ΔΙΠΟΛΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

Ναι φωτεινή μου καλύτερα να αφανιστούν τα 'καλά' παιδιά των κατά βάθος πρέπει. Α στο καλό του πια ας γίνει ότι θέλει! Και κακιά είμαι και ανάποδη και νευρική κι απ'όλα τα ανθρώπινα. Ας μου πουν όοοοοτι θέλουν, αν είναι να κοιμάμαι ήρεμη και αγαπησιάρα με τον εαυτό μου. Σε όσους αρέσουμε για τους άλλους δε θα μπορέσουμε. Η τελευταία φράση έχει μεγάλο νόημα για μένα, όχι όπως παλιά που ήμουν το μαύρο πρόβατο με ατελείωτες κρυμμένες ενοχές και καπάκι τελευταία και καλά συμβιβασμός και διπλωματία. Συμβιβαζόμουν τελικά, χωρίς καν να παίρνω χαμπάρι!

Αμελί μου το πιστεύω αυτό που λέει η Φωτεινή. Σπρώξε λίγο τον εαυτό σου να γράψεις και στις καλές σου, να δεις σιγά σιγά θα σου βγαίνει.
Το έκανα κι εγώ. Παλιά μου βγαινε σε πολύ ντάουν στιγμές αποκλειστικά. Μετά άρχισα να γράφω γενικώς ακόμα και ιστοριούλες και κυλάει το θέμα. Τώρα γράφω την ιστορία μου, των 10 τελευταίων χρόνων και με γεμίζει πολύ!

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

''τελευταίες σκέψεις πριν την τελική κίνηση''

Το καλό παιδί πέθανε γιατί δεν υπήρξε ποτέ.
Το καλό παιδί ήταν προσταγή.
Και έτσι κι αλλιώς και παραλλιώς
Και ιστορίες τρομακτικές για ανυπακοή.

Και είναι και οι εικόνες της παρακοής,οι φρικιαστικές.
Αυτές που έφτιαξαν κοστούμι αιώνιο παραδόξως .. στα μέτρα μου για κάθε εποχή.

Και φορώντας το έγινα ταραξίας
κι εκεί ήταν το λάθος μου.

Δεν υπολόγισα τις ενοχές
την αγκάθινη εσωτερική φόδρα σε κάθε όχι.
Κι εκεί ήταν ο πόνος μου. Καλά κρυμμένος.

Και τώρα, θέλοντας να συμβιβαστώ μαζί του με αντάλλαγμα τον αφανισμό της φόδρας
νιώθω το ξεπούλημά μου.

Και κοντοστέκομαι πριν το πετάξω
τι είναι καλύτερο?
το ξεπούλημα ή ο φόβος ?


Μα ξέχασα...το κρατάω ακόμα... κι αυτό το δυσβάσταχτο σενάριο του φόβου...δε μπορεί...
Είναι η βρώμα του κοστουμιού στο χέρι.


Προτιμώ το ανθρώπινο δέρμα μου.

---

το παιδι αυτο επειδη εχω την τυχη να το γνωριζω εδω και τρια ολοκληρα χρονια μπορω να το διαβεβαιωσω οτι ειναι το καλυτερο παιδι που γνωρισα εδω μεσα κι ας "ξεπουλησε" το κουστουμι που καποιοι θελησαν να του φορεσουν.
εξαλλου...το παιδι αυτο πλεον "φοραει" το δερμα του, το οποιο ξεχυλιζει απο ανθρωπια.
ρισπεκτ τοσο σε αυτο το παιδι οσο και στις ποιητικες του ικανοτητες;)

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

Αμελί μου το πιστεύω αυτό που λέει η Φωτεινή. Σπρώξε λίγο τον εαυτό σου να γράψεις και στις καλές σου, να δεις σιγά σιγά θα σου βγαίνει.
Το έκανα κι εγώ. Παλιά μου βγαινε σε πολύ ντάουν στιγμές αποκλειστικά. Μετά άρχισα να γράφω γενικώς ακόμα και ιστοριούλες και κυλάει το θέμα. Τώρα γράφω την ιστορία μου, των 10 τελευταίων χρόνων και με γεμίζει πολύ!

---

Αρσι μου εχω σκεφτει και γω να γραψω κατι αυτοβιογραφικο αλλα με διαφορετικη δομη.
σκεφτομαι ολο το βιβλιο να ειναι ενας διαλογος αναμεσα σε μενα και μια ψυχολογο, μιας και εχω μεγααααααλη πειρα απο τετοιου τυπου διαλογους.
αυτη η ιδεα βεβαια ειναι κλεμμενη απο ενα αγαπημενο μου βιβλιο που ειναι γραμμενο υπο μορφη διαλογου αναμεσα σε μια ψυχολογο-συγγραφεα (Φ.Τσαλικογλου) και μια μανιοκαταθλιπτικη συγγραφεα η οποια δυστυχως δεν ειναι πια στη ζωη (Μ.Καραπανου).
φυσικα το περιεχομενο του διαλογου θα ειναι τελειως διαφορετικο.
πως σου φαινεται αυτη η ιδεα?

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

Αρσι μου εχω σκεφτει και γω να γραψω κατι αυτοβιογραφικο αλλα με διαφορετικη δομη.
σκεφτομαι ολο το βιβλιο να ειναι ενας διαλογος αναμεσα σε μενα και μια ψυχολογο, μιας και εχω μεγααααααλη πειρα απο τετοιου τυπου διαλογους.
αυτη η ιδεα βεβαια ειναι κλεμμενη απο ενα αγαπημενο μου βιβλιο που ειναι γραμμενο υπο μορφη διαλογου αναμεσα σε μια ψυχολογο-συγγραφεα (Φ.Τσαλικογλου) και μια μανιοκαταθλιπτικη συγγραφεα η οποια δυστυχως δεν ειναι πια στη ζωη (Μ.Καραπανου).
φυσικα το περιεχομενο του διαλογου θα ειναι τελειως διαφορετικο.
πως σου φαινεται αυτη η ιδεα?

---

amelie, μπορεί η ερώτησή σου να απευθύνεται στην Arsi,
θέλω όμως να σου πω ότι χαίρομαι που έχεις ιδέες και διάθεση για δημιουργία και συγγραφή :)
Γιατί δε ξεκινάς σιγά σιγά να οργανώνεις την ιδέα σου και να αρχίζεις να γράφεις;

αμελι αν κ δεν με ρωτησες εμενα (ντροπη σου βρε χεχεχε!!!) ομως εγω θα πω τη γνωμη μου !!!

θα συμφωνησω με την κρειζι απο πανω μου !!!!

τελεια ιδεα!!! start writing επομενως !! κ ειμαι σιγουρη οτι το result θα ειναι απλα stunning !!!!!!! :)

κοριτσια θα σας ευχαριστησω για μια ακομη φορα για τα καλα σας λογια.
να ειστε καλα βρε!!!:D
σορρυ κιολας που εθεσα ετσι την ερωτηση.
δεν απευθυνοταν μονο στην Αρσι.
βασικα οταν μου φυγει η οξεια τεμπελιαση:p...I'll start writing.
δεν ξερω κατα ποσον το result θα ειναι stunning Ειρηνη μου ,αλλα νομιζω πως θα με βοηθησει στον ψυχολογικο τομεα.

Αμελί μου ευχαριστώ για τα λόγια σου!:)
Ανταποδίδω, εννοείται, και στέλνω φιλιά και αγκαλιά!

Όσο για την ιδέα σου. Μου άρεσε πολύ! (δεν ήξερα για το βιβλίο της καραπάνου, θα κοιτάξω να το διαβάσω)
Δεν έχει σημασία αν έχει γραφεί κι άλλο σ'αυτό το στυλ, κάθε ιστορία είναι διαφορετική όπως και κάθε άνθρωπος, κάθε συνεδρία κοκ
Εγώ παλιά σκεφτόμουν το εξής. Έχω πολλά ημερολόγια (των 10 τελευταίων χρόνων) που περιγράφουν σχεδόν την πορεία μου με την ψυχική διαταραχή κι έλεγα να τα δέσω κάπως και να βάζω ατόφια κομμάτια-χωρίς διορθώσεις από τότε και σταδιακά να καταλήξω στο σήμερα.

Τελικά. Ξεκίνησα εντελώς τυχαία θέλοντας να περιγράψω μια φάση της ζωή μου (για δικούς μου λόγους), το ένα έφερε το άλλο και συνεχίζω την περιγραφή της ζωής μου εστιασμένη όμως σε γεγονότα, χωρίς να δίνω ιδιαίτερο βάρος σε συναισθήματα όπως υπολόγιζα ότι θα έκανα(πιο παλιά). Γράφω κάπως αποστασιοποιημένα από μένα, σα να με παρακολουθώ από κάμερα:p και καμία σχέση με τον τρόπο που έγραφα από ανάγκη να εκφράσω συναισθήματα. Δεν ξέρω πως μου βγήκε έτσι!
(...μάλλον έχω ανάγκη να δω τη ζωή μου πιο καθαρά, πέρα από συναισθηματισμούς. πάντως την καταβρίσκω! δεν το'ξερα ότι θα μου άρεσε ποτέ τόσο! αφού θέλω να ξεκινήσω ταυτόχρονα και άλλο λολ, με φαντασική ιστορία για να αφήσω τη φαντασία ελεύθερη να δημιουργεί!)

Έχεις δίκιο όμως, θα σου βγει από μόνο του, με οξεία τεμπελίτιδα δε γίνεται δουλειά:p
Αλλά αφού το χεις στις κακές σου θα το χεις γενικώς με το γράψιμο νομίζω, δοκίμασέ το καμιά μέρα που θα είσαι ντεμί και σπρώξτο και θα δεις:)

φιλιά!

Αρσι μου χαιρομαι πολυ που την καταβρισκεις γραφοντας!
ειμαι σιγουρη χιλια τα εκατο οτι θα ειναι πολυ αξιολογο!
εμενα αντιθετα με σενα αν το ξεκινησω τελικα, πιστευω πως θα ειναι φουλ απο συναισθημα!
δεν μπορω να αποστασιοποιηθω απο το συναισθημα με τπτ.
εξαλλου...αφου θα ειναι διαλογος αναμεσα σε μενα και σε μια ψυχολογο τι αλλο θα μπορουσε να περιλαμβανει?
προς το παρον δεν ειμαι ουτε καν στα "μπετά".
απλα μου ηρθε μια ωραια πρωια αυτη η φλασια και σκεφτηκα why not?
να δω ποτε θα ξεκινησω να το υλοποιω...

Αμελι μου θα το κανεις οταν σου βγει κ εχεις εμπνευση να το κανεις!! Δεν χρειαζεται να πιεζεσαι, δεν κανεις αλλωστε καταναγκαστικα εργα... Το ζητουμενο αλλωστε ειναι να σε βοηθησει εσενα στον ψυχολογικο τομεα, εξωτερικευοντας συναισθηματα κ σκεψεις..
Ειναι πολυ καλο να καταγραφεις τις σκεψεις σου, βοηθαει πολυ να αποκτας αυτογνωσια κ ικανοτητα να εντοπιζεις τα αρνητικα σου σημεια κ να βελτιωνεσαι....
Εχω δει πως γραφεις, κ ειμαι σιγουρη οτι το αποτελεσμα θα ειναι stunning, αμα στο λεω εγω ετσι θα ειναι χεχεχ, αλλα μην επικεντρωνεσαι οπως ειπαμε εκει!! Κανε το για τον εαυτο σου κ θα σε βοηθησει πολυ!!

Επισης να προσθεσω κατι σχετικα με αυτο που λεει η Arsi για το συναισθημα... Απ ο,τι εχω διαβασει κ εχω συζητησει με διαφορους ειδικους ειναι ωφελιμοτερο να επικεντρωνεσαι στα συναισθηματα κ οχι τοσο σε πραξεις κ γεγονοτα!! Δινοντας εμφαση στις πραξεις, χανεις κατα καποιο τροπο το δασος κοιτωντας το δεντρο.... Εμενα προσωπικα παντως μου ειναι αρκετα δυσκολο να επικεντρωθω στα συναισθηματα... Πιο βολικα κ ανετα κ αυθορμητα μου βγαινει να εστιαζω σε πραξεις... Αλλα το παλευω να το διορθωσω!!!

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

Επισης να προσθεσω κατι σχετικα με αυτο που λεει η Arsi για το συναισθημα... Απ ο,τι εχω διαβασει κ εχω συζητησει με διαφορους ειδικους ειναι ωφελιμοτερο να επικεντρωνεσαι στα συναισθηματα κ οχι τοσο σε πραξεις κ γεγονοτα!! Δινοντας εμφαση στις πραξεις, χανεις κατα καποιο τροπο το δασος κοιτωντας το δεντρο.... Εμενα προσωπικα παντως μου ειναι αρκετα δυσκολο να επικεντρωθω στα συναισθηματα... Πιο βολικα κ ανετα κ αυθορμητα μου βγαινει να εστιαζω σε πραξεις... Αλλα το παλευω να το διορθωσω!!!

---

Ναι έχεις δίκιο γιατί στην ουσία έτσι το γράψιμο γίνεται εργαλείο εξωτερίκευσης και επεξεργασίας του συναισθήματος.
Εμένα απλά έτσι μου βγαίνει τώρα και το βλέπω πιο πολύ σα δημιουργία και διασκέδαση παρά έκφραση του μέσα μου ή δεν ξέρω τι ανάγκη μου εξυπηρετεί τέλος πάντων. Κι αν δεν έχω γράψει βέβαια με φουλ συναίσθημα στο παρελθόν!

Όχι βέβαια ότι δεν έχω και φάκελο για 'ώρα ανάγκης' με τίτλο ''διάφορα έκφρασης'' :p

Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί.

Πολυ ομορφα Αμελι!!!!! Με εκφραζουν παρα πολυ!
Και γραφεις πολυ ομορφα!!

σε ευχαριστω πολυ Ghost !
να εισαι καλα !:)

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

εχω σκεφτει και γω να γραψω κατι αυτοβιογραφικο
σκεφτομαι ολο το βιβλιο να ειναι ενας διαλογος αναμεσα σε μενα και μια ψυχολογο, μιας και εχω μεγααααααλη πειρα απο τετοιου τυπου διαλογους.
αυτη η ιδεα βεβαια ειναι κλεμμενη απο ενα αγαπημενο μου βιβλιο που ειναι γραμμενο υπο μορφη διαλογου αναμεσα σε μια ψυχολογο-συγγραφεα (Φ.Τσαλικογλου) και μια μανιοκαταθλιπτικη συγγραφεα η οποια δυστυχως δεν ειναι πια στη ζωη (Μ.Καραπανου).

---

Προφανως αναφερεσαι σε αυτο το βιβλιο:http://www.evripidis.gr/product.asp?code=010100029661 Το εχω διαβασει και το βρηκα συγκλονιστικο! Αυτο που ξεχωριζει ειναι η αμεσοτητα και η ειλικρινεια του! Δεν ειναι ενας διαλογος αναμεσα σε θεραποντα και θεραπευομενο καθως οι ρολοι στην πορεια εναλλασονται συνεχως! Εκει ακριβως βρισκεται η μοναδικοτητα και η μαγεια του,κανοντας το ξεχωριστο! Ακομα προτεινω ανεπιφυλακτα κι ενα αλλο βιβλιο που εχει γραψει η Καραπανου με τιτλο:"ΝΑΙ" http://www.protoporia.gr/product_inf...ducts_id/67974. Ειναι σε μορφη ημερολογιου το οποιο γραφει ενα ατομο που πασχει απο διπολικη διαταραχη (υπαρχουν επομενως αρκετα αυτοβιογραφικα στοιχεια της Καραπανου αλλα οπως λεει και η ιδια,αυτο το βιβλιο δεν πρεπει να θεωρηθει ως καθαρη αυτοβιογραφια) Μαλιστα η Καραπανου εκμυστηρευτηκε πως μεγαλο μερος του εν λογω βιβλιου,το εγραψε οντας η ιδια σε μια ψυχιατρικη κλινικη: "Σε αυτο το βιβλιο οφειλω το γεγονος οτι καταφερα να επιβιωσω απο τη φυλακη της κλινικης! Ηταν το παραθυρο προς τη ζωη! Η διεξοδος μου!" Σου ευχομαι,λοιπον,να δημιουργησεις κι εσυ τη δικη σου προσωπικη καταθεση ψυχης!!!

ALIA το "ΝΑΙ" το χω ακουσει κι εγω κ θελω πολυ να το διαβασω καποια στιγμη... πρεπει να ναι πολυ δυνατο...

Αμελι ωραιο το ποιημα σου! Γραφεις πολυ ωραια κ με ψυχη ! Κ φαινεται οτι το νιωθεις! Σου ευχομαι να τα καταφερεις με το βιβλιο αν τελικα αποφασισεις να το γραψεις! :)