δεν ξέρω τι έχω. εδώ και 1 χρόνο σχεδόν υποφέρω!

Εδω και περιπου 6 χρονια ξεκινησαν ολα αυτα.Αυτη η ιδεα συγκεκριμενα μου κολλησε περιπου πριν 2-3 χρονια.Αλλα ειναι μόνο μια μεσα σε πολλες αλλες-ισως χειροτερες- που με ταλαιπωρουν
Αρα δεν ειναι το θεμα μου να ξεπερασω μόνο αυτη την ιδεα αλλα όλον αυτον τον τροπο σκεψης που μου εχει προκυψει
Δυστυχως αργησα πολυ να παω σε ειδικό γιατι νομιζα οτι μπορουσα να τ αντιμετωπισω μόνη μου και δεν ηξερα κ τι ακριβως να τους πω.
Εχω παει σε ψυχιατρους,κ σε ψυχολογο(δεν ειχα συζητησει ομως γι αυτη την ιδεα),μου δωσαν-κλασικα-αγωγη,την οποια δεν ακολουθουσα πιστα(αρχιζα-εκοβα-ξαναρχιζα)τωρα ειμαι εδω κ αρκετα χρονια χωρις φαρμακα.Δεν ειμαι το καλυτερο παραδειγμα ασθενους λοιπον ΄
Αν ηξερα οτι καποιος ψυχολογος θα μου εδινε τροπους για λυση ημουν διατεθημενη να παω και να μιλησω για τα παντα,αλλα αυτη η αβεβαιοτητα οτι θα παω,θα μιλησω και παλι τιποτα με κανει κ απογοητευομαι.Αν μου συστηνανε καποιον δοκιμασμενο θα πηγαινα σιγουρα.
Εαν μπορεις κανε κι εσυ κατι τετοιο για να μπορεσει να σε καθοδηγησει
Τωρα που ειναι νωρις θα ειναι πιο ευκολο για εσενα.Μην πιεζεσαι αλλα μην το αφηνεις κιολας

Quote:

---

Originally Posted by niah

Εδω και περιπου 6 χρονια ξεκινησαν ολα αυτα.Αυτη η ιδεα συγκεκριμενα μου κολλησε περιπου πριν 2-3 χρονια.Αλλα ειναι μόνο μια μεσα σε πολλες αλλες-ισως χειροτερες- που με ταλαιπωρουν
Αρα δεν ειναι το θεμα μου να ξεπερασω μόνο αυτη την ιδεα αλλα όλον αυτον τον τροπο σκεψης που μου εχει προκυψει
Δυστυχως αργησα πολυ να παω σε ειδικό γιατι νομιζα οτι μπορουσα να τ αντιμετωπισω μόνη μου και δεν ηξερα κ τι ακριβως να τους πω.
Εχω παει σε ψυχιατρους,κ σε ψυχολογο(δεν ειχα συζητησει ομως γι αυτη την ιδεα),μου δωσαν-κλασικα-αγωγη,την οποια δεν ακολουθουσα πιστα(αρχιζα-εκοβα-ξαναρχιζα)τωρα ειμαι εδω κ αρκετα χρονια χωρις φαρμακα.Δεν ειμαι το καλυτερο παραδειγμα ασθενους λοιπον ΄
Αν ηξερα οτι καποιος ψυχολογος θα μου εδινε τροπους για λυση ημουν διατεθημενη να παω και να μιλησω για τα παντα,αλλα αυτη η αβεβαιοτητα οτι θα παω,θα μιλησω και παλι τιποτα με κανει κ απογοητευομαι.Αν μου συστηνανε καποιον δοκιμασμενο θα πηγαινα σιγουρα.
Εαν μπορεις κανε κι εσυ κατι τετοιο για να μπορεσει να σε καθοδηγησει
Τωρα που ειναι νωρις θα ειναι πιο ευκολο για εσενα.Μην πιεζεσαι αλλα μην το αφηνεις κιολας

---

Γιατί δεν επικοινωνείς με τον κ. Πέτρο Σκαπινάκη? Δεν έχεις ακούσεις ποτέ για αυτόν? Νομίζω πως μπορεί να σε βοηθήσει!

Σε ποιο μερος ειναι αυτος?Ειναι ψυχολόγος ή ψυχιατρος?
Εσυ εχεις ξεκινήσει κατι?

Quote:

---

Originally Posted by niah

Σε ποιο μερος ειναι αυτος?Ειναι ψυχολόγος ή ψυχιατρος?
Εσυ εχεις ξεκινήσει κατι?

---

Όχι εγώ περιμένω να τελειώσω με τις εξετάσεις μου και θα αρχισώ νευροανάδραση μάλλον! μου είπαν ότι έχει αποτελέσματα! http://www.stress.gr/ σε αυτή την ιστοσελίδα γράφει γι' αυτόν τον ψιχίατρο όπως και για άλλες περιπτώσεις ατόμων με εμμονές και ocd. επισκέψου την είναι αρκετά καλή και νομίζω πως ο συγκεκριμένος ψυχίατρος μπορεί να σε βοηθήσει! Έχει γράψει σε άλλα side ότι το ocd έχει θεραπεία και οι συμβουλές του μέσα στο side που σου έστειλα είναι αρκετά βοηθητικές! Εσύ που βρίσκεσαι Ελλάδα και αν βρίσκεσαι στην Αθήνα κυρίως θα σου είναι εύκολο να τον επισκεφτείς!

Εχει μια λογική στη μεθοδό της η νευροαναδραση(σου εστειλα κ σχετικο μηνυμα).Ισως οντως σε βοηθησει.Εχω παει κι εγω.Θεωρω πολύ βασικό όμως το να μπορεις να μιλήσεις κιολας με ενα γιατρο.Εχουν στο κεντρο αλλα δεν ξερω αν ειναι καλοι.Εχει και στην Κυπρο?
σ ευχαριστω για τις πληροφοριες (το ειχα ηδη ανοιχτο αυτο το site) ;>

Δεν έχει σημασία να γράψω τις σκέψεις που έκανα. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά. Ηταν πάντως σκέψεις πέρα από κάθε λογική. Για παράδειγμα μπορεί να βλέπεις ένα παιδί¨ή έναν άντρα δεσμευμένο και να σκέφτεσαι "αν τον δω ερωτικά"; Ή να φοβάσαι ότι θα συμβεί κάτι κακό και να επαναλαμβάνεις σκέψεις ή κινήσεις που νομίζεις ότι θα το αποτρέψουν κ.ο.κ. Διάφορες τέτοιες και άλλες σκέψεις είχα και γω. Με τη φαρμακευτική θεραπεία είδα τεράστια διαφορά. Και σαφώς έχω καλύτερη ποιότητα ζωής.

Νομίζω πως μια επισκεψη σε κάποιον ψυχίατρο που ταυτόχρονα κάνει και ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι η αρχή της λύσης σε αυτά τα προβλήματα. Απο εκεί και πέρα, χρειάζεται και προσωπική δουλειά.

Nai,kai αυτες τις σκεψεις κανω.Γενικότερο οτι μπορει να θεωρησω "απαραδεκτο" αναλόγως τη συνθηκη μου κολλαει.Οτιδηποτε.
Μπορεις σε παρακαλω να μου πεις ποσο καιρο το αφησες διχως βοηθεια?Και ποσο καιρο τωρα ακολουθεις θεραπεια?Γιατι εγω δυστυχως οπως προανεφερα το εχω αφησει χρονια και φοβαμαι μηπως δεν μπορω να το αντιμετωπισω μετα απο τοσο καιρο.Σε τι συχνότητα και ποσο σε επηρεαζουν τετοιου ειδους σκεψεις τωρα?
Υπαρχουν ψυχιατροι που κανουν και ψυχοθεραπεια?Γιατι τους εχω συνδιασει καθαρα με το να γραφουν φαρμακα..χωρις πολλα λογια,κι οπωσδηποτε χωρις θεωρητικες λυσεις.Για αυτο το ψαχνα τελευταια για ψυχολογο ή ψυχαναλυτη.Ωστε να μπορω να κανω κουβεντα.Τι πιστευεις εσυ οτι ειναι καλυτερο αναλόγως την εμπειρια σου?
Συγγνωμη που σε ζαλιζω απλως ακουγεται πολυ αισιοδοξο αυτο που λες.
αν εχεις καποιο θεμα που τα χεις ηδη αναφερει ολα αυτα παρεπεμψε με να μη σε κανω να τα ξαναγραφεις.
ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by niah

Nai,kai αυτες τις σκεψεις κανω.Γενικότερο οτι μπορει να θεωρησω "απαραδεκτο" αναλόγως τη συνθηκη μου κολλαει.Οτιδηποτε.
Μπορεις σε παρακαλω να μου πεις ποσο καιρο το αφησες διχως βοηθεια?Και ποσο καιρο τωρα ακολουθεις θεραπεια?Γιατι εγω δυστυχως οπως προανεφερα το εχω αφησει χρονια και φοβαμαι μηπως δεν μπορω να το αντιμετωπισω μετα απο τοσο καιρο.Σε τι συχνότητα και ποσο σε επηρεαζουν τετοιου ειδους σκεψεις τωρα?
Υπαρχουν ψυχιατροι που κανουν και ψυχοθεραπεια?Γιατι τους εχω συνδιασει καθαρα με το να γραφουν φαρμακα..χωρις πολλα λογια,κι οπωσδηποτε χωρις θεωρητικες λυσεις.Για αυτο το ψαχνα τελευταια για ψυχολογο ή ψυχαναλυτη.Ωστε να μπορω να κανω κουβεντα.Τι πιστευεις εσυ οτι ειναι καλυτερο αναλόγως την εμπειρια σου?
Συγγνωμη που σε ζαλιζω απλως ακουγεται πολυ αισιοδοξο αυτο που λες.
αν εχεις καποιο θεμα που τα χεις ηδη αναφερει ολα αυτα παρεπεμψε με να μη σε κανω να τα ξαναγραφεις.
ευχαριστω

---

και δεν σε βοήθησε η νευροανάδραση? ναι έχει και στην Κύπρο! που μου έστειλες το σχετικό μήνυμα? έαν πεις του ψυχίατρου ότι δεν θέλεις φάρμακα τότε δεν θα σου δώσει! και μην σκέφτεσαι ότι έχεις αργήσει να πας στον γιατρό! Σκέψου το αλλιώς..όσο αργείς τόσο χειρότερα είναι άρα πήγαινε και δοκίμασε! ;pp

Στη νευροαναδραση αν κανεις μόνο το μηχανημα και δεν μιλας με τους γιατρους για καθοδηγηση δεν αρκει.Νομιζω οτι βοηθαει για χαλαρωση και συγκεντρωση ισως αλλα χρειαζεται και μπλα μπλα με εναν γιατρο.Κι εγω δεν το εκανα αυτο,γι αυτο εχω απογοητευτει σχετικα κι απο εκει.Και δεν ξερω κατα πόσον οι γιατροι της ειναι ειδικευμενοι σε γνωσιακες θεραπειες κλπ που χρειαζονται σ αυτη την περιπτωση.Εκει στην Κυπρο,ισως εχει καλους γιατρους.
Οποτε το χω πει αυτο το πραγμα σε ψυχιατρο μου λεει εμπιστευσουμε και παρτα,σαν να μη σηκωνει κουβεντα.Γι αυτο λεω οτι τους εχω συνδεσει με φαρμακα,κ γι αυτο ψαχνομαι για αλλη ειδικοτητα.Μονο που δεν ξερω ποια ειναι η καταλληλη.
Ο ψυχιατρος (τουλαχιστον οσοι γνωριζω προσωπικα)εξεταζει την εξελιξη σου καθαρα για να προσαρμώσει τη δοσολογία και το ειδος της αγωγης καθε φορα.Κι οχι για να σου πιασει κουβεντα ή να σου προτείνει λυσεις,ουτε ψαχνει πολλα πολλα.Στη χειροτερη περιπτωση σε ρωτανε κιολας τι σου διεγνωσε ο αλλος γιατρος?Α αυτο?ε,αυτο ειναι..
Σιγουρα δεν ειναι ολοι ετσι αλλα εχω απογοητευτει.Γι αυτο θελω καποιον δοκιμασμενο
Το μηνυμα ειναι στα προσωπικα σου μηνυματα αν κοιταξεις ψηλα διπλα απ τις συχνες ερωτησεις.

Φελισιτι: σου εχω δυαλυσει το θεμα λιγο με τις ερωτησεις μου
αν ενδιαφερεσαι μπορω να σου πω με ποιον τροπο περιπου λειτουργει η νευροαναδραση(το μηχανημα με το παιχνιδι δλδ)

φελισιτι εμενα στην αρχη με επιασε υπερβολικο αγχος, καθε μερα και πιο πολυ ωσπου μια μερα ξεσπασα.δεν μπορουσα να αναπνευσω, ενιωθα πλακωμα στο στηθος,εκλαιγα, επαιρνα κοφτες και γρηγορες ανασες,ειχαν μουδιασει τα μελη μου και νομιζα οτι θα πεθαινα...αυτο με επιανε κι αλλες φορες,δεν ειναι απαραιτητο ομως να εχεις τα ιδια συμπτωματα.
εγω κοιτουσα με το ζορι γυναικες για να δω αν μου αρεσουν,αλλα επειδη το εκανα με το ζορι αγχωνομουν και γινομουν χειροτερα. με τα φαρμακα ειδα διαφορα, εχουν μειωθει κατα πολυ αυτες οι σκεψεις.δεν σκεφτομαι οτι ειμαι ομοφυλοφιλη και γενικα αν δω οτι οι σκεψεις μου ειναι παραλογες σταματαω να ασχολουμαι.κατα τη γνωμη μου παλεψε το πρωτα με ψυχολογο, δηλαδη χωρις να παρεις φαρμακα και αν δεν δεις να γινεται τιποτα τοτε πηγαινε σε ψυχιατρο.

Quote:

---

Originally Posted by sousou

φελισιτι εμενα στην αρχη με επιασε υπερβολικο αγχος, καθε μερα και πιο πολυ ωσπου μια μερα ξεσπασα.δεν μπορουσα να αναπνευσω, ενιωθα πλακωμα στο στηθος,εκλαιγα, επαιρνα κοφτες και γρηγορες ανασες,ειχαν μουδιασει τα μελη μου και νομιζα οτι θα πεθαινα...αυτο με επιανε κι αλλες φορες,δεν ειναι απαραιτητο ομως να εχεις τα ιδια συμπτωματα.
εγω κοιτουσα με το ζορι γυναικες για να δω αν μου αρεσουν,αλλα επειδη το εκανα με το ζορι αγχωνομουν και γινομουν χειροτερα. με τα φαρμακα ειδα διαφορα, εχουν μειωθει κατα πολυ αυτες οι σκεψεις.δεν σκεφτομαι οτι ειμαι ομοφυλοφιλη και γενικα αν δω οτι οι σκεψεις μου ειναι παραλογες σταματαω να ασχολουμαι.κατα τη γνωμη μου παλεψε το πρωτα με ψυχολογο, δηλαδη χωρις να παρεις φαρμακα και αν δεν δεις να γινεται τιποτα τοτε πηγαινε σε ψυχιατρο.

---

se euxaristw polii!;p

Εχω κάνει χρονια ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο. Διάφορα κολλήματα ειχα απο μίκρή αλλά τα εντονα προβλήματα ήρθαν μετα απο το περιστατικο που πυροδοτησε το αγχος μου. Φαρμακευτικη αγωγη παιρνω εδω και τρεις-τεσσερις μήνες.

Ναι υπάρχουμν ψυχίατροι που κάνουν ψυχοθεραπεία. Εγω πηγαινω στη Θεσσαλονικη σε εναν ΄ψυχίατρο που με παρακολουθει φαρμακευτικά, αλλά κανει και ψυχοθεραπεία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος φόβος για τα φάρμακα. Αν χρειάζεται κάποιος να πάρει γιατί όχι; Για παράδειγμα ο γιατρος που πάω σε μενα εγραψε φαρμακα ενώ σε μια αλλη περιπτωση που ξέρω ότι πηγε της είπε ότι το προβλημα της δεν χρηζει φαρμακευτικης αγωγής. Το σημαντικότερο όλων είναι να παίρνεις τα φάρμακα όπως ακριβως σου εχουν πει και να μην κάνεις πισωγυρίσματα.

Quote:

---

Originally Posted by Deep purple

Εχω κάνει χρονια ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο. Διάφορα κολλήματα ειχα απο μίκρή αλλά τα εντονα προβλήματα ήρθαν μετα απο το περιστατικο που πυροδοτησε το αγχος μου. Φαρμακευτικη αγωγη παιρνω εδω και τρεις-τεσσερις μήνες.

Ναι υπάρχουμν ψυχίατροι που κάνουν ψυχοθεραπεία. Εγω πηγαινω στη Θεσσαλονικη σε εναν ΄ψυχίατρο που με παρακολουθει φαρμακευτικά, αλλά κανει και ψυχοθεραπεία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος φόβος για τα φάρμακα. Αν χρειάζεται κάποιος να πάρει γιατί όχι; Για παράδειγμα ο γιατρος που πάω σε μενα εγραψε φαρμακα ενώ σε μια αλλη περιπτωση που ξέρω ότι πηγε της είπε ότι το προβλημα της δεν χρηζει φαρμακευτικης αγωγής. Το σημαντικότερο όλων είναι να παίρνεις τα φάρμακα όπως ακριβως σου εχουν πει και να μην κάνεις πισωγυρίσματα.

---

Εσύ έχεις θεραπευτεί από τα φάρμακα? Ή έστω κατάλαβες κάποια σημαντική διαφορά? Δεν σε επηρέασαν κάπου αλλού?

γενικα αν μπορουμε να αποφυγουμε τα φαρμακα καλο ειναι να το κανουμε, αλλα αν ειναι απαραιτητο να τα παρουμε τοτε δεν το συζηταω...