Πολύ ωραίο το περιεχόμενο του μηνύματος Λήθη!
Printable View
Πολύ ωραίο το περιεχόμενο του μηνύματος Λήθη!
Έχεις κάνει ποτέ την άσκηση με τα 20 χαρακτηριστικά σου;
- Γράψε τους αριθμούς από το 1 εώς το 20 σε ένα χαρτί.
- Ξεκινώντας από το 1 και χωρίς να προσπαθείς να τα βάλεις σε σειρά προτεραιότητας, γράψε "Είμαι ο/η/το ..." δίπλα σε κάθε νούμερο. Σημείωσε τα χαρακτηριστικά που σου έρχονται στο μυαλό. Είναι απαραίτητο να περιλαμβάνεις το άρθρο.
- Είναι απαραίτητο να γράφεις κάθε φορά την ίδια πρόταση και όχι να γράψεις 20 φορές "Είμαι ο" και μετά απλά να συμπληρώνεις τα επίθετα-ουσιαστικά-μετοχές-you name it δίπλα.
- Όσο φτάνεις στο τέλος, μην αποφασίσεις να σβήσεις κάτι από τη λίστα σου για να χωρέσει κάτι άλλο που μόλις θυμήθηκες ή νομίζεις ότι είναι πιο ακριβές.
- Όταν το κάνεις, let me know για να σου εξηγήσω πως λειτουργεί η άσκηση.
To εκανα κι εγω, περιμενω τη συνεχεια!!
insect, τι όμορφο μονόχορδο ήταν αυτό; :)
Ναι, είσαι και ο insect που γράφει στίχους και ο insect που γράφει ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Ακόμα θυμάμαι εκείνη με το πουλί..
Αλήθεια, ασχολείσαι καθόλου αυτόν τον καιρό;
Εγώ πάντως θα ήθελα να διαβάσω κι άλλες ιστορίες σου.
Είναι προιόν της τρέλας μου αυτές οι ιστορίες και τα ποιήματα.
Η καλλιτεχνική τρέλα είναι να μην υπάρχεις όταν φτιάχνεις κάτι.
Όχι κάτι το σπουδαίο αλλά να γίνεται κάτι anyway.
Ευχαριστώ για το χαμογελάκι.
Σου στέλνω ένα φιλάκι στο μαγουλάκι :)
Αναρρωτιέμαι αν τελικά το ψυχολογικό πρόβλημα είναι το πως αισθάνεσαι η το πως σκέφτεσαι.
Αν δε θέλεις να κάνεις το personality test λετ μι νόου, να μου στείλει μόνο η carrie τι έγραψε για να της απαντήσω.
Και όλοι οι καλλιτέχνες έχουν μια δόση τρέλας sweetie :)
Αι ουιλ λετ γιου νιαου. Θα δείξει. Τώρα δεν μου έρχεται η όρεξη να το κάνω.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει είναι τι θα μπορούσα να κερδίσω τι έχω κερδίσει (σε γενικούς όρους) μετά από όλο αυτό.
Εντομάκι, ωραία θέματα βάζεις. Έχεις στοχαστική διάθεση! (που οδεύομεν για παραδειγμα). Δεν διάβασα τι είπαν τ' άλλα παιδιά. Θα προχωρήσω κατευθείαν στην τοποθέτηση μου (σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος μιλάω, πλάκα έχω). Το έχω ψάξει και 'γω αυτό πολλές φορές που κάθομαι μόνη μου και το σκέφτομαι. Και σκέφτομαι τόσο πολύ μέσα στην μοναξιά που τελικά χάνω την αρχή και το τέλος. Έχω καταλήξει στο ότι είναι νωρίς ακόμα για ν' αποφανθώ καθώς δεν έχω δοκιμαστεί αρκετά στην ζωή, παρόλο που ξέρω κάποια βασικά για μένα και μπορώ και πορεύομαι στην ζωή. Μαθάινουμε τον εαυτό μας μέσα από τον συγχρωτισμό μας με τους άλλους. Μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις και και τις αλληλεπιδράσεις και τις αντιδράσεις που προκύπτουν καταλαβάινουμε καλύτερα τον εαυτό μας και αυτούς. Μπορεί ν' ακούγεται παράδοξο αλλά η ανακάλυψη του εαυτού γίνεται μέσα από τον άλλο. Παρόλο που ο Σαρτρ λέει ότι η κόλαση είναι η άλλοι.
Έχεις δίκιο, η εποχή του Τσε έχει περάσει αλλά ίσως ξαναγυρίσει. Και αφού δεν είναι αληθινοί ηγέτες γιατί πρέπει εμείς να αισθανόμαστε ενοχές για τα δικά μας ελαττώματα; Δεν καταλαβαίνω το point σου βασικά.
Δεν εννοώ αυτό! Εννοώ ότι τα ατομικά ελαττώματα φαίνονται αδύναμα μπροστά στην δύναμη που μπορεί να δείξει ένα δεμένο (από μη εκφωνιμένους δεσμούς κιόλας) σύνολο..