Ανάλογα τι σκέφτεσαι. Π.χ όταν πεθαίνεις από το άγχος και την αμφιβολία μήπως δεν έκλεισες την πόρτα ή το γκάζι ή κάτι ξέρω γω, να αντισταθείς και να μην ξαναγυρίσεις. Όταν νιώθεις βρώμικα τα χέρια σου να αντισταθείς να καταπολεμήσεις αυτό το άγχος και να μην καταφύγεις στον καταναγκασμό του πλυσίματος. Σε μένα που νιώθω ότι με παρακολουθούν, όταν πήγαινα στην ψυχολόγο δεν κατέβαζα το κινητό. Μου έλεγε πως έπρεπε να το αντιμετωπίσω και να το κατεβάζω, για να δω πως δεν τρέχει και τίποτα..και καλά. Όταν φοβάσαι ότι κάποιος είναι κάτω στο σπίτι και σε παρακολουθεί ή όταν ακούς την φωνή του, να κατέβεις αμέσως να ελένξεις για να δεις πως δεν είναι κανείς. Συμπεριφορική νομίζω λέγεται αυτό, για να μπορείς να νικάς τον φόβο, τους ψυχαναγκασμούς και γενικά να μπορείς να διαχειρίζεσαι τις σκέψεις.