Originally Posted by
genesis
Mε τα φάρμακα είμαι προσεκτική. Θέλω να είμαι λειτουργική. Έτσι παίρνω μικρή δόση αλλά η κατάσταση παραμένει όπως πριν μου συμβεί τίποτα απ΄όλα αυτά δεν αισθάνομαι να υποτροπιάζω, απορώ μάλιστα πως μου συνέβη κάτι τέτοιο.
Η απειλή για εκτέλεση δεν είχε να κάνει με την CIA αισθάνθηκα ένα μεγάλο στρες γιατί ζήτησα γραπτώς από την ευρωπαική υπηρεσία προστασίας προσωπικών δεδομένων να ερευνήσει ένα θέμα. Δεν πήρα καμία απάντηση αλλά αισθάνθηκα ότι εξαιτίας αυτού, το κράτος στράφηκε εναντίον μου μέσω του παρακράτους που κάνει εκτελέσεις πολιτών (μας έχει πει κανείς ότι δεν γίνονται εκτελέσεις ή φυλακίσεις πολιτών με ψεύτικα στοιχεία που δεν θα τις μάθουμε ποτέ από ΜΜΕ; Και χωρίς ψύχωση δεν πιστεύω ότι ζούμε στον παράδεισο της δημοκρατίας).
Πάντως ήταν πολύ αληθοφανές φοβήθηκα για την ζωή μου, δεν ήθελα να πεθάνω, ένα πρωί (τότε έλεγαν ότι κάνουν τις εκτελέσεις, χαραμάτα) σαν αθώος καταδικασμένος σε θάνατο.
Προσπαθώντας να μάθω αν μου κρύβουν τίποτα εδώ και 14 χρόνια άνοιξα μια πόρτα στο μυαλό μου νομίζω, για να διαβάζω τις σκέψεις, αφού δεν μου λέει κανένας με λόγια. Αυτή την πόρτα λέω ότι έκλεισα και ελπίζω η αλήθεια να έρθει με συμβατικούς τρόπους, γραπτά, τηλεφωνικά κλπ.