Printable View
ναι μου εχει συμβει αυτο που λες konstantine...πιγα διακοπες μια βδομαδα τωρα και ειχα τοσο εντονες παρορμησεις να κανω κακο στους φιλους μου αλλα και σε ασχετους στον δρομο και εκεινη την ωρα ενιωθα θυμο να με κυριευει..και γενικοτερα θυμο για ολους λες και δεν θελω κανεναν....δεν εχω ηρεμησει καθολου δεν ξερω τι να κανω...
Νομιζω πας ηδη σε ειδικο,σωστα?
Μηπως πρεπει να συζητησετε για αλλαξη της θεραπειας?Πες του/της οτι μεχρι στιγμης η θεραπεια δεν σε βοηθαει ωστε να σου προτεινει κατι αλλο.Ισως ενα αγχολυτικο σε βοηθουσε αν σκεφτεις οτι ολα αυτα ξεκινανε και συνδεονται με το αγχος.Συζητησε το λιγο,κι αν επιμενει και εσυ εξακολουθεις να νιωθεις οτι δεν σε βοηθαει η παρουσα αγωγη απευθυνσου και καπου αλλου να παρεις μια δευτερη γνωμη.
Μην το αφηνεις να σε παιρνει απο κατω,να θυμασαι οτι ολα αυτα που σκεφτεσαι δεν θελεις να τα κανεις,αλλα φοβασαι να μην θελεις να τα κανεις.Με λιγα λογια δεν ειναι επιθυμιες αλλα φοβοι σου.
ναι με παρακολουθει ψυχολογος και ψυχιατρος.παιρνω dumyrox zanax και zyprexa μου χει αυξησει ηδη τις δοσεις για να με πιασουν πιο καλα αλλα δεν ξερω οι σκεψεις παραμενουν σκεψεις.απλα νιωθω οτι τα χαπια με ναρκωνουν νιωθω πολυ κενη και αυτο με φοβιζει πιο πολυ.αν δεν νιωθω αγαπη για κανεναν τοτε τι κανω???????????????????¨(
Και εγώ τα ίδια παθαίνω άσε, εκει που είμαι μια χαρά κ πίνω καφε π.χ αρχίζω να νιώθω οτι τρελάινομαι, οτι πνίγομαι και θα ορμήξω σε κανέναν, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι κ γτι συμβαίνει ούτε κ εγώ, απλά ελπίζω στην φαρμακευτική αγωγή...
κανεις σκεψεις οτι σκεφτεσαι ασχημα,αν ειχες τετοιες προθεσεις δεν θα τις φοβοσουν,εχεις αγχωθει πολυ σε συνδιασμο με την θλιψη που ενοιωσες,επισης ολα αυτα ειναι μηχανισμοι που σκοπο εχουν να σε κρατησουν μακρια απο τους ανθρωπους σου γιατι φοβασαι πως θα περασεις τα ιδια που περασες,νικησε τον φοβο και ασε τους αλλους να ερθουν κοντα σου,ναι συμβαινουν ασχημα πραγματα στην ζωη αλλα οταν κρατιεσαι μακρια ειναι σα να τους εχεις χασει ηδη.
Απλά ρε παιδιά δεν είναι οτι περνάνε σαν σκέψεις και σε αγχώνουν, είναι σαν να τρελένεσαι στη κυριολεξία, οι σκέψεις σε καταπίνουν, σου δημιουργούν τόση δυσφορία που λές άντε να το κάνω για να υσηχάσω, είναι μαρτύριο, δεν είναι οτι απλά έχω τέτοιες σκέψεις και με ενοχλούν, εγώ για να καταλάβετε εκεί που είμαι καλά και νοιώθω φυσιολογικά σε δευτερόλεπτα αλλάζω διάθεση, νοιώθω να πνίγομαι, να θολώνουν τα μάτια μου και να τρελένομαι, σαν να με πιάνει ενα αμόκ εκείνη την ώρα και θέλω να σκοτώσω κανέναν, δεν εξηγείται με λόγια πολλές φορές, είναι ανάμικτα συναισθήματα θυμού, βίαιων σκέψεων και αίσθηση οτι χάνεις τον έλεγχο. Είναι πολύ λεπτό θέμα. Και το άσχημο είναι πως επειδή αναλώνεσαι συνεχώς σε αυτές τις σκέψεις δεν μπορείς να τις αποβάλλεις εντελώς και να γίνεις καλά, γτι τις δουλεύεις συνεχώς μέσα σου, μακάρι να υπήρχε κάποιος με τις ίδιες σκέψεις που να έγινε καλά να μας βοηθήσει..
Μίλησες με ψυχολόγο Κωνσταντίνε? να σε μάθει μέθοδο αντιμετώπισης των σκέψεων, κάτι σαν εσωτερική παρατήρηση. έχεις μάθει ποτε τετοια μέθοδο?Quote:
Originally Posted by Konstantinoss
Οχι Γιάννη, δεν ξέρω τη μέθοδο αυτή αν και κάποιος άλλος μου την είχε προτείνει, ο ψυχολόγος λέτε να βοηθήσει περισσότερο απο τον ψυχίατρο?
Φίλε,
Σου γράφω μια μέθοδο που δοκίμασα για αντιμετώπιση της ΙΔΨ, την έστειλα και σ΄ αλλους εδώ και πιστεύω ότι δουλεύει, από τη γνωστικοσυμπεριφορική μεθοδο,
Αντιμετωπιση διαστρεβλωμένων σκεψεων (παράλογες σκέψεις, φανταστικές καταστάσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, που τις ζεις απλά στη σκέψη εκείνη τη στιγμή κλπ):
Α) Αναγνώριση της διαστρεβλωμένης σκέψης, σα να σαι παρατηρητής της σκέψης σου, του εαυτού σου (να βλέπεις τη σκέψη που έρχεται όπως κάποιο τρίτο που πλησιαζει και τον αναγνωρίζεις ως τέτοιο). Μάθε δηλαδή πρώτα να αναγνωρίζεις ότι αυτο που ρχεται στο κεφαλι σου ή η κατασταση σκεψης στην οποια βρισκεσαι είναι διαστρεβλωμενη σκεψη, όπως βλεπεις καποιον τριτο στο δρομο να σε πλησιαζει. Δλδ σαν εσωτερική παρατήρηση.
Β) Κατανόηση ότι η σκέψη που έρχεται ή βρίσκεται σε εξέλιξη δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι φανταστική, είναι κάτι το παράλογο, κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο κεφάλι, σαν ένα άλλο μέρος του νου σου να κάνει αυτήν τη διαπίστωση. Δλδ, Αναγνώριση και κατανόηση της σκέψης ως ψυχαναγκασμού.
Γ) Απόκρουση αφού έκανες το Α και Β. Σα να της λες σταμάτα, φύγε. Σα να αποκρούεις και διώχνεις τον τρίτο.
Δ) Μετά να βάλεις στη θέση της κάποια άλλη σκέψη ευχάριστη, ένα ευχάριστο γεγονός, ένα στόχο κλπ, να φύγεις απ εκεί που βρίσκεσαι ή να κάνεις κάτι άλλο ή να ασχοληθείς με κατι που θα σε απομακρυνει από αυτη τηνν κατασταση σκεψης.
Κάπως έτσι.....,
Το παν είναι να κατανοήσεις ότι αυτά τα διαστρεβλωμένα δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Από την άλλη μην ανέχεσαι συμπεριφορές που ξέρεις ότι σου δημιουργούν μετά απωθημένα, διότι πιστεύω πως η ΙΨΔ έχει αρκετές ρίζες σ΄αυτά τα απωθημένα. Άμα διεκδικάς απο τη μια αυτά που δικαιούσαι στη ζωή και από την άλλη κάνεις πράγματα ή μιλάς με ανθρώπους που σου δημιουργούν χαρά, βάζεις στον νου θετική ενέργεια και ευχάριστες αναμνήσεις που με την πάροδο του χρόνου μειώνουν την ένταση και σταδιακά εξαφανίζουν τις διαστρεβλωμένες σκέψεις.
Άμα θες βρες ένα ψυχολόγο της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου, σ αυτή τη μέθοδο μαθαίνεις τον τρόπο αυτό.
Ελπίζω να βοήθησα και να ανταποκρίνομαι σ αυτό που ψάχνεις.
Σε κάθε περίπτωση αν νοιώθεις ότι είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση δες κάποιο ειδικό.
Αξίζει τον κόπο να κάνεις προσπάθεια με την πιο πάνω μέθοδο.
Ευχαριστώ Γιάννη, θα προσπαθήσω να τα κάνω αυτα που μου γράφεις αν και είναι τόσο μπερδεμένο το κεφάλι μου που όταν με πιάνει δεν έχω περιθώρια να σκεφτώ με τη λογική, ξέρεις καμια φορά όλα αυτά αδυνατώ να τα περιγράψω, το πώς νοιώθω εκείνη την ώρα, είναι τόσο περίεργα συναισθήματα και διαδοχικές σκέψεις που μπερδεύουν κ μένα τον ίδιο.
βίωνα πριν χρόνια περίπου το ίδιο με αυτό που περιγράφεις, όμως τώρα σχεδόν το έχω ξεπεράσει, με τη μέθοδο που σου περιγράφω αλλά και με το που έγινα στη ζωή μου πιο δραστήριος, καλύτερος στην επικοινωνία απ ότι πριν και πιο διεκδικητικός.Quote:
Originally Posted by Konstantinoss
Αφού είναι τόση δύσκολη η κατάσταση σου, τουλάχιστον για αρχή μάθε να το αναγνωρίζεις όταν βρίσκεσαι σε τετοια κατάσταση σκέψης και να την κατανοείς ως τετοια, ως σκέψη που είναι αναμόχλευση της φαντασίας και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Xristina me tin agogi poy pairneis eisai kalytera?
Καλημέρα, μόλις γράφτηκα...είδα τυχαία το θέμα σε μια αναζήτηση για φάρμακα και είπα να απαντήσω κι εγώ....(παρεμπιπτόντως, Νατάσα είσαι θεά έχω να πω...."γλυκέ μου ξύπνα...θέλω να σε πνίξω..")
Έχω ΙΨΔ από μικρή. Είμαι 34 τώρα, σ εκδηλώθηκε στα 18 (είμαι σίγουρη ότι είχα από πιο πριν) αλλά φάρμακα πήρα πρώτη φορά στα 23, γιατί η θεραπευτριά μου μου είπε ότι αν δεν πάω σε ψυχίατρο, θα με παρατήσει...χαχαχαχα!
Έχω πάρει και έχω σταματήσει 3 φορές μέχρι τώρα, αυτή είναι η τρίτη και προέκυψε απο ψυχοπιεστικά γεγονότα...
Μην ανησυχείς. Με την κατάλληλη θεραπεία, φάρμακα και ψυχολογική, θα ανακάμψεις. Σίγουρα δεν πρόκειται να βλάψεις κανέναν, μόνο τον εαυτό σου βλάπτεις σε αυτή τη διαταραχή, δυστυχώς....ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ!ΕΙΣΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΗ!
Έχει πολύ δίκιο ο Γιάννης για τη γνωσιακή/συμπεριφορική με την αντικατάσταση των πεποιθήσεων/συμπεριφορών, διαφωνώ μόνο στο ότι "πολεμάς τις σκέψεις". Όχι, δεν αντιστέκεσαι, γιατί όσο αντιστέκεσαι, επανέρχονται δριμύτερες. Απλά τις αφήνεις να περνούν σαν κάτι ασήμαντο, έτσι, δεν τις ενισχύεις.
Χαίρομαι που βρήκα αυτό το φόρουμ...μπορεί να έχω χρόνια το πρόβλημα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι το είχα αποδεχθεί κιόλας. Φέτος μίλησα πιο ξεκάθαρα στον περίγυρό μου (αν και η οικογένεια και οι κολλητοί μου ήξεραν).
Είμαι ανοιχτή σε συζητήσεις και όποιος χρειάζεται υποστήριξη, είμαι εδώ...:)
Coco κ εσύ ίδιες σκέψεις έχεις?
Αρχικά δεν είχα τέτοιες, είχα θρησκευτικού περιεχομένου ιδεοληψίες...και μεγάλα θέματα με το σεξ..άσε...!!!! Στην τελευταία υποτροπή ναι, είχα βίαιες ιδεοληψίες, αλλά όχι ότι θα έκανα εγώ κακό, απλά εικόνες ότι παθαίνω κακό εγώ ή ο περίγυρός μου...όποιον έβλεπα δηλαδή, τον φανταζόμουν να παθαίνει κακό, και μετά, καταλαβαίνεις, αν δεν πλύνω τα χέρια μπορεί να συμβεί κτλ....Αλλά με την αγωγή έστρωσα :)