Originally Posted by
Frini
Υπήρξαν φάσεις remedy που προσπάθησα να τον πλησιασω, όπως είπα επειδή μου έλεγε ποσο υποφέρει.
Φυσικά οταν τα πράγματα εκτροχιαζονταν του ζήτουσα να σταματήσει όλο αυτό, να σταματήσει να μου στελνει το οτιδήποτε, να σταματήσει να με σέρνει και να με πολεμάει έτσι. Άλλες φορές παρακαλώντας τον , άλλες με σταθερό τρόπο.
Τρομάζω έτσι που τον νιώθω , το βιώνω σαν δική μου ευθύνη Μου λεει συνέχεια ότι δεν άξιζε να του φερθώ τόσο ανέντιμα, ότι είμαι ανίκανη να νιώσω αγάπη, ότι πουλησε το σπίτι του για μας και τώρα μένει στο ενοικιο.
Και δεν μπορώ ν' αναπνεύσω από τις ενοχές.
Και έχω ξαναπεί ότι πηγαινε ενα χρονο περιπου σε ψυχολόγο και σε νευρολόγο που του έδωσε χάπια.