Γυναικεία απιστία

Συμφωνώ ότι η απιστία είναι απιστία. Αλλά οι συνέπειες διαφέρουν στην περίπτωση της εγκυμοσύνης. Αλλά όσοι έχουν παιδιά ευτυχώς ή δυστυχώς "καταπίνουν" αρκετά πράγματα στη ζωή τους. Πόσοι δεν καταπατούν τις ηθικές αρχές και αξίες τους προκειμένου να βολέψουν, τακτοποίησουν ή οτιδήποτε άλλο κάνουν για τα παιδιά τους? Όσο για το αν σέβεται τον εαυτό του ή έχει αυτοεκτίμηση ο σύζυγος έναι πολύ σοβαρός κατά τη γνώμη μου. Η εύκολη απόφαση θα ήταν το διαζύγιο απ' όπου ουσιαστικά θα έφευγε κατά κάποιο τρόπο νικητής ψυχολογικά και η σύζυγος θα ''τραβιόταν'' με τρία παιδιά (Μια γυναίκα μπορεί να καταλάβει το φορτίο) και θα περιοριζόταν στα τυπικά καθήκοντα του μπαμπα του Σαββατοκύριακου. Επιπλέον λόγω ηλικίας (43) και εμφάνισης θα έκανε πολύ εύκολα την ζωή του. Αλλά αυτό είναι το εύκολο γι' αυτόν και το πιο επώδυνο για όλους τους υπόλοιπους (ιδιαίτερα για τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα). Η ευθύνη του συζύγου έγκειται που δεν κατάλαβε έγκαιρα τα μυνήματα στη σχέση ή στην επιλογή του συντρόφου του. Αλλά αυτά τα πράγματα είναι λαχείο γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως θα συμπεριφερθεί και ό/η άλλος/η μετά από 15 χρόνια.Ο ίδιος αν τα παιδιά ήταν 17-18 και άνω (να είχαν περάσει και την εφηβεία) θα είχε φύγει δίχως δεύτερη σκέψη αλλά τα δεδομένα στη χρονική στιγμή αυτή δεν είναι έτσι. Συμφωνώ ότι γονιός είναι αυτός που μεγαλώνει τα παιδιά και όχι ο βιολογικός γιατί αυτός δένεται συναισθηματικά μαζί τους.

Επίσης πολύ εύκολο να κατηγορείς ότι σου κρεμάω την ταμπέλα του φαλλοκράτη, δίχως να λάβεις υπόψιν σου από πού άραγε το έβγαλα το συμπέρασμα αυτό.
Να σου το πω από πού να μην αναρωτιέσαι.

"Δε θα του κουνιόταν η γυναίκα" αν αυτός "δεν ήταν τόσο έτσι γιουβέτσι"
Το να μείνει ένας άνθρωπος ακίνητος/ακούνητος σε μία σχέση, άρα κατ' εμέ να μην έχει περιθώρια έκφρασης διαφορετικών επιθυμιών ή στάσεων ζωής ή οτιδήποτε και συ να το θεωρείς αντί για υποταγή, λόγο για εύγε και ζήτω, υποθέτω και γω τα ανάλογα (φαλλοκράτης).

Όπως και το γεγονός ότι ανέφερες πως όταν μία σαραντάρα γυναίκα ερωτεύεται έναν 8 χρόνια μικρότερό της άντρα, τότε... καταστροφή, το τέλος του κόσμου, βόμβα στα θεμέλια της ανθρωπότητας και του θεσμού της οικογένειας. Από τη δική μου πλευρά, καλά κάνει και δεν είναι δική σου δική μου δουλειά ούτε να την κρίνω γι αυτό, ούτε να της το απαγορέψει η/ο οιοσδήποτε πάνω σε βάση φαλλοκρατική ΞΑΝΑ (γιατί ακολούθησε δικό σου ερώτημα "όταν μετά από 10 χρόνια μείνει μόνη της ποιος θα της φταίει?"
Γιατί είναι καταστροφικό να μείνει μόνη της? Γιατί πρέπει να φταίει κάποιος? Ευνόητα τα ερωτήματα πιστεύω, όχι όμως ευνόητο το αυτόματο γυναίκα μόνη ίσον γυναίκα δυστυχής που θα βάλει πλερέζες.

Επίσης ανέφερες πως η απιστία δεν θεωρείται ποινικό αδίκημα. Τούτο μας έλειπε, μήπως να τη λιθοβολάμε την άπιστη την μοιχαλίδα? Μούχλα.

"Συνεχίζει να πηγαίνει εκδρομές με την οικογένειά της σα να μην τρέχει τίποτα".
Κακώς. Να της απαγορευτεί η έξοδος εκ της οικίας, να παραταχθεί απόξω μάλιστα φρουρά, αποτελούμενη από άλλους φαλλοκράτες και μερικά σκυλιά ειδικά εκπαιδευμένα στη διαταγή "όρμα τζακ και φέρε τη μοιχαλίδα". Καλά.

Επίσης, γράφεις πως είναι ό,τι χειρότερο γι αυτήν την ηλικία να ζήσουν έναν χωρισμό ΚΑΙ τη γέννηση ενός μωρού απ' άλλον πατέρα. Let me guess which is worse, λοοολ
Δεν είναι ούτε ένα διαζύγιο καταστρεπτικό για τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού ή εφήβου, εκτός αν οι γονείς επιδείξουν καταστρεπτικές συμπεριφορές. Ως καταστρεπτικές συμπεριφορές θεωρώ παρεμπιπτόντως όποιες θα επακολουθούσαν ως πράξεις παρακινούμενες από τις παραπάνω σου απόψεις.

Και, γράφεις συν τοις άλλοις πως ειδικότερα με παιδιά οι γονείς πρέπει να δρουν με σοβαρότητα και ευθύνη. Γιατί? Προσωπικά ξέρω πολλούς γονείς άχρηστους στο ρόλο τους, κατά τ'άλλα όμως και σοβαρούς και με ευθύνη. Επικεντρώνομαι στο ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ λοιπόν, που δε θεωρώ ότι θα έπρεπε ούτε να αυξάνει ούτε να μειώνει την πρότερη σοβαρότητα και ευθύνη των γονιών πριν αναλάβουν το γονεικό ρόλο, καθώς η σοβαρότητα και η ευθύνη μπορεί και να είναι η αιτία της στεγνότητας μίας σχέσης, και όχι άνοδος των ποιοτικών της χαρακτηριστικών λειτουργίας σε τομείς.

Και γράφεις πως χρειάζονται τα παιδιά μια ΣΩΣΤΗ μητέρα. Με ποιανού τα κριτήρια σωστή? Του γείτονα? Του δικαστή? Του ηθικού κριτή? Του οικογενειακού φίλου? αχαχούχα

Όταν ένας άνθρωπος είναι σε μια σχέση το ΕΝΤΙΜΟ είναι να δεν περνάει καλά φεύγει και μετά δικαιούται που είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να κάνει ότι γουστάρει. Αυτή είναι ή ώριμη στάση ζωής. Απλά όταν το κάνει παράλληλα σημαίνει ότι και η ίδια δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει.

Αν θέλεις να πάρεις απόψεις αντρών στην πλειονότητά τους γιατί τα φτιάχνουν με μια μεγαλύτερη τους παντρεμένη με παιδιά νασαι σίγουρη για να κάνουν την αρπαχτή τους. Απόδειξη ότι ο τύπος έκανε την αρπαχτή του αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες του. Και όταν λέω τις ευθύνες του εννοώ η γυναίκα αυτή ούτως ή άλλως έχει άλλα δυο παιδιά που το αιδοιοκρατούμενο δικαστικό σύστημα θα της παραχωρήσει την επιμέλεια τους.

Δεν είπα ότι είναι καταστροφικό το να είναι κάποιος μόνος του κατά την άποψή μου αλλά κτά την άποψη της συζύγου είναι γιατί ισχυρίζεται ότι δεν αντέχει την μοναξιά. Ίσως δεν έδωσα να το καταλάβεις.

Όταν λέω ότι η απιστία δεν θεωρείται πια ποινικό αδίκημα το λέω από νομικής άποψης και μόνο.

Όταν λέω ότι πηγαίνει εκδρομές με τον σύζυγο δίχως να έχει ξεκαθαρίσει αν θα είναι μαζί του τελικά ή όχι αυτό είναι υπεύθυνη στάση ζωής? ¨η έχει πάρει τις αποφάσεις της και απλά προσπαθεί να ανβάλλει μια συζήτηση που ούτως ή άλλως θα πρέπει να γίνει για να είναι μαζί? Γιατί σε τυχόν επανάληψη του συμβάντος ή εξακολόυθηση παράλληλης σχέσης μόνο έντιμο και υπέυθυνο δεν μπορεί να θεωρηθεί. Αυτά τα ξεκαθαρίζεις και δεν περιμένει στον 5ο μήνα και να το αναβάλλεις. Σε λίγο θα γεννάει και ακόμα θα αποφασίζει.

Το ποιός θα κρίνει αν ο γονιός του είναι σωστός ή όχι οι μόνοι αρμόδιοι άνθρωποι είνα τα παιδιά. Αλλά για σκέψου αν ήσουν παιδί πως θα αισθανόσουν αν τα μάθαινες όλα αυτά στην ηλικία των 20, 25 ή 30 ασ πούμε. ΔΕν συζητάω για την ηλικία των 8 γιατί δεν νομίζω ότι είναι και το καλύτερο. Εδώ σε χωρισμούς ήπιους και πολιτισμένους τρέχουν σε ψυχολόγους και περνάει αρκετός καιρός να βγάλουν άκρη και άκρη δεν βγάζουν. Απλά συνηθίζουν τα παιδιά σ' αυτή την κατάσταση.

Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση. Αν ό σύζυγος μια ηλιόλουστη μέρα γύριζε και έλεγε στην σύζυγο: "Μωρό μου περιμένω παιδί από μια άλλη γυναίκα αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν θέλω να το μεγαλώσουμε μαζί ή με την άλλη" πως θα το έκρινες?

Χαρακτηρίζω επιπλέον ανεύθυνη την συμπεριφορά της ακόμη για δυο λόγους:

α) Το να κάνεις σεξ δίχως προφυλάξεις ενώ είσαι παντρεμένη πως χαρακτηρίζεται?

β) Αν σκεφτόταν να κάνει οικογένεια μ' έναν άνθρωπο που γνώρισε πριν κάποιους μήνες και θα εμπιστευόταν τα παιδιά της πως χαρακτηρίζεται?

Nick, δε μας λες και καποιο δικο σου θεμα; Τετοιος χαμος για το προβλημα ενος κολλητου φιλου κατι θα εχει δικο σου απο κατω.

Αυτήν την εποχή ευτυχώς δεν αντιμετωπίζω ζόρικα θέματα. Τα πέρασα το Σεπτέμβριο με κάποια θέματα με την εργασία μου και ευτυχώς οι αποφάσεις που πήρα προς το παρόν μου βγαίνουν σε καλό. Απλά όταν είσαι κολλητός και έχεις περάσει πολλά ζόρια οικονομικά και επαγγελματικά με αυτούς τους ανθρώπους τότε δεν σου πάει να μην ασχοληθείς με το θέμα όταν σου ζητάνε την συμπαρασταση σου Καμιά φορά δεν πρέπει να μπλέκονται ούτε καν τα αδέλφια (όπως και τώρα) σε αυτές τις υποθέσεις γιατί υπάρχει έντονη συναισθηματική εμπλοκή και χωρίζονται σε αντίπαλα μέρη κλπ. Το μόνο δικό μου που κρύβεται από κάτω είναι ότι το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω σε κοντινους μου ανθρώπους ήταν κάτι τέτοιο. Γιατί όταν τα ακους για ανθρώπους που δεν γνωρίζεις δεν σε αγγίζουν και πιστεύεις οτι δεν θα συμβεί στο στενό σου περιβάλλον. Είναι σαν την ασθενεια. Ακούς γύρω σου για πολλά και μόνο όταν σκάσει κοντά σου καταλαβαίνεις τα ζόρια αυτών που άκουγες. Πριν κάνω παιδιά δεν μπορούσα να καταλάβω τη ζωή των άλλων με παιδιά. Έτσι και τώρα όταν κάθε μέρα υπάρχει επαφή με αυτούς τους ανθρώπους ουσιαστικά βάζεις το πρόβλημά τους μέσα στην ζωή σου. Και δεν νομίζω ότι είναι σωστό να δραπετεύεις από αυτό. Μπορείς να δραπετεύσεις από αυτά τα προβλήματα από κάποιον που θα στο πεί κα΄ποια στιγμή που θα είναι σκασμένος αλλά δεν είστε και κολλητοί.

Τελικά διελευκάνθηκαν όλα στην υπόθεση.
- Ο εραστής είναι οικονομικά ευκατάστατος σε σχέση με το σύζυγο.Ανέλαβε να της πληρώνει το ενοίκιο (750 ευρώ) στο νέο διαμέρισμα της μέχρις να ετοιμαστεί το καινούργιο σπίτι του εραστή
-Ανέλαβε να πληρώσει όλα σχεδόν τα έξοδα του του νέου τους σπιτικού
- Το νέο ζευγάρι υπολογίζει σε 12 με 15 μήνες να μετακομίσει στο νέο του σπίτι των 650 τετραγωνικών μέτρων στην Πολιτεία
- Ο απατημένος περιμένει στην άκρη και ευχαριστεί που θα του επιτρέπεται απεριόριστη επικοινωνία με τα παιδιά. Τουλάχιστον αυτό ήθελε και η ζωή συνεχίζεται.

Με αυτά τα δεδομένα μπορεί ο καθένας να βγάλει συμπεράσματα λαμβάνοντας υπόψη ότι το τεως ανδρόγυνο δεν αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Εντάξει δεν μπορούσαν να αγοράσουν βίλα στην Πολιτεία αλλά είχαν ένα διαμέρισμα καινούργιο που έμεναν, μπορούσαν να κάνουν τις διακοπές, εκδρομέ και ταξίδια. Αλλά δεν μπορούσαν να πάρουν κότερο. Εκεί τη πάτησε ο απατημένος γιατί όπως έκανε και δήλωση η κυρία:" Δεν μπορώ να ζώ άλλη μιζέρια και να προγραμματίζω τα πάντα, πότε θα πάω από δω πότε από κεί κλπ"

πουτ@νες γυναικες...!

Μόνο εμένα μου φαντάζουν τόσο ασήμαντα, πεπερασμένα και κλισέ όλ'αυτά? Τι συμπεριφορές είναι αυτές, τριβόμαστε μεταξύ μας σαν τ' αφεντικά πάνω απ'τα λεφτάκια τους, τράβα ο ένας τράβα ο άλλος. Δεν υπάρχουν ούτε πουτάνες γυναίκες, ούτε τάδε άντρες. Υπάρχουν ξεχωριστά πλάσματα, με το δικαίωμα και την ικανότητα να διαλέγουν κάθε φορά ποιο δρόμο θα πάρουν. Αν διαλέγουμε το δρόμο της φθοράς και της διαμάχης, τότε εμείς φταίμε, όχι το φύλο μας. Φτάνει με τις βλακείες. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά όσα αναφέρεις νικ, μου φαίνονται του όμπβιους μωρέ, πώς να στο πω, το περίμενα πως θα έφτανε στο πουτάνες γυναίκες, καργιόλες της πολιτείας ξερωγώ. Δε με πείθει καν, άλλο ήταν που ήθελα να αναφέρω και το έκανα.

Και όμως έτσι είναι. Εγώ προσωπικά τη λυπάμαι γιατί το πιο ωραίο είναι ότι ό τύπος είναι 7 χρόνια μικρότερος της και δεν έχι άλλα παιδιά. Αποτι έμαθα στα θεωρητικά είναι πολύ καλός, ότι φαντάζεται το σπίτι με τρία παιδιά αυτά ήσυχα να βλέπουν τηλεόραση και αυτός να πίνει το ποτό του ή να δουλέυει στον φορητό (χα χα χα χα). Τη λυπάμαι γιατί σε κάποια χρόνια θα είναι μόνη με την ευθύνη τριων αγοριών που τα δυο θα περνανε εφηβεία και το άλλο θα ξεκινά σχολείο. Εκέι είναι τα ζόρια όχι μόνο γι αυτήν αλλά για οποιοδηποτε γονιό και καλό είναι ναχεις βοηθεια γιατί δεν βγαίνει μόνος ή μόνη

Επιπλεόν ουτε εγω πιστευα ότι είανι έτσι και δυστυχώς όταν έμαθα και καποια άλλα πράγματα πειστηκα. Δεν πίστευα ότι στην σημερινη εποχή υπάρχει τετοιο σκεπτικό είτε από άνδρα είτε από γυναίκα. Αλλά όμως υπάρχει. Καποια στιγμή μπορεί να αναφέρω πως πειστηκα και γω ο πιο δύσπιστος από την παρέα. Εν τροχάδη όταν της ανέφερε ότι αναλαμβάνει όλα τα έξοδα να δεις πως εκδηλώθηκε και τι έλεγε.

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Μόνο εμένα μου φαντάζουν τόσο ασήμαντα, πεπερασμένα και κλισέ όλ'αυτά? Τι συμπεριφορές είναι αυτές, τριβόμαστε μεταξύ μας σαν τ' αφεντικά πάνω απ'τα λεφτάκια τους, τράβα ο ένας τράβα ο άλλος. Δεν υπάρχουν ούτε πουτάνες γυναίκες, ούτε τάδε άντρες. Υπάρχουν ξεχωριστά πλάσματα, με το δικαίωμα και την ικανότητα να διαλέγουν κάθε φορά ποιο δρόμο θα πάρουν. Αν διαλέγουμε το δρόμο της φθοράς και της διαμάχης, τότε εμείς φταίμε, όχι το φύλο μας. Φτάνει με τις βλακείες. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά όσα αναφέρεις νικ, μου φαίνονται του όμπβιους μωρέ, πώς να στο πω, το περίμενα πως θα έφτανε στο πουτάνες γυναίκες, καργιόλες της πολιτείας ξερωγώ. Δε με πείθει καν, άλλο ήταν που ήθελα να αναφέρω και το έκανα.

---

Βρε Rain πως μπορεις να υποβιβαζεις την σοβαροτητα ενος τετοιου ζητηματος και να λες οτι το βρισκεις ασημαντο και κλισε?Κατεστρεψε την οικογενεια της, κερατωσε τον αντρα της που την υπεραγαπουσε, γκαστρωθηκε απο τον εραστη και δινει και την ζωη της για τα λεφτα, το μεγαλυτερο γυναικειο αφροδισιακο.Δηλαδη τι αλλο επρεπε να κανει για να πουμε οτι εγινε κατι σοβαρο?Να βαλει να καθαρισουν και τον συζυγο της να μην ειναι εμποδιο στα σχεδια της?Αυτα ολα δεν ηταν διολου τυχαια αλλα προσεκτικα μελετημενα και ολες οι αποφασεις παρθηκαν συνειδητα.Για αυτο και εφαγε το κολλημα με την αντιδραση του συζυγου που παρολα αυτα ηθελε να την κρατησει.Αλλος μπουμπουκος εκεινος!Οταν φτανει μια σχεση σε τελμα οπως σε αυτη την περιπτωση δεν υπαρχει πια αγαπη και φυσικα δεν κρατας τα παιδια κοντα σε τετοιον ανθρωπο μονο και μονο για να λες οτι εχουν μανα αλλα και ουτε για να λενε οτι δεν εχεις γυναικα.Την δινεις μια σεντρα και μεγαλωνεις τα παιδια σου σωστα να γινουν ανθρωποι και χρησιμοποιεις το κακο παραδειγμα, δηλαδη την μανα τους, ωστε να μην την μοιασουν και γινουν σαν τα μουτρα της.Ειμαι πολυ εκνευρισμενος απο την συμπεριφορα της κυριας και δυστυχως την πλειοψηφια των "κυριών" εκει εξω.Τοσο τυποποιημενη συμπεριφορα, τοσο σκατοψυχες...μα τον Θεο καθε φορα πεφτω απο τα συννεφα σαν να το ακουω πρωτη φορα αν και το βλεπω σε καθημερινη βαση γυρω μου αυτο το φαινομενο και αυτη την συμπεριφορα!!!Δεν υπαρχει ουτε μια γ@μημενη μερα που να μην επιβεβαιωνουν τον κανονα.Τωρα ποιος ειναι ο κανονας θα το κρατησω για μενα αν και ολοι μεσα μας ξερουμε(ξερετε).Και δυστυχως ρε παιδια....οι εξαιρεσεις ειναι τοσο μα τοσο πολυ λιγες...ελαχιστες......

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Nick, δε μας λες και καποιο δικο σου θεμα; Τετοιος χαμος για το προβλημα ενος κολλητου φιλου κατι θα εχει δικο σου απο κατω.

---

Και εσυ ρε Carrie κοτζαμ γυναικα τι υποννοουμενο ηταν αυτο προς το προσωπο του Nick?Δεν ειχες να πεις κατι καλυτερο?Αυτο ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα.Οτι δεν ξερετε να μιλατε σωστα και κυριως δεν εχετε καθολου τροπους γιατι και εγω δεν ξερω που νομιζετε οτι απευθυνεστε.Δηλαδη επειδη σε ετσουξε εσενα σαν γυναικα πρεπει να εχει καποιο προβλημα ο Nick?Προς τιμην του ενδιαφερθηκε για μια δυσκολη κατασταση ενος κοντινου του ανθρωπου που απο οτι καταλαβα τον νοιαζεται πραγματικα και ηθελε να παρει καποιες γνωμες.Δε μπορω να καταλαβω γιατι σε ξενιζει κατι που δεν θα εκανες εσυ για μια φιλη σου.Επειδη ο αλλος νοιαζεται ειναι εξωγηινος και προβληματικος?Κατι αλλο πρεπει να υπαρχει απο πισω? Να αυτα λετε και μετα.....τι να πω...!

νικ, συμφωνώ πως είναι κομματάκι (κομματάρα) ανεύθυνο να μείνει μια γυναίκα έγκυος ούσα παντρεμένη με άλλον και έχοντας ήδη 2 μικρά παιδιά... μα ειλικρινά δν μπορώ να καταλάβω από πού βγαίνει το συμπέρασμα πως αυτό που την ώθησε τλκ να διαλέξει να ζήσει με τον εραστή ήταν τα λεφτά και όχι ο έρωτας...

Τα αντικειμενικά γεγονότα είναι:
- Ήξερε την εγκυμοσύνη της από τις πρώτες εβδομάδες. Η ίδια λέει ότι την ανακάλυψε στους τρισήμιση μήνες (όντας γιατρός και η ίδια!!!!). Αποδεικνύεται ότι την ήξερε από τις απαντήσεις εξετάσεων αίματος που έγιναν στον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης και στις ενδείξεις γράφουν κύηση. Επιπλέον και από το είδος των εξετάσεων. Επιπλέον έκοψε μαχαίρθ το κάπινισμα και πρόσεχε την δοατροφή της
- Στον σύζυγο το ανακοίνωσε στον τεταρτο μήνα που δεν κρυβόταν άλλο
- Σύμφωνα με τα λεγόμενα της ο ενδιαφερόμενος πατέρας έμαθε για την εγκυμοσύνη μετά τα αποτελέσματα των απαραίτητων εξετάσεων. Ισχύει αυτό? Άγνωστο. Εδώ προβληματίζει η υπερβολική σιγουριά της για το μέλλον ότι θα παντρευτούν και θα ζήσουν μαζί στην νέ απεριοχή τους και σπίτι τους
-Είχε μεγάλη χαρά με την τροπή που πήραν τα πράγματα αλλά ιδιαίτερα όταν έμαθε τι χρήματα θα διαθέσεουν παππους γιαγια΄για το μωρό
-Έχει δηλώσει ότι δεν αντέχει μιζέρια στη ζωή της και δεν θέλει να σκέφτεται άλλο ότι δεν μπορεί αν κάνει πράγματα γιατί δεν έχει χρήματα
-Σε ερώτηση ότι αν ήξερε ότι ήταν έγκυος από τις πρώτες εβδομάδες (δεν της έχει αποκαλύψει κανέις ότι παράπεσαν οι εξετάσεις που φαίνονταν οι ημερομηνίες όπως και η ακριβής ημερομηνία της σύλληψης γαι να μην δημιουργηθεί ένταση με την αποκάλυψη αυτής της αλήθειας) τι θα κανε απάντησε ότι αν είχε λεφτά θα κανε έκτρωση και δεν θαλεγε σε κανέναν τίποτα. Την ίδια περίοδο δαπανησε αρκετά χρήματα για προσωπικές ανάγκες (ένδυση-υπόδηση και καλλυντικά) πάνω από 1300 ευρώ μετρητά. Εδώ το σκεπτικό της είναι αξιοπερίεργο και δείχνει ότι ήταν αποφασισμένη να κρατήσει το παιδί. Αν λάβουμε ως αληθή την άποψη ότι περίμενε να ανακονώσει στον εραστή της την εγκυμοσύνη της μετά από τις απαραίτητες εξετάσεις για ναβεβαιωθεί εδώ θέλει διερεύνηση. Μήπως τελικά το επιδίωξε ή προέκυψε τυχαία και αφού το επεξεργάστηκε της άρεσε?

Εν γένει έχει αρχίσει και αντιλαμβάνεται το μέγεθος των προβλημάτων που ανακύπτουν από αυτήν την κατάσταση αλλά η πορεία στην οπία έχουν οδηγηθέι οι καταστάσεις είνα μη ανστρέψιμες για όλους.
-
-

και κάτι άλλο.Στους άντρες η φιλία είναι φιλία και όχι λυκοφιλία. Εδώ ήρθε από την παρέ κολλητός που λείπει για αρκετό διάστημα στην Αγγλία για δυο μέρες για το θέμα αυτό. Όταν είσαι πολλα΄χρόνια και έχεις περάσει δύσκολες καταστάσεις νοιάζεσαι