Σεξουαλική κρίση στο γάμο

Καταρχήν ευχαριστώ όλους τους φίλους που μου απαντάνε σε αυτό το θέμα.

Χτες είχαμε την 1η συνεδρία. Φάνηκε ένα σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας σε επίπεδο που δεν είχα σκεφτεί ποτέ (δουλεύω μέσα στο μυαλό μου από χτες, όλες τις δυσκολίες που συνατήσαμε), και όσα συζητήσαμε με έπεισαν ότι το πρόβλημα δεν είναι σεξουαλικό αλλά πρόβλημα επικοινωνίας μέσα στη σχέση.

Μετά η γυνάικα μου επέμεινε ότι θέλει να δει πως είναι η ζωή της χωρίς εμένα αλλά με έναν φλού τρόπο χωρίς να προσδιορίζει τι ακριβώς θέλει, πόσο χωρίς εμένα θα είναι, πόσο με εμένα, πολύ μπερδεμένα.

Κατάλαβα ότι όσο εμένει σε αυτή τη θέση η γυναίκα μου, δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε να λύσουμε τα μεταξύ μας προβλήματα και πρότεινα χωρισμό. Η ψυχολόγος τη ρώτησε πως φαντάζεται τη ζωή αυτή χωρίς εμένα, και η γυναίκα μου δε μπορούσε να απαντήσει, ούτε τι θέλει, ούτε αν το θέλει.

Μας ζήτησε να παραμείνουμε απομακρυσμένοι στο σπίτι για μία εβδομάδα χωρίς να έχουμε κοινή ζωή στο παραμικρό, να τρώμε χώρια κλπ κλπ. Η γυναίκα μου άρχισε να διαμαρτυρεται ότι είναι υπερβολικά όλα αυτά, σα να το έβλεπε ένα παιχνίδι, αλλά τελικά το αποδέχτηκε.

Afterthoughts: Με απογοητεύει η ανωριμότητα της γυναίκας μου στο όλο θέμα. Και η φυγή προς τοα έσω. Αντί να μου μιλήσει για τα προβλήματα μας τόσα χρόνια, τα κράταγε μέσα της, με αντίκτυπο στη σχέση....

Πιστεύω ότι η κατάσταση θα μπορούσε να διορθωθεί, μόνο όμως με απο κοινού συνεργασία και ειλικρίνια. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Δε ξέρω πόσο μπορώ να περιμένω. Σκέφτομαι να προχωρήσω σε χωρισμό, αν δεν την αγάπαγα, θα το είχα κάνει ήδη.

Δε θέλω να πάρω βιαστικές αποφάσεις, θα αξιοποιήσω αυτη την εβδομάδα να σκεφτώ καλύτερα....

Quote:

---

Originally posted by explorer2004
Μετά η γυνάικα μου επέμεινε ότι θέλει να δει πως είναι η ζωή της χωρίς εμένα αλλά με έναν φλού τρόπο χωρίς να προσδιορίζει τι ακριβώς θέλει, πόσο χωρίς εμένα θα είναι, πόσο με εμένα, πολύ μπερδεμένα.

---

Explorer, συνήθως μία προβληματική διαλύεται όταν ένας από τους δύο έχει βρεί κάτι άλλο.
Δύσκολα κάποιος αφήνει τα σίγουρα για να δοκιμάσει στο άγνωστο.
Με εντυπωσιάζει η εμμονή της γυναίκας σου να θέλει να χωρίσεται. Σκέφτηκες το ενδεχόμενο, να έχει κάποια άλλη σχέση, και να μη το έχει εκμηστηρευτεί ούτε στη ψυχολόγο?

[/quote]

Explorer, συνήθως μία προβληματική διαλύεται όταν ένας από τους δύο έχει βρεί κάτι άλλο.
Δύσκολα κάποιος αφήνει τα σίγουρα για να δοκιμάσει στο άγνωστο.
Με εντυπωσιάζει η εμμονή της γυναίκας σου να θέλει να χωρίσεται. Σκέφτηκες το ενδεχόμενο, να έχει κάποια άλλη σχέση, και να μη το έχει εκμηστηρευτεί ούτε στη ψυχολόγο? [/quote]

Δε το εξήγησα καλά, είναι εμμονή να σχεδον-χωρίσουμε. Δεν υπάρχει άλλη σχέση, είμαι 100% σίγουρος για αυτό.

Τώρα νομίζω ότι αρχίζουν να μπαίνουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση...

Από την αρχή μου φαινόταν κάπως περίεργη η εστίαση του προβλήματος στο \"σεξουαλικό τομέα\". Δεν τον μειώνω, απλά στις γυναίκες πάει κάπως πιο περίεργα το πράγμα...

Η ιδέα της ψυχολόγου νομίζω ότι ήταν αρκετά καλή. Η γυναίκα σου θα πρέπει να αρχίσει να τοποθετεί σε αντικειμενικές συνθήκες αυτό το \"χωρίς εσένα\" κι όχι σε ημίμετρα...

Συνέχεια σκέφτομαι, πως από το όλο θέμα εσύ είδες μόνο την κορυφή του παγόβουνου... Η σύζυγός σου ενδεχομένως όλο αυτό το διάστημα που είχε τις συνεδρίες, να θεωρούσε ότι \"προσπαθούσε να σώσει τη σχέση σας\". Τα συναισθήματά της σίγουρα είναι αποτέλεσμα πολύ περισσοτέρων στοιχείων από αυτά τα οποία γνωρίζεις...

Το θέμα είναι μέχρι πού έχει φτάσει... Δε θα με παρεξένευε ακόμα και να βγάλει επιθετικότητα προς εσένα, να σου ρίξει την ευθύνη της κατάστασης και να εκφράσει τη σιγουριά πώς \"εγώ ό,τι είχα να κάνω το έκανα\".

(Απλά έχω κάνει παρόμοια πράγματα στο παρελθόν κι αντιλαμβάνομαι πόσο ανάποδες στροφές μπορεί να πάρει το γυναικείο μυαλό...)

Η Aggelika έχει δίκιο, έβλεπα μόνο την κορυφή του παγόβουνου...

Σκέφτομαι τα όσα ειπώθηκαν στη συνεδρία, και αρχίζω να εστιάζω στην εξής κατάσταση:

α) Η γυναίκα μου είναι ανεξάρτητη -και καλά κάνει :)
β) εγώ είμαι άντρας και κυριαρχικός. Δεν την περιόριζα ποτέ στις κινήσεις της, νομίζωντας ότι έτσι σέβομαι την ανεξαρτησία της, στην πραγματικότητα όμως την καταπίεζα στην επικοινωνία:

Όποτε μου έλεγα τα προβλήματά της, εγώ αντί να της δίνω αυτό που θέλει, να την ακούω δηλαδή και να είμαι κοντά της, της πρότεινα λύσεις, χωρίς να μου τις ζητάει. Αυτό την καταπίεζε, με αποτέλεσμα να αρνείται την περαιτέρω ουσιαστική επικοινωνία μαζί μου. Εγώ εκλάμβανα την άρνηση αυτή σαν επιθετική κίνηση εναντίον μου, με αποτέλεσμα να ανατροφοδοτείται η έλειψη επικοινωνίας.

Νομίζω ότι αυτό είναι η αρχη του προβλήματος.... Θέλω να πω στη γυναίκα μου ότι θα αλλάξω (όχι γενικά και αόριστα) αλλά συγκεκριμένα, ότι θα την ακούω περισότερο, και θα της δίνω συμβουλές και λύσεις μόνο αν τις ζητάει... Ρώτησα την ψυχολόγο από το τηλέφωνο, μου ζήτησε να μην μιλήσω ακόμα, μέχρι την επόμενη συνεδρία γιατί η γυναίκα μου δεν είναι έτοιμη να τα ακούσει αυτό.

Νιώθω ότι μας τελειώνει ο χρόνος, σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από κοινού έυκολα αν είχαμε συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα εγκαίρως...

to sexoualiko einai simatiko kefalaio sti zwi enos zeugariou kata tin tapeini mou gnwmi.esy de mas eipes, tin vlepeis ti ginaika sou erwtika?isoun erwteumenos mazi tis?ki ekeini erwteumeni mazi sou?polloi anthrwpoi mporoun na kratane mia sxesi xwris na iparxei erwtas alla pou yparxoyn alla pragmata pou thelane apo mia sxesi xwris na dinoun emfasi sto sexoualiko.alla ama tou dineis emfasi kai den to exeis... tote skoura ta pramata mou fainetai.

Quote:

---

Originally posted by carrie
to sexoualiko einai simatiko kefalaio sti zwi enos zeugariou

---

Ευχαριστώ για την απάντησή σου. Όπως έγραψα στο προηγούμενο μήνυμά μου, εκτιμώ πλέον ότι το πρόβλημα είναι αλλού. Δες και αυτό που γράφει η Αγγελική πιό πάνω.

Όσο για το αν την θέλω σεξουαλικά μετά από 17 χρόνια; ναι, αλλά με διαφορετικό τρόπο από όταν γνωριστήκαμε.

Quote:

---

Originally posted by explorer2004
Η Aggelika έχει δίκιο, έβλεπα μόνο την κορυφή του παγόβουνου...

Σκέφτομαι τα όσα ειπώθηκαν στη συνεδρία, και αρχίζω να εστιάζω στην εξής κατάσταση:

α) Η γυναίκα μου είναι ανεξάρτητη -και καλά κάνει :)
β) εγώ είμαι άντρας και κυριαρχικός. Δεν την περιόριζα ποτέ στις κινήσεις της, νομίζωντας ότι έτσι σέβομαι την ανεξαρτησία της, στην πραγματικότητα όμως την καταπίεζα στην επικοινωνία:

Όποτε μου έλεγα τα προβλήματά της, εγώ αντί να της δίνω αυτό που θέλει, να την ακούω δηλαδή και να είμαι κοντά της, της πρότεινα λύσεις, χωρίς να μου τις ζητάει. Αυτό την καταπίεζε, με αποτέλεσμα να αρνείται την περαιτέρω ουσιαστική επικοινωνία μαζί μου. Εγώ εκλάμβανα την άρνηση αυτή σαν επιθετική κίνηση εναντίον μου, με αποτέλεσμα να ανατροφοδοτείται η έλειψη επικοινωνίας.

Νομίζω ότι αυτό είναι η αρχη του προβλήματος.... Θέλω να πω στη γυναίκα μου ότι θα αλλάξω (όχι γενικά και αόριστα) αλλά συγκεκριμένα, ότι θα την ακούω περισότερο, και θα της δίνω συμβουλές και λύσεις μόνο αν τις ζητάει... Ρώτησα την ψυχολόγο από το τηλέφωνο, μου ζήτησε να μην μιλήσω ακόμα, μέχρι την επόμενη συνεδρία γιατί η γυναίκα μου δεν είναι έτοιμη να τα ακούσει αυτό.

Νιώθω ότι μας τελειώνει ο χρόνος, σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από κοινού έυκολα αν είχαμε συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα εγκαίρως...

---

κοινως ποτε δεν φταει μονο ο ενας.

Το μόνο που θα ήθελα είναι ...
όσο δύσκολο κι αν είναι το σήμερα να μην αμφισβητείς ότι θα έρθει ένα καλύτερο αύριο...

Είσαι νέος άνθρωπος κι έχεις ακόμα δικαίωμα και να ονειρεύεσαι και να ζητάς πράγματα από τη ζωή...

Μη το βάζεις κάτω και ... να προσέχεις το εαυτό σου!

Έχω καιρό να γράψω, και έχουν συμβεί (;) κάνα -δυό πράγματα...

Η γυναίκα μου εξακολουθεί να δείχνει αποφασιστικότητα (στα λόγια μόνο -όπως μου το επισήμανε η ψυχολόγος) στο ότι θέλει να χωρίσουμε. Στις πράξεις επιμένει να προσπαθεί να ασχοληθεί μαζί μου, να με αγκαλιάσει (φιλικά), να με φροντίσει κλπ κλπ. Μπορεί να είναι ενοχές, μπορεί να είναι φόβος, δε ξέρω.

Πολλές φορές μου λέει ότι ίσως κάνει λάθος και αυτό την φορτώνει με ευθύνη. Της μιλάω για το διαζύγιο, να συναντήσουμε ένα δικηγόρο να μάθουμε τα σχετικά, και μου απαντάει \"καλά τι βιασύνη είναι αυτή, έτοιμη την έχεις την «άλλη»;\"

Όταν στις συνεδρίες η ψυχολόγος της επισημαίνει τις αντιφάσεις της (θες να χωρίσεις, αλλά μου λες ότι σου στέκεται, ότι τον έχεις ανάγκη να είναι δίπλα σου στα δύσκολα) βουρκώνει.

Είχα αποφασίσει πριν μερικές μέρες να προχωρήσω εγώ τα πράγματα και να επισπέυσω το χωρισμό... Τώρα δε ξέρω, έκανα πίσω, μετά από όσα είδα στη χετσινή συνεδρία (χωρίς να της πως τίποτα) κρίνω πως είναι καλύτερα να περιμένω λίγο ακόμα.

περιμενε και εσυ λιγακι.ισως βγει κατι καλο.

Στη χθεσινή συνεδρία διακόψαμε οριστικά. Η γυναίκα μου αρνήθηκε ότι υπάρχει έστω ένα παράθυρο επανασύνδεσης, οπότε δεν είχα άλλη επιλογή. Αυτή τη στιγμή ψάχνω για διαμέρισμα.

Η γυναίκα μου μένει με το παράπονο ότι δε χωρίζουμε σα φίλοι (πόσο εγωιστικό...), γιατί έχω πολύ θυμό μέσα μου. Είχε την απορία, \"γιατί να μην ψάξουμε για σπίτι μαζί, να το φτιάξουμε μαζί κλπ κλπ\". Μετά κλείστηκε στον εαυτό της στο τέλος της συνεδρίας και δε μίλαγε σε κανέναν. Η ψυχολόγος της ζήτησε να συνεχίσει να την βλέπει οποσδήποτε.

Στο σπίτι μου έλεγε ότι με αγαπάει αλλά δε γίνεται αλλιώς και διάφορα τέτοια.

Έχω την εντύπωση ότι σε λίγο καιρό θα με αναζητήσει. Δε ξέρω αν είναι κρυφή ελπίδα ή κάτι που διακρίνω μέσα από τα γεγονότα. Δε μπορώ να κρατηθώ από αυτό, σίγουρα. Αλλά την αγαπάω την ανόητη...

Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας.

Β.

explorer, μπορεί η κατάληξη να μην ήταν αυτή που ήθελες, νομίζω όμως ότι ήταν- μετά από όσα μας έχεις εμπιστευτεί- η αναμενόμενη.
Είμαι σίγουρος πως σε λίγο καιρό, θα νιώθεις πάλι ερωτευμένος με μία άλλη γυναίκα και θα αισθάνεσαι ευτυχής που αυτή σου η σχέση έλαβε τέλος.

Τώρα, ότι θα σε αναζητήσει και εγώ το πιστεύω. 17 χρόνια είναι αυτά. Μία ζωή ολόκληρη!
Όμως μη κάνεις το ΛΑΘΟΣ και γυρίσεις πίσω!

Καλή τύχη, που είμαι σίγουρος ότι την έχεις!

Quote:

---

Originally posted by explorer2004
Στη χθεσινή συνεδρία διακόψαμε οριστικά. Η γυναίκα μου αρνήθηκε ότι υπάρχει έστω ένα παράθυρο επανασύνδεσης, οπότε δεν είχα άλλη επιλογή. Αυτή τη στιγμή ψάχνω για διαμέρισμα.

Η γυναίκα μου μένει με το παράπονο ότι δε χωρίζουμε σα φίλοι (πόσο εγωιστικό...), γιατί έχω πολύ θυμό μέσα μου. Είχε την απορία, \"γιατί να μην ψάξουμε για σπίτι μαζί, να το φτιάξουμε μαζί κλπ κλπ\". Μετά κλείστηκε στον εαυτό της στο τέλος της συνεδρίας και δε μίλαγε σε κανέναν. Η ψυχολόγος της ζήτησε να συνεχίσει να την βλέπει οποσδήποτε.

Στο σπίτι μου έλεγε ότι με αγαπάει αλλά δε γίνεται αλλιώς και διάφορα τέτοια.

Έχω την εντύπωση ότι σε λίγο καιρό θα με αναζητήσει. Δε ξέρω αν είναι κρυφή ελπίδα ή κάτι που διακρίνω μέσα από τα γεγονότα. Δε μπορώ να κρατηθώ από αυτό, σίγουρα. Αλλά την αγαπάω την ανόητη...

Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας.

Β.

---

Βασικά να σου πω εξπλορερ ότι στεναχωρέθηκα από τα όσα διάβασα στο ποστ σου. Δεν είναι ευχάριστο πράγμα ο χωρισμός. Αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία δεν έχεις πολλές επιλογές. Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να σεβαστείς την επιθυμία της γυναίκας σου. Είναι δικαίωμά της. Την αγαπάς και λογικό είναι. Όμως αυτήν την αγάπη προς την κοπέλα αυτήν, μην την αφήσεις να ξεπεράσει την αγάπη που οφείλεις να έχεις για εσένα. Αν εσύ δεν αγαπήσεις εσένα πρωτίστος τον εαυτό σου, μην περιμένεις να σε αγαπήσουν και να σε σεβαστούν οι άλλοι. Συνήθως μετά από ένα χωρισμό έχουμε την τάση να θεοποιούμε τον άλλον, να ξεχνάμε τα αρνητικά του και μαζί να ξεχνάμε και τα καλά που έχουμε εμείς. Όποιος χωρίζει πονάει αν αγαπάει. Αυτό είναι αλήθεια. Μπορεί να πονέσεις αλλά είναι κάτι φυσιολογικό και ένα μεταβατικό στάδιο που η διάρκειά του είναι στο χέρι σου. Όταν θα αρχίσεις να σκέφτεσαι τον εαυτό σου, τότε θα αρχίσει να ξεθωριάζει στο μυαλό σου η σκέψη της. Κουράγιο σου εύχομαι, και να σκέφτεσαι όχι αν θα γυρίσει εκείνη αλλά να βρεις τον παλιό καλό σου εαυτό ξανά και να ξέρεις: υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Φιλικά
Αλέξης

Quote:

---

Originally posted by Μιχάλης
explorer, μπορεί η κατάληξη να μην ήταν αυτή που ήθελες, νομίζω όμως ότι ήταν- μετά από όσα μας έχεις εμπιστευτεί- η αναμενόμενη.
Είμαι σίγουρος πως σε λίγο καιρό, θα νιώθεις πάλι ερωτευμένος με μία άλλη γυναίκα και θα αισθάνεσαι ευτυχής που αυτή σου η σχέση έλαβε τέλος.

Τώρα, ότι θα σε αναζητήσει και εγώ το πιστεύω. 17 χρόνια είναι αυτά. Μία ζωή ολόκληρη!
Όμως μη κάνεις το ΛΑΘΟΣ και γυρίσεις πίσω!
καμια φορα η επανασυνδεση δεν ειναι λα8ος.καμια φορα.

Καλή τύχη, που είμαι σίγουρος ότι την έχεις!

---