Βοήθεια...

Quote:

---

Originally Posted by Σουέλ

Κύκνε, η εμπειρία φυσικά και δεν ειναι αναστρέψιμη.Αλλα το "στοίχειωμα" είναι, πίστεψέ με.
Τα περισσότερα απο τα μέλη που σου έχουν γράψει, λένε πραγματα που βασίζονται σε δικά τους βιώματα, όπως καταλαβαίνω...
Για να μην επαναλάβω, συμφωνώ με όλα όσα σου έγραψαν Μαρκελα και Χριστίνα, και στα γενικά και στα ειδικά.
Αν καποια μηνυματα σου φάνηκαν σκληρά, ή ακόμα και επιθετικά, σε καταλαβαίνω.Γιατί και εμενα παλιοτερα έτσι μου φαίνονταν τετοια λόγια.
ΑΛΛΑ, πόσο ηλιθια ημουν που θυμωνα και δεν άκουγα, ποσο ηλιθια ημουνα στον δικό μου ******** κόσμο να αναμασάω τα ιδια και τα ίδια.
ΚΑΙ πόσο χαιρομαι τώρα που υπηρχαν καποτε δυο τρεις άνθρωποι και με κλώτσησαν, όχι για να με πονεσουν αλλά για πάω λίγο παρακάτω.
Και τελος, ποιος ειναι αυτος/ή ή αυτοι οι ********ι που ειναι υπεύθυνοι για τη δικη μου διάθεση/ψυχολογία/μιζερια/ευτυχια/δυστυχία;;;
Δικο μου το παιχνιδι, δικοι μου και οι κανόνες.

φιλικά, μια παθουσα.

---

Σουελ, είμαι πολύ αγχωμένη και σε υπερένταση αυτή τη στιγμή (ίσως φταίνε κι οι πολλοί καφέδες, lol :p) γιατί σήμερα κυρίως μόνο με καφέ την έβγαλα ως τώρα αλλά μου άρεσαν πολύ αυτά τα λόγια σου που τόνισα...αργότερα θα τα σκεφτώ ξανά και θα επανέλθω...αλλά όχι, εγώ δεν χαίρομαι καθόλου για όσους με κλώτσησαν γιατί με πόνεσαν και με πονάνε πολύ...μόλις μου φύγει η τόση υπερένταση θα επανέλθω στο post σου γιατί νιώθω ότι έχει να μου πει πράγματα που αυτή τη στιγμή λόγω υπερβολικής φόρτισης αδυνατώ να "πιάσω"...

Και θέλω επίσης να πω ότι λίγο αργότερα θα επανέλθω για να σκεφτώ τα post της Μαρκέλας και του χαμογελάκη γιατί αυτή τη στιγμή αδυνατώ να σκεφτώ άλλο...τουλάχιστον να σκεφτώ καθαρά κι η Μαρκέλα έχει γράψει και μεγάλο κείμενο που σηκώνει σκέψη (δεν το λέω για αρνητικό Μαρκέλα, ελπίζω να το καταλαβαίνεις)...για την ώρα σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας... :)

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αυτό που ένιωθα τις προάλλες που απαντούσα Τάσο, δεν ήταν μόνο κούραση (ψυχική εννοώ) αλλά και μια "τρέλα", φρίκη, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι προσπαθώ να πω...ένιωθα φρίκη και φόβο στην πιθανότητα να δω έναν τέτοιο που θα ήταν επικίνδυνος για μένα με την έννοια του να με κάνει ακόμα χειρότερα ψυχολογικά γιατί δεν έχω το περιθώριο να γίνω ακόμα χειρότερα και φοβάμαι...πραγματικά δεν έχει πιο κάτω από εδώ...http://www.youtube.com/watch?v=9uTiPbwQSUQ
"Δεν γίνεται πιο κάτω από δω"...πραγματικά...κι ας λένε ότι πάντα υπάρχει πιο κάτω...για μένα πια δεν υπάρχει...έχω πιάσει πάτο στην κυριολεξία...
Τώρα όμως, μετά από λίγες μέρες απομάκρυνσης σκέφτομαι μήπως μου δώσω μια τελευταία ευκαιρία...δεν έχω πάψει να φοβάμαι είναι η αλήθεια αλλά λέω μήπως προσπαθήσω να κάνω ένα τελευταίο κουράγιο, μήπως και κάποτε γίνω καλά, μήπως και κάποτε μπορέσω να χαρώ τη ζωή ή έστω να την αντέχω...γιατί τώρα δεν την αντέχω πια και δε τη θέλω...

---

Από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με μερικές ημέρες πριν.
Καλό θα ήταν όπως λες και εσύ παραπάνω να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου και να απευθυνθείς σε κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει.

Μπορεί να νιώθεις άσχημα αλλά η κρίση σου θα σε βοηθήσει να καταλάβεις αν ο άλλος μπορεί να σε βοηθήσει ή αν σε οδηγεί από λάθος μονοπάτια σε μεγαλύτερη απόγνωση.

Κάποιος από εδώ μέσα θα μπορούσε να σου προτείνει έναν ειδικό εμπιστοσύνης και καλό στη δουλειά του. Φαίνεται ότι όλοι μας είχαμε απογοητεύσεις από επαγγελματίες του
χώρου αλλά μετά από ψάξιμο καταλήξαμε σε αυτόν που μας κέρδισε με τις ικανότητές του και το χαρακτήρα του.

Εύχομαι να σου πάνε (και θα σου πάνε) όλα καλά!

Δώσε ελπίδα σε σενα Κύκνε, υπάρχει πολλή περιθωριο για σενα και ειμαι σιγουρος γι αυτο. Δες χειροπιαστα πως θα μπορουσες να αλλάξεις καποια πραγματα στη ζωη σου και κανε το πράξη. Το να βυθίζεσαι στις σκέψεις δεν αλλάζει τιποτα. Καταλαβαινω ότι περασες απογοητευσεις και δύσκολα, όμως στο εξής δείξε δυνατος χαρακτήρας. Σου αξιζει να νοιωθεις πολύ καλύτερα και έχεις τις δυναμεις μεσα σου να το πετύχεις.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Μαρκέλα όμως εγώ δυστυχώς είμαι κύκνος, δεν είμαι φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του...
Πάντως, έχεις δίκιο για το παρελθόν...μόνο που δεν έχω επιλέξει εγώ τη φυλακή μου...μου την επέβαλλαν και δεν ξέρω πως να βγω απ΄αυτήν...

---

Κυκνε εχεις ΥΠΕΡΟΧΟ nickname! Και για να το επελεξες σημαινει πως αυτο νιωθεις και αυτο υποστηριζεις...Νιωθεις "κυκνος" μεσα σου.Μπορει ο κυκνος να μην αναγενναται οπως ο φοινικας,αλλα ο κυκνος ειναι ενα αρχοντικο-πανεμορφο-αξιολατρευτο-γοητευτικο ζωντανο...Εγω καταλαβαινω πως εχεις δυναμη μεσα σου κυκνε.ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΡΥΒΕΙΣ!
εχεις πολυ δυναμη και για να γραψεις την προσωπικη σου ιστορια εδω,σημαινει πως θες να ξεφυγεις απο αυτο το προβλημα που σε βασανιζει!
ΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!θα εκπαλγεις....

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

όσο για το εθελοντισμό, εγώ καλά καλά τον ίδιο μου τον εαυτό δεν μπορώ να βοηθήσω, πώς θα βοηθήσω κάποιο άλλο πλάσμα;

---

εδω θελω να σημειωσω ενα λαθακι :)...
Και εγω,λογω της μαυρης ψυχολογιας μου και οπως σου ειπα εχω περασει απο πολυ καταθλιψη-στεναχωρια-αυτοτραυματισμους,εψαχνα να βρω ποιο ειναι το νοημα του να ζω!
Εμαθα μια μερα πως κανουν εθελοντισμο και οσοι θελουν μπορουν να γραφτουν...Δεν μπορεις να φανταστεις ποοοοοοοσο γελασα.Ακουγα φιλους μου που ελεγαν θα πανε και εγω ελεγα μεσα μου "ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙ ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ?ΕΣΥ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΣ ΕΣΕΝΑ?"
Και ομως η ζωη μου εδειξε ποσο λαθος ημουν.Ξεκινησα εθελοντισμο και απο μονη μου βοηθαω εθελοντικα οποιον με χρειαζεται.Το ευχαριστω που μου λενε σβηνει λιγο το μαυρο χρωμα μεσα μου.Επισης θα φροντιζουμε και το περιβαλλον.Ξερεις αγαπητε μου κυκνε,στην ζωη αυτα τα μικρα πραγματα μας γεμιζουν,μας βοηθουν να βγαλουμε την δυναμη ψυχης που κρυβουμε μεσα μας,να χαμογελαμε,γιατι οταν φροντιζεις κατι τοτε παιρνεις αγαπη και πεισμα πως ολα ξεπερνουνται!!Βλεπεις καλυτερα την ζωη απο το να καθεσαι απο τισ πρωτες εμφανισεις του ηλιου μεχρι την ωρα που συμβει να καθεσαι ΕΣΥ + ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ :)))))))))))))))))

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

κι εγώ θα συμφωνήσω και με την Σουελ και με σένα Χριστίνα και θέλω να παραθέσω στον Κύκνο ένα κειμενάκι που το λατρεύω:

Με τίποτα λοιπόν σου ξαναλέω μην κάθεσαι μόνη σου και βγες απ' το σπίτι.
Βγάλε τον πόνο με συζήτηση ή ακόμα και μόνη με φωνές και κλάμα.
Μ' άλλα λόγια μην κρατάς τίποτα μέσα σου, γιατί ό,τι νιώθεις σ' αυτήν
την φάση είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αγκάλιασέ το.
Σίγουρα δεν θάχει διάρκεια ενώ θάχει κάτι να σε διδάξει!
Τώρα ήρθε η ώρα του "περνάω και μόνη μου καλά" π.χ. φίλοι, χόμπυ κ.λπ.
Περιποιήσου και φρόντισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ΕΣΕΝΑ!!!!!!
Τώρα είναι η ώρα των φίλων! Κάνε όσα πιο πολλά μπορείς με
τους δικούς σου ανθρώπους ή αν δεν υπάρχουν και μόνη σου.
Τις ώρες της αυτοκριτικής αναγνώρισε που έκανες το καλύτερο που μπορούσες,
και τα λάθη που έγιναν θάναι οι εμπειρίες σου!
Παρ' όλ' αυτά μην αμφισβητείς την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή σου.
Πιστέψε πως ότι συνέβη πάει πέρασε και τώρα είσαι έτοιμη να ανοίξεις
ξανά τα φτερά σου για το καλύτερο!(στο εύχομαι ολόψυχα!!!!!!!!!)
Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον! Μπορεί να είναι απρόβλεπτα υπέροχο!!
Μην τα βλέπεις λοιπόν όλα μαύρα. Σίγουρα είναι δύσκολο όλ' αυτό...
Να θυμάσαι όμως πάντα το υπέροχο ρητό που λέει : υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή μας,
που έρχονται για κάποιο λόγο ή για κάποια εποχή ή για μια ζωή.
Αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα, έτσι ξαφνικά όπως ήρθαν,
γιατί ο σκοπός τους ήταν να μας κάνουν να προχωρήσουμε.
Αυτοί που έρχονται για μια εποχή, μένουν για λίγο κοντά μας και μας βοηθούν
να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε….για να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε
και ν' αγκαλιάσουμε αυτόν τον έναν άνθρωπο που θα έρθει για μια ζωή
μόνο που μέχρι νάρθη, χρειάζεται να φροντίζουμε και ν' αγαπάμε εμάς!
Κατά έναν περίεργο τρόπο όλα γύρω μας συμβαίνουν για κάποιον λόγο.. Δεν νομίζεις?
Μην χάνεις μα με τίποτα το κουράγιό σου και να συνεχίζεις να ελπίζεις ακόμα
και για το ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ! (Θάμαστε δίπλα σου για όσο το χρειαστείς!)

υ.γ. ευλογώ τους εχθρούς μου, γιατί με βοήθησαν να γίνω καλύτερος άνθρωπος!!

---

Και τώρα ήρθε η ώρα να σχολιάσω κι αυτό σου το κείμενο Μαρκέλα όπως είχα πει ότι θα κάνω...
"υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή μας,
που έρχονται για κάποιο λόγο ή για κάποια εποχή ή για μια ζωή.
Αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα, έτσι ξαφνικά όπως ήρθαν,
γιατί ο σκοπός τους ήταν να μας κάνουν να προχωρήσουμε.
Αυτοί που έρχονται για μια εποχή, μένουν για λίγο κοντά μας και μας βοηθούν
να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε….για να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε
και ν' αγκαλιάσουμε αυτόν τον έναν άνθρωπο που θα έρθει για μια ζωή
μόνο που μέχρι νάρθη, χρειάζεται να φροντίζουμε και ν' αγαπάμε εμάς!"
Θέλω να πω ότι όταν χάνεται κάποιος από τη ζωή μου, εμένα αυτό με πονάει φριχτά και δεν μπορώ να το ξεπεράσω...κι ότι αυτή τη στιγμή αντιδρώ με βουβό κλάμα...επειδή αναφέρεις στην αρχή να αντιδράσω ακόμα και μόνη με φωνή και κλάμα...αντιδρώ λοιπόν αλλά δεν νιώθω καλύτερα, αντιθέτως πονάω... :(
Και μακάρι να ίσχυε το "θα είμαστε δίπλα σου για όσο το χρειαστείς..."

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με μερικές ημέρες πριν.
Καλό θα ήταν όπως λες και εσύ παραπάνω να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου και να απευθυνθείς σε κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει.

Μπορεί να νιώθεις άσχημα αλλά η κρίση σου θα σε βοηθήσει να καταλάβεις αν ο άλλος μπορεί να σε βοηθήσει ή αν σε οδηγεί από λάθος μονοπάτια σε μεγαλύτερη απόγνωση.

Κάποιος από εδώ μέσα θα μπορούσε να σου προτείνει έναν ειδικό εμπιστοσύνης και καλό στη δουλειά του. Φαίνεται ότι όλοι μας είχαμε απογοητεύσεις από επαγγελματίες του
χώρου αλλά μετά από ψάξιμο καταλήξαμε σε αυτόν που μας κέρδισε με τις ικανότητές του και το χαρακτήρα του.

Εύχομαι να σου πάνε (και θα σου πάνε) όλα καλά!

---

Το έκανα αυτό...τώρα το αν θα με βοηθήσει ή όχι, δεν το ξέρω, θα δείξει...αλλά δεν εμπιστεύομαι ιδιαίτερα την κρίση μου αυτή την περίοδο...σ' ευχαριστώ για την ευχή και μακάρι να βγει αληθινή γιατί δεν αισθάνομαι ιδιαίτερα αισιόδοξη...

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Δώσε ελπίδα σε σενα Κύκνε, υπάρχει πολλή περιθωριο για σενα και ειμαι σιγουρος γι αυτο. Δες χειροπιαστα πως θα μπορουσες να αλλάξεις καποια πραγματα στη ζωη σου και κανε το πράξη. Το να βυθίζεσαι στις σκέψεις δεν αλλάζει τιποτα. Καταλαβαινω ότι περασες απογοητευσεις και δύσκολα, όμως στο εξής δείξε δυνατος χαρακτήρας. Σου αξιζει να νοιωθεις πολύ καλύτερα και έχεις τις δυναμεις μεσα σου να το πετύχεις.

---

Σ' ευχαριστώ γι' αυτά σου τα λόγια, να ΄σαι καλά :o Μόνο που δεν μπορώ να δείξω δυνατός χαρακτήρας γιατί πολύ απλά δεν είμαι...

Κύκνε καλημέρα, και μόνο ότι αποφάσισες να ζητήσεις βοήθεια αποτελεί μεγάλο βήμα. Μη μου πεις ΟΧΙ!
Υπομονή και η αισιοδοξία θα έλθει και αυτή!

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Κύκνε καλημέρα, και μόνο ότι αποφάσισες να ζητήσεις βοήθεια αποτελεί μεγάλο βήμα. Μη μου πεις ΟΧΙ!
Υπομονή και η αισιοδοξία θα έλθει και αυτή!

---

Καλημέρα... :)

Όχι, σ' αυτό δεν θα πω όχι γιατί δεν σας κρύβω ότι γεννήθηκε μια μικρή ελπίδα μέσα μου...

Θα πω όμως "δεν ξέρω"...

Βέβαια τώρα πόνεσε η κοιλιά μου πάλι επειδή έκλαψα και φώναξα πριν, είναι φυσιολογικό αυτό; Παρόλα αυτά θα κάνω ένα κουράγιο και θα βγω για λίγο έξω να πάρω τα φάρμακα που πρέπει για τον πόνο (έχω τη συνταγή στην τσάντα μου εδώ και λίγες μέρες και την είχα ξεχάσει εντελώς, δεν πάω καλά) και κάτι άλλα πράγματα που πρέπει από το σουπερ μαρκετ αλλά μέχρι να γυρίσω πες μου αν θέλεις κι αν ξέρεις βέβαια αν είναι φυσιολογικό να σε πονέσει μια πληγή όταν φωνάξεις...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καλημέρα... :)

Όχι, σ' αυτό δεν θα πω όχι γιατί δεν σας κρύβω ότι γεννήθηκε μια μικρή ελπίδα μέσα μου...

Θα πω όμως "δεν ξέρω"...

Βέβαια τώρα πόνεσε η κοιλιά μου πάλι επειδή έκλαψα και φώναξα πριν, είναι φυσιολογικό αυτό; Παρόλα αυτά θα κάνω ένα κουράγιο και θα βγω για λίγο έξω να πάρω τα φάρμακα που πρέπει για τον πόνο (έχω τη συνταγή στην τσάντα μου εδώ και λίγες μέρες και την είχα ξεχάσει εντελώς, δεν πάω καλά) και κάτι άλλα πράγματα που πρέπει από το σουπερ μαρκετ αλλά μέχρι να γυρίσω πες μου αν θέλεις κι αν ξέρεις βέβαια αν είναι φυσιολογικό να σε πονέσει μια πληγή όταν φωνάξεις...

---

Κύκνε μου δεν είμαι γιατρός αλλά φυσιολογικό είναι όταν βρισκόμαστε σε ένταση να "ακολουθεί" και το σώμα μας οπότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σκας.
Επίσης είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι σε ανησύχησε κάπως ο σωματικός πόνος που ένιωσες. Τώρα που ανοίγει ο καιρός μπορείς να βγαίνεις και για κανένα καφεδάκι,
όσο καθόμαστε μέσα τόσο τρωγόμαστε με τις σκέψεις μας.
Καλή σου μέρα και όλα θα πάνε καλά.

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Κύκνε μου δεν είμαι γιατρός αλλά φυσιολογικό είναι όταν βρισκόμαστε σε ένταση να "ακολουθεί" και το σώμα μας οπότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σκας.
Επίσης είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι σε ανησύχησε κάπως ο σωματικός πόνος που ένιωσες. Τώρα που ανοίγει ο καιρός μπορείς να βγαίνεις και για κανένα καφεδάκι,
όσο καθόμαστε μέσα τόσο τρωγόμαστε με τις σκέψεις μας.
Καλή σου μέρα και όλα θα πάνε καλά.

---

Βασικά δεν σκάω αλλά με πείραξε που πόνεσα γιατί όσο να 'ναι δεν είναι ευχάριστο συναίσθημα και σε περιορίζει κάπως...πονάω όταν περπατάω...πήρα τα χάπια και πήρα το μεσημέρι ένα, κανονικά είναι 3 φορές την μέρα δηλαδή πρωί - μεσημέρι - βράδυ αλλά σκέφτομαι μήπως πάρω τώρα το πρωινό που έχασα και μετά ξανά το βράδυ για να μην πονάω...έχεις δίκιο μάλλον γι' αυτό με την ένταση και θυμήθηκα κι ότι έκανα μια απότομη κίνηση την ίδια ώρα οπότε αυτό σίγουρα φταίει...δεν είμαστε για τέτοια τώρα, θέλει προσοχή, έτσι δεν είναι;

Θέλει ηρεμία και να δίνεις χρόνο και περιθώρια στον εαυτό σου να κάνει και λάθη και παραλείψεις και απ'όλα.
Και δεν είναι κακό να ξεσπάμε πού και πού. Δεν υπάρχει λόγος ωστόσο να πληγώνουμε τους εαυτούς μας.
Μια χαρά θα τα πας, εσύ βγαίνεις και έξω για ψώνια! Εγώ θυμάμαι κάτι εποχές που δεν έβγαινα από το σπίτι ούτε
για τα τσιγάρα μου!

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

..Αυτοί που έρχονται για μια εποχή, μένουν για λίγο κοντά μας και μας βοηθούν
να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε….για να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε
και ν' αγκαλιάσουμε αυτόν τον έναν άνθρωπο που θα έρθει για μια ζωή
μόνο που μέχρι νάρθη, χρειάζεται να φροντίζουμε και ν' αγαπάμε εμάς!"
Θέλω να πω ότι όταν χάνεται κάποιος από τη ζωή μου, εμένα αυτό με πονάει φριχτά και δεν μπορώ να το ξεπεράσω...κι ότι αυτή τη στιγμή αντιδρώ με βουβό κλάμα...επειδή αναφέρεις στην αρχή να αντιδράσω ακόμα και μόνη με φωνή και κλάμα...αντιδρώ λοιπόν αλλά δεν νιώθω καλύτερα, αντιθέτως πονάω... :(
Και μακάρι να ίσχυε το "θα είμαστε δίπλα σου για όσο το χρειαστείς..."

---

Κύκνε μου είπαμε θα πονέσουμε, θα κλάψουμε, θα φωνάξουμε, αλλά μετά θα πάμε και παρακάτω.
Αν δεν το κάνουμε και μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν και στα λάθη που ίσως έγιναν, αλλά δεν διορθώνονται
δεν κάνουμε τίποτα ή μάλλον το μόνο που κάνουμε είναι άδικα να βασανίζουμε τον εαυτό μας.

Κι αν σου ανέφερα σαν εναλλακτική ίσως επαφή μ' άλλους ανθρώπους τον εθελοντισμό, δεν σημαίνει ότι
αμέσως εσύ θα ενταχθείς σ' έναν χώρο! Πας, βλέπεις κι αν σου κάνει αποφασίζεις, αν θα μείνεις!
Μετά κι εκεί μπορεί που ξέρεις να δεχτείς κι εσύ βοήθεια ή στήριξη με τον άλφα ή βήτα τρόπο.

Οι άνθρωποι, για τους λόγους τους.. μπορεί να φύγουν από κοντά μας. Αν όμως εμείς έχουμε καλή σχέση
με τον εαυτό μας και το αντέχουμε και το ξεπερνάμε σιγά-σιγά. Αυτή την σχέση χρειάζεται να κερδίσεις!
γιατί είναι η μόνη γνήσια και σταθερή σχέση στο χρόνο! Αγάπησε τον εαυτό σου! Αυτός μόνο σου ολοκληρωτικά ανήκει! :)

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Θέλει ηρεμία και να δίνεις χρόνο και περιθώρια στον εαυτό σου να κάνει και λάθη και παραλείψεις και απ'όλα.
Και δεν είναι κακό να ξεσπάμε πού και πού. Δεν υπάρχει λόγος ωστόσο να πληγώνουμε τους εαυτούς μας.
Μια χαρά θα τα πας, εσύ βγαίνεις και έξω για ψώνια! Εγώ θυμάμαι κάτι εποχές που δεν έβγαινα από το σπίτι ούτε
για τα τσιγάρα μου!

---

Βγαίνω γιατί το σπίτι μου είναι φυλακή και μόνο ηρεμία δεν έχω εδώ μέσα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Βγαίνω γιατί το σπίτι μου είναι φυλακή και μόνο ηρεμία δεν έχω εδώ μέσα...

---

Αφού βγαίνεις είσαι σε καλό δρόμο. Κύκνε όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς, όλα τα παιδιά σε στηρίζουν, αποφάσισες και πήγες σε κάποιον ειδικό, εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου, μια χαρά.
Δώσε λίγο χώρο στο χρόνο και θα δεις πώς σιγά σιγά θα έρθει και η γαλήνη.
Καληνύχτα! με το ζόρι γράφω μετά από τόσα ποτάκια αλλά χαίρομαι που βλέπω ότι είσαι καλύτερα

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Αφού βγαίνεις είσαι σε καλό δρόμο. Κύκνε όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς, όλα τα παιδιά σε στηρίζουν, αποφάσισες και πήγες σε κάποιον ειδικό, εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου, μια χαρά.
Δώσε λίγο χώρο στο χρόνο και θα δεις πώς σιγά σιγά θα έρθει και η γαλήνη.
Καληνύχτα! με το ζόρι γράφω μετά από τόσα ποτάκια αλλά χαίρομαι που βλέπω ότι είσαι καλύτερα

---

Άργησα αλλά είπα να το πω ίσως επειδή μίλησες και για ποτάκια...κι εγώ τα κέρατα μου ήπια χθες...όμως από τότε δεν είμαι πια καλύτερα, είμαι όπως ήμουν όταν άνοιξα το θέμα, πάλι τα ίδια...ουφ...αυτό μόνο ήθελα να γράψω τώρα για τα ποτάκια και να κάνω μια ερώτηση: αφού απόψε δεν ήπια, γιατί ζαλίζομαι; Επίσης, να ξαναπιώ; Ναρκώνει τον πόνο, λέει...αλλά μήπως το παρακάνω; Πείτε εσείς γιατί εγώ δεν είμαι νηφάλια για να αποφασίσω...αλλά μια μπύρα θα την έπινα και μάλλον θα την πιω, πάω να δω αν έχει στο ψυγείο...

Και ναι, έχει...άντε γεια μας! Τρώω και πατατάκια που είναι αλμυρά για τη ζαλάδα και πάει μια χαρά... :D