Printable View
αν εχω μετανιωσει λεει...απεραντες φορες...μεχρι που ζητησα συγνωμη απο τα 2 ατομα που εχω βλαψει (νεανικα λαθη βλεπεις).και απο το θεο εχω ζητησει συγχωρση πολλες φορεσ (κυριως γιατι εχω σκεφτει να τελειωσω τη ζωη μου τοσες φορεσ).θα απευθυνθω σε ενα πνευματικο, ελπιζω να καταλαβει....Quote:
Originally Posted by στελιος66
Quote:
Originally Posted by στελιος66
Το να γνωρισω τωρα καποιον...ναι, θα μπορουσε να γινει αν ημουν ο παλιος ανεμελος εαυτος μου που με φροντιζα , προσεχα την εμφανιση μου, ημουν ευχαριστη κλπ΄.ειμαι εμφανισιμη , αλλα μπορει να περασει και βδομαδα να μη κανω μπανιο.οσο για την εμφανιση μου, το να τριγυρναω με τις πυτζαμες στο σπιτι δεν θεωρειτε και ιδανικο....ασε που και το σπιτι στην ιδια κατασταση με μενα ειναι και δεν εχω καμια διαθεση να αλλαξω τιποτα απο ολα αυτα...
ρε κοριτσι! συνελθε! εχεις χαλασει τοσα λεφτα σε γιατρους?
καλυτερα να πηγιανες ενα ταξιδι.κ τον πρωην σου μη τον ξαναπαρεις εννοειται.δεν φτανει που σε παρατησε του στελνεις κιολας!
εγω στη θεση σου μπορει να του στελνα κ καμια βομβα...ρε πας καλα???
μη το ξανακανεις κοριτσι μου αυτο.
τα σκουπιδια να μενουν με τα σκουπιδια.
εσυ τα λεφτα σου να τα διαθεσεις σε εναν πολυ καλο ψυχοθεραπευτη.
κ οχι σε μοριακες διατροφες.το εντερο σου θα συνελθει οταν παψεις να αγχωνεσαι.κανε ομοιοπαθητικη που σου ειπε ο στελιος κ μη χαλας λεφτα σε πολλα υποσχομενες θεραπειες..οι περισσοτεροι ειναι ψευτες.
μαθε τι σε πειραζει στην διατροφη σου κ θα περασει.ειναι πολυ απλο.γιατι το κανεις τοσο μεγαλο?
πασχω κ γω απο το ιδιο κ περισσοτερα απο οσα εσυ εχεις κ ομως η ζωη μου ειναι πολυ απλη.
ξεκολλα λιγο.πεσε μετα μουτρα σε ψυχοθεραπεια κ μη ξαναπας σε κανεναν γιατρο!
ειπα να δοκιμασω και αυτο (εχω δοκιμασει ολα τα αλλα).Κι αν η μοριακη διατροφη ειναι η λυση?ναι λεω θα κοστισει, αλλα λεω αν....οσο για τον πρωην μου ακομα και γι αυτον αισθανομαι τυψεις γιατι τον εβρισα οταν εμαθα για το κερατο.ομως τον αγαπουσα πραγματικα και επρεπε να το σεβαστο αυτο.απλα ανυσηχησα για κεινον.λεω να αυξησω τη ψυχοθεραπεια σε 2 ωρες τη βδομαδα και ισως ειναι καλη ιδεα να απευθυνθω και σ'ενα πνευματικο...
στελιο συμφωνω απολυτα μαζι σου.
ναι να αυξησεις την ψυχοθεραπεια κ να πας κ σε εναν πνευματικο.
ομως χρειαζεται κ πιστη απο εσενα.τιποτα δεν γινεται μαγικα.πρεπει εμεις οι ιδιοι να θελησουμε να γινουμε καλα.πρεπει να πιστεψουμε σε αυτο.
αλλιως τιποτα δεν θα μας κανει καλα.
να θυμασαι οτι χωρις την καταιγιδα δεν μεγαλωνει το δεντρο(καπου το ξαναγραψα αυτο κ γινομαι γραφικη το ξερω..χοχοχο)..
αλλα γενικα...δωσε χρονο κ μη βιαζεσαι.υπομονη κ θεραπεια.κ επιμονη φυσικα.
ο καθενας παιρνει αυτο που του αξιζει.
μην αναλωνεσαι σε το τι εκανες στο παρελθον.ολοι καναμε λαθη.
αλοιμονο αν ειμασταν ολοι σωστοι.αλοιμονο.
κ επισης να ξερεις οτι οι ενοχες μας ειναι αυτες που μας αρρωσταινουν.εισαι ενοχικο ατομο κ αυτο θελει πολυ δουλεια για να το πεταξεις απο μεσα σου.καλο ειναι να μιλας με τον ψυχοθεραπευτη σου γι αυτες τις ενοχες.κ οχι για τους γιατρους τους οποιους σκεφτεσαι να πας.
προσπαθησε να κοιταξεις βαθυα μεσα σου κ να λες στον ψυχοθεραπευτη σου τα ουσιαστικα πραγματα για να τον βοηθησεις κ αυτον να σε βοηθησει...
ναι , της εχω μιλησει για την αναγκη μου να τους ζητησω συγνωμη.ανυσηχουσε μηπως δεν μπορουσα να διαχειριστω τη περιπτωση να μη με συγχωρησουν....αλλα!οποτε φτανουμε να αγγιξουμε αυτα τα πραγματακια (και καποια αλλα βαθυτερα) αρχιζουν οι κρισεις και το τουρ σε γιατρους και μιλαμε για την υγεια μου οπωτε τα υπολοιπα μενουν παντα πισω.δεν ηταν παντως αντιθετη να συμβουλευτω τη μοριακη διατροφη καθως δεν ειναι καθαρα ιατρικο(αν και μου ειπε οτι κι εκεινη δε ξερει για αυτο).ρε παιδια παντως εγω συνεχιζω να πιστευω οτι εχω κατι πολυ σοβαρο....
εγω πιστευω οτι μου αξιζουν ολα αυτα που περναω για το κακο που εκανα στον πρωην-πρωην μου.ημουν πολυ σκληρη μαζι του και το εχω μετανιωσει.το χειροτερο ειναι οτι πλεον ειναι πολυ δυσκολο να βρω τροπο επικοινωνιας μαζι του για να ζητησω συγνωμη.αν καποιον ανθτωπο θα ηθελα πισω στη ζωη μου παντως ειναι αυτος και οχι ο πρωην μου οσο κι αν τον ερωτευτηκα.
πασχεις απο υποχονδριαση κ θελει αντιμετωπιση.δεν πασχεις απο κατι αλλο.
οσο κ να ψαξεις θα βρεις κατι στην υγεια σου αλλα μικροπραγματα. οχι κατι σοβαρο.ολοι βρισκουμε αν ψαχτουμε.το θεμα ειναι κατα ποσο σοβαρα ειναι. νομιζω πως θα πρεπει να σκεφτεις οτι ολοι πληγωνουμε ανθρωπους κ καποιοι αλλοι πληγωνουν εμας.ετσι ειναι η ζωη.ειναι αναποφευκτο..ετσι ειναι η ζωη κ απο αυτα μαθαινουμε.
ναι, εμαθα οτι εγω ημουν αυτη που ηταν λαθος ενω σε ΟΟΟΛΗ μου τη ζωη το μονο που προσπαθουσα ηταν να ειμαι σωστη....τωρα δε θελω τιποτα.απλα αισθανομαι οτι εξαντλησα ολες μου τις ευκαιρειες
το καλυτερο δε σας το ειπα!παρολη την εμμονη μου με τις αρρωστιες , δεν μπορω να κοψω το τσιγαρο.ειδικα το πρωι.ξυπναω αγχωμενη και το μονο που θελω ειναι να καπνισω (το οποιο και σαφος επιβαρυνει τη κατασταση μου).καμια γνωμη γι αυτο?
και βεβαια το καλυτερο απ'ολα!και οι δυο μου πρωην σχεσεις εχουν ηδη φτιαξει τη ζωη τους ενω εγω κατστρεφομαι μερα με τη μερα.και παλι αισθανομαι οτι το συμπαν συνομοτει εναντιον μου
να σε ρωτησω κατι ...μεγαλωσες σε υπερπροστατευτικο περιβαλλον?ή σε περιβαλλον που αδιαφορουσε για σενα?
κατι το ενδιαμεσο.γενικα ως παιδι (και εφηβη) δεν ηθελα να τραβηξω πολυ τη προσοχη.μετα ξεσαλωσα :)
τιποτα το τραγικο ομως, πολυ νορμαλ καταστασεις γενικα...αν σκεφτεις οτι δουλευω και απο τα 18 δεν ειχα πολυ χρονο για φοιτητικη ζωη....
μηπως σου χε λειψει η προσοχη των δικων σου?τι θεση ειχες μεσα στην οικογενεια σου? μηπως με την υποχονδριαση ασυνειδητα ενεργοποιειται ενας μηχανισμος σου να σου δινουν προσοχη?τι λες?
BOOM πάντως μπράβο! που δίνεις σε όλους κουράγιο.. το χεις καλύτερα κ απο ψυχολόγους.. για σκέψου το να το κάνεις επάγγελμα! είσαι πολύ καλή, νοιάζεσαι και σου πηγαίνει ;)
η μουν το "καλο παιδι".οχι, πραγματικα οι γονεις μου οσο και να θελουν δε βοηθανε.δεν καταλαβαινουν οτι ποναω πραγματικα.ακουω κι απ'αυτους τα ιδια "ειναι στο μυαλο σου, ολοι οι ανθρωποι το εχουν, μπλα μπλα μπλα". ακομα και οταν υπαρχουν εξετασεις που δειχνουν οτι πραγματικα κατι εχω (θυροειδης,λεμφαδενες, candida) και ανυσηχω εκεινοι παλι το αντιμετοπιζουν ως ψυχοσωματικο....βεβαια τους εχω τρεξει σε τοσους γιατρους ρους ανθρωπους που στο τελος θα καταληξουμε σαν το ανεκδοτο με το λυκο....επισης οταν ερχονται σπιτι και εγω-οπως παντα-θελω μονο να λιωσω στο κρεββατι , να παρω τα ηρεμηστικουλια μου και να κοιμηθω εκεινοι αρχιζουν "τα σπιτι το εχεις χαλια, δεν θα βγεις με τισ φιλες σου? θα τους χασεις ολους ετσι οπως πασ κ.α.)Δε λεω , να βοηθησουν προσπαθουν και πολλες φορες εχουν ανυσηχησει πραγματικα (πρωτη φορα ειδα τον πατερα μου να κλαιει τωρα στα 75 του εξαιτιας της καταστασης μου) αλλα δεν ξερουν πως...
οντως μπραβοQuote:
Originally Posted by marsad
και λεγοντας "της καταστασης μου" εννοω της ψυχολογικης αφου του ελεγα οτι ποναω και θελω να αυτοκτονησωQuote:
Originally Posted by ERIKA
να σας πω και κατι?αληθεια δε πιστευω οτι κατι θα αλλαξει, απλα ειναι η μοιρα μου να φυγω.δε θελω να ποναω μονο πια , αυτο.και εδω που τα λεμε οσους γιατρους και να επισκευτω τη μοιρα δεν την αποφευγεις.ισως να ειναι και καλυτερα ετσι, εζησα ενα μεγαλο ερωτα και μια πιο μεγαλη απογοητευση.το ξερω οτι δεν προκειτε να ξανααγαπησω ετσι ουτε να φτιαξω τη ζωη μου (κανεις δε θα νοιαστει για μενα στη κατασταση μου).αρα καλυτερα να παιρνω το σκυλακι μου αγκαλια, να βλεπουμε τηλεοραση και να κοιμωμαστε παρεα. το μονο εμποδιο ειναι η δουλεια.....
καταρχην σας ευχαριστω για το κοπλιμαν...χαχααχ!
μου αρεσει να βοηθαω αλλα δεν θα θελα να ειμαι ψυχοθερπαευτρια..προτιμω να το κανω εθελοντικα.
εχω κανει πολλα χρονια ψυχοθεραπεια κ ισως γι αυτο το μυαλο μου πια εχει γινει πιο αναλυτικο.
επισης να ξερετε οτι ολα ξεπερνιουνται..οσο εμεις θελουμε ομως.
πιθανον ερικα να εχεις βολευτει στην θεση του θυματος..κ γι αυτο νιωθεις ετσι ακομα.
δεν βλεπεις καποια βελτιωση γιατι πολυ απλα δεν θελεις.οταν ο εγκεφαλος συνηθισει μια κατασταση τοτε του ειναι δυσκολο να ξεβολευτει.πολλες φορες οταν επιανα πατο(καταθλιψη) φοβομουν να γινω καλα..δεν ξερω γιατι.
κατι με κολλαγε..
επισης ..να επισημανω οτι οσοι ανθρωποι βασανιζοτναι απο τετοια(αγχος, καταθλιψη, υποχονδριαση κ γενικα συμπτωματα στρες ) ειναι ανθρωποι που εχουν ενοχες κ το ασυνειδητο πιστευει οτι πρεπει να βασανιστει για να εξιλεωθει..αληθεια θελω να ρωτησω ερικα..χρωστας οντως σε καποιον τοσο πολυ??
πιστευεις οτι με το να αφαιρεσεις την ζωη σου τελικα θα εξιλεωθεις?
γιατι λοιπον...να κανεις κατι τετοιο?
επισης ποτε μη θεωρεις οτι τα εχεις ζησει ολα..παντα υπαρχει κατι μεγαλυτερο απο αυτο που εχεις ηδη ζησει.
μεγαλοι ερωτες..υπαρχουν πολλοι.ερικα ξερεις αν υπαρχει αλλη?
εχεις εκτιμησει ποτε τον εαυτο σου?εχεις σκεφτει οτι εισαι μοναδικη?
ο καθενας μας εχιε να προσφερει κατι.εχεις σκεφτει αν μπορεις να προσφερεις σε καποιον κατι?σε καποιον φτωχο ας πουμε..σε καποιον αστεγο?
εχεις παει ποτε φαγητο σε καποιον που λιωνει απο την πεινα?γιατι λοιπον πιστευεις οτι εισαι αχρηστη κ δεν θα δωσει κανεις σημασια..αν κανεις τον εαυτο σου ΕΣΥ σκουληκι τοτε δεν φταινε κ οι αλλοι που ΔΕΝ σε βλεπουν κ σε πατανε.
γυρισε λιγο το μυαλο σου.
καθενας μας εχει πολλες πλευρες.αποδεξου τον εαυτο σου.εκανες λαθη οκ..ποιος σου ειπε οτι οι αλλοι δεν κανουν?κ τα δικα σου λαθη ειναι τοσο τρομερα ωστε να σου αξιζει να περνας τετοια τιμωρια?μα τι ειναι αυτα??ποιος σου τα εμαθε ολα αυτα???πες μου αληθεια..πες μου..σε τιμωρουσαν οι γονεις σου οταν εκανες καποια αταξια?
πιστεθω οτι με το να φυγω θα τελειωσει το μαρτυριο μου.δε θελω να τιμωρησω κανενα.θελω να μην περναω πια αυτα που περναω.σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι που εχουν κανει πολυ μεγαλυτερα "εγκληματα" απο μενα.δε ξερω αλλα απο την εμπειρια μου θα ερθει η μερα που θα τα πληρωσουν διπλα και τριδιπλα οπως εγωQuote:
Originally Posted by BOOM
δεν με εχει τιμωρησει ποτε κανενασ εκτοσ απο τη πρωτη μου σχεση (καπως βιαια).εχω αυτοτιμωρηθει ομως πολλες φορες για τα λαθη που εχω κανει.μαλλον δεν εμαθα και τιποτα τελικα.συνεχιζω και αυτοκαταστρεφομαι και δεν εχει τελειωμο ολο αυτο....
μαλιστα..δεν μπορω εγω να σε μεταπεισω.ο καθενας μας μονος του μπορει να βγει απο τον φαυλο κυκλο.
ο καθενας μας αποφασιζει κατα ποσο μπορει να βοηθησει ή οχι τον εαυτο του.
αν πιστευεις οτι δεν εχεις ελπιδα κανεις δεν μπορει να σου αλλαξει γνωμη.
ομως θα σου πω κατι...αν υποφερεις πολυ.εχεις την δυνατοτητα να το αλλαξεις.αν θελησεις.
δνε ημουν δυνατοτερη απο εσενα.αληθεια σου λεω.
δεν ειμαι πιο δυνατη απο κανεναν.περασα πολυ βαρυες καταστασεις.
εσκισα τις φλεβες μου με τα δοντια μου, νοσηλευθηκα με βαρυα καταθλιψη, κρισεις πανικου.μετα μου το γυρισε σε ΙΔΨ. εμμονες, ιδεοληψιες.πονος κ παλι πονος.
κ ομως τα καταφερα.κ παντα θα τα καταφερνω, οχι επειδη ειμαι πιο δυνατη απο εσενα..γιατι πολυ απλα εχω θεληση μαλλον.επειδη δεν ηθελα αλλο να ποναω τους γυρω μου..επειδη ηθελα κ γω να ζησω σαν καποιους αλλους.τους ζηλεψα που ηταν καλα κ ηταν ηρεμοι.ζηλευα.κ το ηθελα κ γω.κ εκανα τα παντα για να κοιμαμαι ησυχη τα βραδυα..αν αυτοκτονουσα θα βυθιζα τους αγαπημενους μου σε πονο..γιατι να το κανω αυτο?αφου τους αγαπω..
Πραγματικα σε θαυμαζω και το να μην πληγωσω τους δικουσ μου ειναι αυτο που με αποτρεπει απο ακραιες πραξεις.απλα δεν μπορω να ξαναγινω ο ανθρωπος που ημουν 3 χρονια πριν. αν μου λεγαν τοτε οτι θα ημουν ετσι θα γελαγα.μιλαμε για μεγαλη αυτοπεποιθηση και μια τελεια ζωη με προοπτικες.και μετα ηρθε το εντερο και καυαρευσαν ολα....Quote:
Originally Posted by BOOM
ωραια λοιπον..να σε ρωτησω κατι λοιπον..γινεται εγω κ ολοι μας να ειμαστε οι ιδιοι που ειμασταν πριν 3 , 4 ,5 ,10 χρονια?
εχεις επισης σκεφτει οτι απο αυτο ισως γινεις αργοτερα ακομα "καλυτερη?"
επισης να ρωτησω κ κατι αλλο..πως εννοεις εσυ το καλυτερο?πως το εχεις στο μυαλο σου?
καλυτερος ειναι αυτος που εχει "αυτοπεποιθηση" τελικα?
γιατι αν ειναι ετσι ρε παιδι μου τοτε ολοι ειμαστε για τα μπαζα.
σορυ κιολας..αλλα εγω εκτιμω τους ανθρωπους που εχουν περασει δυσκολιες..κ μετα απεκτησαν αυοτπεποιθηση.κ οχι αυτους που δνε παθαινουν ποτε τιποτα κ δεινχουν παντα δυνατοι.
μαγκας ειναι αυτος που πεφτει κ ξανασηκωνεται κ οχι αυτος που δεν πεφτιε ποτε.
εχω πεσει κι εχω ξανασηκωθει πολλες φορες...επιβιωσα απο επαγγελματικες δυσκολιες, ενα ασχημο διαζυγιο , οικονομικα προβληματα...τα καταφερα αλλα ημουν ΥΓΙΗΣ.τωρα δεν ειμαι και δε μπορω να το αντιμετοπισω αυτο
προοπτικες?
τι εννοεις?οτι τωρα δεν εχεις προοπτικες?
τις προοπτικες εμεις οι ιδιοι τις δημιουργουμε..
νομιζω πως θα πρεπε να ξεκινησεις κ φαρμακοθεραπεια εκτος απο την ψυχοθεραπεια ..θα σε βοηθησει πολυ να αντιμετωπισεις τα προβληματα σου.
να σου παρεις μια ωθηση.
το χεις ποτε σκεφτει?παιρνεις κατι?αντικαταθλιπτικο ας πουμε?
Quote:
Originally Posted by BOOM
να σε ρωτησω κι εγω κατι?τι στο πυροδωτησε ολο αυτο?ειχα κι εγω μια παρομοια εμπειρια με τον αδερφο μου που παραλιγο να τον χασουμε.και αυτοσ (οπως κι εσυ) το ξεπερασε και τωρα ειναι περισσοτερο απο καλα.οταν του μιλαω για αυτοκτονια μου λεει οτι "αυτη ειναι η μεγαλυτερη μαλακια" . σας θαυμαζω και τους δυο, αλλα θα ηθελα να ξερω πως σου συνεβη κατι τετοιο και πως το ξεπερασες (ειπαμε ψυχαναληση κανω ηδη)
γιατι δεν εισαι υγιης?θελω να μου αναφερεις επιγραμματικα τα προβληματα υγειας που εχεις.αυστηρα επιγραμματικα ομως. με α,β,γ,.αν δεν σου ειναι δυσκολο σε παρακαλω.
παιρνω αντικαταθλιπτικα και ηρεμηστικα εδω και ενα χρονο-χωρις τα αναμενομενα αποτελεσματα βεβαιαQuote:
Originally Posted by BOOM
α. ευερεθιστο εντερο
β. διογκομενοι λεμφαδενες
γ. κυστικοι οζοι
δ. στοματικη CANDIDA
ε. δωδεκαδακτηλιτιδα
καιιιι, η βεβαιοτητα μου οτι εχω καποια σοβαρη ασθενεια (καρκινο, αυτοανοσο η δε ξερω τι αλλο) που λογο της ηλικιας μου και της εμφανισης μου (δε φαινομαι αρρωστη) οι γιατροι δε παιρνουν στα σοβαρα.
Επισης, κοπωση, μονιμη νυστα χωρισ να μπορω να κοιμηθω ομως, απαθεια για τα ΠΑΝΤΑ
το ξεπερασα..πολυ δυσκολα η αληθεια ειναι.αφου πηρα ζαναξ κ σεροξατ για 4 μηνες.μετα νοσηλευθηκα δνε ξερω τι σκατα μου διναν.βρηκα τον ψυχοθεραπευτη μου τον οποιο εβλεπα 2 φορες την εβδομαδα,για 6 μηνες εκανα ατομικη κ μετα με εβαλε σε ομαδα.
ηταν δυσκολο να ερθω αντιμετωπη με μενα ολα αυτα τα χρονια.πολλες φορες φοβομουν κ εκλαιγα απο αυτα που ανακαλυπτα για μενα.μου φαινονοντουσαν βουνα ..
ηταν ενας πολεμος που εδωσα πραγματικα.
εκοψα τα φαρμακα με προγραμμα γιατι ειχα παθει εξαρτηση.
με εβαλαν στα σπιτακια του δρομοκαιτειου με ολους τους ναρκομανεις.
ειχα παει κ στον ΟΚΑΝΑ.κ τι δεν επαθα κ τι δεν εκανα.
χιλιαδες ψυχοσωματικα χιλιαδες φοβοι κ ιδεες.
ειδκα με την ΙΔΨ ηταν πολυ πιο δυσκολο.φοβομουν τον ιδιο μου τον εαυτο.
με τον ψυχοθεραπευτη μου ενιωσα ασφαλεια. αφεθηκα κ δουλεψαμε παρα πολυ μαζι.
ειχαμε γινει ενα! εμεινα μαζι του 14 χρονια!! κ βγηκα νικητρια.κ εννοειται οτι απο τοτε ειχα αλλα 4 επεισοδια.συνολο 5 στην ζωη μου.ομως τωρα πια τα διαχειριζομαι πιο ευκολα αν κ οταν εχω επεισοδιο παλι φοβαμαι κ χανω την μπαλα.ομως απλα το αποδεχτηκα οτι ειμαι αυτη κ οτι παντα ετσι θα ειμαι..κ να σου πω κ κατι.με αγαπαω ετσι οπως ειμαι με αυτα τα σκατα.τα εχω εκτιμησει ξερεις διοτι ρε συ οντως με εκαναν καλυτερο ανθρωπο..
δεν εκτιμω τους γραβατωμενους κ τις γκομενες τις ανεγκεφαλες που βρισκουν καποιον μονο κ μονο για να εχουν μια σχεση ή που εχουν μια δουλεια κ νομιζουν οτι καποιες ειναι.εκτιμω εμενα επειδη εχω περασει πολλα κ βγηκα ζωντανη.κ υποσχεθηκα στον εαυτο μου να βοηθαω αυτους που υποφερουν..με οποιονδηποτε τροπο.
επισης αυτην την περιοδο παιρνω αντικαταθλιπτικο κ παω καλα επειδη ειχα ενα επεισοδιο εξισου πολυ βαρυ τον απριλη..δεν φοβαμαι πια.ειμαι καλα.το αντιμετωπιζω οπως πρεπει.πιστευω υπαρχουν κ χειροτερα.
Ερικα μηπως απλα πρεπει να σταματησεις να γρινιαζεις στον εαυτο σου???
Αν διαβασεις τα μηνυματα σου θα διακρινεις μια γκρινια κ μια αρνητικοτητα απεναντι σου!! Στο ιδιο σου το σωμα!
Σταματα κοριτσι μου!
Μην το κανεις αυτο σε σενα!!!! Πως να μη διαναρτυρηθει το σωμα σου?
ναι οντος το χειροτερο ειναι να μην εχεισ την υγεια σου...κι ετσι αισθανομαι τωρα.σε καμια περιπτωση δε μπορω να διανοηθω τι περασες.μπραβο κοριτσι μουQuote:
Originally Posted by BOOM
Ερικα, μηπως εχει συμβει τιποτα στην οικογενεια σου κ φοβασαι τοσο για την υγεια σου; εννοω μηπως ειχαν οτιδηποτε οι γονεις σου κ φοβασαι τη κληρονομικοτητα κλπ; και αγχωνεσαι τοσο για την υγεια σου;
οκ..λοιπον επειδη ξερω κ απο ιατρικη(χαχαχα) ..να σου πω γιατις "αρρωστιες " σου.
δεν υπαρχει αυτοανοσο που να δημιουργει ολα αυτα μαζι.
το στρες χτυπαει λεμφαδενες, στομαχι εντερο.
λεμφαδενες πρησμενοι = ιωση, κουραση, αγχος
εντερο ευερεθιστο = στρες
κυστικοι οζοι= θυρεοειδης που ΜΠΟΡΕΙ να παθει κατι..αν οι κυστικοι οζοι ειναι λιγοτεροι του 1 εκατοστου δεν δηλωνουν κακοηθεια.αν ειναι ανω του ενος εκατοστου γινεται παρακεντηση.κατω απο ενα εκατοστο ΔΕΝ γινεται παρακεντηση.δεν γινεται τιποτα.απλα υπαρχουν κ δεν ενοχλουν.εχιε ολη η ελλαδα (στο ξαναπα).
στοματικη CANDIDA = μυκητας ο πιο συχνος απο ολους που τον εχουμε ολοι μεσα μας κ κανει υπερπληθυσμο οταν πεφτει το ανοσοποιητικο μας λογω στρες.ειχα candida 1μιση χρονο κ το αντιμετωπισα με πλυσεις χαμομηλιου.εφυγε .δεν υπαρχει πια προβλημα.αποτελεσματικο ειναι κ το τειοδενρο (ελαιο τειοδενρου) κ ακομα καλυτερα πλυσεις στοματος καθε μερα με νερο κ σοδα.
αν εχεις οντως candida κανε το εξης τεστ, πρωι μολις σηκωθεις βαλε σε ενα κρασοποτηρο νερακι κ φτυσε μεσα , αν το σαλιο σου που αιωρειται στο ποτηρι κανει ποδαρακια απο κατω σαν συννεφακια τοτε ναι εχεις candida.πολυ συχνο κ καθολου επικινδυνο για την υγεια.κανε πλυσεις σοδα με νερο κ φτυνε καθε πρωι στο ποτηρακι ...σε λιγο καιρο θα εξαλειφθει ο μυκητας.
δωσεκαδακτυλιτιδα = ελικοβακτηριδιο του πυλωρου..επισης συχνο προβλημα.
παρε βιταμινες να τονωσεις το ανοσοποιητικο σου.
προτεινω μια πολυβιταμινη.απο το πολυ στρες τα χει παιξει το καιμενο το σωμα.ολα αυτα μαζι δεν αποτελουν ΜΙΑ ασθενεια οπως καρκινος για παραδειγμα.
επισης απο την καθηζηση του αιματος καταλαβαινουν αν υπατρχει καρκινος κ απο τα λευκα αιμοσφαιρια.αν οι εξετασεις αυτες ηταν καλες τοτε δεν εχεις τιποτα.
αλλα κ απο μια φλεγμονουλα να εχουμε τα λευκα μας ανεβαινουν.φλεγμονη δε σημαινει καρκινος.ολα οσα εχεις ειναι ξεχωριστα πραμτα αντιμετωπιζονται μια χαρα ....δεν καταλαβαινω...γιατι επιμενεις τοσο?χαζοι ειναι οι γιατροι?
Quote:
Originally Posted by hapydays
παντα το αγαπουσα το σωμα μου.τωρα προσπαθω να το αγαπησω αλλα δε μ'αφηνει (ειμαι παντα πρησμενη, δε μπορω να ντυνομαι οπως ντυνομουν γιατι η κοιλια μου ειναι συνηθως φουσκωμενη) δε μπορω να συνεχισω το χορο που τοσο αγαπω γιατι με "τραβαει" το εντερο....εν ολιγοις το σωμα μου εχει γινει ο εχθρος μου
οχι, κληρονομικοτητα δεν υπαρχει.η μονη "δυσαρεστη εμπειρια" καρκινου που εζησα απο κοντα ηταν οταν ασθενησε η μητερα του πρωην μου και μπαινοβγαιναμε στα νοσοκομεια (ταυτοχρονα και ο αδερφος του).ποτε δεν ειχα ζησει παρομοιες καταστασεις και ποτε δεν ημουν υποχονδριαQuote:
Originally Posted by marsad