ΟΚ λογικα αν και αυτος θεωρησει οτι δεν ευθυνεται το Τ4 ουτε το αγχος, θα σου πει να κανεις γαστροσκοπηση.
Printable View
ΟΚ λογικα αν και αυτος θεωρησει οτι δεν ευθυνεται το Τ4 ουτε το αγχος, θα σου πει να κανεις γαστροσκοπηση.
Αυτό είναι δυστυχώς που φοβάμαι, και μάλλον δεν θα το γλιτώσω. Και στην γαστροσκόπηση παίρνουν και γύρω στο εκατοστάρικο οι γιατροί, όσα μεροκάματα πρόλαβα και έκανα έτσι θα φύγουν. Φέτος δεν είναι η χρονιά μου, και πάνω που έλεγα ότι πήγανε καλά. Ποιο πολύ με αγχώνει που θα αγχώσω τους γονείς μου, που ήδη τους έχω αγχώσει. Ελπίζω τουλάχιστον να διορθωθεί το πρόβλημα, ας έχω την υγεία μου και τα υπόλοιπα ας μείνουν παραπίσω.
Ελα βρε 31 χρονων αντρας εισαι, μην πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο.
Ξεαγχώθηκα λιγάκι τελικά. Προς το παρόν δεν θα κάνω γαστροσκόπηση, δεν χρειάζεται. Ο γαστρεντερολόγος με εξέτασε με το χέρι στην κοιλιά και δεν βρήκε κάποιο πρόβλημα. Μου έγραψε ένα Nexium esomeprazole 40mg, το οποίο τελικά είναι αντιεμετικό αν κατάλαβα καλά, δηλαδή αυτό που προτάθηκε και νωρίτερα (απλώς δεν θα το έπαιρνα αν δεν μου το έλεγε κάποιος γιατρός). Μου είπε να το πάρω για 1 μήνα, αλλά αν δεν δω βελτίωση μέσα σε μια εβδομάδα τότε μου είπε να πάω να κάνω υπερηχογράφημα στην άνω και κάτω κοιλία. Επίσης μου είπε να ξεαγχωθώ αν είμαι αγχωμένος. Είδωμεν λοιπόν. Έχω μόνο ένα μικρό άγχος για το πως θα περάσει αυτή η εβδομάδα, αν πάει τελικά καλά μήπως μπορέσω να πάω και να βγάλω έστω και μερικά ακόμη μεροκάματα.
Δεν ειναι αντιεμετικο το νεξιουμ. Ειναι για παλινδρομησεις. Και η δοση που σου εγραψε(ολοκληρη η ταμπλετα δηλαδη) εχει φανει να προκαλει δυσαπορροφηση ασβεστιου. Αν το θεμα σου ειναι τα γαστρικα υγρα, πώς και δεν παραπονιοσουν για παλινδρομηση και καουρες?
Μέχρι σήμερα δεν ήξερα τον όρο παλινδρόμηση και δεν μπορούσα να το εξηγήσω εδώ στο φόρουμ. Μπερδεύω και εσάς, αλλά λόγω της ασχετοσύνης μου κάποιες λεπτομέρειες ίσως να μην τις εξηγώ καλά ή να παραλείπω πράγματα άθελά μου. Με μια απλή αναζήτηση στο google της λέξης "παλινδρόμηση" βρήκα ότι "τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν βήχα, ναυτία, βραχνάδα, ρέψιμο, πονόλαιμο και αίσθημα παλινδρόμησης υγρών". Βήχα, ναυτία, ρέψιμο, πονόλαιμο τα είχα σίγουρα, αλλά μάλλον δεν τα εξήγησα σωστά εδώ στο φόρουμ. Καούρες είχα σπάνια, και 1-2 φορές είχα και βραχνάδα αλλά όλα τα υπόλοιπα που ανέφερα ποιο πριν τα είχα σε καθημερινή βάση. Προφανώς ο γιατρός που είναι και γνώστης, με βάση τις ερωτήσεις που μου έκανε και τις απαντήσεις που του έδωσα, κατάλαβε τι έχω.
Το πιο ενοχλητικο στην παλινδρομηση ειναι το καψιμο απο τα οξεα, οι καουρες που λεμε, ειναι πολυ συγκεκριμενη αισθηση και σε αυτο βοηθαει πολυ το νεξιουμ. Αλλιως αν δεν προκειται για παλινδρομηση, για τα οξεα του στομαχου βοηθαει πολυ το παλιο, καλο ζαντακ.
Περιεργως ετυχε σημερα το απογευμα να εχω ακριβως αυτη τη συζητηση με παθολογο.
Καλη επιτυχια, ελπιζω να ξεμπερδεψεις συντομα.
Είδωμεν λοιπόν. Και εγώ ελπίζω να πάνε όλα καλά. Ελπίζω να υπάρξει θετική πρόοδος εντός της εβδομάδας. Ευχαριστώ.
Πόσο άγχος βρε Bizarro για να ανοίγεις ολόκερες συζητήσεις όχι με το γιατρό σου αλλά σε ένα φορουμ όπου σου απαντάει ο κάθε ιατρικά αδαής?
Συγχώρεσε με που βαρέθηκα να μπω στον κόπο να διαβάσω όλες τις συζητήσεις σου.
Τι εννοείς;
Κοίτα, με τους γιατρούς τα έχουμε συζητήσει τα περισσότερα, προφανώς και δεν περιμένω να λάβω ιατρικές γνωματεύσεις μέσα σε ένα φόρουμ, απλώς ίσως λόγω του άγχους να τα έχω ακόμη ανακατεμένα στο μυαλό μου. Πιστεύω ότι αν περάσουν αυτές οι ημέρες και ξεπεράσω αυτό το θέμα υγείας, ίσως να ηρεμήσω και από ψυχολογικής πλευράς γιατί ακόμη έχω λίγο άγχος. Το θέμα είναι ότι δεν έχω που να τα βγάλω, φίλους δεν έχω για να μιλήσω, και έτσι τα γράφω εδώ, για αυτό είναι το φόρουμ. Δηλαδή αν για παράδειγμα μπω σε ένα φόρουμ που ειδικεύεται σε υπολογιστές και τεχνολογία, δεν θα μπω εκεί για να γράψω για ένα πρόβλημά μου που έχω με τον υπολογιστή για να μπορέσω να βρω κάποια λύση; Αν είναι να καταργήσουμε τα φόρουμ και να μην γράφει κανείς τίποτα.
Επειδη βαριεται να διαβασει τις συζητησεις σου, μπορει να μη διαβασε οτι μενεις εδω και 9 χρονια σε ενα μικρο χωριο με μονη συντροφια τους γονεις σου, απομονωμενος απο παρεες και εχεις προβλημα να βρεις εργασια.
Παντως σχετικα με τη ηλικια σου, αν συνεχισεις να ζεις στο ιδιο μοτιβο θα φτασεις και τα 41 και ακομη θα πανικοβαλλεσαι για εναν εμετο.
Πριν ξεκινήσουν οι εμετοί δεν με έπιανε πανικός για το παραμικρό. Μάλιστα με τον 1ο εμετό δεν είχα αγχωθεί και τόσο διότι υπέθεσα ότι προέκυψε λόγο της ζέστης και της κούρασης που ήμουν στο χωράφι καταμεσήμερο. Το ότι οι εμετοί συνεχίζονταν για 1 μήνα ήταν αυτό που με άγχωσε περισσότερο.
Μου έχουν συμβεί κι άλλα πράγματα αλλά σαν αυτό με τους εμετούς ποτέ. Να σου δώσω να καταλάβεις πριν 1-2 εβδομάδες με τσίμπησε μια σφήκα στην παλάμη, και η παλάμη φούσκωσε τόσο που δεν μπορούσα να την κλείσω, δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω καθόλου το χέρι μου. Πήγα στο τοπικό κέντρο υγείας, μου έβαλε μια αλοιφή ο γιατρός και μου είπε να παίρνω αντιβίωση για 6 μέρες αλλά να μην ανησυχώ διότι το πρήξιμο θα υποχωρήσει σε 2 μέρες. Και όντως, σε 2 μέρες υποχώρησε το πρήξιμο και τώρα είναι μια χαρά. Αν δεν υποχωρούσε φυσικά και θα αγχωνόμουν και για αυτό το θέμα, αλλά τελικά υποχώρησε και έτσι δεν αγχώθηκα καθόλου. Εγώ τώρα αγχώνομαι για το γεγονός ότι δεν είχαν υποχωρήσει τόσο καιρό οι εμετοί, αν υποχωρήσουν σαφώς και θα νιώσω καλύτερα που θα έχω γίνει καλά. Στεναχωριέμαι που δεν είμαι καλά σωματικώς, αλλά προς το παρόν θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαι σε τόσο προχωρημένο επίπεδο που να χαλιέμαι με το παραμικρό, ας περάσουν οι εμετοί και θα κάνω πάρτι τρικούβερτο.
Παντως στα θεματα υγειας, καλο ειναι να φροντιζεις να ξερεις τι εχεις και τι ειναι οι ουσιες που βαζεις στον οργανισμο σου και για ποιο λογο. Πχ παρατηρησα οτι δε ζητας να μαθεις καν τη διαγνωση. Δε διαβαζεις το φυλλο οδηγιων, τις ενδειξεις. Συμπερανες απο μονος σου οτι θα επαιρνες Τ4 μονο για 1 μηνα. Δεν ηξερες καν τη διαγνωση. Συμπερανες οτι το νεξιουμ ειναι αντιεμετικο ενω δεν ειναι. Υπεθεσες συνδεση του Τ4 με τον 1 εμετο που μπορει να εκανες τη μερα και μαλιστα χωρις να κανεις εμετο μετα το χαπι. Απο μονος σου υπεθεσες οτι θα σταματησεις σε 1 μηνα το Τ4 και οτι ετσι δε θα εχεις και ναυτια.
Γενικως ενω ταυτοχρονα πανικοβληθηκες, υπεθετες και συμπεραινες πραγματα.
Αυτα στα λεω γιατι εισαι ολοκληρος αντρας και εχεις την ευθυνη του εαυτου σου.
Παρατηρησα επισης οτι συχνα αναφερεις την ανησυχια για τους γονεις σου. Πως ο,τι κι αν παθεις, φοβασαι οτι θα ανησυχησουν οι γονεις σου. Σε εχουν κανει με τον τροπο τους ενοχικο και φοβισμενο και καπως ετσι εχεις κλειστει μεσα τοσα χρονια σε ενα σπιτακι σε ενα μικρο χωριο να ανησυχεις μηπως ΕΚΕΙΝΟΙ ανησυχησουν, αντι να ανησυχεις εσυ ο ιδιος για σενα που χανεις τη ζωη σου.
Έχεις κάποιο δίκιο σε αυτά που λες. Ίσως τα έχω μπερδέψει και εγώ κάπως λόγω του άγχους. Στο φύλλο οδηγιών του Τ4 αναφέρει εμετούς στις ανεπιθύμητες ενέργειες, αν θες μπορώ να το σκανάρω και να το ανεβάσω εδώ για να δεις και εσύ. Ο γιατρός μου είπε πως όταν τελειώσει το κουτάκι να κάνω 2η εξέταση TSH για να δούμε αν έχει κατεβεί και μου είχε πει ότι να μην πάρω το φάρμακο όταν κάνω την εξέταση, και όντως εσφαλμένα υπέθεσα ότι δεν θα το ξαναπάρω. Μπορεί όντως να μου το είχε πει να το παίρνω επαόριστον στην 1η εξέταση και να μην το κατάλαβα, ή μπορεί να μου το έλεγε όταν θα έβλεπε την 2η εξέταση γιατί θα ξαναμιλούσαμε. Όσον αφορά το νέξιουμ, μπορεί να μην είναι αντιεμετικό, αλλά αν μου σταματήσουν οι εμετοί τότε για μένα το ίδιο είναι.
Όταν έχεις οικογένεια και μένεις στο σπίτι με 3-4 άτομα, αν υποφέρει έστω και ένας τότε δεν υποφέρουν και οι υπόλοιποι στο σπίτι; Απλώς έτυχε σε μένα να μένω με τους γονείς μου. Θα μπορούσα κάλλιστα σε μια άλλη ζωή να ήμουν παντρεμένος και να είχα παιδί, και το παιδί μου να είχε κάποιο πρόβλημα υγείας. Σε αυτή την περίπτωση πάλι δεν θα υπέφερα;
Οχι δε χρειαζεται να μου το σκαναρεις, σου ειπα εξαρχης οτι οντως εχει κατηγορηθει οτι πειραζει το στομαχι σε καποιους ασθενεις. Αλλα εσυ δεν εκανες εμετο μετα τη ληψη του. Τελοσπαντων ο,τι εγινε εγινε, αλλα απο δω και περα καλο ειναι να ζητας να μαθαινεις ποια ακριβως ειναι η διαγνωση, ποια βηματα ακριβως θα αφορουν την αγωγη και να διαβαζεις παντα εξαρχης το φυλλο οδηγιων.
Οχι, το υγιες ειναι ο ενας να βοηθαει τον αλλον οπου και οποτε χρειαζεται αν μπορει. Το "υποφερουμε ολοι μαζι" ειναι αρρωστο. Οι γονεις εχουν ισοβια υποχρεωση προς τα παιδια τους.Quote:
Όταν έχεις οικογένεια και μένεις στο σπίτι με 3-4 άτομα, αν υποφέρει έστω και ένας τότε δεν υποφέρουν και οι υπόλοιποι στο σπίτι; Απλώς έτυχε σε μένα να μένω με τους γονείς μου. Θα μπορούσα κάλλιστα σε μια άλλη ζωή να ήμουν παντρεμένος και να είχα παιδί, και το παιδί μου να είχε κάποιο πρόβλημα υγείας. Σε αυτή την περίπτωση πάλι δεν θα υπέφερα;
Τα παιδια τους οφειλουν στον εαυτο τους να φτιαξουν τη δικη τους ζωη. Και συ οπως και χιλιαδες αλλοι Ελληνες μενουν με τους γονεις τους. Σου τονισα ομως οτι αντι να ασχολεισαι να φτιαξεις τη δικη σου αδεια ζωη, ασχολεισαι μην παει και ανησυχησουν οι γονεις σου..
Δυστυχώς εδώ επειδή είμαστε χωριό είμαστε εμείς και εμείς, ο καθένας συνήθως κοιτάει να βοηθήσει και να βολέψει τους δικούς του. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, αλλά θα το εξηγήσω όσο ποιο καλά μπορώ.
Ας πούμε για παράδειγμα το τοπικό σούπερ μάρκετ, το έχει μια οικογένεια. Η οικογένεια θα βοηθήσει τα δικά της άτομα και θα βάλει αυτούς να δουλεύουν στο μαγαζί. Αντίστοιχα στο τοπικό βενζινάδικο, ο βενζινάς βάζει την γυναίκα του και το παιδί του να δουλέψει εκεί, στον φούρνο ο φούρναρης βάζει τα δικά του παιδιά να δουλεύουν, και πάει λέγοντας. Δηλαδή κανείς δεν προσλαμβάνει κανέναν. Έτσι πως να βρεις δουλειά;
Πριν 3 μήνες έβαλα βύσμα για να πάω σε ένα εργοστάσιο για συνέντευξη. Πρόσεχε, τονίζω το συνέντευξη, δηλαδή πήγα μόνο για να με δουν, τελικά δεν με προσέλαβαν. Είναι τόσο δύσκολο που ακόμη και για την συνέντευξη πρέπει να βάλεις βύσμα. Μου το είπαν και ευθέως κιόλας ότι δεν ψάχνουν άτομο και ότι απλώς με κάλεσαν διότι τους πίεσε το βύσμα που έβαλα.
Είχα συμμαθητή από το σχολείο που ήμασταν 12 χρόνια μαζί από την 1η δημοτικού μέχρι και την 3η λυκείου και καθόμασταν σχεδόν πάντα σε διπλανά θρανία, που ο πατέρας του είναι εργολάβος και χρειάζεται εργάτες και δεν με παίρνει παρότι του το είχα πει τόσες φορές ότι θέλω δουλειά. Και μάλιστα τόσα χρόνια του έκανα δωρεάν επισκευές στους υπολογιστές του που αν πήγαινε σε μαγαζί θα πλήρωνε εκατοντάδες ευρώ έξτρα σε εργατικά, και δεν το σεβάστηκε καθόλου ούτε σεβάστηκε που 12 χρόνια ήμασταν μαζί στο ίδιο σχολείο.
Όταν κάποιος που ψάχνει δουλειά κάνει χρόνια επί χρόνια αιτήσεις και ο άλλος δεν τον παίρνει γιατί δεν είναι συγγενής ή γνωστοί ή γιατί δεν έχει βύσμα, ε κάποια στιγμή απελπίζεσαι.
Ακόμη και στο χωράφι που πήγα πέρσι και φέτος, ο πατέρας μου ήταν γνωστός με τον άνθρωπο που έχει τα χωράφια και γνωρίζονται 30 χρόνια, τον πίεζε κάθε χρόνο παρόλα αυτά μόνο τα 2 τελευταία χρόνια μπόρεσε να με πάρει και μόνο για 10-15 μεροκάματα.
Φυσικά και θέλω να φτιάξω την ζωή μου, ψάχνω και μόνος μου για δουλειά αλλά και οι γονείς μου μιλάνε με άτομα που γνωρίζουν μήπως και ενδιαφερθεί κανείς, αλλά οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας. Και δυστηχώς χωρίς δουλειά για να έρχεται το χρήμα, όλα τα υπόλοιπα, χόμπυ, ασχολίες, και οτιδήποτε άλλο έρχονται σε 2η μοίρα.
bizaro εγω μενω σε μικρη πολη 10,000 κατοικων και εχω ακριβως τα ιδια προβληματα...... ολλες οι δουλειες πανε σε συγγενεις και χοντρα βυσματα οτι και αν εχω κανει 6 χρονια εχω αποτυχει.... μονο ενα πενταμηνο κοινωφελη καταφερα και δουλεψα απο τοτε που αποφοιτησα.......αστα να πανε ειναι η κατασταση... προσπαθησε να φτιαξεις κατι μονος σου, εγω ασχολιεμαι με τα χωραφια και της μελισσες....... χωραφια δεν εχεις να ασχοληθεις δικα σας;
Και εδώ μια από τα ίδια αλλά και χειρότερα. Εδώ είμαστε 3.000 όλος ο δήμος, δηλαδή το χωριό μου και κάποια γειτονικά χωριά. Μόνο το χωριό μου είμαστε γύρω στα 1.500 άτομα, ίσως και λιγότερα και εννοείται ότι οι περισσότεροι είναι μεγάλοι και παππούδες γιαγιάδες. Και εγώ από τότε που αποφοίτησα είχα δουλέψει μόνο ένα 5μηνο σε κοινωφελή. Χωράφια υπάρχουν (ανέφερα και πριν ότι έκανα μερικά μεροκάματα σε χωράφια), αλλά ισχύει το ίδιο που ανέφερα και για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, δηλαδή ο καθένας κοιτάει να βολέψει τους δικούς του. Είχα δει παλιότερα ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ που έδινε 10.000 ευρώ για να ξεκινήσει κάποιος νέα επιχείρηση, πήγα να κάνω αίτηση αλλά διαπίστωσα ότι το πρόγραμμα δεν έτρεχε στην Στερεά Ελλάδα και στο Ιόνιο (εγώ μένω σε νομό της Στερεάς Ελλάδας), λες και εμείς είχαμε κατουρήσει σε πηγάδι. Όταν βγήκε αυτό το πρόγραμμα έγινε μεγάλος ντόρος σε όλη την Στερεά Ελλάδα και κινητοποιήθηκαν μέχρι και οι τότε βουλευτές που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή. Απάντηση από τον ΟΑΕΔ ήταν ότι στην περιοχή υπάρχουν πολλά εργοστάσια και δεν υπάρχει ανεργία, το οποίο φυσικά είναι πολύ μεγάλο ψέμα μιας και η Στερεά Ελλάδα είναι στην 2η θέση στην ανεργία (εκτός Αθήνας - Θεσσαλονίκης που έχουν τον περισσότερο πληθυσμό).
τη σχολη εβγαλες;. τωρα ειναι η περιοδος που φτιαχνουν φακελους για επιδοτησης πτυχιουχων που θελουν να κανουν επιχειρηση......
αν σκεφτεσαι κατι μπωρεις να καταθεσεις φακελο......
ΤΕΙ Πληροφορικής έχω βγάλει, αλλά έχω πάρει πτυχίο από το 2008 και λόγω ότι δεν μπορούσα να βρω δουλειά με την καμία δυστυχώς δεν μπόρεσα να εξασκήσω καλά τις ικανότητές μου. Περιστασιακά μόνο φτιάχνω κάνα υπολογιστή ή στήνω κάνα δικτυάκι. Αν βρω λίγο χρόνο σκέφτομαι να ξεκινήσω να διαβάσω πάλι μπας και εξασκήσω και κώδικα.
Έχω δει διάφορα προγράμματα αλλά εκεί που πάω για μεροκάματα στο χωράφι, πέρσι με είχαν προσλάβει με ένσημα γιατί ήθελαν να είναι καλυμμένοι σε περίπτωση ελέγχου ή ατυχήματος, με αποτέλεσμα να έχει ακυρωθεί η κάρτα ανεργίας και δεν έχω πλέον μόρια λόγω ανεργίας. Έβγαλα πάλι κάρτα ανεργίας αλλά δεν θεωρούμαι μακροχρόνια άνεργος διότι δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος, και επίσης ο άνθρωπος που με πήρε στα χωράφια μου είπε ότι θέλει να με δηλώσει και φέτος και να φαίνομαι σαν εργάτης, αν τελικά φυσικά θα συνεχίσω να δουλεύω εκεί.
δεν μπωρεις να δουλευεις απο αποσταση, να φτιαχνεις π.χ. ιστοσελιδες, εγω ηθελα ιεκ εφαρμοσμενης πληροφορικης να παω φετος αλλα δυστηχως δεν το δηλωσαν πολυ και δεν εγινε το τμημα....
εγω τελιωσα περιβαντολογος ιχθυολογος..... και ειμαι 6 χρονια ανεργος δυστηχος, τωρα αδειοδοτηθηκε μια καινουρια ιχθυοκαλειεργεια στη περιοχη και περιμενω κατα την ανοιξη να δω αμα ξεκινησουν μπας και με παρουν.....
Εχεις δικιο για τις αντικειμενικες δυσκολιες. Το θεμα με τα βυσματα ειναι προβλημα ακομα και σε μεγαλες πολεις και σε ολη την επαρχια αλλα ειδικα σε μικρα χωρια σαν το δικο σου αστα να πανε.
Τουλαχιστον μπορεις να εισαι ο μοναδικος τεχνικος υπολογιστων εκει? Και μην ξαναπροσφερεις την υπηρεσια σου δωρεαν, ειδες, δεν το αξιζουν. Συνεχισε να το παλευεις με προγραμματα που βγαινουν μεσω οαεδ, εσπα κλπ
Επισης, μπορεις να κοιταξεις να φυγεις σεζον σε μικρα νησια που ζητανε προσωπικο και προσφερουν φαγητο και διαμονη. Οχι σε θεσεις που θελουν προυπηρεσια, γνωσεις κλπ, αλλα σε απλες εργασιες, χειρονακτικες κλπ. Ψαξτο λιγο κι αυτο. Θα ειναι η ευκαιρια σου να ξεφυγεις απο το χωριο για μερικους μηνες και να βαλεις και καποια χρηματα στην ακρη.
Βεβαια προυποθεση ειναι να εισαι σκληραγωγημενος και να μην το βαζεις κατι. Πχ αν πανικοβληθεις απο καποια ναυτια, εκει δε θα εχεις την επιλογη κατευθειαν να αφησεις τη δουλεια και να μεινεις στο σπιτι.
Αληθεια πώς εισαι μετα το νεξιουμ?
Για ιστοσελίδες το είχα σκεφτεί αλλά στην πρακτική που είχα κάνει για να πάρω το πτυχίο καθώς και στις ελάχιστες δουλειές που έβρισκα ασχολούμουν κυρίως με επισκευές και δίκτυα, οπότε θα έλεγα ότι έχω ειδικευτεί περισσότερο προς τα εκεί. Αλλά μην φανταστείς τίποτα σπουδαίο, αν τα συγκεντρώσω όλα μαζί ζήτημα να μαζεύω ένα χρόνο νόμιμης εργασίας.
Αυτές τις ημέρες έχω ηρεμήσει κάπως και μου έχουν σταματήσει οι εμετοί, τελευταία φορά έβγαλα την Τετάρτη το πρωί ελάχιστα φλέγματα (σήμερα είναι Σάββατο), από τότε δεν μου ξαναήρθε ούτε εμετός, ούτε αναγούλες, ούτε τίποτα, οπότε θεωρώ ότι είμαι σε καλό δρόμο και έχω ηρεμήσει κάπως. Το νέξιουμ σαν να με φουσκώνει λιγάκι, αλλά ο γιατρός μου είπε ότι θα δω βελτίωση σε 7 με 10 μέρες. Επίσης αισθάνομαι λιγάκι φουσκωμένος αν φάω λίγο παραπάνω ακόμη και αν είναι σε εύλογα όρια, οπότε τώρα έχω περιορίσει και την διατροφή μου, δεν τρώω καν ούτε κανονική μερίδα. Το φάρμακο θα το πάρω για 1 μήνα ολόκληρο αλλά αν μετά τις 10 μέρες συνεχίσει το πρόβλημα τότε θα πάω να κάνω υπέρηχο στην κοιλιά. Κρατάω μικρό καλάθι γιατί παίρνω μόνο 2 μέρες το φάρμακο, αλλά πιστεύω ότι είμαι σε καλό δρόμο και δεν θα υπάρξει πρόβλημα.
ασχολησου με αυτα που μπωρεις να κανεις απο αποσταση, λογισμικο ιστοσελιδες κλπ.... αστα δικτυα και επισκευες εισαι σε μικρο μερος δεν εχουν δουλεια...
το θέμα είναι ότι πλέον και η κουτσή Μαρία φτιάχνει ιστοσελίδες. Αν κάνεις μια αναζήτηση στο Google θα σου βγάλει εκατοντάδες καταστήματα ή ελεύθερους επαγγελματίες. Εγώ θα είμαι μια σταγόνα στον ωκεανό. Επειδή ξέρω άτομα που δουλεύουν σε μαγαζιά που προσφέρουν κατασκευή ιστοσελίδων, να σου πω ότι τα περισσότερα μαγαζιά δεν βασίζονται μόνο σε αυτό για να έχουν κέρδη, ασχολούνται και με άλλα πράγματα. Όπως με γραφιστική για κατασκευή λογότυπων και έντυπων δελτίων, φυλλαδίων και καρτών, με δίκτυα, με τεχνική υποστήριξη σε λογιστικά/εμπορικά πακέτα, και πολλά άλλα.
Συμφωνω. Η κατασκευη απλων ιστοσελιδων εχει γινει ψωμοτυρι. Οπως και οι μικροεπισκευες. Πλεον οι τεχνικοι υπολογιστων δυσκολευονται πολυ να επιβιωσουν αν δεν εμπλουτισουν τις γνωσεις και τις ικανοτητες τους.
Ο προγραμματισμος και η γραφιστικη εχουν πολυ καλυτερες προοπτικες.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Χαιρετώ την παρέα και επανέρχομαι στο θέμα.
Πριν 1 εβδομάδα ακριβώς τελικά πήγα σε ένα γαστρεντερολόγο και που έδωσε Nexium. Τελικά οι εμετοί οφείλονταν στο ότι είχα παλινδρόμηση. Ο γιατρός μου είπε αν σε 7 με 10 μέρες δεν γίνω καλύτερα τότε να πάω να κάνω υπέρηχο και από εκεί και πέρα θα δούμε τι θα κάνουμε αναλόγως τι θα βγάλει η εξέταση. Οι εμετοί ευτυχώς έχουν σταματήσει, και δεν έχω ούτε ναυτίες. Το θέμα όμως είναι το εξής, σε καθημερινή βάση από το πρωί που ξυπνάω και για αρκετές ώρες, μέχρι αργά το μεσημέρι τουλάχιστον, νιώθω φούσκωμα στο στομάχι, σαν να έχω φάει και να έχω βαρυστομαχιάασει. Μόνο που δεν έχω φάει. Καταλαβαίνω την κοιλιά μου να γουργουρίζει αλλά παράλληλα νιώθω ότι έχω φουσκώσει κιόλας. Πρωινό και μεσημεριανό με το ζόρι τρώω 1-2 μπουκιές γιατί δεν μπορώ να φάω άλλο. Δεν ξέρω αν είναι ψυχολογικό το θέμα ή αν με πειράζουν τα φάρμακα. Ο ενδοκρινολόγος μου είχε πει να παίρνω το φάρμακο του θυρεοειδή το πρωί, και ο γαστρεντερολόγος να παίρνω το nexium το βράδυ. Πάντως αργότερα το βραδάκι, συνήθως μετά τις 5-6 μου περνάει και μπορώ να φάω κανονικά. Παρότι η ψυχολογία μου έχει γίνει καλύτερα λόγω ότι έχουν σταματήσει οι εμετοί, αυτό το θέμα με αγχώνει λιγάκι και δεν ξέρω τι να κάνω.
Σε σχέση με τα δεδομένα σου του 2012 στο μηνυμα με το οποίο άνοιξες αυτό το θέμα, τώρα που είσαι? Εχει αλλάξει δλδ η ζωη σου προς το καλύτερο?
Δεν θα το έλεγα και ιδιαίτερα ότι η ζωή μου ΄χει πάει προς το καλύτερο. Δυστυχώς είμαι ακόμη κολλημένος στο χωριό, χωρίς παρέες, χωρίς δουλειά, στο σπίτι με τους γονείς μου, κιλά δεν έχω χάσει. Στο θέμα της δουλειάς μόνο, πέρσι με φώναξε ένας κύριος και πήγα και έκανα γύρω στα 10-15 μεροκάματα σε κάτι αμπέλια. Φυσικά 10-15 μεροκάματα τον χρόνο δεν επαρκούν ούτε για αστείο. Με φώναξε και φέτος αλλά λόγω του θέματος υγείας που προέκυψε έχασα μερικά μεροκάματα. Κατά τα άλλα τζίφος από δουλειά. Γενικώς από ψυχολογικής άποψης μπορεί να είναι καλά και ξαφνικά να προκύψει κάποιο πρόβλημα όπως προέκυψε τώρα με τους εμετούς, και με πιάνει ένα άγχος και χαλιέται η ψυχολογία μου. Από το 2012 που έγραψα το πρώτο μου μήνυμα, περιστασιακά όλο και κάτι προκύπτει και χαλιέμαι.
Επειδή αρχικά άνοιξα το θέμα λόγω ότι είχα κατάθλιψη, θυμάμαι έντονα ότι μέχρι και το 2015 ένιωθα έτσι. Το 2016 είπα να κάνω κάτι, άρχισα να βγαίνω έξω, έπαιρνα το αυτοκίνητο και πήγαινα βόλτες, παρότι θα έπρεπε να χαλάω από τις οικονομίες μου τις οποίες μάζεψα με δυσκολία λόγω ότι δεν υπάρχει δουλειά. Η κατάσταση καλυτέρεψε λιγάκι, αλλά όταν προκύπτει κάτι τότε μου χαλάει την ψυχολογία. Όταν τυχαίνει κάτι προσπαθώ να σκέφτομαι άλλα πράγματα και να απασχολούμαι με κάτι μέχρι να ξεμπερδέψει η κατάσταση. Συνήθως προσπαθώ να επικοινωνήσω με παλιούς μου φίλους από όταν σπούδαζα, όταν μιλάω μαζί τους νιώθω πολύ καλά, κρίμα που δεν είμαστε ακόμη μαζί. Δυστυχώς δεν τους βρίσκω πάντα γιατί έχουν και αυτοί τις ζωές τους. Αν φτάσει όμως ο κόμπος στο χτένι πιστεύω ότι δεν θα την παλέψω και θα ξανακυλήσω σε κατάθλιψη. Τώρα περιμένω να ξεκινήσω πάλι μερικά μεροκάματα, αναλόγως πως θα περάσουν αυτές οι ημέρες θα εξαρτηθεί και το πως θα επηρεαστεί η ψυχολογία μου.
Κατάλαβα, τίποτα,... όπως, κατά κανόνα με όλους εδώ....
Το ζήτημα ειναι αν έκανες προσπάθειες, αν το πάλεψες διότι το αποτέλεσμα δεν εξαρταται αποκλειστικα από εμάς (π.χ. έκανες προσπάθειες για να βρεις δουλειά ή για μετεκπαίδευση, είδες κάποιο ειδικό και ελαττώθηκε με την προσπαθεια σου ο αρνητικος σου τροπος σκεψης, προσπαθησες να κανεις παρεες, γνωρισες κόσμο, προσέγγισες κοπέλα, έκανες βήματα για να φευγες απ το χωριο, αυτα για παραδειγμα....). Και η στασιμότητα ειναι ζημιά, ιδίως αν καποιος είναι νεος!!
Το θέμα είναι ότι και οι γονείς μου, που είναι οι μόνοι που είναι κοντά μου, αν και πιστεύω ότι θέλουν το καλό μου δυστυχώς δεν πιστεύω ότι το κάνουν σωστά. Φυσικά δεν περιμένω να τα κάνουν όλα οι γονείς μου αλλά ρε παιδί μου θέλω έναν άνθρωπο για να μιλήσω. Να σου δώσω να καταλάβεις, δεν ξέρω αν διάβασες όλα τα μηνύματά μου, αλλά μου είχαν ξεκινήσει κάτι εμετοί και ο πρώτος εμετός μου ήρθε όταν ήμουν σε αμπέλι το κατακαλόκαιρο και το καταμεσήμερο (μάλλον με χτύπησε η ζέστη και η κούραση). Μόλις το έμαθε η μάνα μου άρχισε να στεναχωριέται και να ουρλιάζει, την άκουσε όλη η γειτονιά. Εγώ είχα το πρόβλημα υγείας και τελικά στο τσακ ήμασταν να πηγαίναμε την μάνα μου στον γιατρό με αυτά που έκανε. Πιστεύω ότι με αγαπάει και για αυτό στεναχωριέται, αλλά στεναχωριέται με το παραμικρό. Ενώ θέλω να της μιλήσω, το θέμα είναι ότι πιστεύω πως θα αντιδράσει χειρότερα από εμένα και θα τρέχουμε στα νοσοκομεία. Ανέφερα κιόλας σε προηγούμενο μήνυμα ότι το 2014 είχε πάει μερικές φορές σε ψυχίατρο/ψυχολόγο.
Από την άλλη, ο πατέρας μου είναι συνέχεια εξαφανισμένος από το σπίτι. Ενώ όταν είναι στο σπίτι κουβεντιάζουμε με ηρεμία, δεν γουστάρει να κάθεται όλη μέρα μέσα, στο σπίτι έρχεται σχεδόν μόνο για φαγητό και ύπνο, την υπόλοιπη μέρα γυρνάει στα καφενεία. Και έτσι δεν έχω με ποιον να μιλήσω.
Με τους παλιούς μου συμμαθητές από το σχολείο δεν είχαμε καλές σχέσεις στο σχολείο και ούτε κρατήσαμε επαφές από τότε. Εξάλλου οι περισσότεροι κατάφεραν και έφυγαν από το χωριό, μόνο 2-3 έχουν μείνει πίσω και αυτοί με αγνοούν. Τους πετυχαίνω μερικές φορές στον δρόμο και προσπαθώ να τους πιάσω κουβέντα, αλλά αφού μιλάμε για 1-2 λεπτά μετά μου λένε ότι έχουν δουλειά και φεύγουν. Αν συνεχίσω κανονικά τα μεροκάματα για να βγάλω κάνα χαρτζιλίκι, θα τους ζητήσω να βγούμε καφετέρια για να δω τι θα γίνει, αν και δεν έχω ελπίδες, πέρσι που τους είχα πει πάλι να βγούμε, είχαμε βγει μόνο 1 φορά όλη την χρονιά. Ενώ δείχνω ότι ενδιαφέρομαι και τους λέω ότι θέλω να ξαναβγούμε, αυτοί δεν ενδιαφέρονται και τόσο.