αλλη μια ιστορια για συμβουλες :)

Quote:

---

Originally Posted by athanasoudaki

Θεοφανια μ η αληθεια ειναι οτι αυτο φοβαμαι, μην μπω σ αυτο το τρυπακι με τους γιατρους και τα χαπια και κολλησω και η ζωη μ εξαρταται απο αυτα!!Και γενικα πιστευω οτι οταν κατι σ απασχολει πρεπει να εξαντλησεις καθε ελπιδα με τον εαυτο σ!!

---

athanasoudaki
καλα κανεις και εισαι επιφυλακτικη, νομιζω κι εγω οτι αρκετοι ψυχιατροι, συνταγογραφουν αβερτα, ενω δεν ασχολουνται με αλλες μεθοδους ψυχοθεραπειας.
μπορει λοιπον να μην ειναι αυτη η περιπτωση και να χαπακωθεις τσαμπα και να μην λυσεις και τα θεματα σου...
εγω θα ελεγα, αν νοιωθεις αναγκη για βοηθεια και νομζιεις οτι καπου το χανεις το θεμα, να απευθυνθεις σε ψυχολογο που ασχολειται με ομαδικες θεραπειες, να ασχοληθεις λιγο με τεχνικες αυτοβελτιωσης, να προσπαθησεις να ισορροπησεις ολα αυτα που σε εκαναν να μπερδευτεις μετα τις πρωτες σου δυσκολιες(σχολη, σχεσεις, απογοητευσεις).αυτο θα σε βοηθησει και στην αυτογνωσια και στην αυτοπεποιθηση και στην αντιμετωπιση των συγκεκριμενων που περνας κι αν εισαι και σε φαση απομονωσης, θα γνωρισεις καποιον κοσμο με αντιστοιχους ισως προβληματισμου ς(οχι οτι το εχω δοκιμασει, αλλα καπως ετσι φανταζομαι οτι λειτουργει ).
αν ομως νοιωθεις οτι εχεις ηρεμησει και θα καταφερεις να προχωρησεις ομαλα και μονη σου, μπορεις να δωσεις λιγο χρονο ακομα στον εαυτο σου να προσπαθησει να ισορροπησει..

Quote:

---

Originally Posted by athanasoudaki

ναι ισως εχεις δικιο να τ πα λαθος..........απλα ηταν πολλα και αυτος θα μπερδευτηκε οπως και μερικοι δω μεσα που λενε οτι μπορει ν χω ψυχωση αλλα ειπα το ξεπερασα ακι το χα παθει απο φοβο γτ ειχα μονη απο φιλους και ενιωθα ανασφαλεια.........
ναι εννοειται οτι θα μεινω μακρυα απο τον 35αρη!!!
ναι και γω πιστευω το θεμα μ ειναι που δεν εχω μια φιλη που να επικοινωνω πραγματικα και να μιλαμε και να γελαμε και ν περναμε καλα και να παρω πτυχιο,απλα ξερεις τι επειδη εμεινα καιρο μονη να στεναχωριεμαι δεν μπορω να νιωσω κοντα μ κανενα!ακομα και την αδερφουλα μ που με παιρνει καθε μερα τηλεφωνο και με αγαπαει τρελα και με εχει στηριξει τρελα αυτο τον καιρο και μου λεει οτι εχω κανει προοδο και με παιρνει αγκαλια αλλα εγω δεν την νιωθω διπλα παλι νιωθω μονη....απλα σκεφτομαι μεσα απ ολο αυτο ισως τωρα να μου εχει μεινει μια ελαφρια καταθλιψη και οπως ειπες και συ και αγοραφοβια και θελω να τα ξεπερασω τελειως!!!γι αυτο να βρω ενα καλο ψυχολογο 'η να παω αμεσως σε ψυχιατρο γτ μου συστησαν ενα καλο ψυχιατρο που δεν δινει χαπια με τ καλημερα!!

---

Έτσι είναι, το νιώθω και 'γω. Όταν μένεις για καιρό μόνος, μετά κλείνεσαι στον εαυτό σου και δεν θέλεις κανένα. Ευτυχώς έχεις αδερφή, εγώ είμαι μοναχοπαίδι. Προσπάθησε να το αλλάξεις αυτό. Και αφού σου σύστησαν κάποιον πήγαινε σ' αυτόν και μην ανησυχείς.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

athanasoudaki
καλα κανεις και εισαι επιφυλακτικη, νομιζω κι εγω οτι αρκετοι ψυχιατροι, συνταγογραφουν αβερτα, ενω δεν ασχολουνται με αλλες μεθοδους ψυχοθεραπειας.
μπορει λοιπον να μην ειναι αυτη η περιπτωση και να χαπακωθεις τσαμπα και να μην λυσεις και τα θεματα σου...
εγω θα ελεγα, αν νοιωθεις αναγκη για βοηθεια και νομζιεις οτι καπου το χανεις το θεμα, να απευθυνθεις σε ψυχολογο που ασχολειται με ομαδικες θεραπειες, να ασχοληθεις λιγο με τεχνικες αυτοβελτιωσης, να προσπαθησεις να ισορροπησεις ολα αυτα που σε εκαναν να μπερδευτεις μετα τις πρωτες σου δυσκολιες(σχολη, σχεσεις, απογοητευσεις).αυτο θα σε βοηθησει και στην αυτογνωσια και στην αυτοπεποιθηση και στην αντιμετωπιση των συγκεκριμενων που περνας κι αν εισαι και σε φαση απομονωσης, θα γνωρισεις καποιον κοσμο με αντιστοιχους ισως προβληματισμου ς(οχι οτι το εχω δοκιμασει, αλλα καπως ετσι φανταζομαι οτι λειτουργει ).
αν ομως νοιωθεις οτι εχεις ηρεμησει και θα καταφερεις να προχωρησεις ομαλα και μονη σου, μπορεις να δωσεις λιγο χρονο ακομα στον εαυτο σου να προσπαθησει να ισορροπησει..

---

Remedy ναι το χω σκεφτει να μπω σε group therapy και το σκεφτομαι σοβαρα ν παω!!!νομιζω θελω λιγη δουλιτσα ακομα για να γινω και παλι κοινωνικη και να μην κομπλαρω με τους ανθρωπους!!θα το ψαξω!!!thanks για συμβουλη!!!

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Έτσι είναι, το νιώθω και 'γω. Όταν μένεις για καιρό μόνος, μετά κλείνεσαι στον εαυτό σου και δεν θέλεις κανένα. Ευτυχώς έχεις αδερφή, εγώ είμαι μοναχοπαίδι. Προσπάθησε να το αλλάξεις αυτό. Και αφού σου σύστησαν κάποιον πήγαινε σ' αυτόν και μην ανησυχείς.

---

Σ ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες!!ευχομαι ολα να ειναι περαστηκα και να επανερθουμε δρυμιτερες και συντομα!!!

Παρακαλώ και καλό κουράγιο! :)