Μπα...προσωπικά δεν είμαι καθόλου ευτυχισμένη και ούτε πιστεύω πια πως θα γίνω κάποτε και πραγματικά θα ήθελα να μπορούσα να πεθάνω για να μην νιώθω δυστυχία...όμως υπάρχουν μερικοί τρόποι που με τρομάζουν όπως για παράδειγμα το να πηδήξω από κάποιο ψηλό κτίριο (αν κι έχει υπάρξει και περίοδος που έψαχνα διέξοδο για να ανέβω τέρμα πάνω σε ψηλά κτίρια -μιλάμε για 10 ορόφους τώρα - ώστε να είμαι σίγουρη ότι θα πεθάνω αλλά οι πόρτες προς την ταράτσα ήταν κλειδωμένες) ή να κρεμαστώ...όσο και να το θέλω αυτά δεν μπορώ να τα κάνω...χάπια και κόψιμο φλέβας είναι οι μέθοδοι που αντέχω αλλά απέτυχαν...κι αν γράφω σχετικά εδώ είναι 1ον μήπως ανακουφιστώ από το σοκ γιατί ακόμα δεν έχω συνέλθει από την τελευταία φορά (δεν λέω δημόσια τι χάπια πήρα για να μην βάλω ιδέα σε κανέναν αλλά πίστευα ότι θα πέθαινα κι επειδή λες ότι θέλουμε να τραβήξουμε την προσοχή πριν δεν το είπα σε κανέναν, ούτε έγραψα κάτι εδώ απλά τα πήρα κι όταν ξύπνησα ένιωσα απογοήτευση που ζούσα ακόμα) και 2ον γιατί απ' ότι φαίνεται με τις δυνατότητες μου δεν θα καταφέρω να πεθάνω οπότε κάπως πρέπει να βοηθηθώ αν βέβαια αυτό γίνεται μήπως και πάψω να το θέλω...
Ξέρω ότι είναι διαδεδομένη η αντίληψη ότι αν το πεις θέλεις να τραβήξεις την προσοχή όμως τουλάχιστον εγώ δεν νιώθω αυτή την ανάγκη...και δεν βλέπω σε τι εξυπηρετεί κιόλας να τραβήξεις την προσοχή με κάτι που δεν θέλεις πραγματικά να κάνεις...