στις καθαρτικές διαδικασίες να έχεις μία σύνδεση με την παιδικότητά σου. Κάποια "αγιοσύνη", αίσθηση ηθικής τελειότητας και υπεράνω ενστίκτων βρώμικων. Μία αυτοθυσία (πάση θυσία) για την άσπιλη ύπαρξη.
Οπότε αν κάνεις τις αναγωγές δεν έχει πραγματικά να κάνει με το φαγητό, αλλά με κάποιες άλλες σου αδήλωτες επιθυμίες που το φαγητό συμβολίζει. Είναι σύμβολο το φαγητό στις ΔΔ. Χρησιμοποιείς τον έλεγχο της ύλης (φαγητό) για να φτάσεις κάτι που είναι άυλο, γιατί είναι ιδέα, σχήμα (αγνότητα).
carrie δικιο εχεις εχω χασει πολλες αλλες μαχες στη ζωη μου , σε παρα πολλα δεν ειχα τον ελεγχο οταν επρεπε κ τωρα το βρισκω ως καταφυγιο για να αποδεικνυω συνεχεια στον εαυτο μου οτι μπορω να εχω επιτελους εγω τον ελεγχο στη ζωη μου κ για αυτο θελω παση θησια να κερδισω αυτη τη μαχη, εστω αυτη, δεν θελω παλι να νικηθω απο κατι εξωγενες κ να νιωθω οτι δεν μπορω να ελεγξω τιποτα...Quote:
Originally Posted by carrie
ναι το μετρο ειναι μια μορφη ελεγχου αλλα δεν καλυπτει ολον τον ελεγχο καθως μπορει ναι μεν να εχεις μετρο στο φαγητο, αλλα το αν εχεις βαλει καποια στανταρ για τα δικα σου μετρα κ σταθμα πρεπει να τα πετυχεις κ μπορει ανα πασα στιγμη να παρασυρθεις προς οποιαδηποτε κατευθυνση....ειναι περιπλοκο αρκετο...κ δυσεπιλυτο επισης...
RainAndWind συμφωνω οτι το φαγητο ειναι στην πραγματικοτητα ενα συμβολο, ενα μεσο προκειμενου να εξασφαλισεις κατι αλλο, κατι αγνο, αθωο, απαλλαγμενο απο βρωμια, απαλλαγμενο απο οτιδηποτε περιττο που το φορτωνει....Quote:
Originally Posted by RainAndWind
στις διατροφικες διαταραχες χρησιμοποιεις το φαγητο ως μεθοδο ελεγχου προκειμενου να επιτευξεις το στοχο σου...δεν ειναι το ιδιο το φαγητο το προβλημα, αλλα η επικαλυψη κατι βαθυτερου που υπαρχει κ δεν μπορεις να αντιμετωπισεις..
δεν μπορω δυστυχως να εθιστω στην απωλεια ελεγχου , ενω ειμαι εθισμενη στο κυνηγι του ελεγχου κ της εξασφαλισης της τελειοτητας , δεν μπορω συνειδητα δηλαδη να κανω αυτο που φοβαμαι περισσοτερο απ ολα κ που οταν συμβαινει ειμαι στη χειροτερη σωματικη κ ψυχικη κατασταση...
για αυτο κ παιρνω τα καθαρτικα, αλλιως θα ετρωγα το καταπετασμα κ δεν θα με πειραζε , ετσι ομως δεν θα ειχα εγω τον ελεγχο αλλα ενα αχρηστο κ ζωωδες πραγμα οπως το φαγητο το οποιο μπορει να μην εχει ψυχικη υποσταση αλλα ειναι τοσο ικανο να σου διαταραξει τη δικη σου σε μεγαλο βαθμο....
δεν μπορω να αντεξω να μεινω βρωμικη, δεν μπρω μετα απο βουλιμικο να μην τα βγαλω, θελω να φυγουνε απο μεσα μου, να απαλλαγω, να καθαρισω, δεν μπορω στη σκεψη κ μονο που χωρεσαν ολα οσα εφαγα...κατι τετοιο ειναι αδυνατον να το κανω αν αλλωστε το εκανα δηλ ετρωγα κ δεν τα βγαζα δεν θα ειχα διατροφικη διαταραχη...κ το να αφεθω νομιζω ειναι ο,τι χειροτερο, οχι μονο δεν λυνει το προβλημα, αλλα αντιθετως το επιδεινωνει....
Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
όχι. εμένα να πω την αλήθεια μου φαίνονται λίγα!
βρε συ, τι είναι αυτά που λες?! το φαί ποτέ δεν πρέπει να το βγάζεις. εκτός αν έφαγες κάτι χαλασμένο, οπότε και βγαίνει μόνο του!Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
και οταν νιωθεις την αναγκη να το κανεις αλλιως μετα θα υποφερεις
Eγω πρεπει να κοψω τα γλυκα γαμωτο. Εχω φαει τοσα γλυκα αυτες τις μερες ολο γιορτες κτλ, που φοβαμαι μην παθω κανα ζαχαρο. Και σημερα παλι μια φιλη μου εχει γενεθλια! Αμαν! Αλλα με ενοχλει μονο για λογους υγειας, αλλιως θα ετρωγα μιση τουρτα την ημερα. Γιατι ειμαι τοσο γλυκαντζου; Πρεπει να τα μειωσω. Αχ. Ουφ.