ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΑΝΟΡΕΞΙΚΗ !!!

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

To borderline έχει σχέση με τους αυτοτραυματισμούς. Ψάξτο βρε κοπελιά μ' έναν καλό ειδικό, ν' απαλλαχθείς κι από βουλιμικά κι από ανορεξίες και τα πάντα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμπεριφέρονται έτσι οι γονείς σου εφόσον γνωρίζουν. Ίσως δεν αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα του θέματος. Όταν μιλήσεις με ειδικό να μιλήσουν και οι γονείς σου μαζί του, θα είναι καλύτερα έτσι πιστεύω. Όσο για την φοιτητική ζωή, μια χαρά μπορείς να περάσεις κι έτσι. Σκέψου ότι κι έτσι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα, π.χ έχεις πάντα κάποιον να σου πλένει τα ρούχα! Αν έμενες μόνη σου θα έπρεπε να τα κάνεις όλα εσύ και να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα, ενώ έτσι έχεις ελεύθερο χρόνο δικό σου. Εκτός κι αν σου επιβάλλουν περιορισμούς σχετικά με το τι ώρα θα γυρίσεις κ.τ.λ

---

Εχω κ με τους αυτοτραυματισμους ενα θεμα, χαρακωνομαι κ γραφω στο χερι μου λεξεις ωστε μετα βλεποντας τες θυμαμαι ακριβως εκεινη τη φαση κ τη στιγμη κ αποτελουν κομματι του εαυτου μου... ειναι ξεσπασμα κ εθισμος απο ενα σημειο κ μετα.. αν κ τωρα με το καλοκαιρι κ τα κοντα το χω σταματησει αλλα ωρες ωρες με πιανει εντονη ταση...

Δλδ λες να ειμαι κ απο αυτο τωρα?? (borderline)?? Γαμωτο ολα τα στραβα σε μενα πια???? Δεν ξερω αν ισχυει, γιατι μονο στο φακελο το ειδα γραμμενο σ ενα σημειο κ απο κει κ περα ποτε κανεις δεν μου το ειπε, οποτε παιζει κ να μην ισχυει κ να ηταν βιαστικη κ λανθασμενη διαγνωση, ποσες φορες αλλωστε οι γιατροι βγαζουν ο,τι να ναι συμπερασματα??

Οσο για τη φοιτητικη ζωη, ειναι ωραια αμα μενεις μονος σου η εστω με συγκατοικο που τον ανεχεσαι (κατα προτιμηση γκομενο γιατι οι κοπελες ειναι παραξενες) αλλα καλυτερα μονος σου εχεις την ΠΛΗΡΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ Κ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Κ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, το να εξακολουθεις να μενεις με γονεις στην ουσια δεν ειναι φοιτητικη ζωη, ΣΚΑΤΑ ειναι, αφου δεν αλλαζει κ τιποτα... αμα εμενα μονη μου δεν θα ετρωγα καν, τωρα ομως οταν ολη την ωρα φερνουν δεν μπορω να μεινω ανεπηρεαστη.... οσο για το να πλενεις ρουχα πχ βασικα υπαρχουν τα πλυντηρια κ δεν νομιζω να ειναι τοσο δυσκολο να βαλεις αν κ δεν εχω βαλει ποτε!!!

Κοπελιά, πραγματικά το απεύχομαι το borderline γιατί είναι πολύ δύσκολη διαταραχή, αλλά αυτό με τους αυτοτραυματισμούς είναι ενδεικτικό σύμπτωμα γι' αυτό το είπα. Πρέπει να πάρεις την γνώμη ειδικού για να ξέρεις σίγουρα. Δεν ξέρω αν στις διαγνώσεις γράφουν τόσο επιπόλαια αλλά απ' αυτούς όλα να τα περιμένεις. Ψάξτο ρε κοπελιά, κρίμα είναι..

Ρε συ αυτο ηταν γραμμενο στο φακελο νοσηλειας μου κ σε ενα σημειο μονο επιγραμματικα κ τιποτα περαιτερω!! Κ ηταν πολλοι γιατροι τοτε κ με παρακολουθουσαν ολοι μαζι λολ ασε της *******ς γινοτανε κ οι περισσοτεροι ειδικευομενοι κ ασχετοι κ δεν ξερω καν ποιος το εγραψε!! Απο τους μετεπειτα γιατρους που εχω παει κανεις δεν μου εχει αναφερει κατι τετοιο, οποτε μαλλον παιζει να μην ισχυει !!
Εχω ηδη 3 διαταραχες, ε δεν μπορει να εχω κι αλλη, δεν γινεται απλα!!

Είναι απίστευτο το πόσο ανεύθυνοι είναι, άκου εκεί επιγραμματικά.... Αυτές είναι σοβαρές διαταραχές, δεν αποφασίζουμε έτσι επιπόλαια. Οι γιατροί που σε παρακολούθησαν, σε παρακολούθησαν εντατικά; ή μήπως κι αυτοί... επιγραμματικά;;

Ρε συ δεν εχεις ακουσει στις κλινικες τι γινεται, της *******ς το καγκελο κυριολεκτικα, κανεις δεν καθεται να σχοληθει μαζι σου, χεστηκανε στην τελικη κ ο καθενας γραφει το κοντο του κ το μακρυ του κ ο,τι του κατεβει κ φαρμακα δινουν ο,τι να ναι με μοναδικο στοχο την καταστολη, ασε ειδικευομενοι ητανε ολοι κ γκομενιζαν τα βραδυα μεταξυ τους στο δωματιο τους με dvd κ μπυρες κ ο επικεφαλης ητανε ενας κωλογερος που ειχε ψυχωση ο,τι να ναι τελειως !!!!!!!!!!!!!

Έχω μια μικρή εμπειρία από κλινικές γιατί μια ξαδέρφη μου είχε νοσηλευτεί με σχιζοφρένεια. Πέραν ορισμένων νοσοκόμων που ήταν πραγματικά αγενέστατοι δεν είδα κάτι άλλο άσχημο. Και η γιατρός που μίλησα, έιχε ψάξει μάλιστα να βρει τον γιατρό που την παρακολουθούσε γιατί είχαμε χάσει τα ίχνη του. Αυτή ήταν πραγματικά ευγενέστατη. Εξαρτάται κι από τον άνθρωπο πολλές φορές. Εγώ τα είδα όλα όταν εσύ περιέγραφες τι σου έκαναν. Ψάξτο βρε κορίτσι όμως, είναι κρίμα. Είναι καλύτερα να γνωρίζουμε την αλήθεια για να μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Δεν θέλω να σε ανησυχήσω αλλά πρέπει να το ψάξεις.

Γεια σου λακρυμοσα κι απο μενα!θα ηθελα να σου πω κι εγω τη γνωμη μου.Καταρχας δεν νομιζω οτι οι γονεις σου θελουν να σε παχυνουν.Απλα δεν καταλαβαινουν, νομιζω οτι σ αγαπανε πολυ και φοβουνται να μην παθεις παλι νευρικη ανορεξια.Αν δεν νοιαζοντουσαν δεν θα ασχολοντουσαν!Μερικες φορες η υπερβολικη αγαπη κανει κακο το ξερω καλα.Ελα στη θεση τους,το μικρο κοριτσακι τους ειναι αρρωστο μπαινοβγαινει σε κλινικες και ειναι δυστυχισμενη!Γτ οσο χρονων και να σαι θα παραμενεις παντα μικρη γι αυτους και θα χρειαζεσαι παντα την προστασια τους.Ειναι λογικο να θες την ελευθερια σου και να θες να μεινεις μονη σου.Αλλα σκεψου και το αλλο,εισαι πολυ ευαλωτη τωρα και τους χρειαζεσαι μη μεινεις μονη ,μιλησε τους ,εξηγησε τους ηρεμα και θα καταλαβουν!ειμαι σιγουρη πως σ αγαπανε και θα εχουν τρελαθει απο τον φοβο μην χειροτερεψεις,απλα δεν ξερουν πως να το χειριστουν.Επισης ειναι πολλοι γιατροι που δινουν χαπια χωρις να το ψαξουν και δεν νοιαζονται.Ισως πρεπει να ψαξεις για καλυτερους γιατρουςΑπο τη μια τα χαπια χρειαζονται αλλα απο την αλλη μπορει να σου κανουν κακο!Τελος γτ να ξαναγινεις ανορεξικη?53 κιλα ειναι τελεια, δεν ξερω και ποσο υψος εχεις!δε πιστευω οτι θα βοηθησεις κανεναν ετσι ειναι σα να λες η νευρικη ανορεξια ειναι ευχαριστη! ελατε να παθουμε ολες μαζι!μπορει να εμαθες πολλα απο αυτη τη δυσαρεστη εμπειρια αλλα γτ να το ξαναζησεις?δεν προκειτε να μαθεις κατι καινουριο!νομιζω οτι πρεπει να αποδεχτεις το σωμα σου και να σταματησεις να το πληγωνεις!το μονο που καταφερνεις ειναι να πονας περισσοτερο!

Dimitra σε ευχαριστω πολυ για το ποστ σου κ που απαντησες στο θεμα μου, ειναι πολυ ωραια κ λογικα αυτα που γραφεις.. ισως οι γονεις πολλες φορες πανε να κανουνε κατι "καλο" αλλα το κανουνε με λαθος τροπο ειτε εσκεμμενα ειτε απο αγνοια... αλλα εχω πολλα απωθημενα μαζι τους κ προσπαθω να μην πολυασχολουμαι με το τι μου λενε κ αδιαφορω γενικοτερα κ κοιταζω τη δικη μου δουλεια κ τη δικη μου ζωη.. παλιοτερα συνεχως τσακωνομουν αλλα πλεον ειμαι απαθης, δεν με αγγιζει τιποτα, εχω αναπτυξει ισχυρους μηχανισμους αμυνας.. επισης αμα με αγαπουσαν πραγματικα οταν νοσηλευομουν αμα υπεγραφαν θα εβγαινα επειδη ημουν ανηλικη μη χεσω κ δεν μπορουσα να βγς με δικη μου πρωτοβουλια οπως γινεται στις αλλες περιπτωσεις, αλλα με αφησανε μεσα 2 μηνες που ηταν η πιο εφιαλτικη φαση της ζωης μου σε μια κολαση....

ρε συ θελω να χασω αλλα 3 κιλα σε πρωτη φαση κ μετα βλεπουμε, δεν μου αρεσω οπως ειμαι, εντωμεταξυ 3 μερες τωρα τρωω ελαχιστα οχι εσκεμμενα τοσο αλλα επειδη δεν εχω αναγκη για φαι κ αρα ελπιζω να χασω αλλα φοβαμαι να ζυγιστω!!

Βρε μπορει να σε αφησανε μεσα στην κλινικη γτ πιστευαν οτι ετσι θα γινεις καλα,θα ειχαν τρομοκρατηθει οι ανθρωποι!Εξαλλου δε νομιζω να σε παρατησαν!Θα ερχοντουσαν να σε δουνε σωστα?Ειναι καλο που δεν ακους οτι σου λενε για να μη πληγωνεσαι αλλα μη τους κοβεις απο τη ζωη σου!Χανεις ενα σημαντικο στηριγμα!Επισης ειναι λογικο να εχεις απωθημενα μαζι τους(κι εγω εχω)αλλα δε σε βπηθαει αυτο!Συγχωρεσε τους μιλησε τους ισως εκπλαγεις ευχαριστα μ αυτα που θα ακουσεις!Αμα τα βρεις μαζι τους θα αρχισεις να τα βρισκεις και με τον εαυτο σου!Ακομη 3 κιλα ειναι λογικο αλλα μη χασεις κι αλλα μετα ειδικα αν εισαι πανω απο 1.60!μπορει να κατρακυλησεις παλι!αμα θες να τρως λιγο ,φροντησε να παιρνεις τα απαραιτητα θρεπτικα συστατικα!ζητησε τη βοηθεια της μαμας σου!μην τα χασεις γρηγορα ομως!και μη βγαζεις το φαγητο που τρως καλυτερα να τρως λιγοτερο παρα να το βγαζεις!και μη ζυγιστεις ακομα!μετα απο μια βδομαδα!αλλα μη χασεις αλλα!μπορεις να γυμναζεσαι αλλα μη χασεις αλλα κιλα!πρεπει να αγαπησεις τον εαυτο σου!ειναι κλισε αυτο αλλα ειναι η αληθεια!

πισυευω πως ολες οσες το χουνε [περασει σκεφτονται τα ιδια και τοτε και τωρα. επειδη το περασα κ εγω θα σ πω κ την δικια μου γνωμη πιστευω μετραει

1ον ναι ειμαστε λιγο ψωνια. οπως ειπε καποιος λογω της εμμονης με τον ελεγχο των παντων. δεν το καταλαβαινουμε αλλα θελουμε ασυνειδητα να αρεσουμε επειδη αν δεν τα καταφερνουμε αλλου, θελουμε να επιβληθουμε στο σωμα μας επειδη θεωρειται πιο ευκολο να το κανουμε και αμα αποτυγχανουμε κ εκει ειμαστε αχρηστες γιατι λεμε ''ε αμα δεν μπορω να χασω μερικα κιλα τοτε πως θα ανταπεξελθω σε δυσκολοτερα

2ον νομιζουμε πως ολα γυρνανε γυρω απο αυτο και θελουμε την προσοχη και μας αρεσει να ακουμε ''φαε'' και ''φαε'' γιατι ετσι ειβεβαιωνουμε το οτι ειμαστε τοσο αδυνατες που ΠΡΕΠΕΙ να φαμε!

3ον μας αρεσει ακομα κ αν μας λενε πως ειμαστε χαλια

και 4ον οταν και αν ξεφυγεις βλεπεις πως σκεφτοσουνα καπως κουλα, παρ ολα αυτα παντα σου μενει η αμφιβολια και η ανασφαλεια

για μενα ειναι χειροτερο να σαι σε ανορεξια επειδη εχεις 2 δρομους, ο 1ος ειναι να πεθανεις και ο 2ος αμεσως να παρεις ΟΛΑ τα κιλα.....και στανταρ τα παιρνεις γρηγοροτερα απ οσο συντηρεις το φυσιολογικο σου βαρος

σωστα βρε μπροκεν.
πολυ καλα τα λες...

Quote:

---

Originally Posted by Broken_DoLL

πισυευω πως ολες οσες το χουνε [περασει σκεφτονται τα ιδια και τοτε και τωρα. επειδη το περασα κ εγω θα σ πω κ την δικια μου γνωμη πιστευω μετραει

1ον ναι ειμαστε λιγο ψωνια. οπως ειπε καποιος λογω της εμμονης με τον ελεγχο των παντων. δεν το καταλαβαινουμε αλλα θελουμε ασυνειδητα να αρεσουμε επειδη αν δεν τα καταφερνουμε αλλου, θελουμε να επιβληθουμε στο σωμα μας επειδη θεωρειται πιο ευκολο να το κανουμε και αμα αποτυγχανουμε κ εκει ειμαστε αχρηστες γιατι λεμε ''ε αμα δεν μπορω να χασω μερικα κιλα τοτε πως θα ανταπεξελθω σε δυσκολοτερα

2ον νομιζουμε πως ολα γυρνανε γυρω απο αυτο και θελουμε την προσοχη και μας αρεσει να ακουμε ''φαε'' και ''φαε'' γιατι ετσι ειβεβαιωνουμε το οτι ειμαστε τοσο αδυνατες που ΠΡΕΠΕΙ να φαμε!

3ον μας αρεσει ακομα κ αν μας λενε πως ειμαστε χαλια

και 4ον οταν και αν ξεφυγεις βλεπεις πως σκεφτοσουνα καπως κουλα, παρ ολα αυτα παντα σου μενει η αμφιβολια και η ανασφαλεια

για μενα ειναι χειροτερο να σαι σε ανορεξια επειδη εχεις 2 δρομους, ο 1ος ειναι να πεθανεις και ο 2ος αμεσως να παρεις ΟΛΑ τα κιλα.....και στανταρ τα παιρνεις γρηγοροτερα απ οσο συντηρεις το φυσιολογικο σου βαρος

---

...έγραψες μπέιμπι....:)

Quote:

---

Originally Posted by dimitra91

Βρε μπορει να σε αφησανε μεσα στην κλινικη γτ πιστευαν οτι ετσι θα γινεις καλα,θα ειχαν τρομοκρατηθει οι ανθρωποι!Εξαλλου δε νομιζω να σε παρατησαν!Θα ερχοντουσαν να σε δουνε σωστα?Ειναι καλο που δεν ακους οτι σου λενε για να μη πληγωνεσαι αλλα μη τους κοβεις απο τη ζωη σου!Χανεις ενα σημαντικο στηριγμα!Επισης ειναι λογικο να εχεις απωθημενα μαζι τους(κι εγω εχω)αλλα δε σε βπηθαει αυτο!Συγχωρεσε τους μιλησε τους ισως εκπλαγεις ευχαριστα μ αυτα που θα ακουσεις!Αμα τα βρεις μαζι τους θα αρχισεις να τα βρισκεις και με τον εαυτο σου!Ακομη 3 κιλα ειναι λογικο αλλα μη χασεις κι αλλα μετα ειδικα αν εισαι πανω απο 1.60!μπορει να κατρακυλησεις παλι!αμα θες να τρως λιγο ,φροντησε να παιρνεις τα απαραιτητα θρεπτικα συστατικα!ζητησε τη βοηθεια της μαμας σου!μην τα χασεις γρηγορα ομως!και μη βγαζεις το φαγητο που τρως καλυτερα να τρως λιγοτερο παρα να το βγαζεις!και μη ζυγιστεις ακομα!μετα απο μια βδομαδα!αλλα μη χασεις αλλα!μπορεις να γυμναζεσαι αλλα μη χασεις αλλα κιλα!πρεπει να αγαπησεις τον εαυτο σου!ειναι κλισε αυτο αλλα ειναι η αληθεια!

---

Δημητρα σ ευχαριστω κ παλι για την απαντηση !! Νταξει, ερχοντουσαν να με δουνε κ ειχα καθε μερα 3 ωρες το απογευμα εξοδο, υπο την συνοδεια φυσικα, αλλα το γενικοτερο κλιμα κ η συμπεριφορα τους εκει μεσα ηταν αστα να πανε, μεχρι κ ξυλο εφαγα απο αλλη κοπελα που ειχε ψυχωση επειδη νομιζε της πηρα τον γκομενο κ απο εναν αλλον νοσοκομο που με τραβηξε δια της βιας στο απομονοτηριο... αυτο που με στενοχωρει κ με πληγωνει δεν ειναι το οτι νοσηλευτηκα καπου, αλλωστε μια κλινικη ειναι οπως οι υπολοιπες αλλα αυτα που υπεστησα αδικα εκει μεσα κ δεν τα αξιζα καν...

Εντωμεταξυ λογω κ ενος αλλου θεματος τα χω χασει σχεδον τα 3 κιλα κ ειμαι κ πανω απο 1.60 κ νιωθω τελεια , κ πολλοι μπορει να ζηλευουν but i don 't give a shit !!!! :)

Καλα αυτο με το να αγαπησω τον εαυτο μου ειναι το βασικοτερο θεμα μου πιστευω, γιατι απο εκει ξεκινανε ολα πιστευω... εχω βασικα με τον εαυτο μου σχεση αγαπης κ μισους ταυτοχρονα κ αναλογα με τη διαθεση τι θα μου βγει.. απλα ξεσπαω στο σωμα μου γιατι μπορω...

Κ συμφωνω μ αυτο που γραφεις "καλυτερα να τρως λιγοτερο, παρα να τρως κ να τα βγαζεις"..

Thankies Dimitra καλη συνεχεια girl !!!!! :)

το χειροτερο που εχω διαβασει στο αλλο φορουμ που ημουνα ηταν απο μια κοπελα που ελεγε πως θελει να γινει ανορεξικη γιατι δεν αντεχει να βλεπει μονιμως τον εαυτο της 80 κιλα. ελεγε πως οσες εχουν ανορεξια πρεπει να ναι πιο χαρουμενες και οτι αν το ειχε κ εκεινη, θα μπορουσε πιστευει, λεει, να το ελεγχει ωστε να μην πεθανει! μα ναι κ εγω ετσι σκεφτομουνα αλλα δεν ελεγχεται επειδη μετα φοβασαι να φας οσο χανεις βαρος και αυτος ο ''ελεγχος'' δεν οδηγει σε συντηρηση αλλα σε αποτομη αυξηση βαρους. κακα τα ψεματα ο οργανισμος φωναζει ...... και εμας δεν μας ακουει

οχι να αγαπησεις τον εαυτο σου γιατι κανεις δεν τον αγαπαει πληρως, απλα να τον αποδεχτεις. σκατουλες δλδ πρεπει να αποδεχτεις αυτο που μπορεις να φτασεις γιατι τελικα ο ανθρωπος δεν καταφερνει παντα ο,τι θελει. ειναι εκει που μπορει.

οσες το τραβιξαν μεχρι τερμα πεθανανε

η κοπελα αυτη λοιπον μετα απο μηνες ενω εγινε αυτο που ευχηθηκε - επαθε αρχη ανορεξιας - δεν αντεξε ουτε ενα μηνα χωρις να εχει ορεξη και αντοχη να βγαινει - και χωρις να χαμογελαει - (ολες δεν μπορουν να γελασουν) και αποφασισε να αλλαξει την εντικετα της κατω στην υπογραφη της ωστε να πηγαινει προς τα πανω. ολες ειχαν την εντικετα τους να δειχνει στοχο και κιλα προς τα κατω, εκεινη ηταν η μονη που το κανε προς τα πανω! ''αποφασισα να γινω χοντρη!!'' ειπε

τελικα δεν ξερεις πως θα σου βγει, απο αυτην εγω αυτο καταλαβα. αμα μπλεξεις ειτε θα πεσεις στα σκατα ειτε θα σου στριψει τελειως και θα φτασεις στο αλλο ακρο! και τοτε χανεις και το μετρο, κ ενω πασχιζες για την τελειοτητα καταντας να πασχιζεις για το μετρο! ειρωνια!!!

ασε αυτο με τον ελεγχο ειναι το μεγαλυτερο μου θεμα κ ολων οσων πασχουν απο καποια διατροφικη διαταραχη αλλα δεν ξες πως θα βγει ο ελεγχος κ με ποια μορφη κ υπο ποιες συνθηκες κ ουτε παντα δυστυχως μπορεις να εξασφαλισεις το τελειο κ το ιδανικο ακομη κ για τα προσωπικα στανταρντς κ δεδομενα του καθενος ισως υπαρχει αλλα δεν το βλεπουμε ισως ειναι ονειρο θερινης νυκτος κ εμεις θεατες σ ενα θεατρο του παραλογου κ προσπαθουμε για κατι απιαστο αλλα μενουμε με το ανικανοποιητο κ την εμμονη γιατι παντα θα υπαρχει κατι που θα ναι πιο καλυτερο κ εκει ρχιζουν παλι τα εσωτερικα θεματα κ ο φαυλος κυκλος...

ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι η απωλεια του ελεγχου κ ειμαι πολυ αυστηρη με τον εαυτο μου κ ισχυρογνωμων κ ο,τι βαζω στοχο θελω να το πετυχαινω αλλιως τσαντιζομαι με το γεγονος κ μονο οτι δεν πετυχα κατι το οποιο μπορουσα κ ισως δεν προσπαθησα αρκετα η κατι αλλο..

σ αυτο το φορουμ το eating disorders μπαινω καμια φορα κ παρακολουθω θεματα που γραφονται αλλα δεν εχω κανει register να γραψω κι εγω δεν μ αρεσει λιγακι το κλιμα εκει αλλα ισως καποια στιγμη κανω ποιος ξερει..

εγω θυμαμαι μια κοπελα ανορεξικη (την "natalia") αμα τη θυμασαι που ειχε ανοιξει ενα θρεντ παρομοιο με το δικο μου κ ηταν 35-38 κιλα κ εγραφε πανω κατω οτι αν κ ποναει επελεξε ετσι κ της ηταν δυσκολο αρχικα να το αποδεχτει αλλα μετα εγινε συνηθειο κ επελεξε να ζει ετσι κατι τετοιο...